ข้าคือคุณชายห่านไคหนาน!

“ไคหนาน! เจ้ารักข้าหรือยัง!!”

ในตอนนั้นข้ารู้สึกได้ว่าใบหน้าหล่อเหลาของข้าถึงกับชะงักงัน ปากของข้าได้แต่อ้าออกพะงาบๆเป็นปลาขาดน้ำ นางช่างมีวิธีกรรโชก อ่ะ แฮ่ม ข้าหมายถึงวิธีขอความรักจากข้าที่ปละหลาดเสียจริง

“ยะ ยัง”

ถึงอย่างนั้นข้าเองก็เอ่ยปฏิเสธตอบนางได้อย่างหนักแน่นยิ่ง แต่ประโยคต่อมาของนางนี้สิทำข้าวิญญาญแทบหลุดออกจากร่าง เจ้าช่วยอ่อนหวานกับข้าหน่อยได้หรือไม่ ฮวาจินเอ่อร์

“ไอ้บ้าไคหนาน!! ป่านี้แล้วยังไม่รักข้าอีก เจ้าอยากตายนักหรือยังไง!!”

อึก ข้ากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เหตุใดนับวันสตรีเบื้องหน้าเขา ถึงได้รับมือยากขึ้นทุกวันเช่นนี้หนอ ชีวิตที่ต้องเข้าพิธีกราบไหว้ฟ้าดินกับนาง เห็นทีคงมิต่างจากการวิ่งเข้าไปอยู่ในกำมือของนางแล้ว