รักสับสน

ข้อมูลเบื้องต้น

สวัสดี เราชื่อ"ดา" เราจะมาเล่าเรื่องราวความรักของเรานะ….

สวัสดีเราชื่อดาเราอายุ20เราเป็นผู้หญิงผิวไม่ขาวและไม่ดำมากมีรูปร่่างอวบอ้วนเรื่องราวของเรามันดูสับสนแบบบอกไม่ถูก ตอนนั้นเรามีแฟนอยู่แฟนเราเป็นคนมีอายุแล้วเขาอายุ36ปีแฟนเราชื่อ"เอ" ใช่เรามีแฟนแก่นั้นแหละแฟนเราเขาเป็นคนกินเหล้าสูบบุหรี่หนักเราเคยขอให้เขาหยุดมาหลายครั้งแล้วแต่เขาก็ทำไม่ได้จนมันทำให้เราเริ่มไม่อยากใช้ชีวิตอยู่กับเขาเพราะเวลาเขาเมาเขาจะหาเรื่องมาทะเลาะกับเราอยู่เสมอ จนวันหนึ่ง เราได้คุยกับผู้ชายคนหนึ่งเขามีชื่อว่า"พี่เค"เราคุยกับเขาในเฟซบุ๊ค ใช่เรานอกในแฟนเรา ตัวเราเองอยากบอกเลิกแฟนเรามานานแล้วแต่คือก็กล้าๆกลัวๆเพราะสงสารเขาจนเราได้มาคุยกับพี่เคมันทำให้เรายิ่งมีความกล้าที่จะบอกเลิกแฟนเรา วันนั้นเวลาประมาณ22.20เราได้ทะเลาะกับแฟนเพราะแฟนรู้ว่าเราคุยกับคนอื่น

บทสนทนา…

เอ: น้อง(ดา)บอกเรามาได้ว่ามันเป็นใครน้องคุยกับใคร (พูดด้วยน้ำเสียงสั่นคลอ)

ดา: ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้คุยกับใคร(พูดด้วยน้ำเสียงที่ตะคอก)

เอ: งั้นเราขอดูโทรศัพทย์ได้ไหมขอคุยกับไอ้คนนั้นได้ไหม

ดา: อะไรนักหนาก็บอกไงไม่ได้คุยกะใคร

เอ: ทำไมต้องปิดบังด้วยละ

ดา: อะไรนักหนาอย่ามายุ่งได้ไหมอยากอยู่คนเดียวจะไปไหนก็ไป

แล้วพี่เอก็เดินมาแย่งโทรศัพทย์เราแต่เราก็ซุกไม่ให้….

เอ: มันคือใครทำไมต้องปกป้องมันด้วยวะ

ดา: อย่ามายุ่งได้ไหมจะไปไหนก็ไปอยากอยู่คนเดียว

แล้วเราก็วิ่งออกจากบ้านไป….(ดาไปบ้านย่าของดา)

เช้าวันรุ่งขึ้น……เอได้มาหาเราที่บ้านย่าแต่เราก็บ่ายเบี่ยงที่จะพบหน้าเขาเอได้พยายามจะเอามือถือของเราให้ได้แต่เราไม่ให้ 

บทสนทนา…

ดา: ขอร้องนะอย่ามายุ่งอีกเลยกลับบ้านเธอไปสะเราอยากอยู่คนเดียว

เอ: ได้ถ้าน้องต้องการเราทำให้ได้

แล้วเอก็เดินมาหอมแก้มเราแล้วก็เก็บข้าวเก็บของกลับบ้านไป

หลังจากนั้นเราก็ตกลงคบกะพี่เคพี่เคเป็นคนรูปร่างผอมสูงหน้าตาดีวันหนึ่งเรากับพี่เคได้คุยกันว่าจะไปเที่ยวทะเล

บทสนทนา…

เค: ดาเราไปเที่ยวทะเลกันไหมเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปรับนะ

ดา: ได้สิพี่

วันต่อมา….พี่เคได้มารับเราที่บ้านเราก็ไปทะเลกับพี่เควันนั้นเรามีความสุขมากเราได้ทำทุกอย่างเหมือนคนเป็นแฟนทำเราได้มีความสัมพันกับพี่เคเรารักพี่เคมากมากจนไม่่ฟังใครเลยแล้ววันหนึ่งพี่เคได้บอกเราว่า

บทสนทนา…

เค: ดาพี่มีไรจะบอก

ดา: ว่าไงพี่มีอะไร

เค: ถ้าพี่บอกหนูจะรับได้ไหม

ดา:มีไรหรอพี่บอกมาหนูรับได้หมดแหละพี่

เค: คือ….เอิ่มม

ดา: ว่าไงพี่บอกมาเลยเลย

เค: ตอนนี้พี่กับเมียเก่าพี่ยังอยู่บ้านหลังเดียวกันนะ

ดา: ทำไมละพี่

เค: พี่เคยไล่เขาแล้วแต่เขาไม่ยอมไปแต่พี่ไม่ได้ยุ่งกับเขานะเราแยกกันนอนแยกกันอยู่

ดา: แหม่พี่ไม่เป็นไรหนูโอเค (ด้วยความที่รักเขามากเลยไม่สนใจอะไร)

วันเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ดากับพี่เคคุยกันได้ประมาณ1เดือนก็เริ่มจะคุยกันไม่ลงตัวทะเลาะกันจนดาได้บอกพี่เคว่า….

บทสนทนา..

ดา: พี่เคหนูว่าเราเลิกคุยกันไหมทำไมหลังๆนี่เราทะเลาะกันบ่อยจังเลย

เค: ทำไมต้องบอกเลิกอย่าทำให้พี่เครียดได้ปะวันพี่ทำงานก็เหนื่อยพอละ

ดา: ก็หยุดคุยกันไปเลยพี่จะได้ไม่เครียดไม่เหนื่อยไง

เค: ถ้าหนูขอพรได้หนูอยากขออะไร

ดา: ก็ให้เจอคนดีๆคนที่รักหนูเข้าใจหนูรับทุกสิ่งที่หนูเป็นได้แค่นี้พอ

เค: งั้นพี่ขอเป็นคนคนนั้นได้ไหมพี่ขอโทษนะที่ผ่านมา

ดา: อืมพี่ไม่ต้องขอโทษหนูเองที่งี่เง่า

เค: งั้นเดี๋ยวพี่ไปหานะวันอาทิตย์

แล้วเวลามันก็ได้ผ่านไปเรื่อยๆจนมีวันนึงพี่เคได้ส่งข้อความมา

เค: ดาพี่ไม่ไหวแล้วนะแฟนเก่าหนูมาตามพี่ถึงที่บ้านเลยพี่ไม่อยากโดนตราหน้าว่าแย่งเมียคนอื่น..

ดา: ไม่นะพี่พี่เอเขาจะไปบ้านพี่ได้ไงเขารู้บ้านพี่ได้ไง

เค:ไม่รู้วะแต่พี่ไม่เอานะเราเลิกกันพี่ขอไม่ยุ่ง

ดา: ไหนพี่บอกว่าเราจะสู้ทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามาให้ได้ไงทำเรื่องแค่นี้พี่ถึงไม่สู้มันละ

เค: ยอมแพ้วะไม่อยากเจออะไรแบบนี้….

แล้วพี่เคก็บล็อคแชทเราไป….จนมาอีกวันหนึ่งพี่สาวเราได้ไปเห็นผู้หญิงคนนึงลงเฟซผู้หญิงคนนั้นคือเมียพี่เคเขากลับมาคืนดีกันแล้วไปเที่ยวด้วยกันกินข้าวด้วยกันมันทำให้ดาเสียใจมากทั้งๆที่ผ่านมามีแต่คนบอกว่าให้ผื่อใจไว้บ้างพี่่เคเป็นคนเจ้าชู้ทำแบบนี้กับผู้หญิงมาหลายคนแล้ว แต่ดาเองกลับไม่เชื่อไม่ฟังเพราะรักพี่เค จากที่ดาเคยรักมากกลับกลายเป็นดาอยากเอาคืนพี่เคแต่ก็ทำไรไม่ได้พี่สาวดาได้แต่ปลอบดาว่าอย่าไปร้องไห้เลยคนแบบนี้ปล่อยมันไปนะเดินหน้าต่อไปสู้ๆ..

เวลาก็ได้ผ่านไปประมาณ1เดือนดาเริ่มทำใจได้แล้วก็ได้มีคนเข้ามาจีบดาผู้ชายคนนั้นอยู่คนละจังหวัดกับดาเขาเป็นอิสลามดาเลยเรียกเขาว่า"บัง" บังเป็นผู้ชายที่น่ารักอบอุ่นตลอดเวลาที่บังกับดาได้คุยกันดารู้สึกสบายใจและเริ่มจะรักบังเข้าแล้วสิจนดาได้ตกลงคบกับบังดากับบังคุยกันได้1เดือนบังก็บอกดาว่าจะมาหา

บัง: เดี๋ยวสิ้นเดือนบังจะลางานไปหานะ

ดา: มาสิๆดาอยากเจอบังมากกก

บัง: ครับผมถ้าได้เจอกอดไม่ปล่อยนะ

ดา: ดาก็กอดไม่ปล่อยเหมือนกันขอชาจ์แบตนานๆเลย

ดากับบังดูเหมือนจะกันได้ดีแต่ใครจะคิดว่าวันนึงจะมีข้อความส่งมา ดาได้เปิดข้อความดูมีผู้หญิงคนหนึ่งได้ส่งรูปใบทะเบียนสมรถมาให้ดาใบนั้นมีชื่อบังกับชื่อผู้หญิงคนที่ส่งมาให้ดา ดาได้งงกับเรื่องที่เกิดขึ้นมากจนไม่รู้จจะทำไงจึงโทรหาบัง

บทสนทนา…

ดา: ฮัลโหล

บัง: ว่าไงคะ(เสียงผู้หญิง)

ดา: มันคืออะไรคะเกิดอะไรขึ้นหนูงงไปหมด

บัง: บอกเขาไปสิว่ายังไง (ผู้หญิงพูด) 

ดา: คืออะไรอะ

บัง: น้องคะบังมันได้ไปบอกน้องว่าไง (เสียงผู้หญิง)

ดา: เขาบอกว่าเขาไม่มีใครตัวคนเดียว

บัง: หะ???หรอคะน้องพี่เนี่ยเป็นเมียมันเลวจริงๆนะไปหลอกน้องเขา(เสียงผู้หญิง)

ดา: โอเคคะพี่ถ้าเขามีเมียหนูไม่ยุ่งคะพี่สบายใจได้คะขอโทษนะคะ

บัง: ไม่เป็นไรคะน้องไม่ผิดคนของพี่มันเลว(เสียงผู้หญิง)

ดา: คะพี่. แล้วก็วางสายไป

ดางงกับเรื่องที่เกิดขึ้นดาได้แต่คิดว่าทำไมต้องเจอแต่อะไรแบบนี้คุยกับใครก็มีแต่เจ้าของจนทำให้ดาได้แต่คิดถึงพี่เอผู้ชายที่ดีทุกอย่างเสียอย่าเดียวคือชอบกินเหล้าแล้วหาเรื่องทะเลาะจนเวลาผ่านไปนับเดือนพี่เอได้ทักมาหาดาว่า

บทสนทนา…

เอ: ดาพี่ขอโอกาสได้ไหมพี่สัญญาว่าพี่จะเปลี่ยนตัวเอง

ดาก็ไม่ได้ตอบอะไรเพราะดาเองยังรู้สึกผิดที่ดานอกใจพี่เอจนครอบครัวดาได้บอกว่าให้เริ่มต้นใหม่กับพี่เอผ่านอะไรมาก็ตั้งเยอะกับมาอยู่ด้วยกันนะเริ่มใหม่ ดาก็ได้กับมาอยู่กับพี่เออีกครั้งพี่เอได้เปลี่ยนไปจริงๆเขากินเหล้าเหมือนเดิมแต่ไม่ทะเลาะกับดาทำให้ดาทุกอย่างจนดารู้สึกมีความสุขอีกครั้งแต่ในบางครั้งดาเองก็รูสึกผิดนะที่บอกเลิกพี่เอไปครั้งแรก ดาได้ใช้ชีวิตแฮปปี้แต่สิ่งที่ดางงกับตัวเองก็คือดาชอบฝันถึงพี่เคกับบังดาเองก็ไม่ได้นึกถึงหรือคิดถึงพวกเขาอยู่แต่กลับฝันถึงสะงั้นนน….เห้ออ •~•~~~~~~~~