มุม - Taeten

** คำเตือนก่อนอ่าน : ฟิคเรื่องนี้อาจจะมีคำหยาบคายบ้างในตอนต่อๆไปและอาจมีภาษาวิบัติบ้างเพื่ออรรถรส **

I look at you secretly from just my own side on this corner.
It’s enough. No condition in my good intentions. 
I just like you right now; it is my good destiny
that I was born and meet you.

ได้แอบมองเธอข้างเดียวอยู่ที่มุมนี้
ก็พอแล้ว ไม่มีเงื่อนไขใดๆ ในความหวังดี
แค่ได้ชอบเธออยู่ตอนนี้ ก็ถือเป็นโชคชะตาดีๆ
ที่คนอย่างฉันได้เกิดมาพบกับเธอ

เพลง : มุม

ศิลปิน : Playground

ขอบคุณเนื้อเพลงภาษาอังกฤษจาก : เนื้อเพลงไทยแปลเป็นอังกฤษ โดย tinkywinky

ก่อนจะเริ่มเรื่องผมมีอะไรบางอย่างอยากจะถามพวกคุณ...

คุณเคยแอบชอบคนที่ไม่มีทางเอื้อมถึงหรือเปล่า?

คนที่คงไม่มีทางมาบรรจบกัน

คนที่เป็นเหมือนเส้นคู่ขนาน

แล้วคุณเคยคุยกับเขาบ้างไหม?

แต่ผมน่ะ...ไม่เคยเลยสักนิด...เรียกได้ว่ารู้จักเขาอยู่แค่ฝ่ายเดียวมากกว่า

ในวินาทีแรกที่พบกับเขา...หัวใจผมเต้นจนแทบจะหลุดออกจากอก...

รักแรกพบ...ผมเพิ่งเข้าใจคำนี้ก็ตอนนั้นแหละ

ตั้งแต่ตอนนั้นผมก็แอบมองเขาทุกวัน...

เช้า

กลางวัน

จนถึงเวลาเลิกเรียน

แอบมองเขาข้างเดียว..อยู่ที่มุมมืดๆแทบครบทุกซอกทุกมุมในโรงเรียนก็ว่าได้

กลับบ้านมาก็เอาแต่ส่อง Facebook เขา มีโพสต์ไลค์ทักหาคนคุยบ้างตามประสาคนโสดและเป็นมิตร

ผมก็ไลค์นะ....

แต่แม่ง...ไม่เคยทักกูมาเลยสักนิด! ทีหลังก็ใส่ไว้ว่าไลค์ทักบางคนสิวะ ไอเราก็ตื่นเต้นรอไปสิ สามชาติก็ยังไม่ทักมาเลย!

มีหลายครั้งที่เราบังเอิญสบตากันแต่ผมก็เป็นฝ่ายหลบตาก่อนทุกที...ก็คนมันเขินอ่ะ

บางทีเดินๆอยู่ก็สวนกับเขาบ้าง แต่ผมก็ทำเป็นไม่สนใจ หน้านิ่งใส่ เหมือนโกรธแค้นบรรพบุรุษรากเหง้าต้นตระกูลใครมา จนเพื่อนแม่งทักว่าสรุปมึงแอบชอบหรือมึงแอบเกลียดเขากันแน่วะ...

ช่วยไม่ได้นี่ ทำไงได้ล่ะ ก็นี่มันวิธีแก้เขินของผมอ่ะ

เคยคิดอยากจะเข้าข้างตัวเองอยู่เหมือนกันแต่มันจะเป็นไปได้ได้ยังไงกันล่ะ ก็ดูสิ..เขาน่ะอยู่สูงกว่าผมจะตายไปแล้วเขาจะก้มลงมามองคนอย่างผมให้เมื่อยคอกันทำไมล่ะครับ

เขาเป็นคนออกจะสุภาพ ผู้ดี แต่ไม่ถือตัว ยิ้มแย้มแจ่มใส เข้าได้กับทุกคน(แต่น่าจะยกเว้นผมเนี่ยแหละ) แถมยังเรียนดี กีฬาเด่น หน้าตาก็เข้าขั้นหล่อแบบextremeสาวแท้สาวเทียมกรี้ดกันตรึมสรุปคือแม่งเป็น Husband ของคนเกือบทั้งโรงเรียนไปละ—เขาคนนั้นที่ชื่อแทยง

ส่วนผมหรอ...ก็เป็นแค่นักเรียนในโรงเรียน คนธรรมดาๆทั่วไป ใส่แว่นเลนส์หนาเตอะแต่เกรดเฉลี่ยไม่เคยแตะ3.00สักเทอม เพราะที่สายตาสั้นอยู่นี่ก็เพราะชอบอ่านนิยาย อ่านการ์ตูน โนหนังสือเรียน มีเพื่อนสนิทอยู่ 2 คน ไทป์เดียวกันเป๊ะแต่ติดอยู่ที่ว่าพวกมันเรียนเก่งกว่าผมมากหลายขุม...นอกจากนั้นผมยังมีนิสัยที่ไม่เข้ากับหน้าตาเลยสักนิด อีกหน่อยคงรู้ๆกัน

ผมมีเขาเป็นแรงบรรดาลใจในการมาโรงเรียนและอดทนเรียนให้มันจบๆไป 

จนมาถึงวันที่ผมรู้แล้วว่า...ไม่ว่ายังไงผมก็ไม่มีความหวังแม้แต่นิดแล้วล่ะ

เขามีแฟนแล้ว...

โคตรแบบ...เจ็บใจ...เสียใจ...น้ำตาแม่งก็ไหลออกมาดื้อๆ เพื่อนแม่งก็ไม่ปลอบแถมยังปากหมาใส่อีก แต่ก็รู้กันแหละว่าแค่อยากให้ผมอารมณ์ดีขึ้น

แฟนเขา...ขนาดผมมองก็ยังว่าโคตรของโคตรน่ารักเลย

อือ...ไม่หวังแล้วล่ะ...มันก็ไม่ควรหวังตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่

แต่เสียใจไปก็เท่านั้นมันจะมีอะไรดีขึ้นล่ะ...ผมก็ยังเหมือนเดิม แอบชอบเขา แอบมองเขาอยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆ เจ็บบ้างนิดหน่อยตอนเห็นเขาเดินคู่กับแฟน...คืออารมณ์แบบกูก็อยากยืนอยู่ในโพสิชั่นนั้นบ้างอะไรบ้างไงแต่แม่งเป็นไปไม่ได้

เอาเถอะ..ตอนนี้ก็ผ่านมาปีนึงละ ผมก็ยังเลิกชอบเขาไม่ได้สักที....

เป็นไงกันบ้างครับ...ที่กล่าวมาข้างต้น เหมือนกับคุณหรือเปล่า?

----------------------------------------------------------------

สวัสดีค่ะรีดเดอร์ ขอบคุณที่กดเข้ามาอ่านนะคะ

ก่อนอื่นเลยเเรงบรรดาลใจในการเขียนเรื่องนี้คือ อยากเห็นเตนล์ที่นิสัยแบบในเรื่องนี้ ประกอบกับอยากลองเขียนแนวโนดราม่า ฟีลกู้ด ธรรมดาๆทั่วไป เลยเกิดเป็นฟิคเรื่องนี้ขึ้นมานั่นเองค่ะ ง่ายๆสั้นๆก็คือแต่งสนองนี้ดตัวเอง //โนดราม่านี่คือโนโนโนเลยนะคะ55555อาจจะมีงอนๆง้อๆบ้างต่างจากเรื่องที่ไรท์อัพอยู่ตอนนี้มากกก ส่วนพล็อตเรื่องมาจากการที่ชอบฟังเพลงมุมของplaygroundเลยเอามาเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนี้ด้วยค่ะ

แล้วก็จากคำเตือนข้างบนถ้าใครยังไม่อ่านได้โปรดอ่านก่อนนะคะเผื่ออาจจะไม่ชอบการเขียนในตอนต่อๆไป;-;

สุดท้าย อยากจะบอกว่า มาลงแค่บทนำสั้นๆก่อนนะคะ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ยังไม่แน่ใจกับตัวเองว่าจะลงตอนแรกได้เมื่อไหร่เพราะไม่ค่อยว่างถ้าอารมณ์อยากแต่งมาก็คงไม่เกินสัปดาห์นี้แน่นอนค่ะ แต่หลังจากนี้น่าจะอีกไม่นานคงมีเวลาว่างมากพอที่จะอัพ 2 เรื่องควบคู่กันไปได้ค่ะ ขอบคุณน้าาสำหรับทุกคอมเมนต์และคนที่เข้ามาอ่านทุกคน - ปานบุหรง