ในฤดูหนาวเมื่อคราวนั้น

ตัวตนของเขาเป็นอิสระและล่องลอยออกไปไกลบนท้องฟ้ากว้าง ซึ่งเขาเคยทำได้เพียงแค่จับจ้องมองผ่านทางหน้าต่างเท่านั้น ภายนอกนั้นช่างสดใส ท้องฟ้าเป็นสีครามทั้งยังกว้างใหญ่และยังถูกประดับประดาด้วยก้อนเมฆหลากสีสัน มีฝูงนกบินโฉบไปมาอย่างว่องไว สิ่งที่เด็กน้อยระลึกได้เป็นครั้งสุดท้ายคือเขามีความสุขมากที่ได้ออกไปโบยบินอย่างอิสระบนท้องฟ้า

จบแล้วรึเปล่านะ ทุกอย่างจะสิ้นสุดอยู่เพียงเท่านี้และเรื่องราวที่ทุกข์ทรมานนี่ก็จะจบลงเสียที

ใช่ไหม?