เงาเผาใจ

" ทำไมเราถึงไม่เหมือนคนอื่น "

 "ทำไมพ่อต้องไปบ้านนู้นด้วย"

"ทำไมพ่อถึงทำอย่างนี้ ทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องอย่างนี้ด้วย" 

" ทำไมพ่อถึงห่วงแต่พี่ แล้วหนูละ"

"ทำไมแม่ถึงไม่ให้หนูทำในสิ่งที่หนูฝัน ทำไมแม่ต้องบังคับหนูด้วย หนูทำมันเพื่ออะไร ทำแล้วได้อะไร หนูต้องทำยังไงคะ พ่อกัแม่ถึงจะรัก แล้วหันมาหาหนูซักที ตอบหนูมาซิ"

เงาสินะ เป็นแค่เงา เงาของคนอื่นต่อให้ทำดีแค่ไหน ต่อให้พยายามเท่าไหร่ เงาก็ย่อมเป็นแต่เงาไม่สามารถเป็นแสงได้หรอก อยู่อย่างมืดมนต้องอาศัยแสงถึงจะเกิดเงาได้ต้องอาศัยแสงถึงจะมีตัวตนได้ ทำเพื่อคนอื่นเสมอ ก็เหมือนเงา อยู่แต่ข้างหลังแสง มันไม่สามารถเกิดขึ้นได้ถ้าไม่มีการบดบังของวัตถุ ซ่อนอยู่ข้างหลัง อิจฉา แต่ไม่กล้าแสดงออก ริษยาแต่ไม่หล้าเปิดเผย โกรธนะแต่ก็ต้องยิ้ม นึกถึงแต่ใจคนอื่น แล้วคนอื่นๆละ นึกถึงใจฉันบ้างรึเปล่า 

'กลัว' ไม่เอาแล้ว  กลัวว่าถ้ารักแล้วเขาจะไม่รักฉันเหมือนที่ฉันรัก กลัว ไม่อยากเป็นอย่างนี้เลย 

ช่วยฉันที่ใครก็ได้ได้โปรดฉันไม่อยากเป็นอย่างนี้ปารณีย์ ปิลันธสุทธิ์ หรือ แอ๋ม อายุ24ปี

นพ. ภามตั้งพานิชสกุล หรือหมอพีท อายุ30ปี

***บุคคลในภาพไม่ได้เกี่ยวข้องใดๆกับเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ เพราะเรื่องในนี้เป็นจิตนาการของผู้แต่งเท่านั้น