เรื่องคืนนั้นไม่ได้พลาดพลั้งแต่เป็นความตั้งใจของคนหนึ่ง..
จวนเวลาผ่านไป 3 ปี ลูกโตจนจะเข้าก็ยังไม่เลิกทำตัวเลวไหล ทางครอบครัวจึงจับแต่งงานเสียเลยมีเมียไม่ทันตั้งตัว และมีงง ๆ แถมลูกหนึ่งคน
ทางบ้านรับรู้ทุกอย่างเกี่ยวหญิงสาว ที่มีบุตรหลานของตะกูล... แต่ลูกชายที่ชอบทำตัวดีดดิ้นไปมาเหมือนปลาไหลโดนน้ำร้อน ไม่รู้ตัวว่ากำลังจะโดนล้วกจริง ๆ จากผู้เป็นแม่!
แต่อย่างน้อยมีหลานน่ารักก็พอทำใจได้..
เช้ามาอุตส่าห์จะอารมณ์ชื่นมื่นแต่กลับกายต้องหม่นหมองซ้ำร้ายยังเกือบหัวใจวายเพราะเด็กผู้ชายหน้าตาละม้ายคล้ายใครบางคน มายืนมองกระพริบตาปริบ ๆ ไร้เดียงสา
ลูกหลานใคร!
ต้องอบรมสักหน่อยแล้ว ทำไมปล่อยให้เข้ามาที่ห้องแบบนี้!!
----
“ถ้าหากฉันสัมผัสเธออีกครั้งแล้วคิดว่าตัวเองไม่ใจสั่นนั่นแปลว่าเธอเลิกรักฉัน แต่หากยังจับได้ว่าเธอยังใจเต้นกับฉันอยู่ซึ่งมันก็แปลว่าเธอไม่ได้หมดรักฉัน…”
"…"
"ห้ามเถียง.."
ฟีลกู๊ด ดราม่านิดหน่อยเหมือนกาแฟผสมนมข้นหวาน
จบดีค่ะ
ไม่มีนอกกายนอกใจ มีเพียงความหมั่นไส้พระเอกเท่านั้น
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๗ ฉบับเพิ่มเติม พ.ศ. ๒๕๕๘ (ฉบับที่ ๒) โดยห้ามลอกเลียนหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ หรือคัดลอกเนื้อหา เพื่อสร้างฐานข้อมูลและเผยแพร่ต่อสาธารณะชนหากไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากการจินตนาการของผู้เขียนไม่มีเจตนาทำให้ใครเสียหาย ตัวละครเรื่องนี้ไม่ส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลอื่นสถานที่เขียนขึ้นเป็นเพียงการจิตนาการเท่านั้น
ผู้อ่านที่อายุต่ำกว่า 18 ปีโปรดอ่านอย่างมีสติเนื่องจากมีคำหยาบคายและเนื้อหาบางส่วนไม่เหมาะไม่ควรเลียนแบบไม่เหมาะสมและการใช้ภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
หากท่าใดไม่ชอบเนื้อหาแบบนี้สามารถกดออกนิยายได้เลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น