สวัสดีครับเราคือนักโทษ

   ให้ตายเถอะตำรวจตามมาทันซะได้เพราะไอ้หมาชิวาว่าดันเห่าซะหนิรู้อย่างนี้น่าจะวางยาเบื่อมันซะก่อนน่าหงุดหงิดชมัด

" หยุดนะ!!"

หยุดหาเตี่ยแกดิถ้าตะโกนว่ามีเงินล้านตกอยู่ยังจะเข้าท่าซะกว่าคิดว่านี่เป็นหนังรึไงพอบอกว่าหยุดก็จะหยุดผมนี่ไม่เข้าใจเลยจริงๆตำรวจสมัยนี้แต่ก็นะเป็นแบบนี้ก็ดีแล้วเวลาจะหนีจะได้สบายหน่อยไม่เสียแรงซื้อโดนัทวันล่ะกล่องไปวางหน้าสถานีเลยนะเนี่ยเรานี่มันอัจฉริยะสุดๆฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า

" แฟรง-เม-จิสต์!!!!"

เฮ้ยจู่ๆก็โผล่มาจากท่อระบายน้ำได้ไงฟระเนี่ยแกเป็นตัวตุ่นเรอะดีนะที่เรามีไหวพริบกระโดดเหยียบหัวหมอนั่นมาได้เกือบไปๆ แหมก็รู้นะว่าผมมันดังแล้วก็หน้าตาดีขนาดนี้แต่ไม่เห็นจะต้องวิ่งไล่กันขนาดนี้เลยน้า~เสน่ห์แรงอย่างงี้ก็ลำบากจริงๆนั่นแหล่ะอ้อ!พวกคุณเห็นผู้ชายผมสีทองๆที่ท่าทางเหมือนปีศาจป่ะคนที่โดนผมกระโดดเหยียบไปเมื่อกี้อ่ะคนนั้นเป็นหัวหน้ากองตำรวจที่สามชื่อกอวารี่เขาเป็นแฟนคลับผมอำดับที่หนึ่งเลยหล่ะเขาบ้าผมขนาดแปะหน้าผมไว้ในห้องนอนเลยแต่ก็ไม่เข้าใจซักทีว่าทำไมทุกรูปต้องมีกากบาทสีแดงขีดไว้ด้วย

"แกเสร็จฉันแน่วันนี้!!"

"ถ้าทำได้ก็ลองด...เฮ้ย!นั่นมันปืนไม่ใช่รึ"

"ปืนจริงด้วยโว้ยย เตรียมตัวซะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า"

ตำรวจเขาใช้ปืนยิงผู้ร้ายได้ด้วยเรอะนี่มันกลางย่านการค้าเลยนะขนาดโจรอย่างตูยังรู้เลยว่าห้ามใช้

ปัง!  

ยิงจริงดิ!? แล้วยังยิงไปโดนผู้บริษุทธิ์ด้วยไอ้ตำรวจไร้มนุษยธรรม!! แกเป็นปีศาจจริงๆหรอฟระ. 

" แฮ่กๆ"

นี่มันเกินหนึ่งกิโลแล้วนะช่วยหยุดตามซะทีจะได้มั้ยยยย 

"อย่ามาดูถูกอดีตแชมป์แบสบอลนะโว้ยย"

"จะมาบอกฉันทำไมเล่าไอ้อมนุษย์"

"ก็บอกให้รู้เฉยๆไง ฮึบ!"

และแล้วภาพสุดท้ายที่ผมมองเห็นก็คือลูกแตงโมบินได้นั่นเองผมหน่ะหลบกะะสุนได้นะแต่ถ้าให้หลบแตงโมหล่ะก็ไม่ไหวจริงๆ....

พรึ่บ!

"แม่ครับขออีกสามนาที"

"ไม่ได้โว้ยยตื่นได้แล้วไอ้นักโทษ"

ฮะ?อะไรนักโทษนะแล้วทำไมกอวารี่ไปอยู่ในกรงอย่างนั่นหล่ะ.........เดี๋ยวดิผมต่างหากที่อยู่ในกรง!!!ไม่น่าหล่ะกอวารี่ถึงยืนยิ้มแฉ่งอยู่

"โรคจิต!!"

"แกคิดยังไงถึงพูดคำนั้นออกมาฮ่ะ-..-"

"ก็แกแอบเปลี่ยนชุดผม"

โถ่หมดแล้วความบริสุทธิ์ของผมT^T

"ไอ้บ้าห้าร้อย! นักโทษทีไหนใส่ชุดนักท่องเที่ยวฮะ"

"แสนต่างหากโว้ย แล้วแกเปลี่ยนชุดผมรึเปล่าหล่ะ"

"เออใช่"

"รับผิดชอบเลยผมเลยย"

"แกคิดไปถึงไหนแล้วฟระตูยังไม่ได้ทำอะไรแปลกๆเลยขี้เกียจคุยแล้วเชิญไปบ้าคนเดียวในคุกเหอะ"

โถ่..ทำตัวเป็นเด็กขี้งอนซะงั้นแล้วผมจะทำไงดีเนี่ย...มีบ้านเป็นคุกนี่ก็เท่ดีเนอะชีวิตของผมจะเป็นยังไงต่อไปน้า~ตื่นเต้นดีจริง