[BaekTae]I meet You (END)

ลำดับตอนที่ #1 : I Meet You : 1

      I Meet You-<3-

สองสาวสุดชิคที่เพิ่งจบมหาลัยมาเพียงไม่กี่เดือน ก็ต้องมาหางานทำเป็นธรรมดา แต่วันนี้วันพิเศษหน่อย สองสาวเพิ่งไปเดินสวนสาธารณะมา
แต่ตอนนี้ เราอยู่กันที่ร้านน้ำ

สวัสดีค่ะ ฉัน คิมแทยอน 
เรียกง่ายๆว่า แทยอน
เรียกแบบน่ารักๆก็ แทแท
เรียกแบบฉันก็ แทงกู
(คนหล่อมักชื่อเยอะ555)
ตอนนี้ฉันอยู่ ที่ร้านสตาบัคโฮะๆๆเริ่ดสุดๆสำหรับคนที่ตังน้อยๆแบบฉัน
กว่าจะมากินได้นี่ยากเย็นรู้สึก Freshมากๆเลย555

พอซื้อน้ำเสร็จฉันก็ก้าวขาสั้นๆของตัวเองออกมาจากร้าน แต่เดินมาเพียงไม่กี่ก้าวฝนก็ตกลงมาใส่หัว และตัวของฉันกะฟานี่เต็มๆฉันรีบควานหาร่วมไปด้วยเดินตามทิฟไปด้วยโดยไม่ได้มองข้างหน้าเลย
อ้ะ!!เจอแล.... แผละ
ม่ายยยยน้ำช้านนนนหกลงไปโดนเท้าใครอีกเนี่ยซวยแล้วคิมแท ㅠㅠ

'นี่ยัยแทรีบๆขอโทษเขาสิยืนบื้ออยู่ได้' ฟานี่เตือนสติฉันขึ้นมา
ฮืออออ......คิมแทคนนี้จะได้กินสตาบัคอย่างสดชื่นแต่ทำไมฉันอดกินอีกแล้ววววววววววววT_T
'ขอโทษนะคะ'ฉันไม่รู้จะพูดอะไรดีหนินอกจากคำว่าขอโทษ
'ไม่เป็นไรครับเลอะแค่รองเท้าเองคุณรีบๆกางร่มเถอะ'
ฉันรีบคว้าร่มมากางตามที่เขาบอก
'เอ่อฉันต้องขอโทษแทนเพื่อนฉันด้วยนะคะ'ฟานี่รีบพูดแทนฉันทันที

'ว่าแต่คุณชื่อ...' แหมยัยฟานี่เห็นคนหล่อนี่ถามชื่อเร็วเชียวนะ

'ผมแทยังคับคุณล่ะ' อย่างกะ2คนนี้จะจีบกันเฮ้ออหล่อเซ็ง

'ฉัน ทิฟฟานี่ส่วนเพื่อนขี้ซุ่มซ่ามคนนี้ชื่อ แทยอน' เหมือนเป็นการด่าฉันทางอ้อมนะยัยฟานี่

'คุณรีบๆไปหาที่หลบฝนเถอะ เดี๋ยวผมไปทำธุระก่อน'

'Bye><' แหมยัยทิฟคุยกันไม่กี่ประโยคเองพูดอย่างกะรู้จักมาเป็น10ปี

'ปะ!!แทแท ไปหาของกินกันต่อเหอะหิวละ:)'แหมอารมณ์ดีขึ้นมาเลยนะยะ

ฉันยังไม่ทันเดินไปไหนยัยหมีก็ลากฉันไปหาร้านอาหาร
แต่ฉันก็เมื่อยอ่ะฉันเลยหยุดบ้างเดินบ้างทำให้ยัยนั่นลำคาญแล้วก็ปล่อยมือฉันไป 

แต่พอฉันหันไปอีกทีฟานี่หาย!!!!!!!!!แถมตอนนี้ฉันมาโผล่ที่ตลาด
ซวยแล้วโทรศัพท์ก็แบตหมด เงินก็มีอยู่แค่ 20฿ วันซวยอะไรวะเนี่ย

ฉันเดินไปเรื่อยเพื่อตามหาฟานี่แต่มันก็กลับมาอยู่ที่เดิม ฉันจะร้องไห้แล้วนะเพื่อนรักฉันหายไปเนี่ย ฉันเดินชนหลายๆคนฉันไม่ได้ตั้งใจนะ
คนมันเยอะอะ มันอัดฉันไปหมดเลยตอนนี้คือไม่ต้องเดินก็ไหลๆไปเองตามตลาด ไม่คิดว่ามันจะแน่นขนาดนี้รู้งี้ยืนอยู่ตรงที่หลงดีกว่า
ตอนนี้ฉันก็ไหลไปเรื่อยอีกแค่นิดเดียวเท่านั้นคนจะไม่มีแล้วยอมโดนดันอีกหน่อยนะแทๆเดี๋ยวจะไม่มีคนแล้ว 
อีกก้าวเดียว........ ผลัก ตุ๊บ
'อร๊อก' ล้มหน้าขมำต่อหน้าสาธารณะชนพอฉันจะลุกก็ลุกไม่ขึ้นฉันเลยได้แต่นอนอยู่ตรงนั้นแหละไม่มีพระเอกขี่ม้าขาวมาเลยรึงัยนะ

'นี่คุณรีบๆลุกขึ้นมาสิคนที่นี่มันเยอะนะ ยิ่งตัวเท่านี้เดี๋ยวตายก่อนหรอก' นี่ใช่มั้ยพระเอกขี่ควาย คือไม่คิดจะช่วยพยุงเลยเนอะ
พูดเป็นอย่างเดียวรึไง
'ฉันลุกไม่ขึ้น'
'อย่าเพิ่งมาเป็นนางเอกลุกเร็วๆ' เอ้า!ไอ้บ้าด่าฉันอีก
'นายเหยียบสายกระเป๋าฉันอยู่นะ ไม่คิดจะช่วยแล้วยังด่าฉันอีก'
เขารีบยกเท้าออกแล้วช่วยพยุงฉันขึ้น     แหมทียังงี้นะทำเป็นคนดี
หน้าหมั่นไส้ชะมัด 
'มาคนเดียวหรอ'แหนะๆทำเป็นคนดีนะไอ้บ้า
'มากับเพื่อน ฉันหลงทาง' พูดแค่นี้นายคงเข้าใจนะ
แค่พูดจบประโยค เขาก็ลากฉันให้ไปนั่งตรงเก้าอี้ ด้วยความที่ว่าเขาขายาวมันก็เลยเหมือนแบบเดินเร็วไรงี้ นี่ฉันเจ็บขาอยู่นะไม่ปราณีขาสั้นๆฉันเลยเนอะ 

ฉันล้มฟุ่บลงไปอีกที สดุดหินเพราะไอบ้านี่เดินเร็วสุดๆอ่ะ
'เธอนี่ซุ่มซ่ามจังเลยนะ'
เขาพูดแค่นั้น แล้วก็ลากไปตรงเก้าอี้้ที่เดินไปเพียงแค่ 5-6ก้าว
เขาค่อยๆก้มดูขาฉัน
'เธอO-O'เขาทำหน้าเหวอๆมีอะไรรึป่าว'
'มีอะไร อยากรู้ชื่อฉันหรือไง ฉันชื่อแทยอนพอใจนายรึยัง'
'ป่าว ขาเธอ...'ขาฉันสวยใช่มั้ยล่ะโฮะๆ
'ขาฉันสวยมากๆเลยใช่มั้ยล่ะ'ฉันพูดตามความคิดของฉัน
แตเขาก็ยังทำหน้าเหวอๆ ตลกชมัด5555555
'เลือด...'ห้ะ เลือดหรอ ฉันค่อยๆก้มลงไปดูที่ขาตัวเอง
'ล..เลือด เลือดจริงๆด้วย ฉันกลัวเลื...'ไม่ใช่ขาสวยแต่เป็นเลือด
ฉันกลัวเลือด 
.
.
แล้วฉันก็สลบไป









           -I MEET YOU-