Run for freedom วิ่งเพื่ออิสรภาพ - นิยาย Run for freedom วิ่งเพื่ออิสรภาพ : Dek-D.com - Writer
×

    Run for freedom วิ่งเพื่ออิสรภาพ

    พวกคุณจะได้รู้คำตอบในอีก 50 วัน ว่าใครจะได้เป็นผู้อยู่รอดในรายการเกมโชว์ Run for freedom "มึงอย่าหยุดวิ่ง" "แต่กูวิ่งไม่ไหวแล้วจริงๆ" "งั้นมึงจะยอมตายซินะ" "กูจะขี่หลังมึง" "ไอ้สั_ว์ "

    ผู้เข้าชมรวม

    122

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    122

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  13 พ.ย. 59 / 18:56 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    --------นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายสยองขวัญปนฮา ที่อาจจะไม่ฮาเพราะไรท์เตอร์ยิงมุขแป้ก-------

    "เอะ!! ที่นี่ที่ไหนว่ะ ละนั่นใครนะ" ผมตื่นมาอย่างงง ว่าที่นี่ที่ไหน และพวกเขาอีก10คน กับอีก1ตัว ที่หลับอยู่เป็นใครกัน และก็ได้รู้ความจริงว่าทุกๆคนต่างไม่รู้สาเหตุ ที่ทำให้มาอยู่ที่นึ่เลย พวกเราทำความรู้จักกันเรียบร้อย แต่ยังมีอีก1ตัวที่ยังคงหลับไสว นี่มึงคิดว่าที่นี่คือรีสอร์ทรึไง ห๊ะ!!

    สถานที่ที่พวกเราอยู่ตอนนี้ค่อนข้างที่จะมืด เหมือนว่าพวกเรากำลังอยู่ในตัวอาคารที่เหมือนจะเป็นตึก ภายในห้องมีอุปกรณ์เหมือนเครื่องมือหมอ แต่ว่าถ้ามีเครืีองมือหมอ แสดงว่าที่นี่ต้องเป็นโรงพยาบาลนะสิ

    "มึง ที่นี่โรงพยาบาลแน่ๆ แม่งเครื่องมือหมอเต็มไปหมด ดีละกูจะได้โชว์ฝีมือที่จะได้เป็นอนาคตหมอให้ได้รับชมกัน" ไอ้ซันพูด แต่นี่มันคิดว่าที่ทำอาหารสินะที่จะได้โชว์ฝีมือ มันต้องบ้าแน่ๆ

    {ตอนนี้ทุกๆคนได้มาอยู่ในเกมของเรานั่นก็คือ Run for freedom ทุกๆคนจะต้องวิ่งหนีเพื่อเอาชีวิตรอดจากสิ่งต่างๆที่กำลังจะเกิดขึ้น}

    "เดี๋ยวนะๆ กำลังจะเกิดขึ้น" ชายคนหนึ่งที่ชื่อว่าบีช พูดขึ้น

    {ใช่แล้ว ทุกๆคนจะต้องเอาชีวิตรอดให้ได้ โดยจะมีผู้ชนะเพียงหนึ่งคนเท่านั้น}

    "หนึ่งคน!!! " แล้วที่พวกมึงจะประสานเสียงกันทำไมมมม เอะ!! แต่นี่มีคนตั้ง11คน และที่นอนสลบอีก1 รวมเป็น12 แล้วจะเหลือ1คนได้ไงว่ะ

    {ใช่แค่หนึ่งคน และจะมีคนต้องตาย11คน " พ่อง!! เกมบ้าอะไรของเมิ๊งงง

    "กูไม่เล่นอะ พากูกับบ้านเดี๋ยวนี้"

    "กูจะกลับบ้าน มึงรู้ไหมว่ากูต้องอ่านหนังสือ กูจะเป็นหมอ"

    และก็มีเสียงของทุกคนที่ร้องขอและอ้วนวอนที่จะกลับไปในที่ที่เคอยู่ แต่เมิง เมิ๊งจะนอนต่อสินะ

    "กูไม่อาวววว " เฮ้อ!! ทุกคนอ้อนวอนชีวิตกันมีแต่มึงสินะ ที่นอนหลับอยู่ท่าเดียว

    {อย่ามัวแต่ร้องขอเลย ไม่อยากได้รึไง 1,000,000 บาทสำหรับผู้ชนะ ไปละ เกมจะเริ่มในอีก 5 นาที อย่าลืมปลุกไอ้บ้านั่นด้วยละ} 1ล้านห่าไรกูไม่อยากได้ บ้านกูรวยเว้ยย แต่มึงนี่มึงตายแลัวสินะ เฮ้ออออ!




    "พวกมึงเป็นใครว่ะ" อ่าว! ตื่นมาทำตกใจ ไอ้ห่าน เค้านั่งรอมึงอยู่คนเดียวเนี่ย

    "มึงนั่นแหละเป็นใคร พวกทำความรู้จักกันหมดละ"

    เปี๊ยงงง

    " เ-ี้ย!! เสียงอะไรว่ะ" เออกูก็ตกใจ

    { เกมได้เริ่มขึ้นแล้วว พวกคุณมีเวลาอยู่ที่นี่ 50 วัน จนถึงตอนนั้นถ้ายังไม่มีผู้ชนะ เราจะบอกพวกคุณให้ทราบอีกทีว่าจะเป็นยังไงต่อไป}

    "ไปๆ พวกมึงไปกัน"

    "เดี๋ยว ไปไหนว่ะ แล้วที่นี่ที่ไ- "

    "มึงเสือกนอนกินบ้านกินเมืองทำไมละ ตามพวกกูมา " 

    "เออๆ "

    "แล้วมึ- " ผมกำลังจะถามมันเลยว่ามันชื่ออะไร แต่มันก็พูดขัดขึ้นมสเสียก่อน

    "กูชื่อเซน"




    +++ เพิ่งหัดแต่งนิยายนะ เป็นกำลังใจกันด้วยนะ +++
    ปล.มีคำหยาบคาย เพราะโดยส่วนตัวผู้แต่งก็เป็นคนเช่นนั้น 5555
    ปลล.ถ้าแต่งไม่ดี ไม่ถูกใจไง ติชมได้นะครับ

    คอมเม้นได้นะครับจะได้เป็นกำลังใจและแรงผลักดันในการแต่งของไรท์

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น