สัญญาจ้างเดท

ประกาศ

     นิยายเรื่องนี้ ตัวละคร องค์กร สถานที่ เนื้อเรื่องทั้งหมด เป็นเรื่องสมมุติที่แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ไม่ได้มีเจตาดูหมิ่นหรือเหยียดหยามตัวละคร องค์กร หรือสถานที่แต่อย่างใด เนื้อหาจัดอยู่ในเรท 18+  การใช้คำพูดหรือการกระทำที่รุนแรง ดังนั้นจึงขอให้ผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้อ่านที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครองอย่างใกล้ชิด 

     ผู้เขียนขออนุญาตใช้รูปภาพของศิลปิน เพื่อเป็นการประกอบเนื้อเรื่องเท่านั้น เนื้อหาของนิยายกับรูปภาพและศิลปินไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันแต่อย่างใด ไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้ศิลปินเสื่อมเสีย และรวมถึงรูปภาพ อื่นๆประกอบด้วย 

…………………………………………

แนะนำตัวละครหลัก

:

:

:

แพทเตอร์

            ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าหวานละมุนดุจหญิงสาว สันจมูกได้รูปสวย ประจบกับริมฝีบากอวบอิ่มแดงระเรื่อ ผิวพรรณขาวนวลผ่องดุจปุยเมฆ  ถึงแม้เพศสภาพของผมจะกำเนิดเป็นชาย แต่ในความคิดของผมแล้ว นั่นไม่ใช่ข้อจำกัดในการแต่งตัวของผมเลย ตราบใดที่คนเรายังรู้จักกาลเทศะและมารยาท ผมชื่นชอบการแต่งตัวมากเป็นพิเศษ สนใจด้านแฟชั่น หยิบนู้นจับนี่มาแมตช์กัน นั่นคือการสร้างความมั่นใจในตัวเองวิธีหนึ่งก่อนก้าวขาออกจากบ้าน ผมไม่เข้าใจว่าทำไมผู้คนต่างตัดสินให้ผมเป็นโน้น เป็นนี่ เกิดเป็นชายทำไมถึงทำตัวไม่สมดั่งชาย ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว นี่คือตัวตนที่แท้จริงของผม หาใช่เพศสภาพและข้าวของภายนอกที่แต่งเติมไม่ นิสัยและจิตใจภายในของผมต่างหากที่ทุกคนควรจะมอง  

“สิ่งที่คนมองนั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญ แต่สิ่งที่เธอเป็นต่างหากที่สำคัญ” 

        ผมชื่อ “แพทเตอร์” ตอนนี้เป็นนักศึกษาทันตแพทย์ปี 4 แห่งมหาวิทยาลัยธรรมราช ลูกชายคนเล็กของ "ป๊าเพทาย" และ "มี๊คริส"  มีพี่ชายหนึ่งคนชื่อ  “พีนัท”  ครอบครัวของเรามีกัน 4 คน ผมเป็นเป็นลูกคนเล็กที่ถูกสปอยมาตั้งแต่เด็ก ป๊ากับมี๊ตามใจผมทุกเรื่อง จนบางทีก็ทำให้ผมเป็นเด็กนิสัยเสียอยู่บ้าง ผมมีแฟนคนแรกตอนเข้ามหาลัย เค้าคือ “เจย์ได” แฟนคนแรกที่ผมรักมากที่สุด รักจนหลงลืมที่จะรักตัวเอง ปล่อยให้เค้าย่ำยีหัวใจอยู่บ่อยครั้งก็ยังไม่จำซักที  ความรักที่ต้องหลบซ่อนไม่ให้ใครรู้ นั่นก็เพราะเจย์ไดเป็นนดาราดัง หากเรื่องถึงหูนักข่าวก็คงเป็นเรื่องใหญ่ไม่ใช่น้อย ผมไม่อยากเป็นต้นเหตุที่ทำให้อนาคตของเจย์ต้องย่อยยับ และที่สำคัญเราเป็นผู้ชายด้วยกันทั้คู่ ย่อมเป็นการยากที่จะได้รับการยอมรับจากสังคม 

     จุดแตกหักของความสัมพันธ์ของผมมันเริ่มขึ้นเมื่อเจย์ขอห่างจากผมซักพักเพื่อไปทำงานที่เค้ารักมากที่สุด มากกว่าสิ่งใด มากกว่าผมซะด้วยซ้ำ นั่นคือสิ่งที่ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงไม่เลิกกันไปเลย หรือคบกันในแบบที่ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเองก็ได้ ช่างเป็นความสัมพันธ์ที่ห่วยแตกเสียจริง และผมจะไม่ยอมให้เค้าทำลายหัวใจผมอยู่ฝ่ายเดียวแน่ เราลองมาสลับกันเจ็บปวดดูบ้างเค้าจะได้เข้าใจความรู้สึกของผมซักที

"เราจะยังศรัทธาในความรักอยู่ไหม ถ้าเรายังเจ็บปวดกับความรักซ้ำแล้วซ้ำอีก"

          

………………………………………………

มาร์ช

            ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง หน้าตาหล่อเหลาได้รูป ใครๆก็ต่างขานนามว่าเป็น ชายผู้เบ้าหน้าฟ้าประทาน พระเจ้าทรงปลุกปั้นใบหน้าอันเพอร์เฟคนี้ขึ้นมาอย่างละเมียดละไม ถึงได้ออกผลมาเป็นชายหนุ่มผู้นี้ “มาร์ช” นักศึกษาคณะอักษรศาสตร์ ปี 4 มหาวิทยาลัยธรรมราช ผมเป็นลูกคนเดียวของป๊า ป๊าผมชื่อ “มอร์แกน” ส่วนม๊าผมนั้นเสียชีวิตไปตั้งแต่ผมยังอยู่มัธยมด้วยโรคร้าย ใครๆก็ต่างสมญานามผมเป็นเทพบุตรที่เพรียบพร้อมนั่นเพราะผมรวย ง่ายๆแค่นี้ล่ะครับ หามีคนจะชื่นชอบผมเพราะตัวตนจริงๆของผมบอกได้เลยว่าไม่มี  จนผมมาเจอ “ลิน่า” เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มัธยมจนเข้ามหาลัย เราสมัครเข้าเรียนมหาลัยเดียวกัน ความผูกพัน ความใกล้ชิด จากเพื่อนก็กลับกลายเป็นคนรักผมมั่นใจว่าผมรักเธอมากกว่าเพื่อน จึงขอเขยิบสถานะเป็นคำว่าแฟน ซึ่งเธอเองก็ตกลงอย่างว่าง่าย

         เราคบกันเป็นในสถานะแฟนมาได้ 3 ปี ความสัมพันธ์ที่ดูดูราบรื่นก็แปรเปลี่ยนเป็นความอึดอัดและห่างเหิน ลิน่าต้องการไปเรียนและหาประสบการณ์ที่อังกฤษ เธอจึงขอห่างจากผมซึ่งผมเองก็ไม่เข้าใจมาจนถึงตอนนี้ว่า เราคบกันแบบไม่ต้องห่างก็ได้หนิ ระยะทางไม่ใช่อุปสรรคใหญ่เลยถ้าใจเรามีกันและกัน ลิน่าขอห่างแต่ไม่ขอเลิกมีเพียงคำมั่นเดียวที่ให้ผมไว้ “อีก 1 ปี ฉันจะกลับมา”

          นั่นก็เป็นจุดผันเปลี่ยนให้ผมอยากค้นลงลึกหาความหมายที่แท้จริงของความรักว่าคืออะไรกันแน่ ผมไม่หวังว่าจะได้คำตอบที่ตรงใจ หรือไขข้อสงสัยใดๆ ผมหวังแค่ได้เรียนรู้ประสบการณ์จากความรักเท่านั้น ความรัก ความสุข ความผิดหวัง ความเสียใจ คือจุดร่วมของทุกความสัมพันธ์ หรือจุดมืดบอดกันแน่ คำถามมากมายหลอมรวมให้ผมอยากค้นหาคำตอบ นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของงานอดิเรกของผม  “รับจ้างเดท” 

"ความรักคืออะไร ทำไมการตกหลุมรักมันแสนง่าย แแต่การทำให้รักนั้นยังคงอยู่ต่อไปทำไมถึงยากเย็นนัก"

see you soon

ติดตามนิยายแฟนฟิคของไรท์ได้ในแอพ จอยลดา ค่ะ เป็นรูปแบบนิยายแชทและบรรยาย [ MarkBam ] นามปากกา "Phakara"