หิมพานต์ไม่อันตรธาน Himmapan never vanish

แจ้งให้ทราบ นวนิยายแฟนตาซีเรื่องนี้ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช ๒๕๓๗ ฉบับเพิ่มเติม ๒๕๕๘ และ ๒๕๖๕ ห้ามดัดแปลง คัดลอก หรือนำไปใช้บางส่วน ห้ามลักลอบนำไปเผยแพร่ โดยไม่ได้รับอนุญาต รวมถึงห้ามคัดลอกหน้าปก แบนเนอร์ ตัวละคร 

**หากฝ่าฝืน มีโทษบัญญัติไว้ตามกฎหมาย และทางนักเขียนมีทนายความพร้อมดำเนินคดี**

เขียนและภาพ : เพื่อนเขียน

เปิดเรื่อง : 8 มีนาคม 2566

ปิดเรื่อง : -

Contact : https://twitter.com/PKpueankian

---

เพราะเมื่อดวงตานั้นเปิด มันจะเปิดตลอดกาล

และผู้ที่เห็นแล้วจะกลับไปไม่เห็นไม่ได้อีกเลย

ทุกอย่างมันเริ่มต้นจากรอยข่วนของกรงเล็บปริศนาในคืนนั้น…

เขาตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองมีรอยกรงเล็บขนาดใหญ่พาดอยู่ตรงเอวข้างซ้าย ทั้งประสาทสัมผัสพิเศษที่เพิ่มเข้ามา ว่องไวและเฉียบแหลมมากขึ้น สัญชาตญาณที่มีเริ่มจะชัดเจนเสียยิ่งกว่าตอนที่เขาขึ้นชกเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

แต่ต้องแลกมาด้วยอาการที่ได้กลิ่นอาหารทะเลแล้วอาเจียนกับการละเมอเดินออกจากบ้านตอนกลางคืน

“รอยข่วนนั้นมันเป็นคำสาป”  ผมเอ่ยระหว่างที่กำลังตัวสั่นอยู่ข้างต้นไม้ในป่าใหญ่

“มันเป็นของขวัญจากพญาครุฑ และนายต้องการความช่วยเหลือจากฉัน”

“ของขวัญบ้าบออะไรกัน ชีวิตของผมกำลังไปได้ดีแล้วนี่--”

เจ้าของกรงเล็บที่ข่วนเขาวันนั้นเผยดวงตาสีแดงสดราวกับเลือด แสงเรืองออกมาจากนัยน์ตาอย่างเห็นได้ชัด พร้อมคมเขียวที่โผล่ออกมาจากปาก สะท้อนกับแสงจันทร์เป็นเงาสวยงาม

“ตั้งสติแล้วยอมรับความเป็นจริงซะ ไม่งั้นแกจะไม่รอดคืนเดือนดับวันแรกแน่ แล้วพวกนั้นจะตามล่าครึ่งครุฑแบบนาย”

“ใคร-?”

“พวกครึ่งนาค ตอนนี้มันผันตัวมาเป็นนักล่าครุฑแล้ว”

อนิจจาตัวข้านี้ เขาต้องรีบยอมรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายในสิบวินาที ก่อนจะวิ่งหนีเอาตัวรอดระหว่างที่ข้างหลังเป็นใครจากไหนก็ไม่รู้ ใครสักคนที่เป็นครึ่งนาคและเป็นศัตรูตัวฉกาจที่เขาต้องเฝ้าระวังไปชั่วชีวิต

ก็อย่างที่บอกไงล่ะ รอยข่วนนั้นเป็นพรจากพญาครุฑ

- # -

เพื่อนเขียน

note ; ปกเก่า