หวนรักดรุณี

ตัวอย่างในเล่ม

“น้องมีน...”

ศรัณย์ขยับลุกมาดึงหญิงสาวไปซุกกอด ไออุ่นที่ได้รับยิ่งทำให้มีนาสะอื้นฮัก คนไร้ที่พึ่งกอดตอบคนตรงหน้าแน่น เธอไม่อยากเสียใครในชีวิตเธอไปอีกแล้ว

กลิ่นแตกเนื้อสาวของคนในกรงแขนพาให้ร่างสูงใจสั่น สติของศรัณย์ครบถ้วนดีทุกอย่าง เขารู้ว่าไม่ควรคิดเกินเลยต่อเด็กที่เคยหวังจะยกให้เป็นลูกเลี้ยงเมื่อนานมาแล้ว

ใช่...

ตั้งสติไว้ศรัณย์!

ชีวิตของชายหนุ่มไม่เคยขาดแคลนผู้หญิง เพียงแต่ที่ผ่านมาเขาไม่คิดอยากจะคบหาใครเสียมากกว่า

ที่พูดคุยด้วยก็เพราะเห็นแก่คุณแม่ ชายหนุ่มยืนยันได้เลยว่าไม่เคยเกิดความรู้สึกหวั่นไหวเหมือนที่กำลังเผชิญอยู่ตอนนี้เลยสักนิด

“คุณอา...อย่าทิ้งน้องมีนไปอีกคนนะคะ”

ความผิดชอบชั่วดีที่ถือครองแทบขาดสะบั้นลงด้วยน้ำเสียงน่าสงสารแกมสะอื้นนั่น

ศรัณย์หลับตา สูดลมหายใจเข้าช้าๆ กลางกายเต็มไปด้วยความรวดร้าวอย่างที่ไม่ควรจะเกิด ก่อนเค้นเสียงปลอบทั้งที่ตัวเขาเองกำลังทรมาน

“ครับ อาสัญญา...”

พระเจ้า เขาจะอดทนไปได้สักกี่น้ำกันวะเนี่ย!