ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 1 ตอน เรื่องมหัศจรรย์
[ 3rd. Person Pov. ]
เจนกำลังเดินไปที่ห้องของเธอ หลังจากที่เธอคุยกับแขกอยู่หลายชั่วโมง ในที่สุดเธอก็หาโอกาสที่จะแยกตัวออกมาได้
เจนเดินไปถึงห้องแล้วเปิดประตูเข้าไป
"สเลนน่า นี่เจนเองนะ" เจนเรียก เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าที่สเลนน่าซ่อนอยู่ เธอเอื้อมมือไปเปิดตู้นั้น
"ไม่ต้องกลัวนะ ตอนนี้มีแค่เรา..." เจนถึงกับต้องตาค้าง เมื่อในตู้นั้นว่างเปล่า ไม่มีสเลนน่าอยู่...
"เหมือนฝนจะหยุดตกแล้วละ งั้นก็ถึงเวลาที่เราต้องกลับแล้ว" เฮเลนพูด เรียกความสนใจของทุกคนในห้อง
"จะกลับแล้วเหรอ?" สเลนเดอร์แมนถาม
"เดี๋ยวเราจะไปตามนีน่าและคล็อกเวิ้คก่อนแล้วเราก็จะไปกันเลย" เฮเลนบอก กำลังจะเปิดประตูออกไป แต่มีคนวิ่งเข้ามาในห้องก่อน และนั่นก็คือเจน
"คุณสเลนเดอร์แมนคะ พวกเรามีปัญหา-!" เจนที่รีบวิ่งเข้ามาอย่างเร่งรีบพูดไม่ทันได้ดูว่ายังมีคนอื่นอยู่ในห้องนอกจากสเลนเดอร์แมน
"มีอะไรรึเปล่าจ้ะเจน?" ไดน่าถาม มองเจนที่ตอนนี้ดูรีบๆ
"...ค-คือ-"
'เสียงกรีดร้อง'
เสียงกรีดร้องดังไปทั่วปราสาท ทำให้ทุกคนที่ได้ยินเสียงตกใจ
"สเลนน่า!"
"เจน! ไปช่วยสเลนน่า!" สเลนเดอร์แมนสั่ง เจนไม่รอช้า รีบวิ่งออกจากห้องไป
"สเลนน่าแย่แล้ว! ไปเร็ว!" เจนตะโกนบอกคนอื่นๆที่อยู่ในห้องนั่งเล่น แจ็คกับเบ็นที่ได้ยินดังนั้นจึงรีบลุกตามเจนไป ปล่อยให้พัพเพ็ทยืนงงอยู่คนเดียว
"เห้! นั่นพวกนายจะไปไหนน่ะ?" พัพเพ็ทตะโกนถาม แต่ทุกคนก็วิ่งออกไปหมดแล้ว พัพเพ็ทจึงลอยตามไป
อีกด้านนึง แมสกี้กับฮูดดี้ที่วิ่งออกมาก่อนแล้ว ก็กำลังหาต้นตอของเสียง ตอนแรกที่ทั้งสองได้ยินเสียงกรี๊ด ทั้งสองรู้ได้ทันทีว่าเป็นสเลนน่า แล้วตอนนี้ก็ต้องรีบหาเธอให้เจอ ไม่งั้นสเลนเดอร์แมนคงไม่ปลื้ม
"บ้าเอ้ย! เธออยู่ไหนเนี่ยซันชายน์!" แมสกี้เปิดดูทีละห้อง แต่ก็ไม่เจอสเลนน่าเลย
โทบี้เดินออกมาจากห้องของพวกเค้า ที่ก่อนหน้านี้เค้ากลับไปหลับที่ห้อง
โทบี้เมื่อรู้สถานการณ์ในตอนนี้เค้าจึงมาช่วยหาอีกแรง
"สเลนน่า!" ฮูดดี้ตะโกนเรียก
'เสียงกรีดร้อง'
เมื่อทั้งสามได้ยินเสียงกรี๊ดอีกครั้งจึงรีบวิ่งไปตามเสียงทันที
อีกด้านนึง สเลนน่าที่ตอนนี้ก็พยายามหนีเพื่อเอาชีวิตรอด
"อ้า!" สเลนน่าล้มลงที่พื้นพร้อมกับสมุดที่ถือไว้หลุดมือไป เธอหันกลับไปมองที่ขาซ้ายของเธอที่มีแผลฉีกตรงน่องขา ทำให้เธอแทบยืนไม่ได้ และยังรู้สึกเจ็บมากๆอีกด้วย
"แค่ฟันขาก็ไปไหนไม่ได้แล้วละ~" คล็อกเวิ้คพูดพร้อมชูมีดที่มีเลือดของสเลนน่าติดอยู่ เธอเลียเลือดที่ใบมีดอย่างเอร็ดอร่อย สเลนน่าที่เห็นก็กลัวสุดๆ
สเลนน่าพยายามที่จะคลานหนี แต่เธอก็ถูกคล็อกเวิ้คจับลาก ดึงกลับมาที่เดิม และนีน่าก็เดินเข้ามา นั่งคล่อมสเลนน่าไว้ไม่ให้เธอหนี
"ไหนเจ้าพร็อกซี้นั่นบอกว่าไม่มีคนอยู่ที่นี่ไง?" นีน่าพูดและเอามีดจี่ไปที่ตรงคอของสเลนน่า
"อืม~ สงสัยหมอนั้นอยากเล่นสนุกคนเดียวไม่แบ่งใครมั้ง~" คล็อกเวิ้คพูด นีน่าใช้มีดปาดเป็นรอยเล็กๆที่แก้มข้างขวาของสเลนน่าอย่างช้าๆ ทำให้สเลนน่ารู้สึกเจ็บแสบที่แก้ม
"เอาเถอะ~ ในเมื่อเจอของดีก็อย่าปล่อยโอกาสให้หนีไป~" นีน่าพูดเสร็จก็ยกมีดขึ้น สเลนน่าหลับตากลัวและรีบยกมือขึ้นมาบังตรงหน้าไว้
'เสียงกรีดร้อง'
"...หะ?"
สเลนน่าค่อยๆลืมตาขึ้นเมื่อไม่รู้สึกถึงมีดที่ควรจะแทงลงมาที่เธอ
สเลนน่าเห็นมีดนั่นค้างอยู่กลางอากาศ ห่างจากมือของเธอเล็กน้อย
นีน่าที่ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ได้แต่พยายามที่จะกดมีดลงไปแทงสเลนน่า แต่ก็เหมือนกลับว่ามีดนั่นโดนควบคุม ทำให้มันหยุดนิ่ง ไม่ให้ลงไปแทงสเลนน่าได้
สเลนน่าอึ้งกับภาพตรงหน้า เธอเองก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
"อะไรกัน!" นีน่าตะโกนลั่น ไม่เชื่อสิ่งที่เห็น คล็อกเวิ้คเห็นว่าสถานการณ์เริ่มไม่ดี เธอจึงชักมีดทั้งสองเล่มออกมาและวิ่งเข้าใส่
สเลนน่าเห็นว่ามีอีกคนกำลังวิ่งเข้ามา เธอกลัวมากๆ โดยความตื่นตระหนก เธอรีบผลักนีน่าสุดแรงเท่าที่มี ทำให้เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น...
นีน่าโดนสเลนน่าผลักออกไปด้วยแรงที่ไม่มาก แต่นีน่ากลับรู้สึกว่าเหมือนโดนผลักออกไปเต็มแรง ทำให้ตัวเธอกระเด็นไปชนกับคล็อกเวิ้ค หงายหลังไปทั้งคู่
"เดี๋ยวนะ! มันไม่ใช่คนปกตินี่!" นี่น่าลุกขึ้นและหยิบมีดของตัวเองขึ้นมา ชี้ไปที่สเลนน่าที่ยังสับสนกับเรื่องที่เกิดขึ้น นั่งมองมือที่สั่นของตัวเอง
"แกเป็นตัวอะไรฟะ!" คล็อกเวิ้คไม่รอช้า ถือมีดกระโจนเข้าไป สเลนน่าที่มัวแต่อึ้ง โชคดีที่มีคนดึงตัวเธอออกมาจากตรงนั้นได้ทันเวลา เธอหันกลับไปก็เจอโทบี้ที่ช่วยเธอไว้
"ท-โทบี้!" ด้วยความดีใจที่มีคนมาช่วย สเลนน่ารีบเข้ากอดโทบี้ทันที ทำให้คล็อกเวิ้คที่เห็นรู้สึกโมโห
คนอื่นๆตามมาถึงในที่สุด เจนที่เห็นสเลนน่าบาดเจ็บ เธอรีบวิ่งเข้ามา แยกสเลนน่าออกจากโทบี้และผลักเค้ากระเด็นออกไป
"สเลนน่า ไม่เป็นไรนะ! ทำไมเธอถึงไม่อยู่ในตู้!" เจนถามด้วยความเป็นห่วง รีบเช็คตามตัวสเลนน่า
"ไหนบอกว่าไม่มีคนอยู่ที่นี่ไง!" นีน่าชี้หน้าฮูดดี้ที่ไม่พูดอะไร มือข้างนึงของฮูดดี้ซ่อนปืนไว้ด้านหลัง
"เกิดอะไรขึ้น! " พวกเฮเลนที่ตามมมาที่หลัง เจอสเลนน่าที่อยู่กับเจน ทั้งหมดอึ้งกับภาพตรงหน้า
"...เจน นั่นคนเหรอ?" ไดน่าถาม ชี้ไปที่สเลนน่า
"โว้ว~ นี้ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าพวกนายเก็บของเล่นดีๆไว้ด้วย" พัพเพ็ทที่กำลังจะเข้าไปหาสเลนน่าก็โดนแจ็คก็เข้ามาขวางไว้
"ไม่มีอะไรทั้งนั้น พวกนายทุกคนกลับไปที่ห้องโถงเถอะ เดี๋ยวเราค่อยคุยกันที่หลัง" แจ็คพูด แต่นีน่าก็ผลักเค้าออกไปจากทาง และเดินเข้าไปหาสเลนน่าพร้อมกับถือมีดในมือ
"ฉันยังเคลียกับยัยนั้นไม่เสร็จ"
"อย่าเข้ามาใกล้สเลนน่านะนีน่า!" เจนขู่ ถือมีดไว้ในมือเช่นกัน
"เงียบไปเลย!" นีน่าพุ่งเข้าไปหา
"เบ็น! ฝากสเลนน่าด้วย!" เจนตะโกนบอก ผลักสเลนน่าออกไปจากทาง และเข้าสู้กับนีน่าตัวต่อตัว เบ็นทะลุออกมาจากกำแพงข้างๆและรับสเลนน่าไว้ได้ทัน
คล้อกเวิ้คพุ่งเข้าไปหาทั้งสองคน แต่เธอถูกฮูดดี้ยิงที่ขา ทำให้เธอชะงัก คล็อกเวิ้คหันไปและพุ่งเข้าใส่ฮูดดี้แทน แต่เค้าก็ไหวตัวทันแล้วหลบ เตะเข้าที่บริเวณซี่โครงของคล็อกเวิ้คเต็มแรง ทำให้เธอกระเด็น ชนกับกำแพง เสียหลักและโดนโทบี้จับกดลงกับพื้น ไม่ให้ลุกหนีไปไหน
"เบ็น! พาสเลนน่าไปหาสเลนเดอร์แมน แจ็ค! นายไปกับพวกเค้าเถอะ เดี๋ยวไปเจอกันที่นั่น ส่วนโทบี้ นายอยู่ที่นี่ ช่วยฉัน" ฮูดดี้สั่ง พยายามมัดคล็อกเวิ้คที่พยายามจะหนี มีโทบี้ช่วยอีกแรง
"ส่วนพวกนาย...ตามพวกเค้าไป" ฮูดดี้หันไปหาพวกเฮเลนที่ยืนดูนีน่ากำลังดวนมีดอยู่กับเจน
"แต่นีน่ากับ-"
"ฉันบอกว่าให้ไปไง..." ฮูดดี้พูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนเค้ากำลังโมโห ฟังดูน่ากลัว พวกเฮเลนจึงยอมและเดินตามพวกแจ็คไป
ทางฝั่งเจนที่สู้อยู่กับนีน่า เจนเสียท่า โดนนีน่าใช่มีดแทงเข้าที่แขนขวาโดยไม่ทันตั้งตัว ทำให้เธอเสียหลัก แต่แมสกี้ก็พุ่งเข้ามาช่วยและจับนีน่าเหวี่ยงทะลุประตู เข้าไปในห้องข้างๆ
"ขอบใจแมสกกี้" เจนพูด
"ไป...ฉันจัดการเอง" แมสกี้บอก เค้าเตรียมตัวสู้กับนีน่า โทษฐานที่เธอทำร้ายสเลนน่า
"อย่ามาทำตัวเป็นพระเอกแถวนี้นะ ฉันต่างหากที่จะจัดการกับยัยนั่น" เจนบอก ดึงมีดที่แทงตรงแขนออก และรีบเอามือปิดห้ามเลือดไว้
"สภาพแบบนั้นยังจะสู้อีกเหรอ ไปสะ" แมสกี้สั่ง ในมือถือมีดไว้ เจนยอมและเดินออกไป ปล่อยให้แมสกี้จัดการเอง
"จ-เจน" โทบี้เมื่อเห็นว่าเจนบาดเจ็บ เลยฉีกผ้าที่เค้ามีติดตัว ทำเป็นผ้าพันแผลให้เธอ
"ขอบใจจ้ะโทบี้ แล้วสเลนน่าละ?" เจนถามเมื่อเธอไม่เห็นสเลนน่าที่นี่
"บ-เบ็นกับแจ็คพ-พาเธอไปหาท่านสเลนเดอร์แมนล-แล้ว ส่วนพวกเฮเลนก็เหมือนกัน ธ-เธอก็ควรรีบไปนะ" โทบี้บอก ชี้ไปที่ผ้าที่มัดไว้เริ่มจะซึมเลือดชุ่มแล้ว และเจนก็เดินออกไป ปล่อยให้พวกพร็อกซี้จัดการกันต่อ
ทางฝั่งนีน่าที่กำลังโดนแมสกี้ซ้อมหนักเพราะเค้าแถบไม่เปิดโอกาสให้เธอสวนกลับเลย มีแค่เธอที่สะบัดสะบอมทั้งตัว
นีน่าโดนแมสกี้ชกเข้าให้ที่ท้องน้อย จนสุดท้ายเธอยืนไม่ไหวและล้มลงไปนอนกับพื้น
แมสกี้เดินออกมาจากห้องพร้อมกับลากนีน่าออกมาด้วย เจอฮูดดี้และโทบี้ที่ยืนเฝ้าคล็อกเวิ้คอยู่ข้างนอก
"ฉันแค่โกรธที่หล่อนกอดเธอเองโทบี้" คล็อกเวิ้คพยายามคุยกับโทบี้ แต่เค้าก็ไม่สนใจ แถมยังโดนโทบี้ดันหัวให้จมพื้น เหมือนเค้าตั้งใจทำให้เธอหายใจไม่ออก
คล็อกเวิ้คที่ดิ้นดุกดิกอยู่บนพื้นก็โดนแมสกี้เอามีดแทงที่ขาและเฉือนลง สร้างแผลฉีกขนาดใหญ่ แบบเดียวกับที่สเลนน่าโดน แต่หนักกว่า
"ไม่มีใครทำร้ายซันชายของฉันได้บิช..." แมสกี้กระซิบที่ข้างหูของคล็อกเวิ้ค ค่อยปักมีดที่ขาของเธอลงลึกอีก เสียงกรีดร้องคล็อกเวิ้คดังไปทั่วปราสาท ดังจนไปถึงพวกเจนที่อยู่อีกห้องนึง
"..." ทุกคนเงียบเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องดังมาแต่ไกล
"พวกพร้อกซี้ของฉันคงทำงานเสร็จกันแล้ว" สเลนเดอร์แมนพูด ทำรายความเงียบลง เค้าหันไปหาพวกเฮเลนที่นั่งอยู่ข้างๆ
"และสำหรับพวกเธอ พวกเธอทั้งสามคนจะต้องกลับไปหาน้องชายของฉัน และห้ามเอาเรื่องของสเลนน่าไปบอกให้คนอื่นรู้"
"..." เฮเลน ไดน่า และพัพเพ็ท ต่างมองหน้ากัน ไม่พูดอะไร
สเลนเดอร์แมนใช้พลังของเค้ามองผ่านทางดวงตาของแมสกี้ที่ตอนนี้เค้ากับอีกสองคนกำลังนำตัวนีน่าและคล็อกเวิ้คไปขังไว้ที่คุกใต้ดิน
สเลนเดอร์แมนหันไปดูสเลนน่าที่กำลังนอนหนุนตักเจนอยู่อีกเตียงนึง
"เรียบร้อยแล้วเจน รู้สึกยังไงบ้าง?" แจ็คถาม เค้ารักษาแผลของเจนเรียบร้อย เจนมองดูที่แผลที่นีน่าทำไว้ และลองขยับแขนดู
"...ดีขึ้นเยอะเลย สเลนน่าปลอดภัยแล้วใช่มั้ย" เจนถาม มองสเลนน่าที่หลับอย่างสงบ เธอลูบผมสเลนน่าเบาๆ
"เธอไม่เป็นอะไรแล้ว ล้างแผล เย็บปิดเรียบร้อย แค่นอนพักเอาแรง เดี๋ยวก็กลับมาเดินได้ตามปกติ" แจ็คบอก เก็บเครื่องมือทั้งหมดและออกจากห้องไปพร้อมกับแขกที่เหลือ ถึงเวลาที่พวกเค้าต้องกลับแล้ว...
เวลาผ่านไป สเลนน่าตื่นหลังจากหลับไปนาน เธอลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วพบว่าเธออยู่ในห้องเดียวกับสเลนเดอร์แมน แต่เค้าไม่ได้อยู่ที่เตียงแล้ว
สเลนน่าค่อยๆลุกจากเตียง ตอนนี้เธอก็เริ่มจะเดินได้บ้างแล้ว
สเลนน่าเดินไป กำลังจะเปิดประตู แต่สเลนเดอร์แมนก็เข้ามาในห้องก่อน
"ตื่นแล้วเหรอสเลนน่า รู้สึกยังไงบ้าง?"
"ม-ไม่เป็นไรแล้วค่ะ" สเลนน่าพูดด้วยแผ่วเบา สเลนเดอร์แมนลูบหัวเธอเบาๆ บอกให้เธอเดินตามเค้ามา
เมื่อออกมาจากห้อง สเลนน่าไม่เห็นแขกที่มาเยี่ยมเมื่อเช้า เธอคิดว่าพวกเค้าคงจะกลับไปแล้ว
ทั้งสองเดินเข้าไปในห้องทำงานของสเลนเดอร์แมน ที่จริงแล้วมันก็คือห้องเดียวกับห้องที่สเลนน่าเข้าไปก่อนหน้านี้ และก็เจอสมุดบันทึก
พึ่งนึกขึ้นได้ สเลนน่าทำสมุดเล่มนั่นหลุดมือไป
"เธอหานี่อยู่เหรอ..." สเลนเดอร์แมนหันไปหาสเลนน่าและชูสมุดบันทึกให้เธอดู
"เออ...คุณสเปรนดอร์แมนส่งมาให้คุณนะค่ะ"
"...มานั่งที่โต๊ะสิ" สเลนเดอร์แมนเชิญสเลนน่ามานั่งที่โต๊ะพร้อมกับให้กระดาษหนึ่งแผ่นและปากกาหนึ่งด้าม
"ฉันอ่านจดหมายที่ส่งมาพร้อมกับสมุดบันทึกของฉันแล้ว เหมือนว่าน้องชายของฉันจะเป็นห่วงเธอนะ ทำไมไม่เขียนตอบกลับไปละ" สเลนเดอร์แมนบอกพร้อมกับวางสมุดบันทึกของเค้าไว้บนชั้นหนังสือ สเลนน่าจับปากกา แต่ก็ยังไม่แน่ใจว่าจะเขียนอะไร
"...เขียนอะไรดีคะ?" สเลนน่าถาม
"ตามใจเธอเลย อยากบอกอะไรน้องชายฉันก็เขียนเลย" สเลนเดอร์แมนบอก สเลนน่าจึงเริ่มบรรจงเขียนจดหมายถึงสเปรนดี้
เมื่อเขียนเสร็จ สเลนน่าก็ยื่นกระดาษให้สเลนเดอร์แมนพับใส่ซองจดหมาย
"...สเลนน่า ฉันขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย" สเลนเดอร์แมนถาม เก็บซองจดหมายไปแล้วเดินไปหาสเลนน่า
"คะ?" สเลนน่าขานกลับ สเลนเดอร์แมนคุกเข่าลงต่อหน้าเธอ และวางมือของเค้าทั้งสองข้างลงบนไหล่ของเธอ
"ตอนที่เกิดเรื่อง มีอะไรแปลกๆเกิดขึ้นกับเธอรึเปล่า?" สเลนเดอร์แมนถามด้วยน้ำเสียงที่ดูจริงจัง เชิงบอกสเลนน่าว่าอย่าโกหกเค้า สเลนน่านึกย้อนกลับไปตอนที่นีน่ากำลังจะแทงเธอด้วยมีด แต่มีดนั่นกลับหยุดนิ่งกลางอากาศ เหมือนกับว่ามีดนั่นโดนควบคุมด้วยพลังบางอย่าง
สเลนน่าเล่าทุกอย่างให้สเลนเดอร์แมนฟัง เค้าฟังเธอเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้น
"...คือ...ตอนนั้น...เป็นคุณรึเปล่าคะที่ทำ?" สเลนน่าถาม
"...ยังไม่ถึงเวลา"
"ใช่...ฉันเอง"
"...ขอบคุณค่ะ" สเลนน่ากอดสเลนเดอร์แมนและพูดขอบคุณเค้า สเลนเดอร์แมนกอดเธอกลับและลูบผมเธอเบาๆ
"ตอนนี้เธอก็ไปนั่งทานอาหารเย็นกับคนอื่นๆเถอะ เดี๋ยวฉันจะเอานี่ไปให้เบ็น ให้เค้าเอาไปส่งให้น้องชายฉัน"
"ค่ะสเลนเดอร์แมน" แล้วสเลนน่าก็เดินออกไปจากห้อง ไปที่ห้องทานข้าวเพื่อนั่งร่วมโต๊ะกับคนอื่นๆ ส่วนสเลนเดอร์แมนก็วาร์ปไปหน้าประตูห้องเบ็น เค้าเคาะประตูเรียกแต่ไม่มีใครออกมา
"ท่านครับ" สเลนเดอร์แมนหันไปตามเสียงเรียกก็เจอกับแมสกี้ที่เดินออกมาจากห้องข้างๆ
"แมสกี้ รู้มั้ยว่าเบ็นอยู่ไหน ฉันต้องการให้เค้าไปส่งจดหมายให้ฉัน"
"เดี๋ยวผมไปหาเค้าให้ครับ"
"ถ้างั้นก็เอาซองจดหมายนี้ไปด้วย" แล้วสเลนเดอร์แมนก็ล้วงเข้าไปในชุดสูท ดึงเอาซองจดหมายออกมา แต่เค้ากลับมีซองจดหมายอยู่กับตัวสองซอง
"นี่เป็นซองของฉัน ส่วนอีกซองนึงเป็นของสเลนน่า บอกเบ็นว่าเอาไปให้น้องชายของฉันสเปรนดี้" สเลนเดอร์แมนบอกและยื่นทั้งสองซองให้แมสกี้ แมสกี้ดูที่หน้าซองที่เป็นของสเลนเดอร์แมน เค้าเห็นว่าที่ซองมีวงและเขียนว่าสำคัญ
"ท่านครับ ทำไมท่านถึงเขียนว่าสำคัญที่ซองของท่านละครับ มีเรื่องอะไรรึเปล่า?" แมสกี้ถาม
"ไม่มีอะไรหรอกแมสกี้ ฉันแค่ต้องอธิบายบางอย่างที่สำคัญให้น้องชายของฉันเข้าใจน่ะ..."
"มันยังไม่ถึงเวลาที่เธอจะรู้ความจริง..."
ติดตามตอนต่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น