คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : เดือนอ้าย
เดือนอ้าย
3 ปี ผ่านไป
“จบแล้วโว้ยยย”เสียงตะโกนดังขึ้นหลังจากที่ทุกคนออกจากหอประชุมสำหรับการรับพระราชทานปริญญาบัตร
พร้อมกับโยนใบปริญญาบัตรที่พึ่งได้รับขึ้นพร้อมกัน
“น้ำตาจะไหล
จบสักที”
“ต้องกราบมันสองแม่ลูกเว้ย”
“เออ
เอ้ากราบบบบ”
อย่างจี้อ่ะ
คนมองเต็มแล้วไหมอายสัดอ่ะบอกเลย ฮืออออ ช่วยด้วย
“อายคนอื่นสัด”
“ฝน
ไม่ด่าพวกกูสักวันได้แมะ”
“แมะที่หน้า”ฝนแยกเขี้ยวใส่ก่อนที่จะหันไปให้แฟนซับเหงื่อให้
วันนี้อากาศร้อนมาก ๆ
เรียกได้ว่าโคตรจะร้อนเลย คนก็เยอะ ขนาดคณะพวกเขารับช่วงเช้านะยังคนเยอะขนาดนี้
รอบบ่ายยิ่งจะเยอะกว่านี้เพราะอีกคณะนักศึกษาเขาก็เยอะเหมือนกัน
“ยัยหนูอ้ายแล้วพี่สิบล่ะวะ”เมื่อมองซ้ายมองขวาแล้วไม่เจอพี่ชายของเพื่อนจึงถามขึ้น
“ที่รักไปซื้อน้ำมาให้อ่ะ”คนยิ่งเยอะ ๆ อยู่ด้วยกลัวเดือนสิบหลงทางจังเลย
“แล้วมึงไม่ไปถ่ายรูปกับครอบครัวแฟนมึงเหรอยัยหนู”
“ไม่ล่ะ
ให้เขาอยู่กับครอบครัวเถอะ”เดือนอ้ายบอกเพื่อนยิ้ม ๆ
แต่คนที่กำลังถูกพูดถึงตอนนี้ยืนอยู่ข้างหลังของคนตัวเล็กเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
พร้อมด้วยครอบครัวของสกายที่มาแสดงความยินดี
“ถ่ายรูปกันครับแมวเหมียว”
“อ๊ะ
เธอตกใจหมดเลย”เดือนอ้ายสะดุ้งก่อนที่จะหันขวับกลับไปมองแทบจะทันทีด้วยความตกใจ
“โอ๊ะ
คุณพ่อคุณแม่สวัสดีครับ”มองเลยไปยังด้านหลังของสกายก็เจอเข้ากับคุณพ่อและคุณแม่ของคนตัวสูงที่ถือช่อดอกไม้ช่อใหญ่ไว้ในอ้อมแขน
“สวัสดีค่ะหนูเดือน”คุณแม่ของสกายพูดพร้อมกับรอยยิ้มหวาน ๆ แต่จะดีว่านี้ถ้าไม่มีคำว่าหนู
ไม่ชินสักที
“ยินดีด้วยนะลูก”คุณพ่อของสกายพูดพร้อมกับยื่นช่อดอกไม้ให้แฟนของลูกชาย
“ขอบคุณมากนะครับ”เดือนอ้ายยื่นมือไปรับช่อดอกไม้มาถือไว้ในมือ
“มาถ่ายรูปกันดีกว่านะคะ
แล้วนี่พี่ชายหนูละคะ”
“ที่รักไปซื้อน้ำให้เดือนน่ะครับ
นั้นไงครับมาแล้ว”มองสอดส่ายสายตาไปรอบ ๆ
เพื่อหาพี่ชายคนดีก่อนที่จะเจอเดือนสิบเดินถือถุงน้ำดื่มมาทางที่ทุกคนยืนอยู่
“สวัสดีครับ”
“สวัสดีค่ะพี่สิบ
มาถ่ายรูปกันนะคะ”
“พร้อมนะครับ
1 2 ...”ช่างกล้องส่วนตัวที่คุณพ่อคุณแม่สกายจ้างมาบอกพร้อมกับนิ้วที่กดชัตเตอร์
แชะ แชะ
ด้ายซ้ายของภาพถ่ายคือคุณพ่อของสกาย
ด้านขวาเป็นคุณแม่และเดือนสิบ ส่วนพื้นที่ตรงกลางเป็นของบัณฑิตป้ายแดงอย่างสกายและเดือนอ้าย
“อีกภาพนะครับ
ยิ้มกว้าง ๆ นะครับ 1 2 .......”
หลังจากผ่านงานรับปริญญามาได้หนึ่งสัปดาห์
ตอนนี้เดือนอ้ายยังคงพักอยู่ที่บ้านหลักของสกาย ส่วนพี่ชายคนดีอย่างเดือนสิบก็กลับไปทำหน้าที่คุณหมอรักษาคนไข้ต่อ
แพลนต่อจากนี้ของสกายและเดือนอ้ายคือการทำงาน
แต่ก่อนที่เดือนอ้ายจะได้ลงมือทำงานกับบริษัทที่ได้สมัครงานไปนั้นคุณแม่และคุณพ่อของสกายอยากจะให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางและทำให้มันถูกต้องก่อนนั้นคือการจัดงานแต่งงาน
แม้ว่าเดือนอ้ายและพี่ชายจะบอกว่าไม่ต้องจัดก็ได้ แต่ฝั่งครอบครัวของสกายก็ไม่ยอม
อย่างน้อยก็ขอให้จดทะเบียนสมรถและมีค่าสินสอดก็ยังดี ที่คุยกันไว้กับคุณย่าและพี่ชายของเดือนอ้ายตอนไปขอหมั้นปีที่แล้วคือให้สกายและเดือนอ้ายบินไปจดทะเบียนสมรถกันที่ประเทศอังกฤษ
และสินสอดที่จะให้กับเด็กทั้งสองคนคือที่ดิน หุ้น และเงินสด ถือเป็นสินสมรถร่วมกัน
โดยจะจัดการให้เสร็จก่อนที่สกายจะเข้าไปทำงานที่บริษัทของครอบครัว
“เก็บของกันหรือยังคะ”คุณแม่ถามขึ้น
เพราะพรุ่งนี้ทุกคนจะเดินทางไปที่บ้านไร่ของเดือนอ้ายเพื่อพูดคุยเรื่องการจัดงานแต่งของสกายและเดือนอ้าย
“เดือนเก็บแล้วครับ”
“แม่ตื่นเต้นจังค่ะ”
“แม่ทำอย่างกับไม่เคยไปไปได้”สกายเลิกคิ้วแล้วมองแม่ตัวเอง
“เอ๊ะ
แกเงียบไปเลยฉันคุยกับลูกสะใภ้ฉันอยู่”คุณผู้หญิงของบ้านหันไปดุลูกชาย
“โอเคครับ
ๆ ตามสบายเลย”สกายยกมือสองข้างขึ้นเสมอหน้าอกอย่างยอมแพ้ก่อนที่จะปล่อยให้แม่และลูกสะใภ้คนโปรดเขาคุยกัน
เพราะขนาดสามีของแม่เขาอย่างพ่อยังโดนเมิน
“สวัสดีค่ะ”
“สวัสดีครับ”
“สวัสดีจ๊ะ
มา ๆ เข้าบ้านกันก่อน”
“เดินทางกันเหนื่อยไหมจ๊ะ”คุณย่าถามขึ้น
ตอนนี้เราเดินทางมาถึงไร่ล้อมเดือนกันแล้วครับ
“ไม่เหนื่อยเลยค่ะ”คุณแม่ของสกายตอบ
“แล้วนี่เดือนสิบไปไหนหรือครับ”คุณพ่อถามขึ้น เพราะเดือนอ้ายบอกว่าวันนี้พี่ชายอยู่ที่บ้าน
“พี่สิบอยู่ที่สำนักงานส่วนรีสอร์ทค่ะ
กำลังให้เด็กไปตาม”
สืบเนื่องจากรอบที่แล้วคุณพ่อของแฟนตัวสูงคุยกันกับเดือนสิบค้างไว้เรื่องไวน์เพราะท่านชอบดื่มไวน์มาก
ๆ พวกผู้ชายเขาเลยดูสนิทกันเร็ว
“เดี๋ยวเราไปนั่งเล่นที่สวนกันดีกว่าค่ะ
ตรงนั้นบรรยากาศกำลังดี”
“ฉันกับคุณ
ๆ จะออกไปที่สวนเดี๋ยวยกของว่างตามมานะ”คุณย่าหันไปสั่งเด็กในบ้านก่อนที่เราทุกคนจะย้ายสถานที่
“สวัสดีครับ”เสียงทุ้มนุ่มดังมาจากด้านหลังเรียกความสนใจจากทุกคนได้เป็นอย่างดี
“ที่รักกกก”เดือนอ้ายเมื่อเห็นว่าเป็นพี่ชายก็ลุกจากเก้าอี้กระโดดกอดหมับทำเอาเดือนสิบเซถอยหลังไปเล็กน้อย
“น่ารักจริง
ๆ เชียวพี่น้องคู่นี้”
“สวัสดี
ๆ มา ๆ สิบมานั่งกับพ่อมา”คุณพ่อเรียกเดือนสิบให้มานั่ง ๆ
ข้างตน
“มาถึงกันนานหรือยังครับ
ขอโทษด้วยครับที่มาช้า”
“ไม่เป็นไรค่ะพี่สิบพวกเราเพิ่งมาถึงได้ไม่นานเองลูก”
“พ่อว่าจะถามเรื่องไวน์เราหน่ะ
แต่เดี๋ยวคุยเรื่องงานแต่งของน้องก่อน”
“จัดงานเล็ก
ๆ มีแค่เพื่อนสนิทกับครอบครัวดีกว่าครับ”
“ย่าก็คิดแบบนั้นเหมือนกันค่ะ”
“เดือนอยากจัดการทุกอย่างเองครับ
ขอเดือนทำนะ”
“หนูจะไม่เหนื่อยเกินไปเหรอคะ”คุณแม่ถามอย่างเป็นห่วง
“เดือนทำได้ครับ”
“ดื้อจริง
ๆ”
“คุณพ่ออ่าเดือนไม่ดื้อนะครับ”
“ฮ่าๆๆๆ
โอเคครับไม่ดื้อ ๆ”
อบอุ่น อบอุ่นขึ้นมากจริง ๆ
บ้านที่เป็นบ้านจริง ๆ บ้านที่เรียกว่าครอบครัวห่างหายไปนานแต่วันนี้
ตอนนี้ได้รับมันกลับคืนมาแล้ว
นับถอยหลัง 3 วันก่อนวันงาน
เดือนอ้ายกำลังวิ่งวุ่นอยู่กับการจัดซุ้มดอกไม้และบริเวณรอบ
ๆ สถานที่จัดงานซึ่งก็คือเรือนฝั่งขวา โดยมีลูกมือคนสำคัญอย่างฝน ฝนบินมาก่อนวันงานถึงห้าวันเพราะจะได้มาช่วยเดือนอ้ายเตรียมสถานที่โดยมีแฟนของฝนที่บินมาพร้อมกัน
“คุณอ้ายคะ
ช่อนี้วางที่ตรงไหนดีคะ”พนักงานของรีสอร์ทถามขึ้น
“วางข้าง
ๆ ที่สามรูปได้เลยครับ”
“รูปนี้วางตรงนี้นะอ้าย”
“ได้เลยฝน”
นับถอยหลัง 2 วันก่อนวันงาน
“เราต้องอยู่แบบนี้นานแค่ไหนอ่ะ
ร้อนจัง”เดือนอ้ายบ่น
เพราะตอนนี้เดือนอ้ายโดยฝนกับคุณแม่ลากออกมาขัดตัว
อบตัว เตรียมพร้อมสำหรับการเป็นเจ้าสาว? อือ
บอกว่าเจ้าสาวแหละ แต่ก็เอาเถอะอยากเรียกแบบไหนก็ตามใจพวกท่าน ๆ เลย
“อดทนหน่อยนะคะคนเก่ง”
“ไม่งอแงนะอ้าย
แป๊บเดียว”
ฮือออ มันนานแล้วนะไม่เห็นแป๊บเลย
หรือแป๊บเดียวของเราไม่เท่ากัน
นับถอยหลัง 1 วันก่อนวันงาน
“เมื่อไหร่จะถึงพรุ่งนี้สักทีครับ”สกายถามขึ้นเมื่อเจอหน้าทั้งพ่อและแม่
“อดทนหน่ะทำเป็นไหมอีกแค่วันเดียวเอง”
“ทำไมต้องให้เราห่างกันถึงเจ็ดวัน
แม่รู้ไหมว่าผมคิดถึงเมีย!”
“หนูเดือนไม่เห็นบ่น”
“ผมคิดถึงแมวเหมียว!!”
“คุณคุยกับลูกชายคุณเองแล้วกัน
ฉันไปดีกว่า”
“เอาน่าไอ้ลูกชาย
พรุ่งนี้ก็ไม่ต้องห่างกันแล้ว”
“ทำไมพรุ่งนี้มันดูนานจังเลยครับพ่อ”
“เออน่าพ่อไปดูโรงไวน์กับเดือนสิบก่อนแล้วกัน
แกก็อย่าแอบไปหาหนูเดือนเขาล่ะ”คุณพ่อพูดจบก็ลุกออกไปทันทีโดยไม่สนใจลูกชายที่ตอนนี้หงุดหงิดแทบบ้า
อยู่ใกล้กันแค่นี้แต่ดันไปหาไม่ได้โคตรทรมานเลยให้ตายเถอะ
Wedding Day
แขกในวันนี้มีทั้งเพื่อนของเดือนอ้าย
เพื่อนของสกาย กลุ่มเพื่อนของแฟนฝนที่สนิทกัน
คุณพ่อและคุณแม่ของสกายพร้อมด้วยญาติสนิท
เพื่อนของเดือนสิบและพนักงานของไร่ล้อมเดือน ซึ่งก็ไม่ถือว่าเป็นงานที่เล็กเท่าไหร่นัก
แต่อบอุ่นมาก ๆ เจ้าของงานทั้งสองก็เดินไปโต๊ะนั้นแวะโต๊ะนี้คุยกับคนที่มาร่วมงานด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขที่ฉายชัดบนใบหน้า
งานในช่วงเช้าผ่านไปอย่างราบรื่นและเป็นที่น่าพอใจสำหรับทุกคน
ส่วนงานในตอนเย็นจะเป็นปาร์ตี้ให้กับพวกเด็ก ๆ เขา ทั้งฝ่ายเพื่อนสกายและเดือนอ้าย
“ยินดีด้วยเว้ย”
“ยินดีด้วยนะมึง”เพื่อน ๆ ของสกายต่างพากันแสดงความยินดีกับเจ้าบ่าวคนหล่อ
“ขอบใจพวกมึงมากวะ”
“ยกเว้นหมดแก้ว
ๆ”เสียงเชียร์ดังมาจากเพื่อนของสกาย
“กูยอมแค่วันนี้แหละ”พูดก่อนที่ร่างสูงของเจ้าบ่าวป้ายแดงจะยกขึ้นดื่ม
“โหล ๆ
ได้ยินไหมค้าบบบ”เสียงพูดใส่ไมค์จากเพื่อนของเดือนอ้ายอย่างตั้มดังขึ้น
“แฮ่ม
เอาละครับผมนายตั้มเป็นพิธีกรรับเชิญตัวเอง”เมื่อพูดจบก็เรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนได้เป็นอย่างดี
มาขายขำสินะ
“วันนี้เป็นวันดีขอเชิญคู่บ่าวสาวออกมาข้างหน้าด้วยค้าบ”
“วู้ววว
ๆ”
“เรามาเล่นเกมตอบคำถามกันดีกว่านะครับ
โดยจะให้ทุกคนช่วยกันคิดคำถามให้คู่บ่าวสาวตอบทั้งหมดห้าคำถามครับ”
“ถามกูก่อนนน”เดือนอ้ายโวยออกมาเบา ๆ
โดยที่พิธีการที่เชิญตัวเองไม่สนใจเสียงบ่นงุ้งงิงจากเพื่อนตัวเล็ก
“เอาล่ะครับเริ่ม!”
“กู เอ้ย! ผม ๆ”
“เชิญครับ”
“เจอกันครั้งแรกที่ไหน”
“ใครจะตอบก่อนดีครับ”ตั้มหันไปถามคู่บ่าวสาวที่ตอนนี้ยืนกุมมือกันยิ้ม ๆ
“เจอที่ผับxxxครับ”เสียงตอบดังขึ้นจากสกาย
“ที่ผับเหมือนกันครับ”
“เที่ยวเก่งเหมือนกันนะเรา
คำถามต่อไปเชิญครับ”เสียงแซวจากพิธีกร
“ความรู้สึกแรกที่มีต่อกัน”
“เหมือนแมวตัวเล็ก
ๆ ที่ชอบขู่เวลาโดนแย่งของกินครับ”
“ไม่ชอบหน้าครับ”
“หืม
ช่วยอธิบายหน่อยครับ”
“ก็พอดีเราเดินชนกันครับแล้วผมดันไปดุเขาก่อนเกือบโดนข่วนหน้าแหนะ
แต่หลังจากนั้นเราก็เจอกันที่มหาลัยครับผมเลยตัดสินใจจีบ แต่ก็ใจแข็งใช้ได้”
“ก็ตอนนั้นเขานิสัยไม่ดีเลยนี่น่า
แต่ตอนเขาจีบจริง ๆ แอบใจอ่อนไปตั้งนานแล้วครับ”เดือนอ้ายตอบเขิน
ๆ
“เอาละครับมาถึงคำถามสุดท้าย
จากกระผมเอง”หลังจากที่ตอบอีกสองคำถามจบไปก็มาถึงคำถามสุดท้ายที่มาจากพิธีกรที่เดือนอ้ายแสนจะกลัวใจ
กลัวว่าเพื่อนมันจะเล่นอะไรแผลง ๆ อีกหรือเปล่า
“อืมม แต่ถ้าตอบคำถามก็กลัวจะง่ายไป
งั้นเอาเป็นทำตามคำสั่งดีกว่า”
“ผมขอสั่งในคู่บ่าวสาวจูบกันครับ”หลังจากคำสั่งสิ้นสุดลงเสียงเชียร์ก็ดังจากรอบข้างทันที
“จูบเลย
จูบเลย จูบเลย”
“ฮือออ
ไอ้ตั้ม!”เดือนอ้ายโวยวายขึ้นทันทีอีกทั้งหน้าแดงด้วยความเขินอาย
“จูบเลย จูบเลย”
สกายรั้งใบหน้าน่ารักของเดือนอ้ายขึ้นเล็กน้อยก่อนที่จะส่งยิ้มให้และค่อย
ๆ เลื่อนริมฝีปากไปประกบกับปากเล็กจิ้มลิ้มของคนตรงหน้าค่อย ๆ จูบซับเบา ๆ
อย่างอ่อนโยนก่อนที่จะผละออกและกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู
“รักคุณมากนะครับคุณภรรยาของผม”
“อื้อ
รักมากเหมือนกันนะครับคุณสามี”
I
thinking my baby you
I
thinking my baby you
I
thinking my baby oh ho
Baby
you should know
I
thinking my baby you
I
thinking my baby you
I
thinking my baby oh ho
Baby
you should know whoa
ท้องฟ้าคืนนี้ช่างว่างเปล่า
ไม่มีหมู่ดาวเช่นคราวก่อน
ดวงใจมันลอยลับต้องจับมันเอาไว้
ใจเจ้าเอย
ครั้งแรกที่เราเจอกัน
“เดินดูทางหน่อย”
“ใครกันแน่ที่เดินไม่ดูทาง”
“ตัวก็มีอยู่แค่นี้อย่าซ่าให้มาก”
“แล้วยุ่งอะไรกับตัวคนอื่น”
มีใครที่คิดถึงเธออยู่
เธอเองจะรู้บ้างหรือเปล่า
มันหวั่นไหวทุกครั้งเหมือนติดอยู่ในภวังค์
ไม่ว่ายิ่งฝืนสักเท่าไร
ยิ่งลึกลงเข้าไป
ครั้งที่สองที่เกิดจากความตั้งใจของเขา
“นาย!”
“ฉันมาก่อนนะ”
“เหรอ ไม่เห็นรู้เลย”
“ว่าไงนะอยากมีปัญหานักหรือไง!”
“ไม่ได้อยากมีปัญหากับแมวเหมียวหรอกนะ”
โดนเธอสะกดไว้ไม่มีใครรู้
Baby
I dream about you
โอ้
ต้องมนต์จนต้องมองตาไม่ว่าใครก็ต้องมองมา
มันผิดที่คนอย่างเธอที่ฉันเผลอไปสบตา
และเหมือนจะโดนเวทมนตร์สะท้อนมา
เธอทำให้ฉันกระวนกระวาย
Oh
girl I need you by my side
My
side
เพราะเธอสะกดใจฉันเอาไว้
และฉันไม่อาจฝืน
มันคิดถึงเธอไม่ว่ายามนอนหรือยามตื่น
เธอทำให้ฉันกระวนกระวาย
Oh
girl I need you by my side
My
side
I
thinking my baby you
I
thinking my baby you
I
thinking my baby you
You
should be my lady
You
drive me crazy
แทบจะบ้าตาย
ส่วนครั้งนี้เขาก็เอาแต่คิดถึงอีกคนแทบบ้า
แค่คน ๆ
เดียวที่ได้เจอแค่สองครั้งทำไมถึงมีอิทธิพลกับเขามากขนาดนี้
ทำไมถึงทำให้เขาเป็นได้มากขนาดนี้
ก็ไม่คิดว่าฉันจะมีอาการกับเธอขนาดนี้
และก็ไม่คิดว่าคนอย่างฉัน
จะเป็นอะไรไม่ว่ากับใครจนมาได้เจอเธอ
baby
Because
of you
ทำให้ฉันเก็บไปฝันคนเดียวทุกคืน
เหมือนต้องมนต์สะกดหัวใจ
ให้ทำเช่นไรก็ไม่อาจฝืน
อูโฮ้
ไม่มีทางที่จะลืมได้เลย
โดนเธอสะกดไว้
ไม่มีใครรู้
Baby
I dream about you ooh
ต้องมนต์จนต้องมองตา
ไม่ว่าใครก็ต้องมองมา
มันผิดที่คนอย่างเธอที่ฉันเผลอไปสบตา
และเหมือนจะโดนเวทมนตร์สะท้อนมา
เธอทำให้ฉันกระวนกระวาย
Oh
girl I need you by my side
My
side
เพราะเธอสะกดใจฉันเอาไว้
และฉันไม่อาจฝืน
มันคิดถึงเธอไม่ว่ายามนอนหรือยามตื่น
ยังตราตรึงในใจฉันและติดอยู่อย่างนั้น
ไม่มีวันจะลืม
ไม่รู้เลย
ว่าต้องทำยังไงเพื่อลบภาพเธอ
ติดอยู่ในใจ
ก็ไม่รู้
ก็ไม่รู้
เพราะว่าเธอ
ทำให้เป็นแบบนี้ที่ทั้งหัวใจ
ยังคิดถึงทุกที
อูฮู้ อู้
No
no เหงาเมื่อไหร่ก็โทรโทร
จะไปให้ไวเลย
go
go
พูดจริงนะไม่ได้โม้
โม้
So
baby you should know oh
เหงาเมื่อไหร่
ก็โทรโทร
จะไปให้ไวเลย
go
go
พูดจริงนะไม่ได้โม้
โม้
No
no เหงาเมื่อไหร่ก็โทรโทร
จะไปให้ไวเลย
go
go
พูดจริงนะไม่ได้โม้
โม้
ไม่มีวันจะลืมเธอ
โอ้ โอ้
(เวทมนต์
- GTK)
และนับตั้งแต่วันนั้นจนมาถึงวันนี้ไม่มีสักวินาทีที่คนตัวเล็กจะหายไปจากความนึกคิดของเขาเลย
เดือนอ้ายยังคงเป็นคนเดียวที่สกายคิดถึง
เดือนอ้ายคือความรักของสกายอย่างแท้จริง
เดือนอ้ายที่นับจากวันนี้ เวลานี้จะเป็นคู่ชีวิตของสกายไปตราบเท่าที่เขายังมีลมหายใจ
[THE
END]
#ฟ้าคลั่งรัก
ในที่สุด
ในที่สุดผมก็แต่งจบ ฮืออออออ
ความคิดเห็น