คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : เดือนยี่
เดือนยี่
พอถึงตอนนี้เดือนอ้ายรู้สึกว่าความสัมพันธ์แบบนี้ก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด
เพราะเดือนอ้ายกลายเป็นคนที่มีความสุขที่สุดกับการมีอีกคนอยู่ด้วยและได้ทำกิจกรรมอะไรร่วมกันหลาย
ๆ อย่าง ไม่ว่าจะดูหนัง ฟังเพลง ทานข้าว หรือแม้แต่นอนกอดกันบนเตียง อยากบอกว่ากอดของแฟนตัวสูงนะอุ่นมาก
ผ่านมาหกเดือนกับสถานะแฟนของเรามันดีมาก
ๆ ดีเกินคาดเลยล่ะ
ส่วนเรื่องเพจมอที่ลงภาพจนทำให้เขาสองคนทะเลาะกันวันนั้นสกายบอกว่าจัดการเรียบร้อยแล้ว
แต่ไม่ได้บอกว่าจัดการยังไง เพราะเพจยังคงลงภาพแล้วข่าวของคนดังในมหา’ลัยปกติแต่นับจากวันนั้นเพจก็ไม่เคยลงภาพสกายอีกเลย
“เจอกันตอนเที่ยงนะครับ”สกายบอกกับตัวเล็กที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับ
“ได้เลย”เดือนอ้ายตอบกลับไปพร้อมกับเก็บของเตรียมลงจากรถ
ที่อีกคนขับมาส่งถึงหน้าคณะ
“ยัยหนูอ้าย
เอางานมาศึกษาหน่อย”
“ไม่ต้องให้พวกมันแล้ว
ให้มันทำเอง”ฝนเหลือบตามองก่อนที่จะก้มลงไปกดโทรศัพท์ต่อ
“ใจร้ายวะ
ก็กูไม่เข้าใจไง”
“ไม่เข้าใจก็ถามสิ
จะอธิบายให้”
“รอบหลังแล้วกันนะ
แต่ตอนนี้ขอก่อน เร็วเดี๋ยวไม่ทัน”
วุ่นวายทุกครั้งที่ต้องส่งงาน
“เวลาเดินเร็วจังว่ะ
รู้สึกเหมือนพึ่งจะสอบไปเองนะ นี่จะสอบอีกแล้ว”แมกซ์ว่า
ก็จริงความรู้สึกเหมือนพึ่งผ่านไปไม่นานนี้เองแต่อีกสองสัปดาห์ก็จะสอบอีกแล้ว
ใกล้จะได้เป็นพี่ปีสามแล้วสินะ
“ใช่
ขี้เกียจอ่านหนังสือว่ะ”
ก็ไม่เห็นไม้จะเคยชอบสักที
“รอบนี้ติวไหนดีวะ
กูยังไม่เห็นจะพร้อมเลย”
“ใช่
มึงคอยดูอาทิตย์หน้าได้เลย เหมือนอาจารย์นัดกันมาสั่งงาน”
“แล้วก็สั่งแต่ตอนใกล้สอบทั้งนั้น”
บ่นไปทำงานไป
มันอึดอัดใจอะเนอะก็เลยต้องระบาย ฮ่าๆ
“กูบอกมึงแล้ว
ไม่ต้องรอถึงอาทิตย์หน้าก็สั่งงานได้”
“แล้วอะไรคือการส่งหลังสอบเสร็จวะ
ให้กูเอาเวลาไหนทำก่อน”
“ไปกินข้าว!
กูหิวหรือจะให้กูกินหัวพวกมึงห้ะ!”อือ
โดนฝนด่าอีกตามเคย
“ไปแล้ว
ๆ”
ทั้งสามวิ่งตามร่างเล็กของเพื่อนผู้หญิงเพียงหนึ่งเดียวของกลุ่มไปอย่างไม่คิดชีวิต
กลัวว่าถ้าช้ากว่านี้อีกนิดเดี๋ยวมันจะกินหัวพวกเขาจริง ๆ
“ทุกวันนี้ลูกสาวมึงก็เป็นคุณนายอ่ะเนอะ”
“ช่าย
ไม่ต้องทำอะไรเองเลย รอผัวทำให้อย่างเดียวพอ”
“แล้วนั่งสวย ๆ
เชิดหน้าอย่างเดียว”
อ๋อ ทุกวันนี้คือไม่รักไม่ห่วงกันแล้ว
แซะเก่งขึ้นทุกวัน
“ฝนน พวกมันว่าเราอ่ะ”เบะปากแล้วหนึ่ง
“แดกข้าวไปเงียบ
ๆ อย่าว่าลูกกู”ว่าแล้วก็ลูปหัวคนตัวเล็กเบา ๆ
หลังจากอ้อนเพื่อนเสร็จ
เดือนอ้ายก็หันมาซบไหล่ของแฟนตัวเองต่อ เรียกสายตาหมั่นไส้จากเพื่อนได้เป็นอย่างดี
“เราจะกลับบ้านของแมวเหมียวหลังสอบเสร็จใช่ไหมครับ”
“ใช่ ๆ
เดี๋ยวเรานั่งเครื่องไปกันดีกว่าเธอจะได้ไม่ต้องเหนื่อยขับรถไกล ๆ”
“ได้ครับ
ตามใจแมวเหมียวเลย”พอพูดประโยคนี้ออกไปสกายก็ได้รับรอยยิ้มตาปิดจากแฟนตัวเล็กทันที
น่ารักอีกแล้ว..
“ปิดเทอมยาวรอบนี้จะกลับบ้านใช่ป่ะอ้าย”ฝนถามขึ้นหลังจากที่เราทานข้าวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว และตอนนี้กำลังนั่งเล่นเพื่อรอเวลาขึ้นเรียนอีกทีในช่วงบ่าย
“อือ
หลังสอบเสร็จเราคงขึ้นเครื่องกลับเลยอ่ะ”
“กายก็ไปด้วยใช่ไหม”
“ใช่แล้ว
พอดีจะพาไปหาที่รักกับย่าบัว”รวมถึงคุณป๊ากับคุณแม่ด้วย
“อ้อ
ดีแล้วล่ะ”
ที่รักน่ะอยากจะเจอคนที่เป็นแฟนของเขาจะแย่
ถามถึงทุกครั้งที่โทร.มาเลยนะ
ก่อนกลับจากบ้านรอบที่แล้วที่รักบอกจะมาหาเขาบ่อย
ๆ แต่พอถึงเวลาจะมาหาเขาจริง ๆ ก็มาไม่ได้ เพราะงานยุ่งกว่าเดิมคนไข้ที่รอการรักษาก็เยอะจะให้ทิ้งคนป่วยมาก็ไม่ได้อีก
คนเป็นพี่เลยเลือกที่จะโทร.หาน้องบ่อย ๆ แทนเพราะกลัวน้องจะน้อยใจ
วันสอบวันสุดท้ายก่อนปิดภาคเรียนที่ 1
-หน้าคณะวิศวกรรมศาสตร์-
“สอบเสร็จแล้วโว้ย!!”
พอออกจากห้องสอบสำหรับวิชาสุดท้ายในวันนี้และภาคเรียนนี้พวกเราทุกคนก็ตะโกนออกมาพร้อมกันทันที
หมดเวรหมดกรรมกันสักที รอเจอกันอีกทีตอนขึ้นปี 3 นะ
“ค่อยดูนะกูจะเที่ยวให้สุด
ๆ ไปเลย”ไม้พูด
“กูด้วย
จะเล่นเกมข้ามวันข้ามคืนเลย”ความตั้งใจของตั้มเขาล่ะ
ส่วนแมกซ์นะหรอ
“แล้วกูจะทำอะไรดีวะ”อือ ตามนั้นแหละ
“ส่วนกูก็คงหาที่เที่ยว
แล้วก็กลับบ้านกับเฮียแหละ”
ฝนบอกว่าตั้งคบกับเฮียก็ต้องไปบ้านเฮียทุกปิดภาคเรียนหรือวันหยุดยาว
ผู้ใหญ่ฝั่งเฮียเอ็นดูฝนกันทุกคนเลย ก็เพื่อนเขาน่ารักนี่นา
และตัวเขาเองก็เคยไปพบคุณพ่อกับคุณแม่ของคนตัวสูงอยู่เหมือนกัน
แต่แค่ไม่ได้ไปบ่อยมาก ตอนเจอกันครั้งแรกเขาเกร็งมากเลย แต่ท่านทั้งสองใจดีมาก ๆ และคุณพ่อของสกายท่านเป็นคนอารมณ์ดี
คุณแม่ก็น่ารัก
“งั้นเอาเป็นว่าเราแยกกันตรงนี้แล้วกัน
ยัยหนูอ้ายรอผัวมารับถูกไหม ส่วนแม่มึงแฟนก็มารอรับแล้ว”
รีบจริงแหละดูออก
“กวนตีนล่ะ”ผัวเผออะไรก็ไม่รู้
“เอาเป็นว่าเจอกันเปิดเทอมนะพวกมึง”
“ไว้เจอกันโว้ย”
เมื่อผมเปิดประตูรถขึ้นมานั่งเรียบร้อยแล้วสกายที่มารอรับก็ถามขึ้นทันที
“สอบเป็นยังไงบ้างครับ
ทำได้ไหม”
“ก็ทำได้
แต่ไม่มั่นใจทั้งหมดหรอก”
“พูดแบบนี้ทีไรก็ท็อปชั้นปีตลอดนิครับ”
“ก็คนมันเก่งงายย”ว่าแล้วก็หัวเราะคิกคักจนตาปิด
น่ารักจริง คิดแล้วสกายก็เอื้อมมือไปยีผมนุ่มอย่างมันเขี้ยว
.....................................................................
วันนี้ที่รอคอยเพราะจะได้กลับบ้านแล้ว
ตื่นเต้นอ่ะจะได้กลับไปชาร์ตแบตสักที กลับบ้านรอบนี้เขาไม่ได้บอกกับที่รักด้วยว่าจะกลับวันไหนคิดเอาไว้ว่าจะไปเซอร์ไพรส์เลยบอกเพียงแค่ว่ารอหลังสอบเสร็จ
และตอนนี้เราก็อยู่ที่สนามบินกันเรียบร้อยแล้วครับพร้อมเดินทาง
“ทำไมเธอดูนิ่งไปอ่ะ
เป็นไรเปล่า”เดือนอ้ายถามคนที่ตอนนี้ดูนิ่งและเงียบไปแบบผิดปกติ
“หืม
เปล่าครับ”
“ไม่จริงอ่ะ
เธอดูแปลกไป”
“พี่ชายของแมวเหมียวดุไหมครับ”
คงจะกังวลเรื่องที่รักสินะ
“ที่รักใจดี
ไม่ต้องกังวลไปนะ ยังไงที่รักก็ไม่ทำอะไรเธอหรอก”
“อ่า
ครับ ๆ”
เดือนอ้ายช่างไม่รู้อะไรซะแล้วว่าพี่ชายตัวเองน่ะน่ากลัวแค่ไหน
เดือนสิบใจดีก็จริง แต่ก็แค่กับคนในครอบครัวและคนไข้เท่านั้นแหละ
ยิ่งเป็นเรื่องของน้องชายตัวน้อย ๆ
อย่างเดือนอ้ายแล้วด้วยเดือนสิบจะยิ่งจริงจังและดุดันมาก
ลองมารังแกน้องเขาดูสิจะเอาให้มอบเลย ที่เห็นใจดียอมให้น้องมีแฟนนะมันก็แค่ของล่อเหยื่อเท่านั้นแหละ
ถ้ารักน้องเขาจริงก็ดีไป
แต่ถ้ากล้ามาทำให้เสียใจคนคนนั้นก็ต้องเตรียมใจไว้ด้วยนะเพราะเดือนสิบกัดไม่ปล่อยแน่
ไร่ล้อมเดือน
คิดถึงบรรยากาศแบบนี้ชะมัด
อยู่ที่กรุงเทพฯเจอแต่ฝุ่นและควันมลพิษทั้งนั้น สู้อากาศบริสุทธิ์ที่บ้านไร่ก็ไม่ได้
เดือนอ้ายลดกระจกลงแล้วบอกให้คนขับรถขับช้า
ๆ เพราะเขาจะเปิดกระจกรถรับลมธรรมชาติ!
“ไม่เห็นบอกกันเลยนะครับว่าไร่นี้จะเป็นของแมวเหมียว”
แฟนเขาไม่ธรรมดาเลยนะ จากที่สังเกตุก็พอรู้ว่าที่บ้านของแฟนตัวเล็กมีฐานะ
ถึงจะอยู่ในนามของเด็กทุนแต่เขาดูจากหอพักที่เดือนอ้ายอยู่กับรถที่เดือนอ้ายใช้ในการเดินทางไปมหา’ลัยแล้วก็พอรู้ว่าที่บ้านของแฟนคงไม่ได้มีฐานะยากจน แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะรวยขนาดนี้
เพราะมูลค่าของไร่ล้อมเดือนแห่งนี้มันมหาศาลมากเลยล่ะ
“เซอร์ไพรส์ไง
เธอชอบไร่เราไหม”
“ชอบสิครับ
ก็สมแล้วที่เป็นท็อปทรี สวยมาก”
“ดีแล้วที่ชอบเพราะยังไงซะเธอก็ต้องอยู่กับเราที่ไร่อีกตั้งหนึ่งเดือนแหนะ”
“หึหึ
ครับ”
ช่วงนี้เป็นช่วงที่รีสอร์ทของไร่เปิดให้เขาพักหลังจากที่จองล่วงหน้ากันมากว่าครึ่งปีแล้ว
บรรยากาศและดอกไม้ที่ปลูกสำหรับให้เที่ยวชมก็เบ่งบานพร้อมให้เชยชมแล้ว
แต่เพราะบ้านหลักกับส่วนของรีสอร์ทแยกกันอย่างที่ได้บอกไปแล้วจึงไม่ได้ดูวุ่นวาย
และยังคงมีความเป็นส่วนตัว
“ยินดีต้อนรับสู่ไร่ล้อมเดือนนะ”เดือนอ้ายว่าพร้อมกับยิ้มกว้างให้คนที่นั่งข้าง ๆ จนตาปิด
สกายเหมือนโดนหมัด น็อคกลางอากาศไปชั่วขณะ
รอยยิ้มน่ารักจนตาปิดแบบนี้มันทำเอาใจเต้นอย่างบ้าคลั่ง
เพราะมีแต่ว่าคำว่าน่ารัก น่ารัก น่ารัก เต็มไปหมด
เมื่อก้าวเท้าลงจากรถสายตาของสกายก็เจอหญิงชราที่มีท่าทางใจดีคนหนึ่งยืนรออยู่ที่หน้าประตูบ้าน
และก่อนที่สกายจะได้ถามอะไรออกไปก็ต้องตกใจเมื่อเดือนอ้ายก้าวเท้าลงจากรถแล้ววิ่งผ่านหน้าเขาไปอย่างรวดเร็วจนกลัวว่าจะสะดุดล้มลงไปซะก่อน
โดนลืมแหะ แค่ก้าวเท้าลงจากรถเขาก็โดนลืมชั่วคราวไปซะแล้ว
ส่วนคนที่ลืมเขานะเหรอตอนนี้กอดกับคนที่มายืนรอรับอยู่หน้าประตูบ้านนู้นแหนะ
“คิดถึงย่าบัวจังเลย”
“ย่าก็คิดถึงน้องเดือนจ๊ะ
แต่ว่าหนูพาใครมาด้วยคะ”
“โอ๊ะ”เดือนอ้ายเหมือนพึ่งนึกขึ้นได้ก่อนที่จะรีบเดินกลับไปจูงมือคนตัวสูงให้เดินตามมาหยุดอยู่ตรงหน้าย่าบัว
“ย่าบัวครับคนนี้ชื่อสกาย
เป็นแฟนของเดือนเองครับ”
“เธอนี่ย่าบัวคนที่เลี้ยงเรากับที่รักมา”
เดือนอ้ายแนะนำให้คนทั้งสองรู้จักกัน
“สวัสดีครับย่าบัว”สกาย
“สวัสดีจ๊ะ
เดี๋ยวเข้าไปคุยกันในบ้านนะคะ”
ด้านนอกว่าสวยมากแล้วแต่ในบ้านสวยกว่าอีกแหะ
“เดินทางกันเหนื่อยไหมคะ”
“ไม่เลยครับ”สกายตอบ
“ย่าแอบตกใจนะคะเนี่ย
เพราะน้องเดือนไม่เห็นบอกเลยว่าจะพาแฟนมาด้วย”
“เดือนเซอร์ไพรส์
แล้วที่รักจะกลับบ้านวันนี้หรือพรุ่งนี้เช้าครับ”
“พี่สิบจะกลับพรุ่งนี้ค่ะ”
“ดีเลยครับ”
“เราก็พาแฟนเอาของขึ้นไปเก็บนะคะ
จะได้ลงมาทานข้าวกัน”
“ห้องนอนรับรองย่ายังไม่ได้เตรียมให้เลย
ยังไงวันนี้ก็พักห้องน้องเดือนไปก่อนนะจ๊ะ”
“ได้ครับ”
“เดี๋ยวเดือนลงมาช่วยย่าบัวทำกับข้าวนะครับ”
“พาแฟนเราไปเดินเล่นเถอะ
เดี๋ยวในครัวย่าจัดการเอง”
ฟอด ฟอด
“ได้ค้าบบบบ”เดือนอ้ายหอมแก้มคนเป็นย่าก่อนที่จะพาสกายขึ้นบ้านไป
ตั้งแต่มาถึงสกายยังไม่เห็นแฟนตัวเล็กพูดถึงพ่อกับแม่เลยสักครั้งแอบแปลกใจอยู่มากทีเดียว
หรือท่านไปทำงานที่อื่นกันนะ
“เดี๋ยวเราเก็บของให้นะ
แล้วจะพาเดินดูรอบบ้านเลย”เดือนอ้านบอกกับแฟนจากนั้นก็หันกลับไปจัดของต่อ
“ครับ
ว่าแต่คุณพ่อกับคุณแม่ของแมวเหมียวล่ะครับ”สกายถามโดยที่สายตายังคงสำรวจรอบ
ๆ ห้องนอนของคนตัวเล็กไปด้วย
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ได้เจออยู่แล้วล่ะ”เดือนอ้ายตอบ
แต่ถ้าสกายหันกลับมามองคนตัวเล็กสักนิดจะได้เห็นว่าสีหน้าและแววตาของอีกคนเปลี่ยนไป
ถึงจะเป็นเวลาสั้น ๆ แต่คงจับความรู้สึกได้ว่าแววตาคู่สวยนั้นมันฉายความรู้สึกทั้งเศร้าและคิดถึง
“ไปเดินเล่นกันดีกว่า
เราเก็บของเสร็จแล้ว”
“ครับ”
เดือนอ้ายเดินจับมือกับคนตัวโตรับอากาศที่บริสุทธิ์
มีกลิ่นดอกไม้ที่ปลูกไว้รอบบ้านส่งกลิ่นหอมจาง ๆ ลอยมาตามสายลม ส่งให้บรรยากาศรอบตัวดูอ่อนหวานและอบอุ่น
“เหมียวแมวคิดอะไรอยู่ครับ”สกายถามคนที่เดินอยู่ข้าง ๆ เพราะตั้งแต่ที่เดินกันมาคนตัวเล็กก็ดูเงียบไม่พูดไม่จากันเลย
“อืมม
คิดอะไรดีนะ”เดือนอ้ายทำท่าทางเหมือนคนกำลังคิดหนัก แต่ดันน่ารักน่าเอ็นดูออกมาเพื่อที่จะเบี่ยงเบนความสนใจสกาย
เรื่องบางเรื่องรอให้ถึงเวลาของมันจะดีกว่า
“อื้อออ
อย่าบีบแก้มเรา เจ็บ ๆ ๆ”เดือนอ้ายร้องบอกอีกคนพร้อมกับแกะมือที่บีบแก้มกลม
ๆ ของตัวเองไปด้วย
“เจ็บไหมครับ
ขอโทษนะเป็นรอยเลย”สกายลูบไล้แก้มกลมที่ตอนนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อตรงที่ตัวเองบีบอย่างลุแก่โทษ
“อื้อ
เจ็บสิแต่ไม่เป็นไรหรอก”
เล่นกันอยู่สักพักก็มีแม่บ้านเดินออกมาเรียกเพราะตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว
และย่าบัวคงบอกเด็กให้ตั้งโต๊ะเสร็จแล้ว
“ว้าววว
ของโปรดเดือนทั้งนั้นเลย”
“ชอบก็ทานเยอะ
ๆ นะคะ เราด้วยนะพ่อกาย”
“ครับ
อาหารน่ากินทั้งนั้นเลย”
และตอนที่ทุกคนกำลังจะลงมือทานอาหารเย็นกันนั้นก็มีแม่บ้านเดินมาแจ้งว่าพี่ชายคนโตของบ้านได้กลับบ้านมาแล้ว
และตอนนี้กำลังเดินเข้าบ้านมา
“สวัสดีค่ะคุณสิบ”
“สวัสดีครับ
แล้วนี่ย่าบัวล่ะครับ”ร่างสูงของคุณหมอคนเก่งที่เดินเข้าบ้านมาแล้วไม่เจอคุณย่าที่มักจะนั่งทำขนม
หรือไม่ก็ร้อยมาลัยอยู่ที่ห้องนั่งเล่นเหมือนอย่างเคย
“อยู่ที่ห้องอาหารเลยค่ะ”
เมื่อได้คำตอบดังนั้นเดือนสิบก็เดินตรงไปยังห้องอาหารของบ้านทันที
วันนี้ทำไมย่าบัวถึงได้ตั้งโต๊ะเร็วนักนะ
และเมื่อถึงห้องอาหารก็ทำเอาเดือนสิบต้องขมวดคิ้วอย่างงุนงงว่าทำไมน้องชายคนดีที่ควรจะอยู่ที่กรุงเทพถึงได้มานั่งอยู่ที่ห้องอาหารของที่บ้านได้
แถมยังพาใครอีกคนที่เขาไม่รู้จักมาด้วย
“ที่รัก!!”ส่วนเดือนอ้ายเมื่อเห็นพี่ชายเดินเข้ามาก็รีบลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้ววิ่งไปกอดหมับเข้าทันที
“ทำไมคนดีถึงมาอยู่ที่บ้านได้ล่ะครับ”เดือนสิบกอดตอบน้องก่อนที่จะดันตัวออกแล้วถาม
“เซอร์ไพรส์ไงครับ
แต่เห็นย่าบัวบอกว่าที่รักจะกลับพรุ่งนี้เช้าไม่ใช่เหรอครับ”
“พี่เคลียร์งานเสร็จแล้วเลยรีบกลับบ้านครับ”
“แป้นเดี๋ยวไปเอาจานอีกชุดมาให้คุณสิบนะ
มาลูกทานข้าวกันก่อนแล้วค่อยคุยกันนะคะ”คุณย่าของบ้านบอกกับแม่บ้านก่อนที่ประโยคหลังจะพูดกับสองพี่น้องที่ตอนนี้คนน้องกอดแขนพี่ชายไม่ยอมปล่อย
“ที่รักนี่สกายครับ
แฟนเดือนเอง”เมื่อนั่งที่ตัวเองแล้วเดือนอ้ายก็รีบแนะนำทันที
“เธอนี่เดือนสิบหรือที่รัก
พี่ชายเราเอง”
“สวัสดีครับ”สกายยกมือไหว้พี่ชายของคนรัก
“สวัสดีครับ”เดือนสิบตอบกลับพร้อมรอยยิ้มบนหน้าบาง ๆ
ก่อนที่ทุกคนจะเริ่มลงมือกันทานอาหารเย็น
บนโต๊ะอาหารวันนี้คนที่ดูมีความสุขที่สุดเห็นจะเป็นเดือนอ้ายเพราะคนตัวเล็กยิ้มตลอดมื้อของการทานอาหารเลยก็ว่าได้
ส่วนสกายก็คอยแต่ลอบมองพี่ชายของคนรักเป็นพัก
ๆ
“คนดีครับพี่ขอคุยกันแฟนเราหน่อย
หนูขึ้นห้องไปอาบน้ำก่อนได้เลยนะครับ”เมื่อทานข้าวกันเรียบร้อยเดือนสิบก็บอกกับน้องว่าต้องการคุยกับแขกคนสำคัญที่น้องพามาด้วย
“เดือนขออยู่ด้วยไม่ได้เหรอครับ”
“ให้พี่คุยกันเองก่อนนะครับ
แล้วเดี๋ยวแฟนเราก็คงเล่าให้ฟัง”เดือนสิบบอกน้องพร้อมกับลูบผมนุ่มอย่างรักใคร่
“เดี๋ยวกายเล่าให้ฟังนะครับ
ตอนนี้ไม่งอแงนะ”สกายช่วยพูด
เพราะดูเหมือนคนตัวเล็กจะเป็นกังวลอยู่พอตัว
“ก็ได้ งั้นคุยกันดี ๆ
นะครับ”พูดจบเดือนอ้ายก็หมุนตัวขึ้นห้องทันที
“นั่งสิ”เดือนสิบบอกกับแฟนของน้อง
“ครับ”
“คบกันมานานแค่ไหนแล้วกับน้องพี่หน่ะ”
“หกเดือนแล้วครับ”สกายตอบ
“ตั้งแต่ที่น้องเดือนบอกสินะ
..นานเหมือนกันนะ”ประโยคแรกเดือนสิบพูดกับตัวเองเบา ๆ
ก่อนที่ประโยคหลังจะพูดกับสกาย
“ครับ
แต่ผมรักเดือนอ้ายจริง ๆ นะครับ”
“พี่ดูที่การกระทำ
แต่ถ้าทำน้องพี่ร้องไห้เสียใจเมื่อไหร่นายต้องเตรียมใจไว้หน่อยนะ”
เขาไม่ได้ขู่คนอย่างเดือนสิบพูดแล้วทำจริง
ถ้าน้องเขาร้องไห้เสียใจ
“ผมคงไม่สัญญาว่าจะไม่ทำเดือนอ้ายร้องไห้หรือเสียใจเพราะเราอยู่ด้วยกันคงมีเรื่องไม่เข้าใจกันบ้าง”
“………..”
“แต่ผมสัญญาว่าถ้าถึงวันที่เราทะเลาะหรือมีเรื่องไม่เข้าใจกันจนทำให้เขาต้องร้องไห้เสีย
ผมจะไม่ทิ้งเขาไว้ข้างหลังคนเดียวกับความรู้สึกที่สับสนเด็ดขาด”สกายพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและจริงจัง
“รู้ใช่ไหมว่าคำสัญญามันสำคัญ
ในเมื่อสัญญาแล้วต้องทำให้ได้”
“ผมทราบครับ”
“ดี
พี่ฝากน้องชายที่พี่รักไว้กับนายได้ใช่ไหม”
“ผมจะไม่ทำให้พี่ผิดหวังแน่นอน”
“..งั้นพี่ฝากน้องชายพี่ด้วยนะ
ฝากครอบครัวที่เหลือเพียงคนเดียวของพี่ด้วย”
“ครับ”
ครอบครัวที่เหลือเพียงคนเดียวงั้นเหรอ
หลังจากที่สกายเดินขึ้นบ้านไปเดือนสิบยังคงนั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น
นั่งคิดถึงคุณป๊ากับคุณแม่ว่าท่านคงจะดีใจเหมือนกับเขาที่ตอนนี้มีคนรักและดูแลเดือนอ้ายเพิ่มขึ้นมาอีกคนแล้ว
น้องได้เจอกับความรักที่ดีและคนรักที่ดี แตกต่างจากเขาเมื่อหลายปีที่ผ่านมาจริง ๆ
ทั้งที่ผ่านมาก็นานแล้วแต่ไม่รู้ทำไมถึงยังไม่ลืม
เขาไม่ได้เจ็บปวดกับมันเมื่อนึกถึงเพียงแค่เก็บไว้เตือนสติตัวเอง
และมันเป็นบทเรียนที่เขาจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นอีก
เขาหวังว่าสักวันตัวเขาเองคงได้เจอกับสิ่งที่เขาตามหาเช่นเดียวกัน
อาจจะใช้เวลานานหน่อยแต่เมื่อถึงเวลานั้นเขาจะรักษามันไว้เป็นอย่างดี
จะกอดไว้ให้แน่นที่สุด
เมื่อ 5 ปีที่แล้ว
“ทำไมสิบถึงไม่มีเวลาให้รินบ้าง!
รินเป็นแฟนกันนะทำไมสิบถึงไม่สนใจริน สนใจแต่งาน ๆ ๆ!!”เสียงตะคอกดังมาจากผู้หญิงร่างเล็กบอบบางหน้าตาสะสวย
“ขอโทษครับ
แต่ผมยุ่งจริง ๆ แต่หลังจากอาทิตย์นี้ผมก็ว่างพอที่จะพาณิรินไปเที่ยวแล้วนะครับ”เดือนสิบพยายามอธิบายกับแฟน แต่เหมือนณิรินจะยังไม่พอใจ
“เหอะ
แล้วหลังจากนั้นสิบก็จะยุ่งอีกจนลืมริน ไหนจะต้องแบ่งเวลาให้น้องชายสิบอีก
รินทนมามากพอแล้ว!”
“แต่ริน...”
“รินพอแล้ว! สิบอยากจะทำอะไรก็เชิญ”
“รินฟังก่อน..”
“รินมีคนใหม่แล้วสิบได้ยินไหม! เขาดีกว่าสิบทุกอย่าง เขามีเวลาให้รินแต่สิบไม่เคยมี รินได้กระเป๋าสวย ๆ
และของขวัญดี ๆ ในวันสำคัญต่าง ๆ แต่สิบไม่เคยให้รินเลย!!
ขนาดวันครบรอบของเราสิบยังลืมมันเลย”
“………..”
“เราเลิกกันเถอะเดือนสิบ”เมื่อพูดจบณิรินก็เดินหันหลังจากไปทันที ทิ้งไว้เพียงผู้ชายคนหนึ่งที่คงยืนนิ่งอยู่กับที่
เขาพูดไม่ออก เดือนสิบไม่เคยรู้มาก่อนว่าณิรินจะต้องอดทนกับเขามากขนาดนี้
เขายอมรับว่าช่วงหลังมานี้เขาไม่ค่อยมีเวลาให้กับเธอแต่งานเขามันก็ทิ้งไม่ได้จริง
ๆ และเขายังมีน้องให้ต้องดูแล แต่เขาก็ไม่คิดว่าเธอจะคบกับคนอื่นทั้งที่เรายังไม่เลิกกัน
หลังจากวันนี้เขาก็เศร้าจนเดือนอ้ายเป็นห่วงน้องถามเขาตลอดว่าโอเคหรือเปล่า
เขาเสียใจแต่เลือกที่จะไม่บอกกับน้อง จนเดือนอ้ายต้องไปเจอเองกับตา
“ที่รักนี้มันเรื่องอะไรกันครับ
ทำไมพี่รินถึงอยู่กับผู้ชายคนนั้นล่ะ”เดือนอ้ายถามพี่ชาย
“ไม่มีอะไรเลยคนดี”
“อย่าปิดบังน้อง
เรามีกันแค่สองคนนะ”
“……..”
“……..”
“พี่เลิกกับรินแล้วครับคนดี”
“ทำไมล่ะ
ที่ที่รักแปลกไปเพราะเรื่องนี้ใช่ไหม”
“ครับ
พี่แค่ไม่อยากให้เดือนเป็นห่วง เรื่องของพี่มันจบแล้วคนดี”
“แต่ที่รักเสียใจ
ช่วยบอกเดือนที่ว่าไม่ได้นอกใจกันใช่ไหม”
“พี่ไม่ดีเองครับ
รินเขาไม่ผิดหรอก”
“ที่รัก....”
“ไม่เป็นไรครับมันผ่านมาแล้ว
ไม่นานมันจะหาย”รอให้เวลารักษามันเอง
“เดือนอยู่นี้
น้องอยู่นี้นะ”
“ครับ
พี่รู้อยู่แล้วว่าเดือนจะอยู่ข้าง ๆ พี่เสมอ”
“………..”
“อีกไม่นานมันจะหายดีครับ”
เช้าวันนี้เป็นเช้าที่สดใสที่สุดเพราะเจ้าของความสดใสของบ้านกลับมาแล้ว
และตอนนี้เจ้าของความสดใสนั้นกำลังทำตัวเป็นแมวน้อยจอมป่วน
“น้องเดือนคะ
ย่าว่าเราไปรอข้างนอกดีกว่านะคะเดี๋ยวในครัวย่าจะจัดการเอง”
“ให้เดือนช่วยน้า
นะครับ”
“จะช่วยย่าหรือจะซนกันคะ
แล้วไหนเราว่าวันนี้จะพากายไปสวัสดีคุณป๊ากับคุณแม่ไม่ใช่หรือคะ”
“อ่า
ใช่ครับ”
“งั้นหนูก็ไปเตรียมของเถอะจ๊ะ”
“ถ้างั้นเดือนขอไปสวนก่อนนะครับ”
“จ๊ะ อุปกรณ์ย่าเตรียมไว้ให้แล้วนะคะ
ว่าอยู่ที่โต๊ะเลย”
เดือนอ้ายเดินออกมาหน้าบ้านที่มีพี่ชายและคนรักกำลังนั่งเล่นคุยกันอยู่
“หืมป่วนเสร็จหรือครับ”เดือนสิบทักน้อง
“เดือนเปล่าซะหน่อย”เดือนอ้ายตอบพลางยู่หน้าใส่พี่ชาย
“ไม่ป่วนก็ไม่ป่วนครับ”
“อือ จริงสิเดือนว่าจะชวนเข้าสวนครับ
พอดีว่าจะพากายไปสวัสดีคุณป๊ากับคุณแม่ที่รักไปด้วยกันนะ”
“ได้สิครับ
ไปกันเลยไหม”
“ครับ”
‘สวนของคุณนายดารา’
“นี่คือสวนดอกไม้ของคุณแม่เราเอง
วันนี้เราจะสอนเธอจัดช่อดอกไม้นะคุณแม่ท่านชอบ”เดือนอ้ายบอกกับคนรักยิ้ม
ๆ มันเป็นรอยยิ้มที่ทั้งเศร้าและแฝงไปด้วยความคิดถึง
“แล้วคุณแม่ของแมวเหมียวชอบดอกไม้อะไรมากที่สุดครับ”สกายกวาดสายตามองไปรอบ ๆ สวนดอกไม้
“ในสวนนี้คุณแม่ชอบหมดเลย
เธอเลือกได้ตามใจเลยนะเราจะสอนวิธีตัดให้”
“..แล้ว
ป๊าของแมวเหมียวล่ะท่านชอบอะไรครับ”
“คุณป๊านะเหรอ
ไม่ว่าคุณแม่ท่านจะชอบอะไรคุณป๊าท่านก็ชอบด้วยทั้งนั้นแหละ”คนที่ตอบคำถามนี้ของสกายคือเดือนสิบที่ตอนนี้กำลังโน้มตัวเพื่อตัดดอกไม้
“รีบตัดกันนะ
จะได้ไปทานข้าวกัน”
บนโต๊ะอาหาร
“วันนี้เด็ก
ๆ จะเข้าไร่กันไหมจ๊ะ”ระหว่างทานอาหารกันคุณย่าก็ถามขึ้น
“เข้าครับ
วันนี้สิบจะเข้าไปเคลียร์บิลด้วย”
“เดือนจะพากายไปดูไร่ของเราให้ทั่วเลยครับ”
“แล้ววันนี้อาหารกลางวันเราอยากทานอะไรกันดีคะ
ย่าจะได้จัดการไว้ให้”
“อืมม
เธอว่าไงอ่ะอยากทานอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า”เดือนอ้ายคนรัก
“ไม่มีครับ
คุณย่าทำอะไรก็อร่อยกายทานอะไรก็ได้”
“แล้วที่รักล่ะครับ”
“พี่ตามใจคนดีเลยครับ”
“งั้นเดือนตามใจย่าบัวครับ
แหะ ๆ”
“ได้จ๊ะ ตามใจย่าเนอะ”คุณย่าพูดด้วยความเอ็นดู
“เราจะไปไหนก็เหรอครับ
ไม่ได้จะไปหาคุณป๊ากับคุณแม่ของแมวเหมียวเหรอ”สกายถามขึ้น
บรรยากาศเย็น ๆ ที่ถูกโอบล้อมไปด้วยดอกไม้นา
ๆ ชนิดทั่วทั้งบริเวณตั้งแต่ทางเดินเข้ามาทำให้สกายรู้สึกแปลกใจเพราะทางที่เราเดินกันมาไม่มีบ้านพักเลยสักหลัง
และแล้วเดือนอ้ายกับเดือนสิบก็หยุดเดินจึงทำให้สกายต้องหยุดตามไปด้วย
ด้านหน้าของเดือนอ้ายและเดือนสิบเป็นป้ายชื่อและรูปของใครสักคน มีรูปผู้ชายกับผู้หญิงคู่กันมองจากรูปก็ทำให้รู้ว่าทั้งสองหน้าตาดีมากแค่ไหนและที่สำคัญคือมีใบหน้าคล้ายกับคนตัวเล็กและดูเหมือนเดือนสิบจะได้โครงหน้ามาจากผู้ชายให้รูป
“สวัสดีครับป๊า
สวัสดีครับแม่วันนี้สิบกับน้องมาหาแล้วนะครับ”เดือนสิบพูดขณะที่มองรูปผู้ที่ให้กำเนิด
น้องพี่น้องจับมือกันแน่น
สกายมองภาพที่อยู่ข้างหน้าด้วยความใจหาย
ความจริงที่เขาได้รับรู้เกี่ยวกับครอบครัวของแฟนตัวเล็กมันทำให้เขาปวดใจ
ด้วยความไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้
“จริงสิ
วันนี้หนูมีคนมาแนะนำให้ป๊ากับแม่รู้จักด้วยนะครับ”หลังจากที่สองพี่น้องผลัดกันพูดคุยกับผู้ให้กำเนิดแล้วเดือนอ้ายก็พูดขึ้นก่อนที่จะเรียกให้สกายเดินมาหา
“คนนี้ชื่อสกาย
เขาเป็นแฟนของหนูเองครับ”
“สวัสดีครับ
คุณป๊าคุณแม่ได้เจอกันสักทีนะครับ”สกายเริ่มพูดพร้อมกับวางช่อดอกไม้ที่เดือนอ้ายเป็นคนสอนให้จัดที่ด้านหน้าของคนทั้งคู่
“………..”
“ผมชื่อสกายเป็นแฟนของเดือน
เราคบกันมาสักพักแล้วครับ”
“...........”
“เดือนเป็นคนน่ารักมาก
คุณป๊ากับคุณแม่ไม่ต้องห่วงนะครับผมสัญญาจะดูแลเดือนเป็นอย่างดี”
เมื่อสกายพูดจบก็หันมายิ้มให้กับคนตัวเล็กข้างกาย
เขาสัญญากับตัวเองเป็นอย่างดีว่าจะไม่ทำให้พ่อแม่และพี่ชายของเดือนอ้ายต้องผิดหวังเป็นอันขาด
ทุกคนจะต้องไม่ผิดหวังที่เดือนอ้ายมีเขาเป็นคนรัก
ป๊ากับแม่เห็นแล้วใช่ไหมครับน้องมีความสุขกับคนที่เขาเลือกแล้วนะ
ยังคงเป็นเดือนอ้ายที่สดใสและมีความสุขเหมือนเดิม
ส่วนสิบป๊ากับแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับสิบมีความสุขดี และยังคงคิดถึงป๊ากับแม่มาก
ๆ เหมือนเดิม ไว้สิบกับน้องจะมาเยี่ยมป๊ากับแม่บ่อย ๆ นะครับ ถ้ามีโอกาสสิบจะพาคนคนนั้นมาเจอป๊ากับแม่นะครับ
#ฟ้าคลั่งรัก
มาแล้วค้าบบบบ ตอนนี้รีบปั่นมาก ๆ
ยังไม่ได้ตรวจคำผิดเลยนะคั้บ หวังว่าจะชอบกันนะ
และใช่ครับตอนหน้าจะจบแล้ว ฮือออ สักทีใกล้ถึงฝั่งฝันแล้ว
ส่วนใครที่สงสัยว่าเอ๊ะแล้วจะท้องได้ยังไง
จะท้องตอนไหนแล้วเจ้าก้อนอ้วน ๆ ของเราจะมาตอนไหน
บอกเลยว่าเจ้าเด็กอ้วนจะมาในตอนพิเศษครับ เราจะพาไปเลี้ยงหลานกันแบบเต็ม ๆ เลย
ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะค้าบบบ
จะพยายามปั่นให้เสร็จในอาทิตย์นี้นะครับผม
เพราะไม่อยากให้ทุกคนรอนาน ๆ แต่ถ้าไม่ทันจริง ๆ เราจะอัพให้อ่านเป็น %
นะคั้บ
“ทำไมเธอดูนิ่งไปอ่ะ เป็นไรเปล่า”เดือนอ้ายถามคนที่ตอนนี้ดูนิ่งและเงียบไปแบบผิดปกติ
“หืม
เปล่าครับ”
“ไม่จริงอ่ะ
เธอดูแปลกไป”
“พี่ชายของแมวเหมียวดุไหมครับ”
“ที่รักใจดี
ไม่ต้องกังวลไปนะ ยังไงที่รักก็ไม่ทำอะไรเธอหรอก”
“อ่า
ครับ ๆ”
#ฟ้าคลั่งรัก
จะพยายามปั่นให้เสร็จในอาทิตย์นี้นะครับผม
เพราะไม่อยากให้ทุกคนรอนาน ๆ แต่ถ้าไม่ทันจริง ๆ เราจะอัพให้อ่านเป็น %
นะคั้บ
ความคิดเห็น