ปลายเตียง

เนื้อเรื่อง

    ตอนที่ฉันอายุประมาร 5 ขวบ คุณตาเป็นคนที่รักฉันมาก ฉันอยากได้อะไรท่านก็จะหามาให้ แต่แล้ววันหนึ่งคุณตาก็เสียชีวิตด้วยโรคประหลาด หลังจากที่ท่านเสียชีวิต คุณยายก้ได้แต่นอนร้องไห้ ไม่พูดไม่จา ไม่ทานข้าว ทางบ้านเราจึงตัดสินใจจัดงานศพของคุณตาไว้ที่วัดแทนที่จะจัดงานศพที่บ้าน ทั้งบ้านวุ่ยวายไปกับงานศพ จึงไม่มีใครอยุ่บ้าน ทุกคนไปอยุ่ที่งานศพหมด ผ่านไป 3 วัีนหลังจากที่ตาเสีย แม่กับน้าชายก็พาฉันมาอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปงานศพในตอนค่ำ ตอนนั้นเวลาประมาณ ทุ่มกว่า พอแม่อาบน้ำให้ฉันเสร็จ น้าฉันก้เก็บของไปให้ยายที่วัด แม่ฉันก็พาฉันขึ้นบันไดเพื่อไปเอาเสื้อผ้าของฉันบนห้องนอน ประตูห้องนอนของฉันตรงกับบรรไดพอดี ระยะห่างจากบันไดเพียง 2 เมตรเท่านั้น ทางขึ้นบรรไดมีเพียงหลอดไฟเล้กสีเหลือง ข้างบนบ้านจึงแต่แสงสีเหลืองรำไร พอขึ้นมาถึงแม่ก็เปิดประตูห้องนอนเข้าไป สิ่งที่ฉันเห็นคือ เงาสีดำรูปร่างคล้ายตาของฉัน นั่งอยู่ที่ปลายเตียง โอ้แม่เจ้า แม่ฉันร้อง กรี๊สสสสสสสสสส ด้วยความตกใจ แล้ววิ่งลงบันไดไป ฉันยังคงยืนค้างเพราะไม่รุ้จะทำยังไงต่อ แต่พอฉันเห็นว่าแม่วิ่งลงบรรไดไป ฉันจึงตัดสินใจกระโดด ไปเกาะหลังแม่ด้วยความตกใจเสียงแม่ แต่แม่กลับคิดว่าฉันเป็นผีซะงั้น ผลักฉันตกลงจากบันได ทำเอาเจ็บไปทั้งตัวเลย ตอนนั้นฉันอายุแค่ 5 ขวบความคิดของฉันก็คิดแค่ว่าแม่ไม่รักเท่านั้น ก็ร้องไห้จ้า ว่าแม่ไม่รักแล้ว พอลงมาถึงข้างล่างน้าก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วก็ขึ้นไปดูกันอีกรอบแต่ก็ไม่มีอะไร ยายบอกว่าตาคงมาลาเพื่อที่จะไปสวรรค์หลังจากนั้นเป็นอาทิตย์กว่าที่ฉันจะยอมไปนอนในห้องนั้นอีกครั้ง T^T