ตัวร้ายผู้นั้น.. คลั่งรักข้ามากกว่าใคร

จุดจบของนักอ่านนิยายสายเท ลี่อินแทบจะปานิยายที่มีนางร้ายชื่อเดียวกับเธอทิ้งและตัดสินใจอ่านข้ามเนื้อหาทั้งหมดไปยังตอนจบเพื่อไม่ให้เสียเวลา มีอย่างที่ไหนกัน นางร้ายที่ทั้งสวยและสมบูรณ์แบบ ชาติตระกูลหนุนนำองค์รัชทายาทกลับไม่เลือก ไปเลือกลูกอนุที่แทบไม่มีอะไรดีเลยนอกจากหน้าตาน่ารัก อ่อนหวานและช่างเอาใจ โถ! ยัยขี้ประจบ

ลี่อินกำลังพูดถึงนิยายที่นางร้ายมีชื่อเหมือนตัวเอง แถมยังเป็นคนเลือกมาเพราะรีวิวค่อนข้างดีและมียอดขายติดอันดับ แต่พอเปิดอ่านไปได้เพียงค่อนเล่มก็ยิ่งหัวคิ้วขมวด หงุดหงิดเหมือนขับถ่ายไม่คล่องเพราะตรรกะป่วย ๆ ของตัวละครแทบทั้งเรื่อง

ลี่อิน นางร้ายชื่อเดียวกันเธอนั้นเป็นลูกสาวเสนาบดีที่มีอำนาจในราชสำนักจึงถูกวางตัวให้เป็นว่าที่ฮองเฮาตั้งแต่เด็ก ๆ แต่ด้วยความที่แม่คนนี้เป็นคนมั่นหน้ามั่นโหนกเกินไปและไม่ชอบการประจบเอาใจจึงทำให้องค์รัชทายาทเปลี่ยนใจจากสาวแกร่งแรงเกินร้อยไปชอบสาวอ่อนหวานช่างเอาอกเอาใจนางเอกอย่างลี่เซียนแทน

นางร้ายในนิยายถูกขอยกเลิกหมั้นทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ทำผิดอะไร ที่นี้นางก็คงสติหลุด ความเกลียดชังในน้องสาวคนละแม่ก็ยิ่งทำให้นางเลือกทางเดินผิดและยิ่งถลำลึกลงไปเรื่อย ๆ จนมีคนร่ำลือกันไปว่านางเสียสติไปแล้ว

ตั้งแต่กลั่นแกล้งในเรือน ฉีกหน้าในงานเลี้ยงต่อหน้าผู้คน วางยาเสียสาว สารพัดความชั่วร้ายที่จะคิดออกมาได้แต่ถึงกระนั้นก็ไม่อาจเปลี่ยนใจองค์ชายรัชทายาท

ลี่เซียนมีหนุ่มหล่อมาหลงรักมากมาย พวกเขาเหล่านั้นก็ล้วนจงรักภักดีเทิดทูนนางจนเข้าขั้นโง่งม แม้จะรู้ว่านางเป็นคนรักขององค์รัชทายาทแต่ก็ยังคอยช่วยเหลือ ปกป้องนางจากลี่อินอยู่ไม่ห่าง

ครูฝึกทหารทนไม่ไหวจนต้องอ่านข้ามไปตอนจุดจบของเรื่องคือการลี่เซียนได้หมั้นหมายกับองค์รัชทายาทสมใจและลี่อินมีจุดจบที่น่าอนาถ พระเอกไม่รักไม่ชอบยังไม่พอยังถูกส่งให้เป็นเจ้าสาวบรรณาการให้กับต้าอ๋องหนานฉู่ ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นคนที่โหดเหี้ยมเด็ดขาดที่สุดบนแผ่นดินแต่ก็ยังมาตกบ่วงแม่นางเอกได้ ฉากเร่าร้อนในคืนแต่งงานเขียนออกมาราวสิบหน้ากระดาษราวกับต้องการตอกย้ำความอึดและความหื่นของตัวร้าย ยาวนานกว่าคู่พระนางที่แทบจะเรียกได้ว่าตัดเข้าโคมไฟเสียด้วยซ้ำ

ในช่วงท้ายของนิยายลี่อินยังมีฉากถูกทรมานต่าง ๆ มากมายจนกระทั่งจบลงด้วยการโดนห้าม้าแยกร่างให้สาสมกับชั่วร้าย นับเป็นบทสรุปของการแก้แค้นให้กับคนรักด้วยการลงทัณฑ์นางร้ายอย่างโหดเหี้ยม

ลี่อินในโลกความเป็นจริงฉีกนิยายที่เพิ่งซื้อมาออกเป็นชิ้น ๆ ทั้งที่ยังอ่านไม่จบเพราะไม่คิดกลับไปอ่านต่อ จากนั้นก็เปิดคอมฯ เพื่อเขียนรีวิวระบายความอัดอั้นลงไปราวหนึ่งหน้ากระดาษเอสี่ สวนทางกับความคิดเห็นของคนส่วนใหญ่อย่างห้าวหาญ จนกระทั่งคิดว่าสาแก่ใจพอแล้วจึงปิดเครื่องล้มตัวลงนอน

................