[ Fic Identity v ] ทำลาย..เรามาตายด้วยกันไหม ( เอมมิลี่&เอมม่า )

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

" นั้น..นั้นคุณเหรอ คุณเฟรด? "

  ฉันพูดเสียงอ่อย ก่อนจะคลานด้วยแรงที่มีไปข้างหน้าเพื่อหาคนรัก มือเรียวบางสอดเข้าไประหว่างกรงขัง ชายร่างสูงในชุดสูทสีดำสนิทจ้องลงมาที่ฉัน 

  ได้โปรด ได้โปรด..ช่วยมองฉันแบบนี้นานๆได้ไหม..

เขายิ้มหวานพลางนั่งคุกเข่าเพื่อให้อยู่ตรงกับตำแหน่งที่ฉันจะเอือมถึง

" ทาสเกวียนนั้นออกไปแล้ว ไม่เป็นไรนะ..ผมจะอยู่กับคุณ อย่ากลัวไปเลยเอมมิลี่ ที่รัก"

  มือของเขาสัมผัสมาที่ใบหน้าของฉันพร้อมเกียผมที่รุงรังนี้ให้อยู่ทรง มือของเขาช่างอุ่นยิ่งนัก..

" ฉันเชื่อคุณค่ะเฟรด ฉันรักคุณ ฉันรักคุณ.. " 

  " ผมก็รักคุณครับคุณเอมมิลี่..ที่รักของผม "

เขาดึงมือของฉันขึ้นพร้อมจูบบนมือที่เปื้อนดินนี้อย่างอ่อนโยน ฉันรักคุณ ฉันรักคุณ ฉันรักคุณ ฉันรักคุณ..คุณเฟรด..

" ให้ผมเข้าไปนะครับ ที่รัก "

  ไม่ทันขาดคำ เขาปลดแม่กุญแจประตูออก ร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาในกรงขังพร้อมอุ้มตัวของฉันขึ้น มายังบนเตียงนุ่มที่มีอยู่ในคุก 

เจ้าของกลิ่นน้ำหอมราคาแพงยั่วยวนอารมณ์ซุกมาที่ซอกคอของฉันด้วยความตัณหาคาระ... เราสองสบตากันครู่หนึ่ง กำมือแน่น..และดำสู่ความต้องการนั้น..

[  เอ็นซีมี... แต่ไม่ให้เว้ย!!! (づ￣ ³￣)づ ]

  

" อืม..คุณเฟรด..? "

  ฉันลืมตาตื่นขึ้นด้วยร่างเปลือยเปล่า พยายามเรียกหาคนรัก แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไปเสียแล้วสิ..

" ฉันล่ะเกลียดคำว่า' ที่รัก 'ของไอ้นั้นเสียจริง "

เด็กสาวร่างเล็กหน้าตาคล้ายฉัน ว่าพร้อมนั่งกอดเข่าอยู่มุมห้อง หล่อนลุกขึ้นพลางเดินมาหาฉัน ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร มาได้ยังไง แต่..เวลาที่ฉันอยู่คนเดียวเธอก็มักจะมาหาฉันเสมอ 

  " ...ทำไมเธอถึงพูดตาแบบนั้นล่ะ คุณเฟรดดี้จริงใจกับฉันนะ! "

" ถ้าจริงใจจริงป่านี้เธอก็คงออกจากกรงขังคุกทาสอะไรนี้ไปนานแล้วล่ะย่ะ ตื่นสิตื่น! ไอ้นั้นมันแค่หลอกเพื่อให้เธอเป็นของเล่นมันนะ! "

  " ไม่! ไม่! เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาสักนิด! "

" เหมื่อนเธอจะรู้จักไอ้เฟรดดีรึไง "

  "......."

ฉันเงียบไปชั่วขณะ ใช่ มันก็ถูก..ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลย.. ต..แต่! แต่เขารักฉัน เขารักฉัน ฉันรักเขา! แค่นั้นก็พอแล้ว

  " จะเป็นเด็กดีแบบนี้ไปถึงเมื่อไร? "

" ..... "

  หล่อนว่าพร้อมขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนจะจับโซ่ที่พันคอของฉันดึงเข้ามาหาตน มือเล็กอีกฝ่ายบีบแก้มของฉันพลางยิ้มออกมา 

" อึก..ฉันเจ็บ.. "

  " แล้วสิ่งที่หมอนั้นทำ.. ไม่คิดว่ามันเจ็บรึไง "

" ! "

ร่างกายของเธอค่อยๆหายไป เปลือกตาของฉันค่อยๆหลับลง ฉัน..ฉันสับสน.. เธอเป็นใคร? ฉันเป็นใคร? ใครกันที่รักฉัน? เขา หรือ... ตัวฉันเอง?

  ฉันนั่งมองเหล่ายามเดินไปมาหน้ากรงขัง คิดถึงคุณจังเฟรด ฉันอยากเจอคุณ ฉันคิดถึงคุณ ฉันรักคุณ..  ขณะที่ฉันกำลังคิดอยู่นั้น ร่างที่คุ้นเคยก็เดินออกมาจากทางเดิน 

พรึ่บ! ฉันวิ่งลุกจากเตียงไปจับมือเขาด้วยแรงคิดถึง 

  ใบหน้าหล่อสุภาพจ้องมองฉันพักหนึ่ง แล้วคลี่ยิ้มหวานออกมา จับมือของฉันแน่น แต่...

" เพียร์สัน นี้ไง ' กะหรี่ ' สุดยอดที่กูเล่าให้ฟัง "

  " !!?? "

ฉันเบิกตาขึ้นด้วยความงงงวย สับสน เขาพูดแบบนั้น.. กับฉัน กะหรี่.. เขาพูดกับฉันแบบนั้น! ไม่ ไม่จริง! ไม่จริง! ไม่จริง!

  ขณะที่ฉันกำลังสับสน มือใหญ่อีกคนก็จับมือของฉันไว้ ฉันหันไปมองมือหยาบหนานั้น บุรุษแต่งตัวมีฐานะหน้าตาหล้อเข้มกำลังมองมาที่ตัวของฉัน ด้วยความหื่นกระหาย 

  ไม่..ไม่จริงใช่ไหม คุณจะไม่ทำแบบนี้กับฉันใช่ไหม..!

" กี่เหรียญว่ะ กูอยากลองที่มึงบอกว่า แน่นๆ รัดๆอ่ะ อู้วว หน้าอกใหญ่*ิปหาย "

  " ด..เดียว! ที่รัก นี้มันหมายความว่ายังไง.. "

ฉันร้องถาม เขามองฉันก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน สีหน้าที่เขากำลังเหยียดหยามฉัน!

" ที่รัก? ฮ่าฮ่า! น่าขัน กะหรี่ถูกๆแบบแกเรียกฉันว่าที่รัก? ดูฐานะตัวเองด้วยสิวะ!! "

  " !!! "

" ตกลงมึงจะขายเท่าไร ขอแค่คืนนี้คืนเดียว "

  " ฟรีเว้ย! เอ้า กุญแจกรง ขอให้สนุกล่ะกันนะมึง ขอบอกเลยว่าxีนังนี้รัดแน่นเหี้ยๆ "

  หลังสิ้นเสียงและร่างของคนรัก แขกที่ไม่ได้รับเชิญก็เดินเขามาให้ห้องกรง แววตาหื่นกระหายนั้นจ้องมองลงมาที่ฉัน 

  ฉันรีบถอยหลังเพื่อหาจังหวะวิ่งหนีแต่ดูเหมือนเขาจะรู้ทัน 

พรึ่บ! หมับ! 

  ร่างสูงจับฉันขึ้นครอมบนเตียงของกรง น้ำตาสีใสของฉันหลนเอ้อออกมา ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย ช่วยฉันที! ที่รัก.. เฟรด! คุณอยู่ที่ไหน ช่วยฉันที..

ในขณะที่ฉันกำลังหมดหวังที่จะหนี เด็กสาวคนเดิมโผล่ออกมาจากข้างหลังกรง 

  " รักฉันสิ รักฉันสิ ถ้ารักฉันการรักคนอื่นก็ไม่จำเป็น "

เสียงนั้นหยุดลงพร้อมร่างที่หายไป ฉันพยายามเอื้อมมือเพื่อจับเธอ.. ฉันเข้าใจเธอแล้ว! ฉันรักเธอ! ได้โปรด! กลับมา! อึก...

.

.

.

.

~ ' สุดท้ายแล้ว..ความเกลียดชังจะกลายเป็นความรักงั้นรึ ' ~ 

.

.

.

.

.

~ ' คิดจะเป็นเด็กดีไปถึงเมื่อไร? ' ~

.

.

.

.

.

~ ' อนาคตถูกกำหนดไว้แล้ว เปลี่ยนไม่ได้หรอก ' ~

.

.

.

.

~ ' ทำลาย..ทำลาย..เรามาตายด้วยกันไหม ' ~

.

.

~ ' เธอคือใคร? ฉันคือใคร? เขาคือใคร? ใครรักฉัน?  เขา เธอ..หรือ..หรือว่าเป็นตัวฉันเอง ' ~

" อึก..ฮื่อ.. อึก ... ทำไม.. "

  ฉันนั่งกอดเข่าในสภาพเปลือยเปล่าอีกครั้ง ร้องไห้ออกมามากมายโดยมีหล่อนคนเดิมนั่งข้างฉัน หล่อนจ้องมองมาที่ฉันด้วยแววตาสีเขียวสดคู่นั้น 

" รักฉันสิ "

 " .... "

" ถ้าเธอรักฉัน การรักคนอื่นก็ไม่จำเป็น.. "

 " ฉัน... "

" ฉันกับเธอ..คือ ' คนเดียวกัน ' ลืมไปแล้วรึไง "

หมั่บ! มือเรียงบางโอบกอดร่างอีกฝ่ายไว้ ร้องไห้ออกมาไม่หยุด อยากตาย ฉันอยากตาย! ไม่มีใครรักฉัน.. ฉัน..ฉัน..ฉันรักเธอ! ฉันรักเธอ! 

  " ฉันรักเธอ..! "

" ...... ทำลาย..ทำลายมันสิ  ทำลายความรู้สึกนั้นสะ ... ทำลาย.. เรามา ' ตาย ' ด้วยกันเถอะ ' คำโกหก ' "

หล่อนวางมือลงบนหน้าของฉัน เช็ดน้ำตาที่ไหลรินออกมา ใบหน้าสวบค่อยๆเข้ามาใกล้ รสหวานของจูบแทรกเข้ามาแทนความเจ็บปวดอันข่มขืนนั้น 

  ฉันยิ้มให้คนรักคนใหม่ คนที่รักฉันจริง ปีนบนเตียงของตนจับเชือกนั้นไว้และ.. ราตรีสวัสดิ์ ที่รัก...

.

.

.

.

~ ' บ้างที่เธออาจแค่เพียงหลับไหลไป ' ~

.

.

~ ' บ้างที่เธอนั้นอาจจะยังหายใจ.. ได้ยินบ้างไหม เสียงตะโกนในหัวใจ.. ' ~

.

.

~ ' ยังรำร้องว่าอยากจะตื่นขึ้นมา ' ~

.

.

.

.

~ ' เมื่อความจริงและคำโกหกจุมพิต ทุกสิ่งก็เกิดขึ้นมา ' ~

.

.

.

~ ' สุดท้ายราตรีที่ไม่สิ้นสุดนี้..คงมีเพียงตัวเอง..ใช่ไหม.. ที่ช่วยรักษาจิตใจที่อ่อนแรง ' ~

.

.

.

~ ' บนโลกที่มีแต่สีขาวดำ.. ' ~

.

.

.

"   ภาวนาให้สิ่งเหล่านี้มันไม่จริง...   "

จบ..

คุยกับอีคนเมากาวกันหน่อย! ( ไรท์เอง! )

  โดกิ โดกิ สวัสดีผู้อ่านที่น่ารัก สวย หล่อ ทุกคนค่า~ แต่แอดสวยสุด- ( โดนตบด้วยลุงตู่ )

บ้างคนอาจจะงงๆกับเรื่อง.. งั้นไรท์บอกล่ะกัน เรื่องนี้ไรท์มโนเองจากการฟังเพลงของไรท์( กาวมากๆ ) เป็นประมาณว่า เอมมิลี่เป็นทาสที่ถูกนำมาขายโดยเฟรดดี้ และนางก็รักเฟรด แต่เฟรดไม่ได้รักนาง หลอกใข้นางเป็นของเล่น ใช้ขายคนนู๊นคนนี้มาตลอด โดยหลอกว่าถ้าทำแบบนี้จะได้ออกมาเร็วๆ นางก็เชื่อเลยยอม จนโดนมากๆนางก็เจ็บปวดกับคำโกหก จนนางหลอนและสร้างอีกร่างของจิตใตหล่อนมา คือ เอมม่า เอมม่าเกิดจากความเจ็บปวด ความแค้น ความเกลียด และให้เปรียบนางเหมือนความจริงที่ตรงข้ามกับเอมมิลี่ที่เปรียบกำคำโกหก และตามเรื่องงับ เอมมิลี่ทนไม่ไว้กับการกระทำของเฟรด จึงฆ่าตัวตายค่ะ จบ

การเปรียบเทียบ~♥~

เอมมิลี่ = คำโกหก , เจ้าหญิงออโร่รา

เอมม่า =  ความจริง , สโนว์ไวต์

*** ขอขอบคุณเพลง

1. Medley เจ้าหญิง ( Bookiezz) 

2. Jekyll & Hyde