เวลาในฝัน

นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน ตัวละครถูกสมมุติขึ้นโดยผู้เขียน ไม่มีเจตนาสนับสนุนหรือล้อเลียนเรื่องเพศหรืออาชีพใดๆ หากแต่แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น สถานที่ในนิยายไม่มีจริง และอาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมด้านพฤติกรรม ความรุนแรง เพศ และการใช้ภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

“ฉี่นานขนาดนี้กลั้นไว้นานแล้วหรอครับน้องในฝัน?”

               เสียงทุ้มเอ่ยถามขึ้นข้างๆหู ทำเอาในฝันสะดุ้งหันขวับไปทางต้นเสียงทันที่

“เฮ้ย….!!!! ผีบ้ากาม” ในฝันอุทานเสียงดังด้วยความตกใจ ทั้งๆที่ยังทำธุระไม่เรียบร้อย ไทม์เผลอหลุบมองต่ำทันที

“ว๊าว!!! ขาวซะ!!!”

“ไอ้บ้า…มึงมองเชี้ยไรวะ”

               ในฝันรีบหันหนีทันทีแล้วรูดซิปกางเกงตัวเองก่อนจะก้าวเท้าเดินไปยังอ่างล้างมืออย่างเร่งรีบ

               มือเรียวเล็กกดสบู่เหลวลงฝ่ามือแล้วรีบกดเปิดที่ก๊อกน้ำเพื่อล้างทำความสะอาดอย่างลุกลี้ลุกลน แต่ทว่า……

“อ้าว !!!  ทำไม่น้ำไม่ไหลวะ !!!”

               ในฝันขยับไปที่ก๊อกตัวถัดไป มือเรียวกดที่ก๊อกน้ำอีกครั้ง แต่…

“อ้าว..!!!!  เฮ้ย น้ำเสือกไม่ไหลอะไรตอนนี้วะ แม่ง…เอย..”

               ในฝันเริ่มหงุดหงิดเพราะเริ่มรู้สึกได้ว่ามีอีกคนจ้องมองเขาอยู่อย่างไม่วางตา ก็ไม่ได้อยากอยู่กับไอ้หมอนี้สองคนในห้องน้ำสักเท่าไหร่ เขากดกระแทกฝ่ามือลงไปที่ก๊อกแต่ก็ไร้วี่แววว่าน้ำจะไหลออกมา

“เขาเปิดแบบนี้ครับน้องในฝัน” เสียงทุ้มก้มกระซิบข้างหู ในฝันรู้สึกเสียววูบที่ใบหูก่อนที่น้ำจะไหลออกมาจากก๊อก

“แพล้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ !!!!!!!”

               เสียงที่ดังก้องในหัวราวกับเสียงกระจกที่โดนก้อนหินใหญ่ยักษ์กระแทกเข้าอย่างจัง ในฝันกลืนน้ำลายแห่งความอายลงคออย่างฝืดๆแล้วเอื้อมมือไปล้างฟองสบู่ออก พลางเม้มปากแน่นเมื่ออีกคนยังคงยืนมองอยู่ข้างๆ ก่อนจะเอื้อมมือมาล้างน้ำที่ไหลออกจากมือเรียวของเขา

“เฮ้ย!!! จะบ้าหรอ ใครเขาล้างมือต่อซ้อนกันแบบนี้ละ สกปรก เซ็กจัดจนต่อมอนามัยเสื่อมหรือยังไง”

“ว๊าวๆๆๆ นี้ขนาดพี่ยังไม่แนะนำตัว น้องในฝันยังมองออกเลยหรอครับว่าพี่ชอบ…..อะไร” ไทม์เอ่ยด้วยเสียงทะเล้นพลางทอดสายตาสาดมองรูปร่างของในฝันอย่างพอใจ เขาขบกัดริมฝีปากตนเองจนซีดขาว จนทำให้ในฝันรู้สึกว่าตนเองกำลังตกเป็นเยื่อทางสายตาของไทม์

“มองกูแบบนี้ ถ้าไม่เห็นว่าเป็นเพื่อนกับไอ้ฎิล กูกระทืบจมตีนแน่ สัด..”

               ในฝันหันหลังขวับทันทีพลางก้าวเท้าจะเดินออกจากจุดนี้ให้ไวที่สุดหากแต่… วงแขนเล็กถูกรั้งเอาเอาไว้จากมือแกร่งของคนแปลกหน้าที่เจอกันแล้วถึงสองหน ร่างบางถูกจับพิงกับพนังห้องน้ำด้วยสองมือแกร่งของคนร่างสูงกว่า

“โอ้ย !!!...มึงทำบ้าอะไร ปล่อยกู”

               ในฝันสะบัดไหล่สุดแรง แต่ก็ไม่อาจทัดทานแรงบีบที่กดลงที่ไหล่เล็กได้ ไทม์รู้สึกหมั่นเคี้ยวกับความปากดีที่ไม่ยอมคุยกับเขาดีๆของในฝัน ทั้งๆที่คนอย่างไทม์ไม่จำเป็นต้องอดทนกับคำพูดที่ไร้อารมณ์ของในฝันเลยสักนิด แต่ไม่รู้เพราะอะไร ยิ่งในฝันสบถด่า เขากลับยิ่งชอบเห็นสีหน้ากับแววตาดุๆแบบนี้ขึ้นมา 

“พี่พูดดีๆด้วยแท้ๆ ทำไมน้องในฝันถึงเหวี่ยงพี่แบบนี้ละครับ พี่ก็แค่อยากแนะนำตัวอะ ทำไมใจร้ายจัง”

“มึงเลิกเรียกตัวเองว่าพี่ได้ไหม มึงกับกูอะ รุ่นเดียวกันเว้ย..”

“อึม…ก็น้องในฝันเป็นน้องของดุ๊กดิ๊ก พี่ไทม์เป็นเพื่อนกับดุ๊กที่มีศักดิ์เป็นพี่ของน้องฝัน เพราะฉะนั้น พี่ก็ต้องเป็นพี่ของน้องไงครับ ถูกไหม?”

“เพ้อ…วะ ปล่อยกู” ในฝันจับที่ข้อมือแกร่งแล้วสะบัดให้หลุด แต่ไทม์ก็ยังลงน้ำหนักแรงขึ้นไม่ยอมปล่อย

“พี่ชื่อไทม์นะครับ ไทม์ กาลเวลา  โรจน์วิเศษ ยินดีที่รู้จักครับ”

“เออ….กูรู้แล้ว”

“รู้แล้วหรอ ดีใจจัง…แล้วน้องในฝันละครับ เป็นใคร?”

“พ่อง…..มึงมั้ง ไอ้ หื่นชักโครก”

“ปากจัดดีจัง ไหนดูชิ ว่ารสชาดจะจัดจ้านเหมือนด่าหรือเปล่า”