คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : พี่ธันวา กลับมาหาปลาดาว
..บนถนน ริมทะเล..
"ไม่ไ้เอันนานเลยนะ เรียนอยู่ปีไหนแล้ว" ินเอ่ยถามสาวที่นั่หน้า้าาย
"ปีสี่่ะ"เอ่ยอบเสียห้วนๆ หน้าบึ้
"ใล้บแล้วิ บแล้วะออแบบบ้านให้ใรเป็นนแรนะ" ินเอ่ยยิ้มๆ
หิสาวนั่้า ้มหน้าไม่เอ่ยอบ ..เมื่อสามปี่อนเธอเยหลรัรุ่นพี่นหนึ่ เธอเยบอรัเาและถูเาปิเสธ ผู้ายที่ปิเสธเธอในวันนั้นือผู้ายที่นั่ับรถอยู่้าเธอในวันนี้ นถึวันนี้ในใเธอ็ยัรัผู้ายที่ื่อินนนี้อยู่..
"ยัโรธพี่อยู่เหรอ" ินเอ่ยถามเบาๆ ในวามเียบอรถที่ำลัแล่นอยู่
ปลาเ็มเยหน้าหันมอ"เปล่า่ะ พี่ินสบายีนะะ" สาวหน้าบึ้เมื่อรู่เปลี่ยนสีหน้าเอ่ยถาม้วยน้ำเสียอ่อนโยน
ินายามออมยิ้ม"พี่สบายีรับ"
....................................
..บ้านหลัให่ ริมทะเล
"อ้าว! ปลาาว วันนี้มาทำวามสะอาเร็วั" ลุเือนสวนและนูแลบ้านหลัให่แห่นี้เอ่ยยิ้มๆ เมื่อเปิประูรั้วมาเอสาวน้อยรหน้า
"พอีิรถันทร์มาลา เลยให้ันทร์มาส่่ะ" หิสาวน่ารัเอ่ยอบยิ้มๆ เินเ้าไปในบ้านทำวามสะอาเ็ถูทันที มันเป็นหน้าที่ประำอเธอ เธอะมาทำวามสะอาทุรึ่เือน เพราะบ้านหลันี้ไม่มีนอยู่ นานๆ ุท่านสาธิับภรรยาะมา บ้านนี้มีลุเือ ับ ป้านวล สอสามีภรรยาอยู่เฝ้าบ้านเท่านั้น
..ห้อหนัสือ ในบ้านให่..
ปลาาวเปิประูเ้ามาในห้อพร้อมับไม้ถูพื้น เธอปัวาเ็ถู นสะอาา ทุรั้ที่เธอมาทำวามสะอาห้อนี้ เธอะแอบหยิบหนัสือมานั่อ่าน และเป็นอีวันที่เธอนั่อ่านหนัสือเผลอหลับไปบนโ๊ะหนัสือ
ายนหนึ่เินเ้ามาในห้อหนัสือ เายืนมอหิสาวที่นอนหลับใหลบนโ๊ะ อมยิ้ม
"ให้ป้าปลุเธอไหมเ้าะ" ป้านวลสาวใ้เอ่ยมอหิสาวที่หลับใหลอยู่บนโ๊ะหนัสือ
"ไม่้อรับ! ป้าไปทำานเถอะ ผมะูแลเธอเอ" เสียนุ่มทุ้มเอ่ยอบท่าทาใี
"เ้า่ะ" ป้านวลเอ่ยเินออาห้อหนัสือ เินลบันไไป
ายรูปร่าสูโปร่ ร่าายำยำอุ้มหิสาวที่นอนหลับใหลอยู่ พาเธอเินไปยัห้อนอนอัวเอ เา่อยๆ วาเธอลนอนบนเี่ยนุ่มอย่าอ่อนโยน เานั่มอหิสาวที่หลับใหลรหน้าหลับาพริ้ม แม้ยามหลับเธอ็าม เอื้อมมือหนาับแ้มนุ่มเธออย่าอ่อนโยน"พี่ลับมาหาเธอแล้ว ปลาาว" ายหนุ่มเอ่ยอมยิ้ม มอหน้าหิสาวรหน้าไม่ละสายา เาือธันวาายหนุ่มผู้ใีอปลาาว
..พระอาทิย์เริ่มลับอบฟ้า..
ปลาาว่อยๆ ยับัวื่น เธอลืมามอรอบๆ ห้อมวิ้ว รีบลุาที่นอนทันที "ที่นี่ห้อั้นบนนี่น่า ทำไมเรามานอนที่นี่ไ้" เธอเอ่ยเบาๆ ทำท่านั่ิ"เราอ่านหนัสือแล้วหลับไปนี่น่า"
"ิอะไรอยู่รับ" เสียายหนุ่มเอ่ยถามเินมาาานนอบ้าน ยืนยิ้มให้เธอ เธอรีบลุึ้นาที่นอน ยืนมอหน้าายรหน้า
"มอหน้าพี่นานี้ ำพี่ไม่ไ้เหรอรับ" ธันวาเอ่ยยิ้ม
หิสาวเบิาว้ายิ้มแ้มปริออมาทันที้วยวามีใ"พี่ธันวา!" เธอเอ่ยเสียัวิ่เ้าสวมอายรหน้าทันที้วยวามีใ
ธันวาโอบอหิสาวร่าบาอมยิ้ม"เธอลืมินะ อนนี้เธอโเป็นสาวแล้ว ไม่ใ่เ็ๆ เหมือนแ่่อน" ายหนุ่มิในใ โอบอหิสาวในอ้อมแนแนบแน่น
"พี่ธันวาลับมาเมื่อไหร่ะ" หิสาวในอ้อมอเยหน้าเอ่ยถาม มอหน้าายรหน้า
"วันนี้รับ ลับมาถึเมือไทย พี่็เินทามาที่นี่เลย"
"เหรอะ! ปลาาวิถึพี่ธันวาัเลย่ะ หิสาวเอ่ยร้อไห้โอบอ้วยวามีใ"
"โเป็นสาวแล้ว ยัร้อไห้ี้แยเหมือนเิมเลยนะ" ายหนุ่มเอ่ยลูบศีรษะเธออย่าอ่อนโยน
"็มันีในี่ะ ไม่ไ้เอพี่ธันวาั้สิบปี"
"แ่็เียนหมายถึพี่บ่อยๆ ไม่ใ่เหรอ"
"ไม่เหมือนับเห็นัวริหรอ่ะ" เธอเอ่ยปล่อยแนออาเอวหนา ยืนมอหน้าายหนุ่มรหน้า
ธันวาเอื้อมมือเ็ราบน้ำาที่แ้มนุ่มเธอเบาๆ ้อาไม่ะพริบ"พี่ไม่ิว่าโมา เธอะสวยและน่ารัมานานี้นะปลาาว" เายืนิในใ มอหิสาวรหน้าไม่ละสายา เหมือนเาะหลุมรัหิสาวรหน้าเ้าะแล้ว "ไปิน้าวเย็นัน พี่ให้ป้านวลเรียมอาหารไว้แล้ว" ธันวาเอ่ยบอหิสาว
"่ะ" เอ่ยยิ้มหวาน
..โ๊ะอาหาร..
"ับ้าวน่าทานทั้นั้นเลย่ะ" ปลาาวนั่มอับ้าวบนโ๊ะ
"พี่เรียมไว้ให้ปลาาวไ ินเยอะๆ นะ"
"พี่ธันวายัเป็นพี่ายที่แสนีอปลาาวเสมอเลย่ะ" ปลาาวเอ่ยยิ้ม
ธันวานั่อมยิ้มมอหิสาวผ่านอาหารรหน้า"แ่พี่ไม่อยาเป็นแ่พี่ายเธอะแล้วิ! ปลาาว" นั่ยิ้มิในใ
...........................................
..ระท่อม ริมทะเล เวลา่ำ..
"บ้านยัเหมือนเิมเลยนะ" ธันวายืนเอ่ยสายามอไปที่ระท่อมริมทะเล
"่ะ! พ่อไม่ยอมรื้อบ้านเ่าสร้าใหม่ พ่อบอว่าลัวพี่ธันวาลับมา ะหาบ้านอพ่อไม่เอ่ะ" ปลาาวเอ่ยยิ้มๆ ามอไปที่ระท่อมเ่นัน
ธันวายืนหันหน้ามอหิสาว้าาย้วยสายาที่อ่อนโยน"ทำไมเธอน่ารัแบบนี้นะปลาาว" ิในใ
"พาใรมาเหรอลู!" เสียแม่เอ่ยถาม เินออมายืนนอานบ้าน
ธันวาับปลาาวเินึ้นบ้าน เ้าไปหาใล้ๆ หิราทำาเพ่มอผ่านวามมืสลัว
"สวัสีรับป้าอพุ" เสียนุ่มทุ้มเอ่ยออาปาายหนุ่มรหน้า ้มไหว้หิรารหน้า
หิราเลิิ้วยิ้มีใเมื่อนึออ" ธันวา! ธันวาใ่ไหมลู" หิราเอ่ยเสียั เินเ้ามายืนมอหน้าใล้ๆ
"รับ! ผมิถึป้าอพุัเลยรับ" ธันวาเอ่ยเ้าโอบอหิรารหน้าทันที
"ป้า็ิถึเอ ธันวา" หิราเอ่ยยิ้มีใทั้น้ำา
"ใรมารึ!"เสียายราเอ่ยเินออมาาในบ้าน ยืนมอภาพรหน้า้วยสีหน้าใ"ธันวา! ธันวาริๆ ้วย เอลับมาหาลุแล้ว" ระเบนเอ่ยีใเินเ้าโอบอธันวาอีน
"สวัสีรับลุระเบน" ธันวาเอ่ยในะที่สอมืออัวเอยัโอบอายหิราู่นี้อยู่
ปลาาวยืนมอภาพรหน้าอมยิ้ม
ปลาทูเินออมาาในบ้าน ยืนมอภาพพ่อแม่ีใมีวามสุ เายืนยิ้ม
ธันวายืนมอหน้าปลาทู ทำหน้าสสัย"ทำไมผู้ายนนี้ถึมาอยู่บ้านปลาาว" ยืนมอหน้า ิในใ
........................................................
ความคิดเห็น