ซันเดย์ แพ้รักประธานร้าย

1

ผู้ชายที่ร้ายกาจ

3 เดือนที่แล้ว

“คุณปล่อยผมนะครับคุณไม่มีสิทธิ์มาจับตัวผมไว้แบบนี้”

มือหนาของชายหนุ่มรูปร่างดีในชุดสูทสีเข้มกระชากผมสีน้ำตาลอ่อน ของคนพูดจนทำให้หน้าหงายขึ้นมา มองสบตากับตนได้ถนัด

“ไม่มีสิทธิ์หรอ ดูเหมือนจะไม่รู้ตัวเลยสินะว่าอยู่ในสถานะอะไร”

“อ่ะ! ผมเจ็บ”

ณดล รู้สึกตึงที่หนังศีรษะจนเหมือนกับว่ามันจะหลุดติดมือของคนตัวสูงตรงหน้าไปด้วย 

ซัน สรัณภัทร บริบูรณ์ปรีดา ประธานบริษัท Zodiac midia corporation บริษัทด้านการผลิตสื่อโฆษณายักษ์ใหญ่ของประเทศ ตอนนี้กำลังเค้นเอาคำสารภาพจาก เดย์ ณดล ลักษณ์หิรัญ หนึ่งในผู้บริหารโรงแรมพิมพ์ภักดี ที่ซันสงสัยว่าฝ่ายนั้นส่งอีเมล์ไวรัสมาแฮ็กข้อมูลลูกค้าของเขา

“เอาหลักฐานมาให้ฉัน”

“หลักฐานอะไรผมไม่มีทั้งนั้น”

“คิดว่าฉันโง่เหรอ”

เพี้ยะ!

เสียงฝ่ามือหนาตบฉาดไปที่ใบหน้าขาวจนมีเลือดออกซิบๆที่ริมฝีปากของณดล ชายหนุ่มร่างผอมบางน้ำตาไหลพร้อมกับปล่อยโฮออกมาทันทีเพราะความเจ็บปวด

“ฉันรู้ว่านายเป็นคนทำ”

“อึก ฮือ ปล่อยผมเถอะนะ ผมกลัวแล้ว ฮือๆ”

ณดลได้รับคำสั่งจากณดาน้องสาวบุญธรรมของเธอที่เป็นผู้บริหารสูงสุดของธุรกิจในเครือโรงแรมพิมพ์ภักดีทั้งหมดให้ล้วงข้อมูลของ Zodiac เพราะณดาต้องการที่จะแก้แค้นโซ น้องสาวของซันในเรื่องส่วนตัวเท่านั้น ความจริงแล้วไม่ได้ต้องการเผยแพร่ข้อมูลให้รั่วไหลออกไป

และข้อมูลโครงการของ Zodiac ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรกับโรงแรมอยู่แล้ว 

“ผมขอโทษ ผมผิดเอง ผมทำเอง ผมยอมรับผิดทุกอย่าง ฮือๆ”

ณดลที่ถูกจับมา 2 วันแล้วเขายังไม่ได้กินอะไรสักคำ อาหารที่ซันและผู้ช่วยหามาให้ณดลก็ไม่ยอมแตะ เอาแต่ร้องไห้ฟูมฟายจนทำให้ซันหัวเสีย

มือหนาของซันบีบไปแรงๆที่คางเล็กของคนที่ร้องไห้อยู่ตรงหน้าก่อนเอ่ยขึ้น

“สิ่งที่นายทำแค่ขอโทษมันไม่พอหรอก นายกล้าล้วงข้อมูลของบริษัทฉัน ฉันก็จะล้วงข้อมูลนายเหมือนกัน จะได้แฟร์ๆ”

มือหนาของซันตบฉาดไปที่หน้าของณดลอีกครั้งจนคนร่างผอมแทบจะกระเด็นไปอีกฝั่งของห้อง ภายในบ้านพักตากอากาศของเขาที่หัวหิน

จากนั้นการเอาคืนก็เริ่มขึ้น ซันกระชากร่างของณดลขึ้นด้วยมือเพียงข้างเดียวก่อนจะผลักกึ่งโยนลงบนเตียงแรงๆ ณดลตอนนี้เจ็บระบบไปทั้งตัว ไม่มีแม้แต่แรงจะร้อง ออกมา

“ยะ อย่า”

ซันไม่ฟังเสียงเขากระชากเสื้อเชิ๊ตสีขาวของณดลออกจนขาดหลุดรุ่ย แล้วก้มลงกระซิบข้างหูของอีกฝ่าย 

“อย่าใจเสาะนักสิ ฉันรู้มาว่านายชอบ”

เสียงแหบพร่าของคนพูดทำให้ณดลขนลุก ซันไม่รอช้าเขากระชากกางเกงที่เหลืออยู่ของณดลออกทั้งกางเกงชั้นในพร้อมกัน ก่อนจะจับแขนเล็กของณดลลากขึ้นไปชิดหัวเตียงแล้วใช้กุญแจมือที่เตรียมไว้ล็อคแขนเล็กเอาไว้ทั้งสองข้าง

“คุณจะ ทะ ทำอะไร”

“ก็ทำอะไรที่มันสนุกๆไงล่ะ”

“อย่านะ อย่า”

ณดลร้องขึ้นอย่างหวาดกลัวเมื่อรู้ว่าตนเองจะโดนอะไร ซันถอดเสื้อผ้าออกจากร่างกายตัวเองจนล่อนจ้อนแท่งแกร่งกลางร่างกายของชายหนุ่มวัย 30 ตั้งผงาดอยู่โชว์หราต่อหน้าณดล ชายหนุ่มคนที่โดนล็อคมือ มองมันด้วยสายตาหวาดหวั่นก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาอีกครั้ง

“อย่าทำผมเลย”

“ฮึ! อีกเดี๋ยวก็ร้องอย่างอื่น”

ชันยกยิ้มมุมปากขึ้นอย่างได้ใจก่อนจะใช้มือขยับแท่งใหญ่ของตัวเองสองสามครั้งแล้วจ่อไปช่องทางด้านหลังของณดลแทงสวบเข้าไปทันทีโดยไม่มีการเบิกทางหรือเล้าโลมใดๆ

มันไม่ใช่การร่วมรักมันคือการลงโทษ 

“อึก อ๊าาา ฮือ เจ็บ ฮือๆ “

“ซี้ด แน่น”

อารมณ์ของคนทั้งคู่นั้นช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ณดลอ้าปากค้างร้องลั่นด้วยความเจ็บเพราะโดนแท่งแข็งสวนเข้ามาในช่องทางที่ปิดสนิทอย่างรุนแรง ส่วนอีกฝ่ายเสียวซ่านเพราะความคับแน่นและถึงใจจากการกระทำที่เลวร้ายหยาบโลน

ซันนิ่งอยู่ชั่วครู่เพราะช่องทางนั้นรัดแน่นจนเขาแทบขยับตัวไม่ได้ ชายหนุ่มกัดริมฝีปากตัวเองก่อนจะยิ้มเยาะ เขาไม่ได้บอกให้อีกฝ่ายผ่อนคลายเหมือนกับที่คู่รักจะปลอบประโลมกันยามที่คู่ของตนกำลังเกร็งเพราะความเจ็บ

แต่ชายหนุ่มกลับจับสะโพกเล็กขยับมาใกล้ๆแล้วกระแทกสวนลงไปหนักๆ มันทั้งแน่นและถึงใจซันที่สุด

“อ๊าาา มันส์ชิบหาย มิน่าล่ะพวกนั้นถึงอยากเอานายกันนัก”

ซันพูดถึงชายสามคนก่อนหน้านี้ที่กำลังจะจะล่วงเกินณดลและเป็นซันที่ช่วยเอาไว้ เขาหลงคิดว่าจะรอดพ้นจากพวกเดนมนุษย์กลุ่มนั้นแล้วแต่สุดท้ายกลับต้องมาเจอกับความโหดร้ายยิ่งกว่า

“ฮือๆ หยุดทีผมเจ็บ”

“ปากบอกเจ็บแต่ตอดฉันไม่พักเลยนะ ชอบก็บอกมา ชอบใช่ไหม”

“ไม่ ไม่”

ซันพูดใส่อีกฝ่ายอย่างเหยียดหยันร่างเล็กที่ขยับอยู่ใต้ร่างตามแรงกระแทกของซันสะบัดหน้าไปมาร้องไห้อย่างน่าสงสาร แต่คนอย่างซันไม่มีความปราณี เขาพูดเอาไว้แล้วว่าจะเอาคืนคนที่คิดจะมาทำลายบริษัทของเขาให้สาสม จะได้ไม่คิดมายุ่งกับพวกเขาอีก

“อ๊าา ซี้ดดด”

เสียงซู๊ดปากซี้ดซ้าดของซันดังทั่วห้องผสมโรงกับเสียงร้องขอให้หยุดของณดล ที่นี่ไม่มีใครช่วยเขาได้ ที่นี่มีแค่ซันมีแค่ผู้ชายใจร้ายคนนี้เท่านั้น

“อ่าาา”

ซันร่างกายกระตุกกึกก่อนที่เขาจะปลดปล่อยน้ำคาวขุ่นเข้าไปในร่างของของณดลอย่างจงใจเขาอยากให้คนคนนี้ได้รับทั้งความอับอายและเจ็บปวดที่สุด 

“อ่าาา ดีชะมัด”

ซันยิ้มขึ้นน้อยๆเพราะรู้สึกสุดยอดจากการได้ปลดปล่อย เขารู้สึกว่าช่องทางของณดลกระตุ้นร่างกายเขาเป็นอย่างดีเพราะเหมือนว่าเขาที่เพิ่งจะเสร็จไปกลับมีอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้ง

“นายนี่มันเอามันส์จริงๆ ฉันมีอารมณ์อีกแล้ว”

“พะ พอได้แล้ว”

“พอได้ไง ก็รูนายมันทำให้ไอ้หนูของฉันมันตื่นอีกแล้ว”

ซันเริ่มขยับอีกครั้ง ครั้งนี้มีน้ำหล่อลื่นของตัวเองที่ปล่อยไปเมื่อครู่ช่วยให้เขาขยับได้ง่ายขึ้นและความรู้สึกสัมผัสด้านในโพรงนุ่มเหมือนจะตอบรับดีขึ้น ซันกระแทกสะโพกเข้าไปถี่ๆหนักๆ

“อ๊าา อื้ม”

ร่างเล็กที่โดนตรึงอยู่โดยกุญแจมือครางออกมาเพราะมีความรู้สึกบางอย่างแทรกเข้ามา คนด้านบนยกยิ้มขึ้นเหยียดๆ ก่อนจะขยับส่วนแกร่งของตัวเองเน้นๆย้ำไปที่จุดที่ทำให้อีกฝ่ายครางออกมา

“ย่ะ อย่า”

ณดลร้องห้ามให้อีกฝ่ายหยุดเพราะตอนนี้ในหัวของเขาขาวโพลนไปหมด ซันรู้ดีว่าที่ณดลร้องห้ามเพราะว่าโดนจุดกระสันเข้าแล้วและคนใต้ร่างกำลังจะทนไม่ไหว

“หึ”

เขากระแทกเน้นๆอย่างรุนแรงจนร่างเล็กกระตุกเกร็งปลดปล่อยของเหลวขาวพุ่งกระฉูดจนกระเด็นไปโดนคางของตัวเองทั้งที่ไม่ได้ใช้มือช่วย

“หึ! เสียวขนาดนั้น”

ณดลกัดริมฝีปากของตนเองจนเป็นแผล รู้สึกอายจนแทบจะมุดแผ่นดินได้ ที่เขาเสร็จเพราะโดนคนๆนี้กระทำ กระทำแบบที่ไม่ได้ยินยอมด้วยซ้ำ

“แบบนี้เอาผิดฉันไม่ได้นะ ได้ประโยชน์กันทั้งสองฝ่าย”

“ซี้ด ตอดตุบๆเลยฉันจะเสร็จอีกแล้ว”

แล้วซันก็ขยับสะโพกถี่ๆก่อนจะเสร็จตามคนใต้ร่างไปด้วย เพราะโดนบีบรัดจนทนไม่ไหวปลดปล่อยน้ำรักเพิ่มเข้าไปจนตอนนี้มันไหลเยิ้มออกมาตามแท่งใหญ่ของซัน อีกฝ่ายถอนตัวออกมารวดเร็วจนเกิดเสียงดังบวบอย่างน่าอาย ณดลกระตุกเล็กน้อย พร้อมกับเบือนหน้าหนีเพราะไม่อยากสบตากับคนตรงหน้า 

ซันมองช่องรูจีบของณดลที่ตอนนี้บวมแดงพร้อมกับขมิบถี่ๆมีน้ำคาวของเขาไหลเยิ้มออกมาเปื้อนที่นอน ภาพตรงหน้ากระตุ้นอารมณ์เขาได้เป็นอย่างดี แล้วซันก็ทำกับณดลจนเสร็จสมไปอีกหลายรอบ กระทั่งหมดแรงหลับไปทั้งคู่

………………