คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 8
[เลน่า]
ฉันพาพวกเขาเดินเข้าไปด้วยเนื้อตัวสั่นเทาไปทั้งตัว ความตื่นเต้น ความกลัว และความอ่อนแอทางร่างกายที่ยังมีอยู่ยังคงทำให้ฉันยังเดินช้า ๆ หากแต่จิตใจที่สู้ไม่ถอยทำให้ยังคงก้าวเดินต่อไปในทางเดินประดับแสงไฟสีเขียวเล็ก ๆ จนดูเหมือนดวงดาว ทุกคนที่ไม่เคยเข้ามาต่างมองไปรอบ ๆ ด้วยสายตาตะลึงตะไล ฉัน ผู้ที่ปกติจะเดินในทางเดินนี้เพียงคนเดียว วันนี้มีคนเดินตามฉันมาเป็นขบวน มีเพียงแซมและเจโรมที่มีสายตาอ่อนโยนติด ๆ จะระแวดระวังเดินตามหลังฉันและมาร์คมา ก็แหงหล่ะ เขาเป็นแค่สองคนที่เคยเข้าห้องนี้ แถมยังเป็นผู้ช่วยสร้างห้องนี้อีกต่างหาก
“เธอทำ ทั้งหมดนี้ คนเดียวเหรอ” มาร์คถามฉันด้วยเสียงเรียบ ๆ เหมือนอย่างเคย แต่เต็มไปด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ฉันไม่เข้าใจ
“ไอเดียอ่ะใช่ แต่มีพี่แซมกับเจโรมช่วยด้วย”
“อืม” เสียงอืมสั้น ๆของเค้าให้ความรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะเดินเข้ามาในห้องทรงทรงวงรี มีประตู 3 ประตูแยกกัน
“เอาหล่ะ อะ-อันไหน ขอเตือนนะ ด้านหลังบานประตู คะ-ความจริงน่ากลัว มะ-ไม่ต่างกันเท่าไหร่นัก” เสียงของฉันเริ่มสั่นอย่างคุมไม่อยู่ แซมปราดมาจับมือฉัน ส่งสายตาให้กำลังใจ ก่อนปล่อยมืออย่างรวดเร็ว แต่สิ่งเดียวที่ฉันมองเห็นคือสายตาของมาร์คที่มองฉันเหมือนให้กำลังใจ ไม่นะ เค้าคงไม่ได้ บ้าไปแล้ว แต่เสียงของเขาดึงสติกลับมา
“ซ้ายสุด แล้วเรียงเลย” เขาอ่านแววตาของเราออกด้วย ว่าถ้าเรียง ความน่าสนใจในห้องจะยิ่งทวีคูณขึ้นไปเรื่อย ๆ
ฉันพาเขาไปที่ห้องซ้ายสุด ซึ่งในนั้นมีความทรงจำแรกของฉันและวงของเขาทั้งหมด ฉันมีทุกอย่างตั้งแต่โปสเตอร์ ชัคกี้รุ่นแรก อากาบงรุ่นแรก และอีกมากมาย แต่ที่ตั้งเด่นอยู่กลางห้อง คือดิสเพลย์จี้สัญลักษณ์ของสมาชิกทั้ง 7
“เธอ ได้ยังไง” สายตามาร์คอึ้งแกมตะลึง
“ก็ ซื้อมาสิ จะยากอะไร” ฉันยักไหล่เหมือนเป็นเรื่องเล็ก แต่เบื้องหลังคือ ฉันต้องให้เจโรมไปตามหาที่เกาหลี ซึ่งต้องซื้อของแท้จากร้านเดียวกันที่เมมเบอร์สั่งทำเท่านั้น กว่าจะตามหา คุยกับร้าน และได้มาจนครบทุกชิ้นใช้เวลาไปครึ่งปี เพื่อจี้เล็กๆแค่ 7 ชิ้น
“ผมรู้มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก” มาร์คยังรู้แกว สายตาคาดคั้นเอาความจริง
“อืม มันก็ยากจริง แต่คนที่ยากคือเจโรม ไม่ใช่เรา”
“ผมลงทุนแค่วิ่งตามหา แต่เรื่องข้อมูล ต้องคุณเลน่าเลย” สายตาเจโรมชื่นชมความดื้อของฉันในขณะนั้น ที่มาตอนนี้แล้วมีประโยชน์
“อืม นานแค่ไหน กว่าจะได้มันมา” สายตามาร์คเต็มไปด้วยความอยากรู้
“ครึ่งปี แต่ถ้าเอาเป๊ะ ๆ 6 เดือนกับอีก 3 วัน ทั้งสืบเรื่องร้าน ไปคุย และสั่งทำ และขั้นตอนคุยนานที่สุด เกือบเดือนนึง แต่ยังไม่หมดแค่นี้”
ฉันพาเดินไปอีกห้องที่อยู่ถัดมา ในนั้นเป็นของที่หายากยิ่งขึ้น ทั้งของออฟฟิเชียล เสื้อผ้าที่เมมเบอร์ในวงเคยใส่แทบจะทุกชิ้น
“เก็บรายละเอียดเหมือนกันนะเนี่ย” สายตาชื่นชมของมาร์คมองอยู่ที่เสื้อผ้าทุกชิ้นที่เมมเบอร์เคยใส่ที่เน้นหนักไปทางเจ้าตัว
“ก็ เอาเฉพาะที่รู้และชอบ แล้วก็ซื้อมา แค่นั้นเอง”
“อืม แล้วห้องสุดท้ายหล่ะ” สายตาของมาร์คมองไปที่ประตูสุดท้าย เหงื่อของฉันเริ่มตก ก่อนเดินไปที่ห้องสุดท้าย ซึ่งมีบัลลังก์ของหนุ่ม ๆ ทั้ง 7 ซึ่งสลักด้วยหินอ่อนสีดำตามบุคลิกของเมมเบอร์ทั้ง 7 โดยมีของมาร์คอยู่ตรงกลาง ทั้งความง่ายๆ หากแต่ดูแข็งแกร่งของเจบี บัลลังก์เป็นเหลี่ยมหนาหากแต่ชดช้อยตามแบบดินแดนตะวันออกของแจ็คสัน บัลลังก์เรียบๆแต่มีเหลี่ยมเจียระไนของจินยอง บัลลังก์ที่ดูแล้วเคร่งขรึม แต่มีเนื้อหินที่ดีที่สุด และถูกเจียรจนเงากว่าเพื่อนของมาร์ค บัลลังก์ที่ดูบางเบาแต่ระยิบระยับของแบมแบม บัลลังก์ที่ดูเป็นสีเทามากกว่าของคนอื่นแต่มีรูปเหมือนแป้นเปียโนของยองแจ และบัลลังก์สีดำที่มีเส้นสีขาวเป็นลายเส้นสวยๆ ของยูคยอม
“โห เธอทำ หมดนี่เลยเหรอ” สายตาของมาร์คอึ้งไปอีก
“ไม่หรอก แค่ดีไซน์ ดูภาพรวมและรายละเอียด แต่ฉันไม่ค่อยได้แกะเท่าไหร่หรอก” ยิ้มเจื่อนๆ ด้วยเขินความเว่อร์ของตัวเอง
“ขอบคุณนะ” ยิ้มจริงใจที่มาจากมาร์ค ทำหัวใจของสาวร่างเล็กเต้นไม่เป็นส่ำ หน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุก
“ถ้าเธอไม่ว่าอะไร และไม่รังเกียจที่ก่อนหน้านี้ฉันทำตัวไม่ดีกับเธอนัก ฉันขอ……แต่งงานกับเธอ ดีกับเธอให้สมกับที่เธอทุ่มเทให้ฉันกับวงได้มั้ย”
แม้จะดีใจ แต่ในใจก็แอบเจ็บปวดเพราะเขาเอาความเป็นอากาเซ่มาเป็นข้ออ้างในการแต่งงานครั้งนี้ ซึ่งก็คือฝันร้ายอันดับสองของเลน่า แต่ในใจเธอก็คิดว่า
“เอาเถอะ อย่างน้อยเขาก็มีความรู้สึกดีๆละกัน และเราจะเป็นนกที่มีแต้มบุญสูงสุดในโลกนะเลน่า ถ้าเธอปฏิเสธ เธอไปกินหญ้าเถอะ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“ได้ค่ะ” ฉันพูดด้วยเสียงที่ไม่หนักแน่นเท่าที่ควร ก่อนยิ้มผ่านม่านน้ำตาที่รื้นขึ้นมา ก่อนที่สติของฉันจะดับวูบลง
แอร้ยยยยยยยยยยยยยยยย โดนเข้าให้แล้วค่ะ โดนขอแล้วจ้าาาาาา แต่ยังไงการโดนขอครั้งนี้ก็นิ่งนอนใจไม่ได้นะ เพราะสิ่งที่เลน่าคิดมันก็เข้าเค้าเหมือนกันน้าาาาาาา อย่าลืมให้กำลังใจเลน่าและไรต์ด้วยน้าาาาา
และอย่าลืมฟิคอีกเรื่องของไรต์ด้วยน้าาาาาาา
ความคิดเห็น