ทัณฑ์สวรรค์ของท่านเทพแห่งป่า [BL]

หนึ่งพันปีก่อนเกิดภัยพิบัติ เทพผู้ดูแลป่าหายสาบสูญ

ต่อมา ‘เซินหลิน’ เซียนตัวน้อยมารับหน้าที่ยิ่งใหญ่นี้แทน

เขามองลงไปบนป่าผืนใหญ่ รู้สึกว่าทุกอย่างสงบสุขดีแล้ว จึงอาศัยอยู่ในตำหนักเซียนบนยอดเขาอย่างสุขสบาย

ต่อมาเกิดเรื่องขึ้นทุกหนแห่งในป่า หนังสือร้องเรียนสูงท่วมหัว

“ท่านเทพแห่งป่า จะแก้ปัญหาเหล่านี้เช่นไรดีขอรับ” เซียนรับใช้โอดครวญ

เซินหลินเคี้ยวแป้งรูปทรงดอกไม้อย่างเชื่องช้า ซดชาขมตัดกับรสหวาน

“เจ้าก็ส่งเรื่องต่อขึ้นไปบนสวรรค์เถิด” เซินหลินมีคำตอบเดียว

พลังน้อยนิดเช่นข้า จะไปทำอันใดได้ ลงไปต่อสู้กับเหล่าผู้เฒ่าของเผ่า ข้าคงพ่ายแพ้ราบคาบ

เซินหลินยังคงยึดมั่นคำเดิม หากมีเรื่องใหญ่โตอะไร ก็ให้เทพสวรรค์จัดการได้หรือไม่

เวลาผ่านไป ท้องฟ้าแปรปรวนมืดครึ้ม แท่นทัณฑ์สวรรค์ฟาดสายฟ้าใส่เซินหลิน

เขาร่วงหล่นจากตำหนักบนยอดเขาสูงสู่ป่าใหญ่ผืนนั้นที่เขาต้องดูแล

เมื่อลืมตาตื่น ก็พบว่าตนกลับกลายอยู่ในร่างสัตว์ป่าเสียแล้ว

เพื่อจะได้กลับไปใช้ชีวิตสงบสุขบนตำหนักอีกครั้ง เซินหลินต้องเวียนว่ายตายเกิด แก้ไขปัญหาแห่งเผ่าพันธ์ุ

ระหว่างนั้น เขาก็พบว่ามีบางอย่างแปลกๆ

เหตุใด ‘ฮุ่ยเหอ’ ผู้นี้จึงต้องตามข้ามาทุกครั้งด้วย

หรืออีกฝ่ายทำผิดต่อสวรรค์แล้วโดนสายฟ้าฟาดจนกระเด็นมาเกิดเช่นเดียวกับเขากัน

เซินหลินเม้มปาก กล่าวกับเขาตามตรง ‘ท่านหยุดตามมาเสียที ข้ากำลังรับเคราะห์อยู่เห็นหรือไม่’

คำเตือน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

NC เข้าโคมม่านมุ้งศีลธรรม

ขอบคุณทุกท่านที่กดเข้ามาอ่าน คอมเมนต์เป็นกำลังใจ สามารถโดเนทสนับสนุนค่านวดค่ากายภาพให้กันได้นะ