[tokyo revengers] เป็นนางิสะแล้วทำไมเป็นทายาทยากูซ่า(วะ)ครับ - นิยาย [tokyo revengers] เป็นนางิสะแล้วทำไมเป็นทายาทยากูซ่า(วะ)ครับ : Dek-D.com - Writer
×

    [tokyo revengers] เป็นนางิสะแล้วทำไมเป็นทายาทยากูซ่า(วะ)ครับ

    โดย Nontak5555

    เป็นมนุษย์เงินเดือนดีๆที่ติดอนิเมะมากเข้าขั้นโอตาคุเลยแหละแต่มาตายเพราะนางิสะเมนสุดน่ารักแต่งหญิงถึงจะดูหลายรอบแต่ก็ชอบอยู่ดีแหละครับการตายแบบโง่ๆดูกี่รอบไม่ช็อคแต่มาช็อคเอาทีนี้

    ผู้เข้าชมรวม

    1,353

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    1.35K

    ความคิดเห็น


    5

    คนติดตาม


    166
    จำนวนตอน : 0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  21 ส.ค. 64 / 22:01 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



    ชื่อก่อนตาย : นายนิราศ ประดิษฐ์

    ชื่อหลังเกิดใหม่ : ชิโอตะ นางิสะ

    อายุปัจจุบัน:20-21

    ส่วนสูง:161

    หนัก:39(แดกก็ไม่อ้วน)

    บทที่นำ



    นางิสะลูกชายหน้าหวานของแก็งยากูซ่าชื่อดังในญี่ปุ่นมีอำนาจมากแต่เจ้าตัวได้ที่หนีออกจากบ้านมาแล้วแต่เกิดอุบัติเหตุทำให้ถึงแก่ชีวิตแต่เพราะได้ไอ่ตาลุงอายุเข้าเลขสามที่ตายเพราะหนึ่งในตัวละครสุดรักที่บูชายิ่งกว่าพระที่บ้านอีกตายแบบโง่ๆทำให้นางิสะหรือร่างที่มีวิญญาณของตาลุงเลขสามอยู่จึงเกิดเรื่องที่ตาลุงเลขสามต้องมา



    เหนื่อยกับกับญาติที่ห่าง ห๊าง ห่างอย่างไงนะเพราะไอน้องมันมีแม่เป็นน้องสาวของน้าชายที่เป็นลูกของคุณลุงป้าที่เป็นหลานของคุณปู่และคุณปู่มีลูกสามคน พ่อเป็นคนกลางแต่ได้รับตำแหน่งต่อกันจากปู่และคนรุ่นต่อจากพ่อคือผม พ่อมีลูกชาย2หญิง3 มีภรรยา2สองคนผมเป็นลูกภรรยาหลวงเป็นลูกคนที่สองส่วนพี่และน้องเป็นลูกของเมียน้อย



    แต่แม่ผมเสียหลังผม5ขวบเพราะป่วยแต่จริงเพราะแม่โดนแก็งศัตรูว่างยาผมรู้ได้ไงผมบังเอิญได้ยิดหมอคุยกับพ่อนั้นเป็นจุดเริ่มของการเกลียดพ่อตัวเองเพราะหลังจากนั้นพ่อจับผมฝึกร่างกาย ศิลปะการต่อสู้ทุกรูปแบบยิงปืนเอ่ยทำมาหมดจนผมอายุได้7ขวบ พ่อฉลองกับวันคลอดของน้องคนที่สอง จนลืมว่าวันเกินน้องก็คือวันเกิดผมของขวัญย้อนหลังก็ไม่มี 



    มีแต่บอดี้การ์ดคนที่อยู่กับผมตั้งแต่เกิดเป็นคนของแม่เขาจำทุกอย่างของผมได้หมดผมขอร้องเขาให้พาผมไปจากที่นี้เขายินดีพาไปโดยไม่ถามเขาบอกเพียงว่า'ความสุขของคุณหนูคือที่สุดของผม' หลังจากวันนั้นพวกเขาพึ่งสังเกตว่าผมหายพวกเขาพึ่งสังเกตตอนนัดรวมญาติหลังจากผมออกจากบ้าน3วัน พวกเขาส่งคนตามหาแต่ผมส่งจดหมายตัดขาดครอบครัวไปตอนแรกพวกดึงดันจะให้ผมกับไปแต่คุณปู่บอกว่า'ถ้าเกิดหลานคิดจะไปก็ไปแต่อย่าตัดขาดกันเลย' ทุกคนเลยปล่อยผมไป 



    จากวันนั้นมามาอยู่กับครอบครัวฮานากาคิเป็นญาติห่างๆที่ตัดขาดจากตระกูลไม่ข้อยุ่งเกี่ยวกันแต่ผมที่มาคุยเขาก็เปิดใจรับมาดูแลผมอายุมากกว่าทาเคมิเลยต้องดูแลทาเคมิเพราะคุณน้าไม่ค่อยอยู่บ้านเพราะทำงานอยู่ที่ต่างจังหวัดนานที่จะมาผมถึงต้องดูแลไอ่น้องนี้เจ้าตังเองก็จับผิดผมตลอดผมแปลกไปบ้าง ทำไมดูน่ารักบ้าง ไอ่ชมว่าน่ารักมันใช่ให้มาชมกับผู้ชายรึไง



    ประสาทแถมยังชอบมีเรื่องชกต่อยเป็นประจำอีกเพลียจิตไหนจะเรื่องของไอ่ตัวเล็กกันเสาไฟฟ้านั้นอีก....เออผมเตื้ยเองแหละขนาดน้องยังสูงกว่าเลยเหม็นขี้หน้าคนสูงผมคงต้องพบแพทย์ทางจิตทางประสาทไวไวแล้ว

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น