BUMA
เลน่า ทายาทของนักเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ ต้องกลายมาเป็นธิดาองค์สุดท้าย เพื่อให้คำสาปของแต่ละเมืองหลุดไป เทอจะทำได้ไหม ด้วยความเชื่อเหลือของชายหนุ่มทั้ง 5 คน
ผู้เข้าชมรวม
239
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
2 ปี ผ่านไป (ปี 12485) เทพแห่งวิหาร ขอเจรจาการปกครองแดน
กับพวกแวมไพร์ ด้วยการปล่อยคนให้มีวิถีชีวิตเหมือนเดิม พวกแวมไพร์ ไม่รับขอเสนอ จึงเริ่มฆ่าคนดูดเลือดไปเรื่อยๆ จนพวกมันและลูกหลานที่ตามๆกันมาเติบโตจึง ไม่สามารถ อยู่ในดินแดนวิหารได้ เนื่องจากดินแดนวิหารนั้นใหญ่ไม่พอ...
เหล่าเทพจึงใช้โอกาสนี้ ขอเจรจาอีกครั้ง โดยขอเสนอครั้งนี้ทำให้แวมไพร์เปลี่ยนใจ เหล่าเทพวิหารเจรจาขอให้ดินแดนและผู้คนกลับมาเป็นเหมือนเดิม โดยจะสร้างป่าที่มีอาหารและน้ำ ที่พักอุดมสมบรูณ์ ให้ทุกๆอย่าง และป่านั้นจะต้องอยู่ตรงกลางใจของเมืองทั้งสี่ แวมไพร์จึงตกลงตามนั้น เพื่อลูกหลานแวมไพร์ที่เกิดมาจะได้สุขสบาย......
แต่...เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก้อเกิดขึ้น เมื่อนักเวทย์ตนนึงได้ทำการ ร่ายเวทย์ แบล๊คโฮ ซึ่งเป็นเวทย์ที่อันตรายขั้นร้ายแรง มันจะดูดกินทุกอย่างเข้าไป และหายไปจากโลกตลอดกาล นักเวทย์คนนั้นเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ปีเตอร์ อาร์เธอร์ นักเวทย์ที่แสนจะธรรมดาคนนึงนั้นเอง.....
ราชาแห่งแวมไพร์โกรธมาก ที่หลงเชื่อเหล่าเทพแห่งวิหาร เขาใช้เลือดของเขาหยดลงไปใน แบล๊คโฮ พร้อมสาปแช่ง ดินแดนแห่งวิหาร ตราบใดที่ยังไม่มีหญิงธรรมดา กำเนิดขึ้นในสายเลือดของนักเวทย์ตนนี้ ข้าในนามของแวมไพร์ทั้งหลายนั้น ขอสาปแช่งให้ดินแดนวิหารพินาศและต้องคำสาปตลอดไป จนกว่าจะถึงเวลาที่ ธิดาองค์สุดท้ายได้กำเนิดมามีชีวิตอยู่ได้ 18 ปี แวมไพร์จะถึงเวลาอาละวาด และปลดปล่อยคำสาปนี้
ตั้งแต่นั้นจนถึง ปี 12583 ปีเตอร์ อาร์เธอร์ ก้อได้เป็นนักเวทย์ที่ยิ่งใหญ่ แต่...ผู้คนต่างพากันล้มป่วย ขาดน้ำ ขาดอาหาร เหล่าเทพซึ่งได้แต่อยู่บนภูเขานั้น ทำอะไรไม่ได้เลย แต่ละเมืองต่างทำสงคราม แย่งอาหารกันเป็นเวลานาน แม้ว่าแวมไพร์จะยังเหลืออยู่ไม่มาก ในป่าของพวกมัน แต่คำสาปยังคงอยู่ตลอดกาล จนเรื่องที่ไม่คาดฝันก้อเกิดขึ้น เมื่อจู่ๆก้อมีลูกไฟตกไปยังบ้านหลังเล็กๆหลังนึง ที่เมืองโซเวีย.....
พอหัวเมืองแต่ละเมืองได้ข่าว ก้อได้ไปทำการติดตามข่าว หลังจากนั้น 2-3 วัน ผู้คนเริ่มมีอาหาร น้ำได้ก่อตัวเปนบ่อ แพทย์ได้ยารักษาผู้ป่วย หัวเมืองแต่ละเมือง จึงสงสัยกับลูกไฟดวงนั้น แต่คนในบ้านหลังนั้น ได้ย้ายที่อยู่ไปแล้ว พวกเขาต่างก็จดจำวันเวลา และรอมาตลอด 18 ปี...
ผลงานอื่นๆ ของ เฮียมอสแห่งสยามโซน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เฮียมอสแห่งสยามโซน
ความคิดเห็น