ระหว่าง...เรา - นิยาย ระหว่าง...เรา : Dek-D.com - Writer
×

    ระหว่าง...เรา

    เจนลิช แซงชู เป็นนิยายแนวรักสับซ้อน เจ็บปวดและเศร้า ในเรื่อง พี่ชู กับลิชเป็นผู้ชายนะค่ะ เป็นเรื่องแรกของไรท์นะค่ะ แต่งขึ้นเพราะชิปเจนลิชมากก หมายเหตุ :แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น

    ผู้เข้าชมรวม

    1,679

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    15

    ผู้เข้าชมรวม


    1.67K

    ความคิดเห็น


    7

    คนติดตาม


    11
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  12 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  28 มิ.ย. 64 / 21:02 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เสียงหัวเราะดังของคู่รักวัยรุ่นสองคนที่เดินบนถนนระหว่างกลับบ้าน ใช่ค่ะ พวกเขาเป็นเด็กนักเรียนมัธยมปลายปีสุดท้าย และวันนี้คือวันสุดท้ายที่โรงเรียนแห่งนี้ คู่รักที่คบกันมาตั้งแต่มอต้นนานกว่า4ปี เจนชูนั้นเอง

    3ปีต่อมา

    เจนนี่part

    ฉันเพิ่งเลิกงานค่ะและตอนนี้ฉันกำลังเดินเร็วเท่าที่จะเดินได้ ไปที่สวนสาธารณะเพื่อพบคนที่ฉันรักและคิดถึงที่สุด เราชอบจะพบกันที่นั้นทุกวันหลังเลิกงานค่ะ ถ้าเราไม่ติดงานนะค่ะ และ ปีนี้ก็เป็นปีที่เจ็ดของฉันกับพี่จีชูแล้วค่ะ คนเขาชอบพูดกันว่าปีที่เจ็ดของคนรักนั้นไม่ดี แต่ฉันว่ามันเป็นแค่คำพูดละมั้ง

    .

    .

    "ที่รัก" ฉันเรียกพี่ชูที่กำลังเหม่ออยุ่

    "มาแล้วหรอ" พี่ชูตอบเย็นชา เขาคงเหนื่อยกับงาน ฉันคิดถึงเขามาก

    "เจนคิดถึงพี่"พูดจบฉันก็ให้เขาจีกรินฝืปากและกอดเขาแน่น แต่แปลกครั้งนี้เขาไปแม้แต่จะตอบสนองอะไรเลย ถ้าปกติเขาก็จะกอดฉันตอบไม่ก็ล้อฉัน

    "เจน..."พี่ชูพูด

    "หืมม......ที่รักมีอะไรหรือเปล่าคะ"

    "เจน พี่ว่าเราเลิกกันเถอะ"

    "อะไร...พี่อย่ามาล้อเล่นเจนเลยนะ" ฉันตกใจที่ได้ยินคำพูดนี้ ตกใจมากเลยละ แต่พี่ชูคงแค่ล้อเล่นนะ เราไม่ได้ผิดอะไรกันเลยพี่ชูไม่ใช่คนไม่มีเหตุผล

    "พี่ชู!" ฉันเรียกและเหงยขึ้นไปมองหน้าพี่ชูเพราะเขาเงียบนาน

    "พี่ล้อเล่นเจนใช่ไหมเนี่ยหื้มม"ฉันพูดยิ้มและกำลังจะจิบริมฝีปากพี่ชู แต่พี่ชูหันหน้าหนีฉัน ทำไม ฉันเริ่มใจไม่ดี

    .

    .

    .

    "พี่เบื่อ พี่เหนื่อย พี่ไม่ได้รักเจนแล้ว พี่ไม่อยากทนมันอีก เราเลิกกันเถอะ" อ อะไรนะ นี่พี่ชูเป็นอะไรไป นี้คือฝันใช่ไหม เขาไม่เคยพูดอะไรแบบนี้มาก่อนเลยนะ ฉันเพิ่งรุ้ว่าหน้าชามือชาหัวใจเต้นแรง ตัวเย็นเฉียบก็ทีนี้

    พอฉันได้สติพี่ชูก็ไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้ว ที่นี้เหลือแค่ฉันคนเดียวนั่งในพื้นหญ้าที่เย็นชาพล้อมกับคำพูดของพี่ชูวนเวียนบนหัวและน้ำตาที่ไม่รุ้ไหลมาจากไหน มันเจ็บ ใช่มันเจ็บตรงนี้ที่อกข้างช้าย เหมือนกำลังจะตายตรงนี้อะ มันเป็นแค่ฝันใช่ม้ะ ใช่แน่เลยพรุ่งนี้เช้าถ้าฉันเล่าให้พี่ชูฟังพี่ชูจะต้องล้อฉันแน่ ฉันหัวเราะเหมือนคนบ้า ถ้ามันเป็นแค่ฝัน แล้วทำไม ทำไมมันถึงเจ็บจังT_T เบื่อฉันหรอ เขาเบื่อได้อย่างไงในขณะที่ฉันเอาแต่คิดถึงเขา เขาเหนื่อยได้อย่างไงในขณะที่ฉันพยายามเปลี่ยนตัวเองทุกอย่างเพื่อเขา และเขาหมดรักฉันได้อย่างไง ในขณะที่ฉันรักเขาสุดหัวใจ. ฉันปล่อยให้ตัวเองร้องไห้ ไม่รุ้ว่านานแค่ไหน พอรู้ตัวอีกทีฟ้าก็มืดแล้ว นี้สินะปีที่เจ็ดของความรัก .

    สวัสดีค่ะทุกคน นี้เป็นเรื่องแรกของไรท์นะค่ะ ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขออะภัยด้วยนะค่ะ วันนี้มาแค่น้ำจิ้มค่ะ รออ่านตอนคงต่อไปนะคะ ถ้าชอบก็กดติดตามด้วยนะคร้าาาา

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น