สัตว์โลกอาชญากร2

เนื้อเรื่อง

“ เมียโหดตะปบคอผัว  หัวขาดกระจุยก่อนขย้ำกิน  สารภาพหน้าตายทำไปเพราะหิว”

ที่มา: หนังสือพิมพ์ตั๊กแตนตำข้าวรัฐ

                ความเดิมตอนที่แล้ว...หลังจากที่ผมได้พาท่านผู้อ่านทั้งหลายไปชมโศกนาฏกรรมของพวกสิงโตมาแล้ว  หวังว่าทุกคนคงจะได้รับสาระดีๆกันมาบ้าง  แต่ช้าก่อน...เรื่องราวที่คุณอ่านมานั้นเป็นเพียงตัวอย่างเล็กๆเท่านั้น

เรื่องราวที่คุณกำลังจะชมต่อไปนี้คือเรื่องของเซ็กซ์...และความตาย

หากคุณไม่ใช่พวกชอบทรมานตนเอง  เรื่องนี้อาจฟังดูเหลือเชื่อ...แต่มันเป็นความจริง

                คดีที่สอง: ตั๊กแตนตำข้าวกินคู่ครองของมัน

ท่านผู้อ่านแทบทุกคนคงจะรู้จักตั๊กแตนตำข้าว  มันเป็นแมลงชนิดหนึ่งที่จัดอยู่ในจำพวกเดียวกับตั๊กแตน  มีขาหน้าสองข้างอันใหญ่โตและแข็งแรง  ใต้ขาหน้าคู่ใหญ่นั้นมีหนามแหลมเล็กๆเรียงกันอยู่มากมาย  ใช้สำหรับการจับแมลงอื่นๆกินเป็นอาหาร  หัวของมันดูเหมือนกับสามเหลี่ยมที่มีหนวดยาวกระดิกไปมา  ดวงตาโตใหญ่จนแทบจะกินเนื้อที่ทั้งหมดบนหัวของมัน

เจ้าพวกตั๊กแตนทั้งหลายมักจะชอบกินพืช  แต่ตั๊กแตนตำข้าวไม่ใช่เช่นนั้น...มันคือนักล่าจอมพรางตัวที่โด่งดัง  และขึ้นชื่อในเรื่องของการลอบทำร้าย  เหยื่อที่มันหมายหัวมักจะได้แก่  ผีเสื้อ  หนอนแก้ว  แมลงปอเข็ม  ตั๊กแตน  และแมลงอื่นๆอีกมากมาย

ตั๊กแตนตำข้าวมักจะซุ่มรอเหยื่อตามใบไม้  ดอกไม้  โดยใช้สีที่กลมกลืนกับสภาพแวดล้อมเข้าช่วย  ยิ่งถ้าเป็นพวกที่ชอบซุ่มตามดอกไม้...สีสันของเจ้าพวกนี้จะยิ่งกลมกลืนกับดอกไม้ที่มันเกาะยิ่งนัก  และแน่นอน...เหยื่อของมันแทบจะไม่มีโอกาสได้รู้ตัวเลย  กว่าเหยื่อเคราะห์ร้ายจะรู้ว่าบินเข้าหามัจจุราช  ขาหน้าอันทรงพลังของตั๊กแตนตำข้าวก็จะพุ่งเข้าตะครุบตัวเอาไว้อย่างฉับไว

เมื่อจับเหยื่อได้แล้ว  ตั๊กแตนตำข้าวจะเริ่มกินเหยื่อ  โดยใช้ขากรรไกรที่แปรสภาพจากสัตว์กินพืชมาเป็นสัตว์ผู้ล่า  มันมักจะแทะกินเหยื่อให้ตายทั้งเป็น  แต่ก็ไม่เคยกินทิ้งกินขว้างเสียด้วย

ตอนนี้...ผมพร้อมจะพาท่านผู้ชมไปพบกับชีวิตของตั๊กแตนตำข้าวหนุ่มสาว  ผู้สร้างตำนานความรักเขย่าโลก  และเหมือนกับเรื่องไททานิค  นั่นคือ...พระเอกของเรา  ตาย!!!

ท่ามกลางบรรยากาศที่แสนจะสดชื่นยามเช้า  ดอกมอร์นิ่งกลอรี่สีม่วงอ่อนบานสะพรั่งรับแสงแดดยามเช้าสมกับชื่อของมัน  ขณะที่บนเถาของต้นมอร์นิ่งกลอรี่...ตั๊กแตนตำข้าวสีเขียวใบเตยตัวหนึ่งกำลังไต่ขึ้นไปยังดอกมอร์นิ่งกลอรี่ที่ยังไม่บานเต็มที่ดอกหนึ่ง

ตั๊กแตนตำข้าวตัวนั้นหยุดพักการไต่ปีนไปชั่วขณะ  มันเป็นตั๊กแตนสาวที่เพิ่งจะเติบโตถึงวัยเจริญพันธุ์มาได้ไม่นาน  ปีกสีเขียวอ่อนของมันยังไม่งอกเต็มที่เสียด้วยซ้ำ  นั่นทำให้ตอนนี้มันยังบินไปไหนมาไหนไม่ได้ไกลนัก

ตั๊กแตนสาวส่ายลำตัวไปมา  ขาหน้าของมันยกขึ้นจรดกับหน้าอกราวกับกำลังสวดมนต์ขอพรจากสวรรค์  ลักษณะเช่นนี้เองที่ทำให้มันมีชื่อภาษาอังกฤษว่า “ แมนทิส ” ( Mantis ) ซึ่งแปลว่านักบุญ

ไม่มีใครทราบว่ามันกำลังอธิษฐานอะไร  แต่ดูเหมือนสวรรค์จะเห็นใจในความโสดของมัน  จึงได้บันดาลให้ตั๊กแตนตำข้าวหนุ่มตัวหนึ่งคลานผ่านเข้ามาใกล้ 

มันเป็นตั๊กแตนที่เพิ่งย่างเข้าสู่วัยหนุ่ม  สีของมันเข้มกว่าตั๊กแตนสาวเล็กน้อย  หากแต่ขนาดของมันช่างเล็กกว่าตั๊กแตนสาวหลายเท่าตัว

เจ้าตั๊กแตนหนุ่มชูคอขึ้น  ด้วยสายตาอันเฉียบไว...มันมองเห็นสิ่งที่มันกำลังตามหามาชั่วชีวิต

มันไม่รอช้า...รีบวิ่งพรวดพราดไต่เถามอร์นิ่งกลอรี่ขึ้นไปอย่างว่องไว  จุดหมายคือตั๊กแตนสาวที่ยังคงยืนอ้อยอิ่งอยู่เบื้องบน

เมื่อเจ้าหนุ่มไต่บันไดไม้เลื้อยขึ้นมาถึง  มันก็หยุดชะงักคล้ายกับจะสงวนท่าที  ก่อนจะยกขาหน้าทั้งสองขึ้นโบกไปมาคล้ายคนกวักมือ

ตั๊กแตนสาวหมุนหัวจนหน้าหันมาอยู่ที่คอ  มันจ้องตาเจ้าตั๊กแตนหนุ่มอย่างมีความหมาย

ตั๊กแตนหนุ่มได้ใจ  มันรีบวิ่งเข้าหาตั๊กแตนสาวอย่างกระตือรือร้น  พอถึงตัวมันก็คลานขึ้นขี่บนหลัง  ขาหน้าอันแข็งแรงทั้งสองโอบรอบกายเจ้าสาวของมันอย่างรักใคร่

สำหรับเจ้าตั๊กแตนหนุ่ม  มันคงจะเป็นเวลาของความสุขครั้งแรกในชีวิต

แต่...นี่คือครั้งสุดท้ายเช่นกัน

ตั๊กแตนสาวซึ่งตัวใหญ่กว่า  มันค่อยๆบิดตัวกลับอย่างใจเย็น  จนใบหน้าของมันหันมาเผชิญกับเจ้าบ่าว

และแล้ว...ขาหน้าอันว่องไวแข็งแรง  ซึ่งมันใช้จับสัตว์อื่นๆเป็นอาหาร  ก็ตวัดฉับลงอย่างรวดเร็ว

ตั๊กแตนหนุ่มเริ่มรู้สึกตัว  มันพยายามดิ้นรนให้พ้นจากวงรัดของเจ้าสาวเพชฌฆาต

หากแต่...เรี่ยวแรงของมันก็ไม่ได้ช่วยอะไรมาก

ตั๊กแตนสาวดึงส่วนหัวของเจ้าบ่าวมาจนชิดกับปาก  และขากรรไกรที่เคยใช้กัดกินแมลงอื่นๆ  ก็ค่อยๆบดเคี้ยวศีษระของตั๊กแตนหนุ่มอย่างช้าๆ

ความเจ็บปวดทรมานอย่างแสนสาหัสเริ่มขึ้น  ลามจากศีษระ...ไปจนถึงสมอง

เมื่อสมองของมันกำลังถูกทำลาย  สมองส่วนท้ายที่อยู่บริเวณก้นก็เริ่มทำงาน  บังคับร่างกายให้หลั่งฮอร์โมนเพศออกมาเป็นปริมาณมาก

อวัยวะสืบพันธุ์ของตั๊กแตนหนุ่มกระดกขึ้น  และฉีดน้ำเชื้อจำนวนมากออกมา

ตอนนี้...ยากที่จะบรรยายความรู้สึกของตั๊กแตนหนุ่ม  บอกได้แต่เพียงว่า...มันเจ็บปวดอย่างมาก 

แต่ในขณะเดียวกัน  มันได้รับความสุขจากการร่วมเพศเต็มเปี่ยม  บรรลุถึงจุดสุดยอด!!!

อาการบิดตัวดิ้นทุรนทุรายของมัน  คือความพยายามระบายความทรมานทั้งหมดที่มันได้รับจากการสมสู่ในครั้งนี้

ส่วนตั๊กแตนสาวนั้นรู้สึกอย่างไรไม่อาจบอกได้  หากแต่ตอนนี้...มันเคี้ยวกินศีรษะของตั๊กแตนหนุ่มเสียจนหมดเกลี้ยง  เหลือไว้แต่คอด้วนๆ

น่าแปลก...ตั๊กแตนหนุ่มยังทำหน้าที่ของมันต่อไป  แม้ส่วนหัวของมันจะถูกทำลายไปแล้วก็ตาม

ทั้งนี้เป็นเพราะสมองส่วนท้ายนั่นเอง  มันรับหน้าที่สั่งการอวัยวะสืบพันธุ์  และยังคงทำงานต่อไปแม้จะไม่มีหัวสั่งงาน

ตั๊กแตนหนุ่มยังไม่ตาย  แต่จะตายภายในเวลาอีกไม่นานนัก  เพราะร่างกายเสียหายยับเยินเกินกว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้

และเวลานั้นก็มาถึงจริงๆ...

น้ำผึ้งพระจันทร์...สิ้นสุดลงแล้ว

ร่างไร้ชีวิตของตั๊กแตนหนุ่มหลุดออกจากร่างของเจ้าสาวของมัน  ก่อนจะร่วงหล่นลงไปอยู่ที่พื้นดิน  รอเวลาเน่าสลายไปตามครรลองของธรรมชาติ

ตั๊กแตนสาวใช้ปากแทะเล็มทำความสะอาดขาหน้ามรณะทั้งสองข้าง  วันนี้เป็นครั้งแรกที่มันเสียความบริสุทธิ์ให้ชายหนุ่ม

และครั้งแรกเช่นกัน...ที่มันได้ลิ้มรสเลือดเนื้อและสมองของตั๊กแตนตำข้าวหนุ่ม

แม้เจ้าบ่าวจะตายไป  หากยังคงทิ้งสิ่งล้ำค่าเอาไว้  ให้มันดูต่างหน้า

นั่นคือ...ไข่จำนวนมากที่ได้รับการผสม  สิ่งนี้แหละที่จะช่วยให้เผ่าพันธุ์ตั๊กแตนตำข้าวยังคงดำรงอยู่  และยังคงสืบทอดต่อไป  ตราบนานเท่านาน...