สัตว์โลกอาชญากร1

เนื้อเรื่อง

“ สลด...พ่อเลี้ยงโหด  ฆ่าผัวเก่าเสร็จฆ่าลูกเลี้ยงดับอนาถ 12 ศพ

ที่มา: หนังสือพิมพ์ไลอ้อนทูเดย์          

ตัวอย่างที่ผมยกขึ้นมานี้ยังแค่เบาะๆ  เมื่อเทียบกับสิ่งที่ผมกำลังจะเล่า...ขอให้ผู้อ่านทุกคนเตรียมตัวให้ดี  ผมจะพาทุกท่านเข้าสู่อาณาจักรของสัตว์ที่ฆ่าพวกเดียวกันเอง...อาณาจักรแห่งอาชญากร!!!

                เอาล่ะ  ผมพามาถึงแล้ว  เริ่มเปิดแฟ้มอาชญากรกันเถอะ

                                คดีที่หนึ่ง: สิงโตตัวผู้ฆ่าลูกสิงโต

                ตามปกติแล้ว  สิงโตมักจะชอบอยู่เป็นฝูง  โดยจะมีตัวผู้ประมาณ 1-2 ตัว( ถ้ามีสองตัวแสดงว่าน่าจะเป็นพี่น้องกัน ) เป็นจ่าฝูง  นอกนั้นก็เป็นตัวเมียและลูกๆ  ซึ่งก็ล้วนแต่เป็นลูกเมียของอ้ายตัวจ่าฝูงนั่นทั้งนั้น

                พวกเรามักจะคิดกันว่าสิงโตตัวผู้นั้นช่างจะแสนสบาย  วันๆไม่ต้องทำงานทำการอะไร  เอาแต่นอน...น้อน...นอน  จนหมดไปหนึ่งวัน  เมื่อหิวก็ไม่ต้องไปล่าเหยื่อกินเอง  พวกภรรยาทั้งหลายของพ่อเจ้าประคุณอุตส่าห์จัดการมาให้อย่างดี  จนพวกเราบางคนอาจจะคิดว่า...ไอ้พวกหัวพองพวกนี้  อยู่ไปก็รกโลก  ตายเสียได้ก็ดี ( เหมือนพวกผู้ชายเลวๆบางคนเลยเนอะ )

แต่เชื่อหรือไม่...ถ้าเหตุการณ์ดังต่อไปนี้เกิดขึ้น  หากตัวผู้จ่าฝูงจะต้องถึงคราวเคราะห์  คราวนี้ครอบครัวของมันอาจจะตกนรกทั้งเป็นเลยทีเดียว

                ผมจะพาท่านผู้อ่านไปพบกับชีวิตของสิงโตฝูงหนึ่ง  ซึ่งในฝูงนี้มีตัวผู้จ่าฝูงอยู่ตัวหนึ่ง  เจ้าตัวนี้เป็นตัวผู้วัยชรา  ขนบนหัวของมันนั้นมีบางส่วนที่เริ่มร่วงหลุดไปบ้าง  จนตอนนี้ดูเหมือนกับคนแก่ที่หัวค่อยๆล้านเลี่ยน  กล้ามเนื้อที่เคยแข็งแรงบัดนี้หย่อนยานไปมาก  และแน่นอนว่าพละกำลังของมันย่อมร่วงโรยไปตามกาลเวลา

                ถึงแม้ว่ามันจะแก่  เจ้าสิงห์เฒ่าก็ยังคงมีความสง่าผ่าเผยแฝงอยู่ไม่น้อย  หลักฐานที่สำคัญก็คือรอยแผลเป็นตามใบหน้าและหัวไหล่  เห็นได้ชัดว่ามันเคยมีประสบการณ์บนสังเวียนมาไม่น้อย  และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ  เพราะหลายปีที่ผ่านมานั้นมันเคยถูกพวกสิงห์หนุ่มเข้าลองดีมาหลายครั้ง  แม้กระนั้นมันก็ยังสามารถปราบผู้ลองดีทั้งหลายให้วิ่งหางจุกตูดไปได้หมดทุกครั้ง  และเพราะอย่างนี้เอง...มันจึงได้ครอบครองตำแหน่งจ่าฝูงเป็นเวลานานกว่า 8 ปีมาแล้ว

                เสียงกิ่งไม้แห้งๆหักดังกร๊วบ  จ่าฝูงชรารีบผงกหัวขึ้นจากการหลับ  หูของมันตั้งชัน  จมูกที่ไวต่อกลิ่นของสัตว์ตระกูลแมวบอกให้มันรู้ว่า...ผู้ท้าชิงตัวใหม่กำลังบุกรุกเข้ามาในอาณาเขตของมันเสียแล้ว

                จ่าฝูงเฒ่าผุดลุกขึ้นนั่ง  มันอ้าปากกว้างพลางส่งเสียงคำรามดังลั่น  หากแต่การขู่ของมันได้ผลเพียงแค่ทำให้ฝ่ายปรปักษ์หยุดชะงักนิดหนึ่ง  ก่อนที่เสียงคำรามสนั่นหวั่นไหวจะดังลั่นกลับมาราวกับต้องการท้าทายเจ้าถิ่น

                จ่าฝูงเฒ่าวิ่งตรงไปยังต้นเสียงนั้น  มันต้องการจะแสดงให้ผู้บุกรุกรู้ตัวเสียทีว่านี่ถิ่นใคร

                เมื่อมันวิ่งไปถึง  มันก็พบกับคู่ต่อสู้ที่น่าเกรงขามที่สุดเท่าที่มันเคยพบ

                สิงโตหนุ่มรูปร่างกำยำ  ตัวใหญ่ล่ำสันกว่าสิงโตทุกตัวที่มันเคยเห็น  ขนคอพองหนาสีน้ำตาลเข้มนั้นยิ่งทำให้รูปร่างของมันดูใหญ่ขึ้นอีก  จนทำให้ดูน่ากลัวยิ่งนักในสายตาของสิงโตทุกตัว

                เสียงคำรามลึกดังออกมาจากปากของจ่าฝูงผู้เฒ่า  มันแยกเขี้ยวอันดุร้ายให้ผู้บุกรุกดู

                ข้างฝ่ายผู้บุกรุกก็ไม่หวั่น  มันแยกเขี้ยวคำรามโต้ตอบพลางกางกรงเล็บตะกุยดิน  ด้วยรูปร่างที่ใหญ่โตกว่า...สิงห์หนุ่มมั่นใจว่าศึกนี้ต้องชนะแน่นอน

                และแล้ว...สิงโตสองตัวก็โดดเข้าปะทะกัน  การต่อสู้อันดุเดือดได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

คมเขี้ยวและกรงเล็บถูกนำมาใช้เป็นอาวุธ  สิงห์ร้ายทั้งสองต่างทุ่มเทเรี่ยวแรงสุดชีวิตเพื่อโค่นอีกฝ่ายลงให้ได้

ไม่นานนัก...การต่อสู้ก็เริ่มจะรู้ผล

จ่าฝูงผู้เฒ่าเสียเปรียบทั้งขนาดและความแข็งแกร่ง  ไม่ช้ามันก็ไม่อาจทานพละกำลังของสิงห์หนุ่มร่างยักษ์ได้

สิงห์ผู้ท้าชิงได้โอกาส  มันยกขาหน้าข้างหนึ่งตะปบเข้าใส่ใบหน้าของฝ่ายตรงข้าม  กรงเล็บขนาดใหญ่ถลกผิวหนังของสิงห์เฒ่าเป็นแผลยาวลึกเหวอะหวะ  เลือดสีแดงไหลเลอะเปื้อนใบหน้าและขนคอของสิงห์เฒ่า

สิงห์เฒ่าผงะล้มลง  ร่างของมันฟาดกับพื้นดินดังโครม  สิงห์หนุ่มเห็นเช่นนั้นก็กระโจนเข้าใส่  หมายจะพิชิตศึกให้เร็วที่สุดด้วยการกัดให้จมเขี้ยว

จ่าฝูงผู้เฒ่าพลิกตัวกลับ  มันกระโดดหลบการจู่โจมของฝ่ายตรงข้ามได้อย่างหวุดหวิด  และมันก็เริ่มได้เปรียบขึ้นมาบ้าง  มันกระโดดตะปบลงไปบนหัวไหล่ของสิงห์หนุ่ม  แล้วฝังเขี้ยวลงไปอย่างแน่นหนา

สิงห์หนุ่มคำรามสำรากด้วยความโกรธ  มันใช้แรงที่เหนือกว่าสะบัดสิงห์เฒ่าจนหลุดจากบ่า  พร้อมกันนั้นมันก็กระโดดขึ้นคร่อมสิงห์เฒ่าเอาไว้  แล้วกระหน่ำคมเขี้ยวลงไปจนสุดแรงเกิด

จ่าฝูงผู้เฒ่าร้องคำรามด้วยความเจ็บปวด  มันทำได้เพียงแค่ดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอดเท่านั้น

และแล้ว...สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตของมันก็เกิดขึ้น  เมื่อเขี้ยวคมกริบของสิงห์หนุ่มฝังลงไปที่ขาหน้า  บริเวณเอ็นข้อพับพอดิบพอดี

จ่าฝูงผู้เฒ่าแผดเสียงร้องก้องป่า  สิงห์หนุ่มจึงช่วยให้มันพ้นทรมาน  ด้วยการขย้ำที่คอหอยแล้วกระแทกร่างของสิงห์เฒ่าขึ้นลงกับพื้น

ในที่สุด...การต่อสู้ก็จบลง  ทิ้งไว้เพียงร่างไร้ชีวิตของสิงห์เฒ่าจ่าฝูง  มันนอนตัวแข็งทื่อ  ขากรรไกรขบกันแน่นจนทะลุเหงือกของตนเลือดไหลเยิ้ม  ขาทั้งสี่งอพับ  และจะไม่มีวันกลับมาใช้การได้อีก

อนิจจา...สิงห์เฒ่าผู้กล้าหาญ  เหตุใดจึงต้องจบชีวิตอย่างน่าอนาถเพียงนี้

หลังจากที่จ่าฝูงผู้เฒ่าตายไป  ชีวิตภายในฝูงของมัน...จะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้ว

ก่อนที่การต่อสู้จะจบลง  สิงห์ตัวเมียหลายตัวได้ยินเสียงคำรามของคู่ต่อสู้ทั้งสองดังมาก่อนหน้านั้นแล้ว  พวกมันสังหรณ์ใจอยู่ว่า...ครั้งนี้...สิงห์เฒ่าแก่เกินไป  ไม่มีทางเอาชนะสิงห์หนุ่มร่างยักษ์ได้เป็นแน่

บรรดาลูกสิงห์ก็ได้ยินเสียงคำรามนั้นเหมือนกัน  จะด้วยสัญชาตญาณหรืออะไรก็แล้วแต่  พวกมันต่างอกสั่นขวัญหาย  พากันวิ่งหนีซุกซ่อนเข้ารกเข้าพงไปตามๆกัน

ฝ่ายสิงห์หนุ่ม  หลังจากที่มันเผด็จศึกกับเจ้าของดินแดนได้แล้ว  มันก็ร้องคำรามด้วยความลำพองสุดขีด  พลางก้มลงเลียแผลที่ถูกกัดเล็กน้อย  ก่อนจะเดินตรงเข้าไปยังฝูงสิงโตที่สิงห์เฒ่าเคยปกครองมาก่อน

สิงห์ตัวเมียในฝูง  ต่างหวาดกลัวและมีท่าทีรังเกียจ  พวกมันถอยร่นอย่างหวาดผวา  ไม่มีตัวใดเลยที่จะแสดงอาการยอมรับมัน

โดยสัญชาตญาณ...สิงห์หนุ่มรู้ได้ทันทีว่าเพราะอะไร

สิงห์ตัวเมียแทบทุกตัวยังมีลูกอ่อนต้องเลี้ยงดู  และแน่นอน...ลูกอ่อนเหล่านั้น...คือเลือดเนื้อเชื้อไขของสิงห์เฒ่า  จ่าฝูงผู้ล่วงลับไปแล้ว

สิงห์หนุ่มมีท่าทีก้าวร้าว  มันรู้อยู่แก่ใจว่า...ตราบใดที่สิงห์ตัวเมียเหล่านั้นยังมีลูก  พวกมันจะไม่ยินยอมให้สิงห์หนุ่ม  ได้มีโอกาสผสมพันธุ์กับพวกมัน  ค่าที่ยังเป็นห่วงลูกอยู่นั่นเอง

จะทำให้พวกตัวเมียหมดพันธะกับลูกๆได้อย่างไร...ง่ายมาก...ก็กำจัดตัวที่ก่อพันธะนั่นเสียสิ

สิงห์หนุ่มไม่เสียเวลาแม้แต่นาทีเดียว  มันเริ่มออกไล่ล่าด้วยการสูดกลิ่นไปรอบๆ  เที่ยวตระเวนหาไปตามกอหญ้า  พุ่มไม้รกๆ  และตามซอกหิน

มันไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก  ก็เจอสิ่งที่มันต้องการเข้าจนได้

ลูกสิงโตเล็กๆ2-3 ตัว  นอนหมอบเบียดเสียดกันอยู่ใต้กอหญ้ารก  ตัวสั่นเทาด้วยความกลัวแทบขาดใจ

สิงห์หนุ่มโกรธเกรี้ยวมาก  มันพุ่งหัวเข้าใส่  ปากอ้ากว้างและกัดสิงห์น้อยเหล่านั้นอย่างแรง  โดยไม่สนใจเสียงร้องแหลมเล็กแสดงความเจ็บปวดของลูกสิงห์ที่ไม่มีทางสู้นั้นแม้แต่น้อย

สิงห์หนุ่มคาบคอของลูกสิงห์ขึ้นทีละตัวเหมือนแมวคาบหนู  แล้วสะบัดกระชากไปมาอย่างแรงจนร่างเล็กๆฉีกขาดเหมือนผ้าขี้ริ้ว

บรรดาแม่สิงห์ได้แต่เพียงยืนมอง  อยากจะเข้าไปช่วยลูกก็กลัว  แต่อีกใจหนึ่งก็สงสารลูก

สิงห์หนุ่มยังทำการค้นหา...ล่า...และฆ่าทิ้งต่อไป  และทุกที่ที่มันเดินผ่าน...จะมีซากศพของลูกสิงโตเคราะห์ร้ายหนึ่งหรือสองตัวนอนตายยู่ตรงนั้น

หนึ่ง....สอง...สาม...สี่...ห้า...หก...เจ็ด...แปด...เก้า  ลูกสิงโตเสียชีวิตไปอีก

ในที่สุด...ก็เหลืออยู่เพียงสองตัว  ซุ่มซ่อนกันอยู่ในพุ่มไม้หนามรกทึบ

แต่ไม่นานนัก...สิงห์หนุ่มก็ไปพบเข้าจนได้

แต่ขณะที่มันกำลังแหวกพุ่มไม้หนามเข้าไปเพื่อทำร้ายลูกสิงโตอยู่นั้น  แม่สิงห์ใจกล้าตัวหนึ่งก็โดดเข้ามาขวางเอาไว้

แม่สิงห์สาวร้องคำรามใส่สิงห์หนุ่มจอมอันธพาล  นางพร้อมจะสู้ตายเพื่อลูกชายทั้งสอง

สิงห์หนุ่มไม่สนใจ  มันคำรามตวาดให้สิงห์สาวหลีกทางไป...แต่ไร้ผล

สิงห์สาวยืนเผชิญหน้ากับมันอย่างไม่หวาดกลัวแม้แต่น้อย  ความรักของแม่นั้นนางมีอยู่เต็มเปี่ยม  ไม่มีทางที่นางจะให้เลือดเนื้อเชื้อไขของนางต้องตายเหมือนตัวอื่นๆ

สิงห์หนุ่มเริ่มหงุดหงิดอีกครั้ง  มันพยายามมุดหัวเข้าไปในพุ่มไม้โดยไม่สนใจว่าจะได้รับอนุญาตหรือไม่

แต่แล้ว...มันก็แหกปากคำรามเสียงดังสนั่น  ทั้งนี้เพราะสิงห์สาวใจกล้ากระโดดขึ้นตะปบชายโครงของมัน  พร้อมกับฝังเขี้ยวลงไปจนจมเนื้อ

ความเจ็บปวดทำให้สิงห์หนุ่มบ้าเลือด  มันสะบัดอย่างแรงจนเหวี่ยงร่างของสิงห์สาวกระเด็น  แล้วมันก็พุ่งตัวแหวกพุ่มไม้หนามเข้าไป  คาบเอาลูกสิงโตทั้งสองออกมา

สิงห์น้อยทั้งสองดิ้นรนอย่างเจ็บปวด  พวกมันส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลืออย่างน่าเวทนา

แม่สิงห์ผุดลุกขึ้นโดยเร็ว  นางกระโจนเข้าใส่เพื่อจะแย่งลูกคืนจากคมเขี้ยวของสิงห์หนุ่ม

แต่ช้าไป...สิงห์หนุ่มสะบัดต้นคอของลูกสิงห์ทั้งสองจนหัก  สิงห์น้อยทั้งสองก็หมดโอกาสที่จะได้วิ่งเล่นรื่นเริงกับชีวิตในวัยเด็กอีกต่อไป

สิงห์หนุ่มเหวี่ยงร่างลูกน้อยของศัตรูจนปลิว  มันร้องคำรามเสียงดังสนั่น  ประกาศให้สิงห์ตัวอื่นๆที่อยู่ห่างออกไปได้รับรู้ว่า  นับต่อแต่นี้...มัน...คือราชาตัวใหม่ของทุ่งหญ้าในแถบนี้

สิงห์หนุ่มคำรามก้องอย่างผู้มีชัย

ส่วนแม่สิงห์ร้องครวญครางเรียกลูกอย่างหัวใจสลาย

แม่สิงห์สาวเมียงมองเข้ามาหาลูก  มันพยายามใช้เท้าเขี่ย  ใช้หัวดุนเพื่อปลุกให้ลูกลุกขึ้น

แต่ไม่ว่าจะเพียรปลุกเช่นใด  ลูกของมันก็ไม่มีวันจะกลับมาอีกแล้ว

หลังจากที่สิงห์หนุ่มได้ตำแหน่งจ่าฝูงตัวใหม่  มันก็เริ่มมองหาภารกิจใหม่  ซึ่งมันเต็มใจจะทำอย่างยิ่ง

นั่นคือ...การขยายเผ่าพันธุ์และสืบทอดสายเลือดของมันไปสู่รุ่นต่อๆไป

และแล้ว...สายตาของมันก็จับจ้องมายังแม่สิงห์สาว  ผู้ซึ่งยังคงทุกข์ระทมกับการจากไปของลูก

มันเดินตรงเข้ามา  จมูกเริ่มสูดดมเพื่อตรวจความพร้อมของแม่สิงห์สาว

แต่สิงห์สาวใจกล้านั้นไม่ยอมโดยดี  นางหันหน้าเข้าหาพลางแยกเขี้ยวคำรามใส่มันอย่างไม่ปราณี

สิงห์หนุ่มผละจากนาง  แม้ครั้งนี้จะไม่สำเร็จ...แต่เมื่อไหร่ที่สิงห์สาวหายเศร้าโศกแล้ว  เมื่อนั้นมันก็จะได้จับจองนางมาเป็นของมัน  และสิ่งที่ธรรมชาติเรียกว่า “ลักษณะเด่น” ก็จะได้ไปปรากฏกับลูกๆที่กำลังจะเกิดออกมาอย่างแน่นอน

สิงห์หนุ่มอาชญากรตัวนี้จะอยู่รอดเงื้อมมือกฎหมายไปได้นานแค่ไหน...ไม่มีใครรู้...เรารู้เพียงแต่ว่า  ไม่วันใดก็วันหนึ่งที่มันจะต้องถูกสิงห์ร้ายตัวใหม่แย่งชิงตำแหน่งของมันไป  จากนั้นก็จะฆ่าลูกๆของมันทิ้งเสีย 

เมื่อถึงวันนั้นแหละ...กฎหมายธรรมชาติได้ลงโทษมันอย่างยุติธรรมแล้ว