รักร้ายๆของนายปีศาจสองหน้า

แนะนำตัวละคร

แจ็ค ปีศาจร้ายสุดโหดที่เอาแต่สวมหน้ากากอยู่ตลอดเวลา ไม่เคยมีใครได้เห็นหน้าของเขา จนกระทั่ง...

เอ็มม่า เด็กสาวชาวสวนที่อยู่ดีๆก็ได้หลงเข้าไปในสถานที่แห่งหนึ่ง ซึ่งเธอไม่เคยได้รู้ถึงความอันตรายเลย จนกระทั่ง...

เอมิลี่ นางพยาบาลสาวแสนสวยที่เป็นที่จับตามองของหนุ่มๆทั้งหลาย วันหนึ่งเธอได้หายตัวไป เธอไม่รู้ตัวเลยจนกระทั่ง...

เฟ็ดดี้ ทนายหนุ่มแสนซื่อ วันๆเอาแต่ทำงานงกๆ รู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ในสถานที่ที่ไม่ใช่ที่ทำงานของตัวเองซะแล้ว เขาออกเดินไปเรื่อยๆจนกระทั่ง...

สิ่งที่นำพาเขามายังสถานที่แห่งนี้คืออะไรกันแน่ เรื่องราวในครั้งนี้จะเป็นยังไง แฟนตาซี? น่ากลัว? ตลก? ดราม่า? หรือจะเป็นโรแมนติกกันนะ :)

บทนำ

Emma

จิ๊บๆ

ฉันเปิดหน้าต่างในห้องให้กว้างขึ้นหลังจากที่เพิ่งจะลืมตาตื่น เช้านี้ก็เหมือนกับทุกๆวัน ตื่นเช้าขึ้นมาแล้วก็ต้องไปช่วยพ่อทำสวนที่ด้านล่าง

ได้ยินเสียงนกร้องเบาๆ เสียงลมพัดผ่านต้นไม้ และรวมไปถึงเสียงของความเงียบจนได้ยินเสียงของลมหายใจตัวเอง

อา เดี๋ยวก่อนนะ วันนี้น่ะแตกต่างไปจากทุกๆวันนิดหน่อยนะ เพราะว่าวันนี้ฉันจะได้รับมรดกที่คุณปู่ได้มอบไว้ให้ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไรและก็ไม่รู้ด้วยว่าทำไมฉันถึงได้ ทั้งๆที่ฉันเจอเขาแค่ไม่กี่ครั้งเองด้วยซ้ำ

กล่องพัสดุเล็กๆได้ส่งมาอยู่ในตู้จดหมายหน้าบ้านฉันเรียบร้อยแล้ว ฉันนำมันกลับเข้ามาในห้องและเปิดมันดู

ข้างในกล่องมีของอยู่สองสิ่งด้วยกัน สิ่งแรกคือจดหมาย และสิ่งที่สองคือสร้อย

ฉันหยิบจดหมายขึ้นมาอ่านก่อน ข้างในจดหมายเขียนไว้ทำนองว่า ปู่อยากจะให้มรดกกับหลานๆทุกคนและสร้อยเส้นนี้คงจะเหมาะกับฉัน เนื้อความว่าไว้ทำนองนั้นแต่ฉันกลับติดใจกับคำที่คุณปู่ใช้ ในส่วนที่บอกว่ามันน่าจะเหมาะกับฉันคุณปู่เขียนว่า “สร้อยเส้นนี้เป็นของหลาน ไม่มีใครที่จะเหมาะสมที่จะคอบครองมันเท่าหลานแน่ๆ” มันแปลกๆนะว่ามั้ย

คิดได้เพียงเท่านั้น ไม่นานหลังจากที่ฉันสวมสร้อย ฉันก็ได้มาอยู่ที่ที่ฉันไม่รู้จักซะแล้ว

Emily

เช้าอันแสนสดใสหวนวนกลับเข้ามาอีกครั้ง

วันนี้เป็นเวรของฉันก็เลยต้องมาที่โรงพยาบาลตั้งแต่เช้าตรู่ พี่ๆที่เป็นเวรเหมือนกันทักทายและเข้ามาชวนคุยตามประสาเพื่อนร่วมงาน

หนึ่งในนั้นเป็นคนพิเศษแตกต่างจากเพื่อนร่วมงานทั่วไป และใช่ เขาเป็นแฟนฉัน

ตลอดเวลาตั้งแต่เข้ามาทำงานในโรงพยาบาลแห่งนี้มีผู้ชายมากหน้าหลายตาเข้ามาทัก เข้ามาจีบ แต่ฉันไม่เคยสนใจใครเลยนอกจากเขา เราคบกันมามากกว่า3ปีและในอีก3วันจะเป็นวันครบรอบของเรา

วันนี้เราทั้งคู่ก็ยังคุยกันปกติจนถึงเวลาที่ต้องแยกย้ายกันไปทำงาน ฉันขอตัวมาเข้าห้องน้ำก่อนแต่ใครจะไปคิดล่ะว่า เมื่อเปิดประตูออกมาอีกครั้งโรงพยาบาลที่ฉันอยู่ก็ได้เปลี่ยนไป

Freddy

น่าเบื่อชะมัด

นี่เป็นเช้าที่น่าเบื่อไม่ต่างอะไรจากวันก่อนๆเลยแม้แต่น้อย

ผมต้องตื่นแต่เช้ามาทำงานในที่ทำงานอันน่าอึดอัด การจราจรที่ต้องผ่านมันไปก็เป็นอะไรที่ผมไม่ชอบเอาซะเลย

นี่มันจะสายแล้วนะ

ผมก้มมองนาฬิกาข้อมือซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น หวังว่าผมจะไปทำงานได้ทันเวลาและไม่ต้องมาฟังคำบ่นที่ซ้ำๆซากๆ

การจราจรก็เป็นไปอย่างเรื่อยๆ ใช้เวลาพอสมควรผมก็ได้มายืนอยู่ที่หน้าสถานที่ทำงานของผมสักที

เฮ้ออ สายจนได้ ผมคิดแบบนั้นก่อนที่จะมีหมอกมาบังทางเอาไว้

แว่นตาของผมชื้นไปด้วยไอหมอกจนมองอะไรไม่เห็น ผมจึงต้องถอดมันออกแล้วเอาผ้าเช็ดซะ

แต่พอผมใส่กลับเข้าไปใหม่ สถานที่ข้างหน้าผมก็ไม่ใช่ที่ทำงานของผมอีกต่อไปแล้ว

ที่นี่ที่ไหน?

สวัสดีเจ้าค่ะ สำหรับคนที่เคยติดตามเรื่องก่อนๆของไรท์ก็คงต้องบอกว่า ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งเจ้าค่ะ ส่วนผู้ที่พึ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกไรท์ก็คงต้องบอกว่า ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะเจ้าคะ (กราบบ) นิยายเรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจจากเกมๆหนึ่งค่ะ ซึ่งนั่นก็คือเกม Identity V นั่นเอง ไรท์เองก็เล่นอยู่เหมือนกัน(ขอไอดีหลังไมได้ค่ะ หุหุ><)แล้วไรท์บังเอิญได้ไปอ่านฟิคต่างๆของคู่หนึ่งเข้า ซึ่งคู่นั้นไม่ใช่ใครที่ไหนเลย พระนางของเราในเรื่องนี้นั่นเอง ฮ่าๆ เรื่องนี้ไม่ได้อิงจากเนื้อเรื่องของตัวละครในเกม อาจจะมีบิดเบือนไปบ้าง(มากเลยแหละ)ก็ไม่ต้องซีเรียสไปนะเจ้าคะ อ้อ! สิ่งที่สำคัญกว่านั้นเลยคือ**อย่าเบียดเรือกันนะเจ้าคะ อ่านกันเพื่อความสนุกเท่านั้น** เอาล่ะเจ้าค่ะ ช่วยเป็นกำลังแรงเชียร์แรงใจให้กับไรท์ แจ็ค และเอ็มม่าด้วยนะเจ้าคะ 

เลิฟๆ^^

นักล่าก็มีหัวใจเห็นผู้ถูกล่าน่ารักขนาดนี้จะทนไม่หวั่นไหวได้ยังไง