แค่เราสองคน Just us

“ ฝันที่ครับเธอ ” หลังจากพายุพูดจบก็ได้วางสายจากแฟนสาวอย่างอารมณ์ดีเขามีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยกับคนรักก่อนนอนแบบนี้ในทุก ๆ คืน

    “ ยิ้มหวานเลยนะมึง ” เอ็มทักท้วงอย่างแซวเล่น ที่เห็นเพื่อนเขายิ้มก่อนนอนอย่างมีความสุข

    “ มึงก็ควรมีบ้างได้แล้วนะ ซ้อมมาเหนื่อย ๆ มาเจอแบบนี้กูสบายตัวทุกทีเลยว่ะ ” แต่ก็ต้องโดนช็อตฟีล ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากมีแต่เขายังไม่เจอคนที่ใช่สำหรับเขา

    “ เออ ๆ รู้แล้วน่า พูดมากชิบหาย ฮุ นอนได้ละ ” เอ็มตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจเท่าไหร่แล้วตะแคงตัวหันหน้าหนีก่อนจะนอนหลับตาไป

    “ ถ้ามีแล้วก็เปิดตัวบ้างนะมึง ฮ่า ฮ่า ฮ่า ” พายุพูดหยอกเอ็มอย่างอารมณ์ขัน แล้วตัวเองก็ห่มผ้าหลับตามไป

    “ พักผ่อนบ้างนะลูก หาอย่างอื่นทำบ้าง อย่างกีฬาก็ทำให้สุขภาพเราแข็งแรงได้นะ ” นันทิดาสาววัยกลางคนผู้เป็นแม่ที่เป็นห่วงลูกอยากให้ลูกทำกิจกรรมอย่างอื่นบ้าง เพราะเขาเห็นภาพที่เอ็นกลับมาจากโรงเรียนกเอาแต่อ่านหนังสือทำการบ้าน แบบฝึกหัดที่ครูไม่ได้สั่งก็ทำล่วงหน้า วันหยุดเสาร์อาทิตย์ก็ไม่เคยคิดจะดูหนังหรือทำอย่างอื่นเลย ภาพแบบนี้ฉายซ้ำให้เขาได้เห็นทุกวันวนลูปอยู่อย่างนี้ยาวนานนับสิบปี

    “ การที่เอาเวลาว่างไปทำกิจกรรมที่ไร้สาระแบบนั้น ผมไม่ทำหรอกครับ ”

    “ การที่เราขยับร่างกายในทุก ๆ วัน ก็ถือว่าเป็นการออกกำลังกาย ”

“ ข้าวปลาอาหาร ผักผลไม้ ผมก็ทานอย่างพอดีตามหลักโภชนาการ ” ในขณะที่ปากของเอ็นพูดมือและสายตาก็ไม่หยุดทำหน้าที่ในการทำการบ้านไปด้วย แม่ที่เห็นกิริยาท่าทางการตอบรับก็แอบเสียใจเล็ก ๆ ที่ตนไม่สามารถสอนให้ลูกได้ทำกิจกรรมอื่นเพื่อให้รู้จักกับคนโลกภายนอกได้เลย