SHORT FICTION: The Corner
Actor : Sehun x Chanyeol
อาจจะเห็นเป็นน้องเล็กสุดที่ไม่ได้คิดอะไรมาก เป็นคนสร้างเสียงหัวเราะให้แก่วงเท่านั้น
แต่ในใจของเซฮุนแล้ว ปาร์ค ชานยอล ไม่ใช่เป็นเพียงพี่ชายที่สนิทกับตัวเองแค่นั้น
ถึงแม้ในสายตาของแฟนคลับอาจจะเห็นว่า
เซฮุนเป็นคนที่คอยสนับสนุนคู่ของ ชานยอลและแบคยอน แต่รู้หรือไหมว่า เมื่อเห็นทั้งคู่อยู่ด้วยกันแล้ว
ในใจของเซฮุนรู้สึกเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก
ไม่ใช่ว่าเซฮุนไม่อยากให้ทั้งคู่อยู่ด้วยกัน
ไม่ใช่ว่าเซฮุนจะไม่อยากให้ทั้งคู่มีความสุข
เพียงแต่เซฮุนแค่อยากให้สายตาของ ปาร์ค ชานยอล มีเขาอยู่บ้างเท่านั้นเอง
" เป็นอะไรหรือป่าว เซฮุน "
เสียงของ แบคฮยอนผู้สร้างเสียงหัวเราะให้แก่วงพูด น้องชายตัวสูงเงยหน้าขึ้นมาแล้วเช็ดน้ำตาออกเล็กน้อย
ก่อนจะเห็นรอยยิ้มของพี่ชายใจดีแล้วเช็ดคราบน้ำตาออกเล็กน้อย
" ขอบคุณนะครับ ผมไม่เป็นไรหรอกแสงมันเข้าตานิดหน่อยนะครับ "
มักเน่น้อยตอบพี่ชายก่อนจะยิ้มแล้วหลับตาลงอีกครั้ง บ่อยครั้งที่เขารู้สึกอิจฉาพี่ชายของเขาคนนี้
ที่ ไม่ว่าจะทำอะไรก็อยู่ในสายตาของ " ปาร์ค ชานยอล " ตลอด
เซฮุนรู้อยู่แล้วว่า ไม่ว่าแบคฮยอนจะยิ้ม จะหัวเราะ จะร้องไห้ คนที่อยู่ข้างๆแบคฮยอนตลอดก็คือ ปาร์ค ชานยอล....
น้ำตาเริ่มไหลลงมาอีกครั้งเมื่อนึกถึงภาพรอยยิ้มเสียงหัวเราะของคนทั้ังสอง
ถึงแม้รอยยิ้มนั้นจะไม่ได้เกิดเพราะเซฮุนก็ตาม แต่เขาก็มีความสุขทุกครั้งเมื่อให้ชานยอลยิ้ม
เขาขอแค่ได้ยืมอยู่ในมุมเล็กนี้ แค่อยากเห็นรอยยิ้มนี้ตลอดไปเพียงแค่นั้น
หลังจากวันนั้น วันที่ชานยอล รู้ความรู้สึกในใจของเซฮุนทั้งหมด
ชานยอลก็เริ่มตีตัวออกห่าง
รอยยิ้มเหล่านั้นที่เคยมีด้วยกันมันกลับหายไปในพริบตา เหลือเพียงน้ำตาของคนๆนี้
"ชานยอล เอาของฉันมานะ "
เสียงของแบคฮยอนตะโกนลั่นหอ พี่ชานตัวอ้วนวิ่งตามพี่ชายตัวสูงไปมา ในมือมีตุ๊กตาแพนโดร่า
ตุ๊กตาผักสีขาวตัวอ้วนกลมของแบคฮยอน ทั้งสองวิ่งไปมาบนหน้าทั้งสองมีร้อยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุข
เซฮุนกวาดตาไปมองรอบๆ ไม่ว่ายังไงตาของเขาก็โฟกัสไปที่ รอยยิ้มของพี่ชายโยดา ทุกครั้ง
ไม่ว่าอยากจะเดินไปรวมวงด้วยขนาดไหน แต่ก็กลัวเหลือเกินว่าจะกลายเป็น ส่วนเกินไปเปล่าๆ
" นี้!!! เลิกแกล้งกันได้แล้ว ชานยอลนายก็เอาตุ๊กตาคืนแบคฮยอนไป แล้วก็เตรียมตัวไปถ่ายรายการด้วย"
เสียงลีดเดอร์ของวงเป็นแกนนำสลายศึกครั้งนี้ หลังจากนั้นหอพักก็กลับมาเงียบสงัดอย่างเดิม
ภาพทุกอย่างเริ่มกลับมาหมุนอีกครั้งราวกับเทปม้วนเดิมที่เปิดซ้ำไปซ้ำมา
ครั้งแล้วครั้งเล่าที่น้ำตาไหลลงมาอย่างช้าๆ อีกครั้งและอีกครั้ง
ดวงตาทั้งสองคู่ที่เคยจ้องมองกัน จนถึงตอนนี้เหลือเพียงอยู่คู่เดียวที่มองเขาตลอดมา
อยากที่จะกลับไปเหมือนเมื่อก่อน ตอนที่เราสนิทกัน
ได้คุยด้วยกัน มีรอยยิ้มร่วมกัน
ตอนนี้เซฮุนไม่อยากที่จะขออะไรอีกแล้ว
ไม่อยากให้ชานยอลมารัก ไม่อยากให้ชานยอลหันมามองเขา
แต่ขอเพียงแค่ มีความสุขกับกับเขาคนนั้นก็พอ
ขอเพียงแค่ รอยยิ้มนั้นไม่จากไปไหน เพราเซฮุนรู้ดีว่า
เขาไม่สามรถที่จะทำให้ ปาร์ค ชานยอล นั้นยิ้มได้อีกแล้ว ขอเพียงแค่นี้
คงไม่มากเกินไปใช่ไหม ไม่ว่าจะยังไงก็จะอยู่ข้างๆเสมอ
อยู่ตรงนี้เสมอ ตลอดไป. เหมือนกับเพลงของเราที่ว่า
ผมไม่อยากให้คุณเสียน้ำตา
ถึงแม้ว่าคุณจะเมินใส่ผมก็ตาม
- Baby don't cry -
Exo.M
Talk :
สวัสดีค่าา เป็นไงบ้างกับฟิคสั้นเรื่องนี้ เค้าแต่งยังไม่เก่งน้าาา
ทนอ่านไปหน่อยเนอะ เรื่องนี้มาจากแท๊กในทวิตแล้วก็เอามาแต่งค่ะ
เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องจริงน้าาา ากติดตามฟิคด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่าาา
ความคิดเห็น