The Corner. - The Corner. นิยาย The Corner. : Dek-D.com - Writer

    The Corner.

    ผู้เข้าชมรวม

    249

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    249

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  5 ก.ค. 58 / 13:47 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น






    SHORT FICTION: The Corner
    Actor : Sehun x Chanyeol












    อาจจะเห็นเป็นน้องเล็กสุดที่ไม่ได้คิดอะไรมาก เป็นคนสร้างเสียงหัวเราะให้แก่วงเท่านั้น

    แต่ในใจของเซฮุนแล้ว ปาร์ค ชานยอล ไม่ใช่เป็นเพียงพี่ชายที่สนิทกับตัวเองแค่นั้น 



    ถึงแม้ในสายตาของแฟนคลับอาจจะเห็นว่า

    เซฮุนเป็นคนที่คอยสนับสนุนคู่ของ ชานยอลและแบคยอน แต่รู้หรือไหมว่า เมื่อเห็นทั้งคู่อยู่ด้วยกันแล้ว

    ในใจของเซฮุนรู้สึกเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก 




    ไม่ใช่ว่าเซฮุนไม่อยากให้ทั้งคู่อยู่ด้วยกัน 

    ไม่ใช่ว่าเซฮุนจะไม่อยากให้ทั้งคู่มีความสุข 

    เพียงแต่เซฮุนแค่อยากให้สายตาของ ปาร์ค ชานยอล มีเขาอยู่บ้างเท่านั้นเอง





    " เป็นอะไรหรือป่าว เซฮุน " 




    สียงของ แบคฮยอนผู้สร้างเสียงหัวเราะให้แก่วงพูด น้องชายตัวสูงเงยหน้าขึ้นมาแล้วเช็ดน้ำตาออกเล็กน้อย

    ก่อนจะเห็นรอยยิ้มของพี่ชายใจดีแล้วเช็ดคราบน้ำตาออกเล็กน้อย 



    " ขอบคุณนะครับ ผมไม่เป็นไรหรอกแสงมันเข้าตานิดหน่อยนะครับ  "



    มักเน่น้อยตอบพี่ชายก่อนจะยิ้มแล้วหลับตาลงอีกครั้ง บ่อยครั้งที่เขารู้สึกอิจฉาพี่ชายของเขาคนนี้

    ที่ ไม่ว่าจะทำอะไรก็อยู่ในสายตาของ " ปาร์ค ชานยอล " ตลอด

    เซฮุนรู้อยู่แล้วว่า ไม่ว่าแบคฮยอนจะยิ้ม จะหัวเราะ จะร้องไห้ คนที่อยู่ข้างๆแบคฮยอนตลอดก็คือ ปาร์ค ชานยอล....




    น้ำตาเริ่มไหลลงมาอีกครั้งเมื่อนึกถึงภาพรอยยิ้มเสียงหัวเราะของคนทั้ังสอง 

    ถึงแม้รอยยิ้มนั้นจะไม่ได้เกิดเพราะเซฮุนก็ตาม แต่เขาก็มีความสุขทุกครั้งเมื่อให้ชานยอลยิ้ม

    เขาขอแค่ได้ยืมอยู่ในมุมเล็กนี้ แค่อยากเห็นรอยยิ้มนี้ตลอดไปเพียงแค่นั้น




    หลังจากวันนั้น วันที่ชานยอล รู้ความรู้สึกในใจของเซฮุนทั้งหมด

    ชานยอลก็เริ่มตีตัวออกห่าง 

    รอยยิ้มเหล่านั้นที่เคยมีด้วยกันมันกลับหายไปในพริบตา เหลือเพียงน้ำตาของคนๆนี้   




    "ชานยอล เอาของฉันมานะ " 



    เสียงของแบคฮยอนตะโกนลั่นหอ พี่ชานตัวอ้วนวิ่งตามพี่ชายตัวสูงไปมา ในมือมีตุ๊กตาแพนโดร่า 

    ตุ๊กตาผักสีขาวตัวอ้วนกลมของแบคฮยอน ทั้งสองวิ่งไปมาบนหน้าทั้งสองมีร้อยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุข



    เซฮุนกวาดตาไปมองรอบๆ ไม่ว่ายังไงตาของเขาก็โฟกัสไปที่ รอยยิ้มของพี่ชายโยดา ทุกครั้ง

    ไม่ว่าอยากจะเดินไปรวมวงด้วยขนาดไหน แต่ก็กลัวเหลือเกินว่าจะกลายเป็น ส่วนเกินไปเปล่าๆ




    " นี้!!! เลิกแกล้งกันได้แล้ว ชานยอลนายก็เอาตุ๊กตาคืนแบคฮยอนไป แล้วก็เตรียมตัวไปถ่ายรายการด้วย"



    เสียงลีดเดอร์ของวงเป็นแกนนำสลายศึกครั้งนี้ หลังจากนั้นหอพักก็กลับมาเงียบสงัดอย่างเดิม




    ภาพทุกอย่างเริ่มกลับมาหมุนอีกครั้งราวกับเทปม้วนเดิมที่เปิดซ้ำไปซ้ำมา 

    ครั้งแล้วครั้งเล่าที่น้ำตาไหลลงมาอย่างช้าๆ อีกครั้งและอีกครั้ง

    ดวงตาทั้งสองคู่ที่เคยจ้องมองกัน จนถึงตอนนี้เหลือเพียงอยู่คู่เดียวที่มองเขาตลอดมา

    อยากที่จะกลับไปเหมือนเมื่อก่อน ตอนที่เราสนิทกัน

    ได้คุยด้วยกัน มีรอยยิ้มร่วมกัน



    ตอนนี้เซฮุนไม่อยากที่จะขออะไรอีกแล้ว 

    ไม่อยากให้ชานยอลมารัก ไม่อยากให้ชานยอลหันมามองเขา

    แต่ขอเพียงแค่ มีความสุขกับกับเขาคนนั้นก็พอ 

    ขอเพียงแค่ รอยยิ้มนั้นไม่จากไปไหน เพราเซฮุนรู้ดีว่า

    เขาไม่สามรถที่จะทำให้ ปาร์ค ชานยอล นั้นยิ้มได้อีกแล้ว ขอเพียงแค่นี้

    คงไม่มากเกินไปใช่ไหม ไม่ว่าจะยังไงก็จะอยู่ข้างๆเสมอ

    อยู่ตรงนี้เสมอ ตลอดไป. เหมือนกับเพลงของเราที่ว่า 




      

    不想你悲伤落泪

    宁愿你对我是冷漠的

    ผมไม่อยากให้คุณเสียน้ำตา 
    ถึงแม้ว่าคุณจะเมินใส่ผมก็ตาม

    - Baby don't cry -  
                                                                                                                                                     Exo.M 






    Talk :

    สวัสดีค่าา เป็นไงบ้างกับฟิคสั้นเรื่องนี้ เค้าแต่งยังไม่เก่งน้าาา

    ทนอ่านไปหน่อยเนอะ เรื่องนี้มาจากแท๊กในทวิตแล้วก็เอามาแต่งค่ะ 

    เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องจริงน้าาา ากติดตามฟิคด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่าาา 


     





















    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×