นางมารร้ายของนายมาเฟีย - นิยาย นางมารร้ายของนายมาเฟีย : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    นางมารร้ายของนายมาเฟีย

    "ฉันหิว...ไม่ได้กินมาหลายวันแล้ว" คำว่า"หิว" ที่ไม่ได้หมายถึงอาหาร ทำให้หญิงสาวยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่ เสียงออดอ้อนของมาเฟียผู้ขยันทำการบ้านยิ่งกว่าทำงาน เอ่ยกับหญิงสาวที่นั่งบนตัก

    ผู้เข้าชมรวม

    22,170

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    32

    ผู้เข้าชมรวม


    22.17K

    ความคิดเห็น


    19

    คนติดตาม


    292
    จำนวนตอน :  126 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  5 เม.ย. 67 / 00:44 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    นางมารร้ายของนายมาเฟีย

    นิยายโรมานซ์ 20++ นามปากกา : ณิณิณ


    แนะนำตัวละคร

    มุกดา ชัยบริรักษ์

    สาวไทยแท้ ลูกสาวเจ้าของบริษัทดิวาลัยจิวเวลรี่ The WaLai Jewelly สวยตัวเล็กอย่างอื่นไม่เล็ก นิสัยเอาแต่ใจ รักใครแล้วรักจริง ถือคติด้านได้อายอด ชอบทำให้อยากแล้วจากไป

    พวกเราไม่มีอะไรที่เข้ากันได้เลย แล้วจะอยู่ด้วยกันไปทำไม”

    ครูซ เบคแคม Cruz Backham

    หนุ่มลูกครึ่งไทย – อเมริกา มาเฟียหนุ่มเจ้าของโรงแรมหรูทั่วโลกและธุรกิจโรงแรมคาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกา นิสัยเย็นชา เอาแต่ใจ ชอบวางอำนาจ ปากแข็งที่หนึ่ง +หึงโหด!!

    “เข้าไปทั้งลำขนาดนั้นยังบอกเข้ากันไม่ได้อะไรอีก


    ลูกน้องของมาเฟีย


    คำโปรย

    มุกดาตกหลุมรักมาเฟียที่เคยช่วยชีวิตเธอไว้ แต่เพราะความเย็นชาและความใจร้ายของเขา เธอจึงยอมตัดใจแล้วหนีไปคลอดลูกเองที่เมืองนอกและไม่ยอมกลับมาอีกเลย จนวันหนึ่งครอบครัวของเธอเกิดเรื่อง มุกดาจึงต้องกลับมาอย่างกระทันหันและมีความจำเป็นต้องเอาลูกสาวไปฝากพ่อของลูกให้ช่วยเลี้ยงชั่วคราว งานนี้มาเฟียถึงกับอึ้งแด..ก เกิดมาไม่เคยเลี้ยงเด็กมาก่อน ลูกสาวของเขาดันร้ายและเจ้าเล่ฆ์เหมือนเขาอไปอีก


    ครูซเดินตรงไปที่ลิฟท์เพื่อขึ้นไปยังห้องทำงานของตัวเอง เด็กน้อยรีบเดินตามพ่อต้อย ๆ

    “คุงพ่ออุ้มหน่อย”

    “มีขาก็เดินเอง”

    “แต่มันสั้นมาก เดินม่ายทัน”

    มิรินพูดพรางก้มมองขาของตัวเองสลับกับขาของพ่ออย่างข้องใจ ว่าทำไมมันถึงได้ต่างกันมากขนาดนี้ หนูน้อยทำตาแป๋วยกแขนขึ้นทั้งสองข้างแล้วส่งสายตาออดอ้อนให้อุ้ม

    “ฉันไม่อยากอุ้มคนแคระ ถ้าเดินไม่ทันก็วิ่ง”

    “ไม่ใช่คนแคระสักหน่อย เป็นสโนไวท์ตอนเด็กต่างหาก...ฮึ”

    “งั้นสโนไวท์แคระก็รีบๆ เดิน”

    “วิ่งม่ายไหวแล้ว คุงพ่ออุ้มหน่อยนะ”

    “....” ชายหนุ่มยังนิ่ง

    “จะฟ้องคุงแม่!”

    “คิดว่าฉันกลัวแม่เธอหรือไง”

    มาเฟียหนุ่มพูดเสร็จก็(จำใจ)อุ้มหนูน้อยขึ้นมาด้วยแขนข้างเดียว แล้วก้าวเข้าลิฟต์ไปโดยไม่ได้พูดอะไร มิรินก็เกาะครูซไว้แน่นเหมือนกลัวพ่อหาย ลูกน้องที่เดินตามหลังมองหน้ากันอย่างงุนงง นี่ขนาดเจ้านายไม่กลัวแต่รีบอุ้มอย่างไว อนาคตคงหนีไม่่พ้นพวกกลัวเมียแหง ๆ


    สวัสดีนักอ่านที่น่ารักทุกคน ฝากนิยายเรื่องแรกของณิณิณด้วยนะคะ เรื่องนี้เป็นแนวฟิลกู๊ด+ความขมหน่อย ๆ มีฉาก NC+ ร้อนแรงไฟกระพริบ สามารถติ-ชมได้ แต่อย่าแรงนะคะ  ฝากกดเข้าชั้น กดติดตาม คอมเม้นพูดคุยกันด้วยนะคะ^^

     เนื้อหาสำคัญ ​

    heart​ ขออนุญาตแจ้งนักอ่านทุกท่าน heart

    นิยายเรื่อง "นางมารร้ายของนายมาเฟีย'' เป็นการเขียนจากจินตนาการของผู้เเต่งเท่านั้น บุคคล สถานที่ เหตุการณ์ต่างๆ เป็นเพียงเเค่เรื่องสมมติเท่านั้น เนื้อเรื่องมีคำไม่เหมาะสม เหตุการณ์ใช้ความรุนเเรงต่าง ๆ ที่ไม่ควรทำตาม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน หากไม่ถูกใจก็สามารถกดออกได้เลยค่ะ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น