Destiny....ไม่ใช่พรหมลิขิตหรอก [ก้อยดาว]

Destiny....

When you’re in love..life is like a romance novel that you never want to end.

cr.au-imkannzblog.exteen.com

      สวัสดีค่ะคุณพรหมลิขิต...ฉันชื่อดาวนะคะ ได้ยินมาว่าคุณพรหมลิขิตสามารถกำหนดให้คนสองคนมารักกันได้จริงๆใช่ไหมคะ... งั้นแล้ว....ทำไม!!!!ชีวิตของฉันตลอดยี่สิบเอ็ดปีย่างยี่สิบสองปีมานี้ คุณพรหมลิขิตถึงไม่เห็นกำหนดเนื้อคู่มาให้ฉันเลยสักคนคะ... ฉันโสดค่ะ และก็ไม่เคยมีแฟนมาตลอดยี่สิบเอ็ดปีจนรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะขึ้นคานอยู่แล้วค่ะ... ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนคุณพรหมลิขิตไม่ได้ช่วยอะไรฉันเลยสักนิดเดียว....คุณกำลังทำให้ฉันผิดหวังนะคะ

หนึ่งคนไม่เชื่อเรื่องพรหมลิขิต...และไม่สนใจความรัก

ส่วนอีกคน...(เคย)เชื่อในพรหมลิขิต

ก็ตามนี้หร่ะค่ะ....แล้วคุณหร่ะคิดว่าไง?

คุณเชื่อในพรหมลิขิตไหม?

       เมื่อเด็กมหาลัยปีสามที่กำลังหมดหวังในความรัก..และกำลังหมดหวังในพรหมลิขิต... อย่าง 'ดาว ดุจดาว จำรัสไพศาล' นักศึกษาคณะนิเทศศาสตร์ เธอรู้สึกหมดหวังในความรักไปซะทุกด้าน มืดบอดไปหมดตลอดยี่สิบเอ็ดปีที่โสดสนิทจนศิษย์ยังส่ายหน้า(?)...บังเอิญมาพบเข้ากับรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่าซึ่งอยู่มอหก...อะไรไม่รู้ดลใจให้เธอรู้สึกรักแรกพบกับรุ่นน้องคนนี้ขึ้นมาและเด็กคนนั้นก็ดันเป็นเด็กผู้หญิงซะนี่ แต่แค่เดินผ่านก็เตะตาเข้าเต็มๆจนอดไม่ได้ที่จะแอบมองตามจนน้องหายไป...มันจะเป็นแบบนี้อยู่ทุกๆวันที่ท่าเรือแห่งหนึ่ง...เธอแอบมารอ...แอบมาคอยน้องคนนี้ทุกวัน พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้น้องสนใจเธอ ถึงจะแค่ห่างๆก็เถอะ.... แต่มันยังน้อยไป... เธอมาไกลเกินไปและจะไม่มีวันท้อ... เธอต้องเดินหน้าต่อ..และต้องไม่หยุดอยู่เพียงแค่นี้...จนได้รู้ชื่อ...เธอชื่อ 'ก้อย วีรยา  ก่อเกียรติภิรมย์' เอาหร่ะ...ในเมื่อพรหมลิขิตมันไม่ได้ดั่งใจเธอหร่ะก็....เธอต้องลงมือเองซะเลย

   สวัสดีค่าาาาาา....เค้ากลับมาแย้วววววว... คิดถึงเค้าไหมมมมมมมมมม เค้าคิดถึงทุกคนเลยยย

ไรท์มีข่าวดีมาบอก ไรท์ติดมหาลัยแล้วนะคะ แล้วก็ได้คณะที่ตัวเองต้องการแล้วด้วย.... ตอนนี้ก็กลับมาแต่งนิยายได้แล้วค่าาา เยยยยยยยยย้

เรามาพูดถึงเรื่องที่สองกันดีกว่า...

   เรื่องนี้เป็นเวอร์ชั่นพี่ดาวน้องก้อยนะคะ เพื่อใครคิดถึงคู่ขวัญของพวกเรา เราจะมาเจอกันในเวอร์ชัน เด็กมหาลัยปีสามกับน้องมกหกกัน อิอิ เรื่องนี้ก็จะออกแนวน่ารักๆไม่เน้นดราม่า ใส่ความสดใสลงไปเยอะๆเพื่อทดแทนเรื่องที่แล้ว อิอิ

   อ่อออออ...คือเรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากเพื่อนสนิทไรท์คนนึงค่ะ เลยขอหยิบยืมเรื่องของนางมาหน่อย 5555555 

งั้นเชิญอ่านโลดดดดดดดดดดดดดดดด GO GO GO!!!!!