ย้อนเวลาไปเป็นเจ้าของโรงเตี๊ยม

เฟยหลงเป็นเชฟที่มากฝีมือเขาโดดเด่นที่สุดในเรื่องของอาหาร อยู่ตัวคนเดียวไม่มีพี่น้องพ่อกับแม่เสียชีวิตตั้งแต่เขายังเด็ก

เชฟเฟยหลงชื่อของเขาโด่งดังไปทั่ว ทุกคนในวงการอาหารไม่มีใครไม่รู้จักเขา จึงทำให้เพื่อนร่วมอาชีพที่เป็นคู่แข่งของเขาอยู่ตอนนี้ อย่างเสี่ยวหลิงไม่ชอบเฟยหลงเป็นอย่างมาก

"ฉันจะต้องหาวิธีกำจัดแกออกไปจากเส้นทางของฉันให้เฟยหลง" 

ถ้าตอนนี่ยังมีเฟยหลงอยู่เสี่ยวหลิงจะไม่มีวันได้เป็นเชฟอันดับหนึ่ง เสี่ยวหลิงจึงคิดหาวิธีที่จะกำจัดเฟยหลง ให้พ้นไปจากเส้นทางของเขา เมื่อโอกาสนั้นมาถึงเฟยหลงได้รับคัดเลือก ให้เป็นกุ๊กทำอาหารเลี้ยงผู้นำที่มีอำนาจในเมืองนี้

เสี่ยวหลิงจึงให้ฟู่หมิงลูกน้องเข้าพบแฝงตัวเข้าไปในครัว ทำให้งานนี้เกิดปัญหาจะด้วยวิธีไหนก็ได้ ให้เฟยหลงหายไปจากโลกนี่เสี่ยวหลิง มอบงานนี่ให้ฟู่หมิงเป็นคนลงมือเองเพราะเขาไว้ใจที่สุด

"ฟู่หมิงงานนี้ห้ามพลาด"

"ครับคุณชายฟู่หมิงจะไม่ทำให้คุณชายผิดหวัง"ฟู่หมิงเคยเป็นขอทานเร่ร่อนอยู่ข้างถนน และยังมีแม่ที่แก่ที่จะต้องเลี้ยงดู วันนั้นฟู่หมิงขอทานไม่ได้เขาจึงไปขโมยซาลาเปาร้านที่ขายอยู่ข้างถนน เพื่อที่จะเอาไปให้แม่ของเขา

"เถ้าแก่ข้าขอซาลาเปาหนึ่งชินได้ไหม แม่ข้าตอนนี้ยังไม่ได้กินอะไรเละ"

"ไอ้ขอทานสกปรกนี้มันของซื้อของขาย ออกไป"ฟู่หมิงไม่ฟังเสียงของเจ้าขอร้านที่ไล่ให้เขาออกไป ถ้าไม่ได้ซาลาเปาวันนี้แม่ของเขาคงจะอดตายแน่ ฟู่หมิงจึงหยิบเอาซาลาเปาของพ่อค้าหนึ่งชิน

" ไอ้ของทานสกปรกแกขโมยซาลาเปาของข้าใช่ไหม"เถ้าแก่เจ้าของร้านกับเพื่อนๆ พ่อค้าที่เคยถูกอาฟู้ขโมยของจึงรุมตีเขา พอดีกับคุณชายเสี่ยวหลิงเดินมาเจอเข้าเขาจึงช่วยอาฟู่เอาไว้

"หยุดๆ พวกเจ้าสามคนรุมตีเขาคนเดียวนี้นะ" ทุกคนจึงหยุดแล้วหันมองไปตามเสียงที่ได้ยิน

"เจ้าเป็นใครมายุ่งอะไรด้วย"

" แล้วถ้าข้าจะยุ่งล่ะ" 

"ก็จ่ายเงินค่าอาหารที่มันขโมยพวกข้าไป มาสิ" 

"ได้ข้าจะจ่ายทั้งหมดเท่าไหร่" เจ้าของร้านที่ยืนอยู่ต่างมองหน้ากัน ไม่คิดว่าจะมีคนใจดีขนาดนี่

"ของข้าคิดรวมที่มันขโมยไปทั้งหมอ50หยวน" 

"ของข้ารวมแล้ว40หยวน"

" ของข้าด้วย50หยวน"

เสี่ยวหลิงจึงให้การ์ดที่ติดตามเขามาด้วยจ่ายทั้งหมด 

" แล้วเจ้าชื่ออะไร" เสี่ยวหลิงหันไปมองขอทานที่นอนอยู่ข้างถนน

"ข้าชื่อ ๆ ชื่อฟู่หมิงครับคุณชาย ขอบคุณท่านที่ช่วยเหลือค่า" 

" เข้าทำไมต้องขโมยของมากมายขนาดนี้"

" ข้าขออาหารไม่ได้แม่ข้าที่รออยู่บ้านตอนนี้ยังไม่ได้กินอะไรเลยครับคุณชาย" 

"เจ้าลุกขึ้นได้"

"ครับคุณชาย" ฟู่หมิงจึงลุกขึ้นพร้อมกับโค้งคำนับคุณชายที่ช่วยเขา ฟู่หมิงกำลังจะเดินจากไป

" เดี๋ยวก่อนเจ้าต้องการที่จะทำงานกับข้าไหมมีเงินให้ด้วย"

เมื่อฟู่หมิงได้ยินเช่นนั้นเขาจึงหันกลับมา พร้อมกับนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าของเสี่ยวหลิง

"ขอบคุณครับที่กรุณาฟู่หมิง ฟู่หมิงจะทำงานตอบแทนคุณชายด้วยชีวิตครับ ไม่ว่าคุณชายจะให้ฟู่หมิงไปทำอะไร ฟู่หมิงจะอย่างเต็มที่แม้แต่ชีวิตฟู่หมิงก็ให้คุณชายได้ครับ"

"ได้เจ้าเอาข้าวไปให้แม่แล้วไปหาข้าที่บ้านกุลเหยา"

" ครับคุณชาย"

หลังจากนั้นฟู่หมิงได้มาทำงานให้กับเสี่ยวหลิง จนได้เลื่อนขึ้นเป็นมือขวาของเขา ฟู่หมิงไม่เคยทำให้เจ้านายของเขาผิดหวัง

"แกจะจัดการด้วยวิธีไหนก็ได้ฉันอนุญาต"

"ครับนาย"ฟู่หมิงติดต่อเพื่อนๆ ของเขาที่จะพอรู้จักกัน ให้หาของที่เขาต้องการในตลาดมืดมาให้ งานนี้ฟู่หมิงจะไม่ให้เฟยหลงได้เกิดอีก

เมื่องานเลี้ยงมาถึงเฟยหลงจึงเข้าไปเป็นเชฟปรุงอาหาร พร้อมกับจางฮุ่ยเพื่อนสนิทของเขา ที่เคยร่วมงานกันมาแล้ว ครั้งนี้เพื่อนสนิทของเขาก็สมรู้ร่วมคิดด้วย ถ้าจางฮุ่ยไม่ทำตามก็จะถูกจัดการไปด้วยอีกคน จางฮุ่ยยังมีเมียและลูกที่ยังเล็กเขาจำต้องทำตาม แต่จางฮุ่ยไม่รู้ว่าพวกเขาจะเอาชีวิตเฟยหลง

จางฮุ่ยได้แต่รู้สึกผิดต่อเพื่อนรักแต่เขาก็ไม่มีทางเลือก ได้แต่กล่าวคำขอโทษเฟยหลงอยู่ในใจ

ฉันขอโทษแกนะเฟยหลงถ้าฉันไม่ทำ ครอบครัวของฉันก็จะเดือดร้อนไปด้วย

เมื่อเฟยหลงและเพื่อนของเขาทำอาหารเสร็จ ได้เวลาที่จะต้องเสิร์ฟอาหารให้กับผู้นำที่มาประชุมในวันนี้ จึงมีพนักงานทยอยเข้ามารับอาหารไป เสิร์ฟหนึ่งในพนักงานนั้นมีคนของเสี่ยวหลิงแฝงตัวเข้ามา  พวกเขาจึงทำตามแผนคนของเสี่ยวหลิง จึงนำของที่ได้มาใส่ส่งลงไปในอาหารที่จะนำไปเสิร์ฟ

เมื่อแผนของพวกเขาได้เริ่มขึ้นการ์ดที่คอยดูแลความเรียบร้อย ของผู้นำที่เข้าประชุมวันนี้ ได้ยินมาว่าจะมีคนวางยาพิษผู้นำสูงสุด พวกเขาจึงตรวจสอบอาหารและเครื่องดื่มที่นำเข้ามาในวันนี้ จึงพบยาพิษในอาหารชุดที่จะนำไปให้ผู้นำสูงสุด

การ์ดจึงสั่งกักตัวทุกคนห้ามออกนอกพื้นที่ จนกว่าจะรู้ว่าใครเป็นผู้วางยาพิษ ทุกคนจึงมองมาที่เฟยหลง เพราะเขาเป็นผู้ปรุงอาหาร

เมื่อจางฮุ่ยได้ยินเช่นนั้นจึงรีบบอกให้เฟยหลงรู้ ให้เขารีบหนี้แม้จางฮุ่ยรู้เรื่องที่จะกำจัดเฟยหลงแต่เขาก็ไม่คิดว่า จะทำกันร้ายแรงถึงขนาดนี้

การ์ดที่รักษาความปลอดของผู้นำที่มาประชุม พวกเขาเข้ามาที่ห้องครัวเพื่อที่จะมาจับเฟยหลง  

เมื่อจางฮุ่ยเห็นพวกเขามาจำนวนมากเขาจึงรีบบอกให้เฟยหลงรีบหนี

"อาหลงฉันบอกให้แกรีบหนี"

"ได้ ขอบใจแกมากนะจางฮุ่ย"

เฟยหลงจึงออกประตูหลังเมื่อการ์ดที่มาเห็นเฟยหลงกำลังหนี พวกเขาจึงวิ่งตามไปเฟยหลงเห็นผู้ที่ตามมาไม่ต่ำกว่า10คนเขาจึงรีบวิ่งโดยที่ไม่มองทาง เขาจึงถูกรถที่กำลังวิ่งมาด้วยความเร็ว ชนเข้าเต็มแรงจึงทำให้ร่างของเฟยหลง กระเด็นไปเกือบ10เมตร การ์ดที่วิ่งมาเห็นเช่นนั้นพวกเขาจึงหยุดดู คนที่อยู่ในกลุ่มที่วิ่งตามเฟยหลงมา จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรรายงาน

"นายครับมันถูกรถชนตอนนี่ไม่รู้เป็นหรือตาย" ฟู่หมิงโทรรายงานให้เสี่ยวหลิงเจ้านายของเขาทราบ

"แกติดตาดูว่ามันตายหรือยังถ้ายังไม่ตาย แกต้องไปจัดการให้เรียบร้อย"

"ครับนาย"

ฟู่หมิงจึงเดินแทรกตัวเข้าไปกลางผู้คนที่ยืนมุงดูอยู่ ว่าเฟยหลงเป็นหรือตาย.....?

นิยายเรื่องนี้ไม่ได้อิงประวัติศาสตร์ เพียงแต่ใช้เป็นฉากหลังเท่านั้น โดยนักเขียนสมมุติราชวงศ์ขึ้นมาใหม่ สมมุติตัวละครขึ้นมาใหม่ ไม่มีตัวละครตัวใดในเรื่องมีอยู่จริง ในประวัติศาสตร์

ถ้าชอบฝากกดหัวใจด้วยนะคะ