นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
50
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
50
หมวด : รักสีเทา
อัปเดตล่าสุด : 10 ส.ค. 64 / 20:42 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
สวัสดีครับ นามปากกาผม NEOCLUB เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ผมแต่งใว้ตั้งนานแล้วแต่ไม่มีโอกาสได้ลง
วันนี้ ผมจะนำเรื่องที่ผมแต่งมานานนี้เอามาถ่ายถอดให้ทุกคนได้อ่านกันนะครับ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เรื่อราววามรันี้เิึ้นเมื่ออนที่ผมเรียนอยู่ั้นมัธยมศีษา อ่อ! ผมลืมแนะนำัวไป ผมื่อพษ์นะรับ ผมเรียนอยู่โรเรียนแห่หนึ่ในัหวันึ อไม่บอนะรับว่าเรียนที่ไหน พอผมเ้าเรียนที่นี้มาไ้สามอาทิผม็มีเพื่อนสนินนึ ทุนอาิว่าผมมีเพื่อนสนิเป็นผู้าย แ่! ไม่ใ่รับ ผมมีเพื่อนสนิเป็นผู้หิสะ้วย เธอื่อ ออม เธอเป็นนน่ารัมา วันเเรที่เอันนะ ใผมนี่หวั่นไหวเลย แ่เธอเป็นนน่ารัและสวย้วย ผมึ่ไม่ล้าเ้าไปุย้วย เนื่อา เธอมีเพื่อนผู้ายที่อบเธอมามาย ผมึไม่ล้าเ้าไปทัเลย
แ่ว่า ฟ้าินเหมือนะเป็นใ หรือะแล้ผม็ไม่รู้นะ55 มีวันนึผมนั่ิน้าวอยู่นเียวที่โรอาหาร ุ่ๆ ออม็เินมาหาผม พร้อมับถือาม๋วยเี๋ยวมา้วย เธอถามว่า “นั่้วยไ้ไหมนาย” ผมอบไปว่า “ไ้สิ” อนนั้นใผมเ้นแรมาเลย ราวับว่ามันะเ้ออมายัไนั่นแหละ เราทัู้่นั่เียบันอยู่สัพันึ แล้วเธอ็ถามว่า “นายื่ออะไรหรอ” ทุนว่าไหม อันที่ริผมน่าะบอื่ออผมไปแ่แร แ่้วยวามื่นเ้นปนีในทำให้ผมพูอะไรไม่ออเลย ผม็เลยอบไปว่า “เราื่อพษ์นะ” เธออบว่า “พษ์ ยินีที่ไ้รู้ันะ” แล้วออม็ถามอะไรผมอีเยอะเลย วันนั้นทั้วันผมนั่เรียนอย่ามีวามสุทั่วันเลย อ่อ ลืมบอไป ออม อยู่ห้อเียวันับผมนะรับ แ่น่าเสียาย เลประำัวในห้อนั้นนะ อผมเลที่15 ส่วมออมนั้น17 สำหรับวามิผมแล้วนะ ทำไมฟ้าินเป็นใแ่นี้เอ ะเอาใอ้เ้านัมาั่นทำไม นัมัน็เป็นเพื่อนผมนะรับ มันเลประำัวือ16 พอมันรู็ว่าออมเลที่17 มัน็ีใให่เลย เพราะมัน็อบออมเหมือนับผม มันบอผมว่า “เห้ยพษ์ มึอยูใว้นะ ูะเอาออมมาเป็นแฟนให้ไ้เลย” ผมบอไปว่า “ไม่มีทาอ่ะ มึู้วยว่ามีนอบออมั้ี่น แล้วยัเ็ห้ออื่นอี อย่ามึอ่ะหมสิทธิ์” ผมพูพลายิ้มในใว่ายัผม็่มมันไ้ แ่ว่านะผมมาิๆู เ้านัมันหล่อว่าผมั้เยอะ แล้วยัาวว่าผมอี ัภาพมาที่ผมนี่ อือหือ ำมา แ่ผม็หล่อนิๆนะรับ 55 อหยอัวเอหน่อย แ่ผมสสัยอย่าเียวนะ ทำไมเ้านั้อมาอบออม้วย ทั้ๆที่มัน็มีสาวๆมาิเยอะ มันเป็นนปาหวานมา พูเล้าโลมสาวๆนหลมันไปทุนเลย ผมึถามเ้านัว่า “นั มึ็มีสาวมาอบั้เยอะ ทำไมมึยัอบออมอีว่ะ สวยๆว่าออม็มี มึะไม่เอา” เ้านัยิ้ม่อนะพูเหย่ผมเล่นๆว่า “ูรู้นะว่ามึ็อบออม ููออั้แ่เห็นมึมอออมทุวันเเล้ว” ในอนนั้นออมะเินมาไ้ยินพอีเลย ผมลัวว่าะเสียวามเป็นเพื่อนับออมไป ึรีบพูออมาทันทีว่า “อบอะไร มึบ้าล่ะ ออมมันเป็นเพื่อนสนิูนะเว้ย” พูบผม็หันไปมอแล้วยิ้มให้ออม แ่สีหน้าออมเปลี่ยนไป ะโรธ็ไม่ใ่ ะอน็ไม่เิ ผมึพูไปว่า “เป็นไรออม” เธอไม่พูอะไร เินผ่านผมไปลิ่วเลย เ้านั็หัวเราะนิ ่อนะพูว่า “เป็นไล่ะมึ อุส่าเปฺิโอาสให้แล้วมึไม่รับเอ อย่ามาเสียใทีหลัล่ะ”
หลัาเลิเรียนวันนั้น ผม็ลับไปนอนิอยู๋หลายั่วโมว่าะทำยัไี ะบอไปเลยว่าอบ็ลัวสิ่ที่พูใว้อนนั้น ผมเปิเฟสบุ๊ึ้นมา เห็นออม ออนเฟสอยู่ แ่ริๆแล้ว ั้แ่ผมรู้ัับออมมานั้น ปิ ออมะทัมาหาผมทุว่า อบมาวนผม อบวนผมุยลอ แ่วันนี้ไม่เห็นทัมาเลย ผมึทัไปว่า “ทำอะไรอยู่หรอ นอนหรือยั” ออมอ่านในทันที แ่ออมลับไม่พิมอบ แ่ลับหายไปื้อๆเลย
วันรุ่ึ้ผมไปเรียนามปิ ะว่าะถามออมให้รู้เรื่อว่าเป็นอะไรทำไมถึไม่อบ แ่ลับไ้ยิน่าวร้ายที่สุ นะทำให้หัวใผมหยุเ้นเลย เ้านัเินมาหาผม สีหน้าเศร้าๆ แล้วบอว่า “พษ์ ออมเาย้ายโรเรียนแล้วนะ” ผมยืนนึอยู่สัพันึ ิในในี่เราะไม่ไ้เอออมแล้วหรอ สัพัเ้าพ็สะิ แล้ววนผมเินไปหาออม ที่ำลัรอทำเรื่อย้ายรร. ผมปิเสธ แล้วิในใ ว่าไม่เป็นไร อย่าน้อยๆ็ยัวีีโออลหาันไ้นะ วันนั้นทั้วันผมไ้แ่นั่มอโ็ะเรียนที่เยมีออมนั่เรียน แ่มาอนนี้มันว่าปล่าว นี่ผม้อเรียนที่นี่อีหลายปีโยที่ไม่มีออมหรอนี่
แ่พอเลิเรียนผมรีบลับบ้าน แล้วรีบวีีโออลหาออม แ่สุท้ายแล้วออม็ไม่รับสาย แถมพอโทรไปอีรอบ ออม็บล็อผมอี ทำไมฟ้าินถึทำับผมแบบนี้……
ผลงานอื่นๆ ของ NeoClub14306 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ NeoClub14306
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น