DANGEROUS l ZONE [เขตรักไฟร้อนซ่อนอันตราย]

                                                         DANGEROUS l ZONE                        

          INTRO  

       ฉันเป็นเด็กกำพร้า พ่อแม่ของฉันสียชีวิตไปตั้งเเต่ฉันยังเด็ก ฉันจึงถูกส่งตัวมายังสถานที่เลี้ยงเด็กกำพร้าเพราะไม่มีญาติฝั่งไหนของพ่อกับเเม่รับเลี้ยงฉันสักคน แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกเมื่อมีครอบครัวนักธุระกิจสนใจที่จะรับฉันไปเลี้ยงดูในฐานะลูกสาว-บุญธรรม ฉันมองชายสูงวัยที่ใส่ชุดสูทตรงหน้า "จะรับหนูไปเลี้ยงหรอคะ..ทำไมหรอคะ"ฉันถามชายสูงวัยด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเพราะทั้งชีวิตนี้แทบจะไม่มีใครต้องการฉันเลย ฉันมีความโดดเดี่ยวเป็นเพื่อนและมีน้ำตาเป็นคนปลอนโยนมาตลอดทั้งชีวิต  "ไปอยู่กับลุงนะ ลุงจะมอบชีวิตใหม่ให้หนู" ชายสูงวัยคนนั้นย่อตัวลงมาพูดกับฉันเเล้วลูบผมที่ยุ่งเหยิงของฉันเบาๆ

              [PUTTANAWONGSAKUL] บ้านพัฒธนาวงศ์สกุล

                ฉันนั่งรถเบนซ์เข้ามาในบ้านหลังใหญ่หลังจากชายสูงวัยที่นั่งอยู่ข้างๆฉันทำเรื่องรับเลี้ยงฉันเสร็จเขาก็รีบพาฉันมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าทันที ฉันใช้สายตากวาดมองไปรอบๆบ้านที่ดูแสนจะอบอุ่นหลังนี้ ฉันบีบมือตัวเองแน่นขึ้นเมื่อรถแล่นเข้าไปใกล้จนถึงตัวบ้าน ฉันมองเห็นคน 4-5 คนยืนรออยู่ที่หน้าประตูบ้านบานใหญ่ก่อนที่ไม่นานจะมีชายใส่สูทสีดำเปิดประตูรถออกให้ฉัน

"เชิญครับคุณหนู"' คุณหนู? ทำไมเขาเรียกฉันแบบนี้ล่ะ พอก้าวขาลงจากรถคันหรูก็พบเจอกับรอยยิ้มของคน 4-5 คนที่ยืนอยู่ตรงประตูและก็เลื่อนสายตาไปเจอกับเด็กผู้ชายและกำลังส่งยิ้มมาให้ฉันด้วยเช่นกัน

"เจนี่น้องสาวใหม่ของแก มารับน้องไปข้างในบ้านสิ" ชายสูงวัยพูดพร้อมกับเรียกชื่อเด็กผู้ชายคนนั้น

ครับพ่อ"เด็กผู้ชายคนนั้นขานรับก่อนที่จะเดินมาจับมือของฉันเเล้วพาเดินเข้าไปในบ้าน

"ชื่ออะไรน่ะเรา"เขาถามฉันก่อนที่จะพาฉันเดินตรงไปที่โต๊ะนั่งทีอยู่ในห้องรับแขก ฉันที่ยังเอาแต่ตัวสั่นและยังไม่ชินกับคนที่นี่ก็ต้องเงยหน้ามาตอบคำถามของคนตรงหน้า

"ชะ..ชื่อ..ปิ่นมุกคะ"ฉันตอบคำถามของเขาด้วยเสียงที่สั่นเครือจนเด็กผู้ชายคนนั้นหลุดขำออกมา

"กลัวพี่หรอปิ่น พี่ชื่อเจนะ นับตั้งเเต่นี้พี่เป็นพี่ชายปิ่นเต็มตัวเเล้วนะเข้าใจไหมหื้ม?"เขาพูดจบแล้วเอื้อมมือมาลูบผมของฉันเบาๆฉันเงยหน้ามองเขาด้วยความรู้สึกที่มันประหลาดใจและความรู้สึกแปลกๆมันกำลังก่อตัวขึ้นกับฉัน.

            ในเวลาต่อมาเมื่อคุณพ่อบุญทำของฉันได้เสียชีวิตไป กลับทำให้พี่เจและฉันได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น  จนมันนำไปสู่การสร้างความปราถนาที่มากล้น เพราะเป็นเด็กที่ไม่เคยได้รับความรัก เพราะเป็นเด็กที่ได้สัมผัสกับความโดดเดี่ยวมาตั้งเเต่ยังเด็ก ตอนนี้ฉันเหลือพี่เจเพียงคนเดียว......ฉันจึงยอมปล่อยตัวเเละหัวใจให้เขาครอบครองแต่กลับโดนมองว่าเป็นเด็กใจแตก ทำตัวง่าย ไร้ราคา.... และเขาก็ไม่ต้องการฉัน.....

"ปิ่นช่วยถือของนะคะพี่เจ"ฉันพูดกับคนที่กำลังลงจากรถคันหรูด้วยท่าทางที่สง่าและดูน่าเกรงขาม

 "ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าทำตัวไร้ค่า กลับไปอยู่ในที่ของเธอซะ" จบประโยคนั้นเขาก็เดินผ่านหน้าฉันออกไปอย่างไร้เยื่อใย

                              พี่เจเกลียดฉันเเล้ว เขาไม่อบอุ่นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว 

      WRITER TALK

   สวัสดีทุกคนนะคะ ชื่อ @Neiixq {เหนย} นะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกของเหนยนะคะ เหนยจะพยายามถ่ายทอดความรู้สึกของตัวละครออกมาให้ได้มากที่สุดนะคะ ฝากเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ติชมด่าว่าได้ตามใจชอบเลยนะคะ 5555555555555 

      คำเตือน!!!!

-นิยายเรื่องนี้เนื้อหารุนแรงนะคะ 18+

-หากมีคำผิดต้องขออภัยด้วยนะคะ

-เรื่องเเรกขอกำลังใจจากรีดเดอร์หน่อยน้าาา

             

                                     THANK YOU

                             ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค้าาาาาาาา