เริ่มต้นจากศูนย์ถึงตลอดไป

​
จ้าวเฟยหลงชายในวัย30ปีเเต่ทว่ารูปร่างหน้าตากลับยังดูเยาว์วัยไม่ต่างจากคนอายุ20ด้วยเพราะเป็นลูกครึ่งไทยจีนสีผิวของเฟยหลงจึงขาวสว่างไม่ต่างจากกระดาษเอสี่ผมสีน้ำตาลช่วยขัดให้ใบหน้าของเขาดูมีออร่ามากขึ้นไปอีก ดวงตาไม่เบิกกว้างดูปรือๆ คล้ายคนที่กำลังง่วงหรือคนที่กำลังงุนงง นัยน์ตาสีน้ำตาลจมูกโด่งริมฝีปากกระจับได้รูปยิ่งส่วมเเว่นกับชุดสูทเเล้วเอ่ยปากได้เลยว่าเฟยหลงคือผู้ชายที่ดูดีที่สุด

กฎเหล็กประจำตัว

ไม่อยู่ใกล้เกินหนึ่งข้อศอก

ไม่ขอเบอร์หรือเเลกไลน์ส่วนตัว

ไม่สะดวกจะคุยกับสาวงามคนไหนนอกจากเรื่องงาน

ไม่หวาน เข้าขั้นปากหมาเลยก็ว่าได้หากมีผู้หญิงคนไหนพูดจาไม่รู้เรื่องเฟยหลงก็พร้อมจะด่าเธอออกไปอย่างสุภาพ



กรพักตร์

กรพักตร์เป็นพ่อค้าขายขนมไทยอยู่ในตลาดสดฐานะทางบ้านเรียกได้ว่ายากจนที่สุดอยู่ตัวคนเดียวพ่อเเม่ตายจากตั้งเเต่ยังเด็กเขาจึงต้องดิ้นรนหาเงินเลี้ยงชีพตัวเองอย่างหนักไม่ว่าจะเป็นส่งอาหาร เข็นผักส่งในตลาด เเละงานอื่นๆ อีกมากมายเพื่อเป็นอาชีพเสริมจากการขายขนม

เเต่ทว่าโชคชะตาเล่นตลกกับชีวิตของเขาเสมอเเม้จะทำงานหนักหนาเพียงใดเขาก็ไม่สามารถบริหารเงินให้พอใช้ในเเต่ละเดือนได้ นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาต้องโดนเจ้าของตลาดทวงค่าเช่าเเผงตลอดทุกเดือนวันนี้ก็เหมือนกันด้วยความที่เขามีเงินในกระเป๋าเพียงพอเเค่ซื้อมาม่าหนึ่งห่อประทังชีวิตเท่านั้นเขาจึงตัดสินใจวิ่งหนีหนี้สุดชีวิต

จนกระทั่งไปเจอกับผู้ชายปริศนาใบหน้าดูดีผิวขาวสะอาดส่วมใส่ชุดสูทยืนพิงรถอยู่ใกล้ๆ ด้วยความเหนื่อยล้าจากการวิ่งหนีเขาจึงตัดสินใจคว้าคอชายชุดสูทเข้ามาจูบเมื่อเห็นว่าเจ้าหนี้เข้ามาใกล้เรื่อยๆ

เเม้จะรอดจากการที่ต้องจ่ายค่าเเผงได้เเต่ทว่าดูเหมือนเขาจะมีหนี้ที่เกิดจากจูบเมื่อครู่เพิ่มมาอีกอย่างเเล้วละ

______________________

⚠️WARNING⚠️

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวายบุรุษรักบุรุษรักร่วมเพศมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมความรุนแรง เพศ เเละการใช้ภาษา ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้เเต่ง สถานที่ ตัวละคร เรื่องราวในเนื้อเรื่องเป็นเรื่องสมมุติทั้งหมด

______________________

1.นิยายอัพตามอารมณ์

2.รบกวนคอมเม้นอย่างสุภาพไม่เม้นหยาบคายจะได้ไม่เป็นการตัดกำลังใจของนักเขียน รบกวนให้เกียรติซึ่งกันเเละกันด้วยนะคะ

​