ข้าคือพ่อครัวอันดับหนึ่ง [มีอีบุ๊ค] - นิยาย ข้าคือพ่อครัวอันดับหนึ่ง [มีอีบุ๊ค] : Dek-D.com - Writer
×

    ข้าคือพ่อครัวอันดับหนึ่ง [มีอีบุ๊ค]

    เพราะอุบัติเหตุจึงทำให้เขาต้องข้ามภพมาอยู่ในร่างของบุคคลอื่น ตกตะลึงกับสภาพบ้านที่พร้อมจะถล่มลงมาตลอดเวลา ความสามารถที่ร่ำเรียนตั้งแต่ชาติก่อนจำต้องถูกเขางัดมาใช้เพื่อยกระดับความเป็นอยู่ให้ดีขึ้น!

    ผู้เข้าชมรวม

    65,510

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    93

    ผู้เข้าชมรวม


    65.51K

    ความคิดเห็น


    193

    คนติดตาม


    1.67K
    จำนวนตอน :  96 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  2 ก.ย. 67 / 10:30 น.
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ท่ามกลางม่านฟ้าสีสลัว ชายหนุ่มผู้หนึ่งเดินผิวปากฮำเพลงตามท้องถนนอย่างสำราญใจ


    "กินอะไรดีนะ" ราวกับนึกอะไรขึ้นมาได้ ดวงตาของเขาเป็นประกายวิบวับยามเอ่ยถึงของกิน


    "ไปร้านเจ๊จอยก็แล้วกัน" พูดจบก็มุ่งหน้าตามเส้นทางที่เขาคุ้นเคย


    อัศวิน นี้เป็นชื่อของเด็กหนุ่มเจ้าของร่างตุ้ยนุ้ยที่เดินผิวปากอย่างไม่สนโลก 


    เขาเกิดและเติมโตขึ้นที่นี่ ใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวเพราะบิดากับมารดาจากไปตั้งแต่ยังเด็ก เพื่อเอาชีวิตรอดเขาจำต้องทำงานสารพัดอย่าง


    ไม่ว่าจะล้างจาน เสริฟน้ำ หรือแม้แต่ซักผ้า เขาล้วนผ่านมาทั้งหมด แต่มีอยู่อาชีพนึงที่เขาชอบและหลงไหลมากที่สุดก็คือ การทำอาหาร


    และเขาก็ทำมันได้ดีเสียด้วย เพราะนอกจากจะได้เงินเยอะแล้ว เขายังสามารถแอบกินเมื่อไหร่ก็ได้ตามที่ต้องการ 


    ดังนั้นความฝันที่ยิ่งใหญ่ของเขาก็คือ การเป็นเชฟในร้านอาหารหรูๆ สักแห่งเพื่อได้ลิ้มรสชาติเนื้อเกรดเอสักครั้งในชีวิต!


    ขณะที่เด็กหนุ่มคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย สายตาเขาเห็นร้านเจ๊จอยอยู่ตรงสุดสายตา นี่เป็นสถานที่แรกที่เขามารับจ้างทำงาน และวิชาส่วนใหญ่เขาก็ได้รับสืบทอดมาจากเจ๊นั่นแหละ


    แม้ชื่อจะดูโหลไปบ้าง แต่ร้านอาหารนี้กลับเป็นร้านชื่อดังประจำจังหวัด มีเมนูอาหารมากมายให้เลือกสรรไม่ต่างจากร้านดังๆ ในเมืองกรุงเลย


    ผู้คนต่างแหแหนเข้ามาใช้บริการจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน


    "เจ๊!" ขณะที่เขากำลังเรียกเจ๊จอยเจ้าของร้าน หูพลันได้ยินเสียงบีบแตรรถดังลั่นสนั่นทั่วซอย


    ปี้นๆๆๆๆ!!!!!!


    โครมมมม!!!


    สิ้นเสียงโครมครามดุจระเบิดลูกใหญ่ ตามด้วยเสียงอึกทึกของฝูงชน เหล่าไทยมุงต่างรีบมายืนออด้วยความอยากรู้อยากเห็น


    อัศวินรู้สึกเจ็บแปล๊บทั่วกาย ราวกับถูกทุบด้วยค้อนยักษ์จนขยับไปไหนไม่ได้ สายตาเขาเหลือบมองผู้คนที่ชี้ไม้ชี้มือมาทางนี้


    เจ็บอิบอายเลย อย่ามัวมองกันสิวะ ช่วยตูด้วย!


    .


    .


    .


    "โอ้ย ทำมปวดเนื้อปวดตัวแบบนี้" อัศวินสูดปากซี๊ดซ๊าดเมื่อพลิกกายขยับเปลี่ยนท่านอน


    "อาเล่อ เจ้าตื่นแล้ว!" เสียงแก่ชราดังขึ้นที่ข้างหู เรียกความสนใจของเด็กหนุ่มได้โดยพลัน


    "!!!!"



    ___________________________



    พูดคุยก่อนนะครับ นิยายเรื่องนี้ผมยังเขียนไม่จบ แต่จะทยอยลงให้ทันอีกแอพ แล้วจากนั้นจะลงสามวันต่อหนึ่งตอนนะครับ


    อัพตอนตอนเวลา 12:30




    สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ (ฉบับเพิ่มเติม พ.ศ. ๒๕๕๘) ห้ามทำการคัดลอก เลียนแบบ ดัดแปลงหรือทำซ้ำ เนื้อหา ภาพประกอบ หรือ เผยแพร่ข้อมูล ส่วนใดส่วนหนึ่งด้วยรูปแบบและวิธีการใดๆก็ตาม ก่อนที่จะได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานเท่านั้น!

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น