ห้วงเวลาทับซ้อน

รดามองตาสายตาเขาก่อนดวงตาตื่น ‘ผู้ชายที่เราพบในรถเมย์คันนั้น แต่ทำไมวันนี้เขาจึงดูแปลกออกไป ไม่เหมือนเดิม’ คนที่เจอในวันนั้นท่าทีสุภาพอ่อนโยน แต่ชายตรงหน้าในเวลานี้ แม้จะสูงสง่าเช่นเดียวกัน แต่รูปร่างกลับดูกำยำเสียกว่า ผมด้านหน้าที่เคยตกลงมาเป็นหน้าม้า ตอนนี้ถูกเสยขึ้นไปเผยให้เห็นคิ้วมังกรบนดวงตาคม แฝงเอาไว้ซึ่งความดุดันน่าเกรงกลัว

ธีพบขมวดคิ้วอย่างช่างใจ พลางจ้องมองมาด้วยแววตาคล้ายสอบสวนเธอ ก่อนเขาจะเก็บซ่อนมันเอาไว้อย่างรวดเร็ว แล้วหันกลับไปมองเพื่อสนิท “ถ้าเป็นฉันอาจซื้อดอกไม้ให้เธอสักช่อ” เขาพยักหน้าไปยังร้านดอกไม้ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามของมหาวิทยาลัย

“จริงอย่างแกว่า เดี๋ยวพี่มานะครับ” อนาวินรีบเดินเร็วออกไป

“...” รดาพูดไม่ออกกับสถาณการณ์ตรงหน้า ได้แต่คิดในใจ ‘ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ ๆ’

เมื่อเห็นอนาวินเดินออกไปไกลแล้ว ธีพบจึงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ “ผมว่าคุณเล่นตามน้ำไปจะดีกว่า เพื่อความปรอดภัยของตัวคุณเอง”

เช่นเดิม อ่านฟรี 1 วันก่อนติดเหรียญนะคะ อัพเวลา 16:00น.ค่ะ

Natchairis