The Dragon Slayer of Yato

ผมมีชื่อว่ายูโตะเป็นเด็กกำพร้าเกิดในสลัม อยู่แล้ววันหนึ่งผมออกใปหาของป่า ซึ่งผมคิดว่าตัวเอง ต้องมาตายทั้งๆแบบนี้แล้วหรอ สิ่งที่ผมเจออยู่ตรงหน้า 

คือ "เทพเจ้ามังกรดำ!! ซึ่งกำลังจำศีลอยู่แต่ด้วยโคตรดวงซวยของผม ดันใปทำเทพเจ้ามังกร ตื่น!! "แกเป็นใครใอ้มนุษย์โสโครกบังอาจมากวนตอนข้าจำศีล "เอ่ออ .. ผมขอโทษครับ ผมมาหาของป่าแต่ผมใม่รู่ว่าท่านจำศีลอยู่ ผมถอนหายใจคิดว่าคงใม่รอด.. " งั้นเรอะฮ่าๆข้ากำลังหิวอยู่พอดี!! มาเป็นอาหารให้ข้าสะเถอะ " อ้าาาาา!! ใม่น้าาา.... " ใอ้มนุษย์หน้าโง่ข้าใม่กินสวะอย่างแกหรอก " จริงหรอครับ ผมพูดด้วยเสียงหวาดกลัว.. "แน่นอนสิตอนนี้ข้าอ่อนแรงมากข้าคิดว่าข้ากำลังจะตายฮ่าๆ " หะ อะไรนะท่านงั้นผมจะใปหายามาให่ท่าน " ฮ่าๆ ใอ้มนุษย์ข้าอยู่มานับ1000ปี มันถึงเวลาแล้วละ แล้วอีกอย่างยาของโรคมนุษย์ ช่วยข้าใม่ใด้หรอกเห้อ... แต่ข้าเห็นแก่น้ำใจเจ้า เจ้ามีชื่อว่าอะไรละ " เอ่ออ ผมชื่อว่ายูโตะ เป็นเด็กกำพร้าเกิดในสลัม.. " งั้นเรอะเจ้าอยากแข็งแกร่งขึ้นรึป่าวละ หะ.. " ท่านหมายความว่าไงหรอท่านเทพเจ้ามังกร.. "แน่นอนข้าจะให้พลังท้าหมดของข้ากลับเจ้า.." มันจะดีหรอครับท่านเทพเจ้ามังกร..

" ฮ่าๆดีสิแต่เจ้าอย่าคิดว่ามันง่ายละพลังของข้านั้นมหาศาล มนุษย์อย่างเจ้าอาจจะรับมันใม่ไหวก็เป็นใด้ เจ้าอยาดจะเสี่ยงไหมละหะ!!! " ....ผมตกลงครับ

ยังไงเราก็ต้องตายอยู่ตายด้วยน้ำมือเทพเจ้ามังกรยังดีสะกว่า.. " เอาละงั้นมาเริ่มกันเลยมาใกล้ๆข้าสิใอ้หนู " ครับ.. "เอาละนะ ฮิ้บ กินลูกแก้วนี่สะ "

ที่ผมเห็นมันคือลูกแก้วสีดำเอ่อล้นใปด้วยพลัง ผมจึงใม่รอช้ารีบเอาเข้าปาก.... อ้าาาาา!!! เริ่มมีแสงออกจากตัวผม ผมทรมาณมากเหมือนร่างกายจะระเบิด!!. ย้าาาาาาา!! ชั้นนะใม่มีวันจะมายอมแพ้เรื่องแค่นี้หรอกน่าาา!!! " ฮึๆน่าสนใจจริงๆใอ้เด็กนี่เห้อหมดเวลาของข้าแล้วสินะ ตุ๊บ!! " ผมควบคุมพลังใด้แล้วผมมีพลังเอ่อล้นมหาศาล ผมดีใจมากเลยหันใปหาเทพเจ้ามังกรว่าผมทำใด้แล้ว.. แต่สิ่งทึ่ผมเห็นตรงหน้าคือ ท่านเทพเจ้ามังกรใด่ลาโลกนี้ใปแล้ว...