[FIC BTS] Opposite house | kookv

"เฮ้อ...เสร็จสักที"เสียงบ่น พร้อมปาดเหงื่อของคิม แทฮยองที่เพิ่งขนของมาบ้านหลังใหม่เสร็จ 

   แทฮยองออกจากบ้านมาเพื่อเรียนต่อในมหาวิทยาลัยที่ชอบ ผมมีเงินอยู่ไม่มาก แค่พอที่จะจ่ายค่าเทอมเท่านั้น พ่อของเป็นนักธุรกิจชื่อดังที่เป็นให้เขามาอยู่ที่บ้านหลังนี้โดยอ้างว่า ให้เดินทางได้สะดวกในการไปมหาวิทยาลัย แทฮยองรู้ว่าพ่อของเขาอยากไล่เขาออกมาเต็มที เพื่อที่จะได้อยู่กับภรรยาใหม่หลังจากแม่ของเขาตายไป... 

  บ้านหลังนี้เป็นบ้าน2ชั้น ที่อยู่ริมสุด ส่วนบ้านตรงข้ามดูเหมือนจะไม่มีคนอยู่และสภาพมันก็โทรมกว่าบ้านหลังอื่นๆมาก แทฮยองไม่ได้คิดอะไรเพราะบ้านหลังนี้อยู่ริมสุด คนจึงไม่มาซื้อบ้านหลังนี้กัน จริงๆแล้วทั้งซอยมีคนอยู่ไม่ถึงสามหลังด้วยซ้ำถ้าไม่รวมเขา แต่เพราะอะไรไม่รู้ที่ทำให้แทฮยองมาอยู่บ้านหลังนี้ กับความเงียบไร้เสียงจากเพื่อนบ้าน...

ผมเดินขึ้นไปบนห้องนอนที่อยู่ชั้นสองเพื่อที่จะเข้านอนหลังจากเหน็บเหนื่อยจากการขนของ เพราะผมต้องทำมันคนเดียวหลังจากพนักงานมาส่งของ ผมใช้เวลาทั้งวันในการจัดบ้าน ใช่ครับ"บ้าน"

ผมจึงไม่มีเรี่ยวแรงจะทำอะไรอีกแล้ว...

"กึก"นิ้วมือเรียวของผมหยุดชะงักขณะที่กำลังจะเอื้อมมือไปปิดสวิตช์ไฟที่ผนังห้อง

"ที่บ้านหลังนั้น...มีคนอยู่เหรอ..."ผมพูดออกมาเพราะเห็นที่บ้านตรงข้ามของผม มีแสงไฟเล็ดลอดออกมาจากหน้าต่างที่ปิดด้วยผ้าม่านบาง

ทันทีที่ผมปิดไฟลง ที่ห้องนั้นก็มืดสนิททันที

"คงเป็นเพราะแสงสะท้อนสินะ"นั่นนะสิ ใครจะมาอยู่กันในเวลานี้หรือถ้าเพิ่งย้ายมาผมก็ไม่เชื่อบ้านหลังนั้นทั้งเก่าทั้งโทรมใช้เวลาวันเดียวไม่พอหรอก 

ผมเลิกคิดมากก่อนจะเดินมาที่เตียงนอน หลับตาลงและหลับไปในที่สุด 

"เฮือก!"ผมสดุ้งขึ้นมาจากฝันของผมพร้อมหอบหายใจแรง ฝันร้าย...ผมฝันร้าย

ผมกำลังยืนอยู่ในบ้านหลังหนึ่ง ที่เหมือนไม่มีการดูแลมาไม่ต่ำกว่าสิบปีได้ มันเก่า...โทรม ผมยืนอยู่อย่างนั้นไม่ขยับจนได้ยินเสียง เสียงบางอย่าง...กำลังคลืบคลานเข้า...เข้ามาใกล้...และใกล้เรื่อย...จนกระทั่งเสียงนั้นดังเข้ามาในโสตประสาทของผม

"ฉันกำลังมองนายอยู่ คิม แทฮยอง..."เสียงนี้ดังก้องขึ้นมาในหัวของผมมันเหมือนอยู่ในห้องที่มีเสียงสะท้อนไม่มีวันสิ้นสุด...

[TALK]

ใครกำลังมองแทฮยอง?

ฟิคเรื่องนี้อาจใช้คำหยาบบ้างเพื่อความสมจริง

ไม่มีเจตนาทำลายศิลปิน

 คอมเมนต์เป็นกำลังใจได้นะคะ

#ohกุกวี