Short&Long Fic one piece [Yaoi&Normal]

ตอนที่ 13 : Kiss Me [Crocodile x Doflamingo Ver.c]

Story:Kiss Me

Relation:Short fiction

Category:Normal

Pair:Crocodile X Doflamingo Ver.c

-----------------------------------------------------

   วันที่11เดือน11คือวันที่เรียกว่า 'ป๊อกกี้เดย์' เป็นวันที่ไม่ค่อยจะมีอะไรมาก ก็มีเพียงแค่กิจกรรมสำหรับคู่รักอย่างหนึ่ง ที่ฝ่ายชายหรือฝ่ายหญิงจะคาบป๊อกกี้ด้านใดด้านหนึ่ง แล้วอีกฝ่ายจะมากัดจนครบสองด้าน

แล้วทั้งสองจะเริ่มกัดเข้าไปทีละนิดทีละนิดจนปากของทั้งสองประกบกัน แล้วหลังจากนั้นมันก็อยู่ที่บางคู่ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อจากนั้น วันนี้ฉันต้องการที่จะทำอย่างนั้นกับแฟนอยู่หรอก แต่หมอนั้นกับเป็นพวกบ้างานสุดขีดและไม่สนใจเรื่องไร้สาระอย่างนี้แน่ 

"คร็อกโคไดล์~ เค้ามาแล้ว!!!"

"หืม~ อืม"

คร็อกโคไดล์เลื่อนแว่นตาขึ้นมาชายตามองได้ไม่นานก็เลื่อนลงไปตามเดิม การกระทำนั้นทำเอาฉันรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย คนที่รักมาหาทั้งทีไม่คิดจะคุยหรือทักทายกันเลยเหรอ หญิงสาวยิ้มเป็นเลศนัยพร้อมกับเดินไปหาอีกฝ่ายที่ตัวนั่งติดเก้าอี้

"นี่!!! สนใจกันหน่อยสิ~"

โดฟลามิงโก้อ้อมมาทางด้านหลังของอีกฝ่าย เธอเข้าไปกอดลงบนแผ่นหลังกว้างของเขาแล้วเบียดหลังของอีกฝ่ายด้วยหน้าอกขนาดใหญ่ของเธอ เมื่อมีการรบกวนเขาจึงจ้องจำยอมใจที่จะละสายตาจากกองเอกสาร แล้วหันข้างมาหาอีกฝ่ายที่อยู่ข้างตัวของเขา

"มีอะไรก็ว่ามา"

"เปล่า ก็แค่คิดถึง~"

โดฟลามิงโก้ทำตัวแอ๊บแบ๊วตะมุตะมิน่าร๊ากกกกก~ ก่อนจะสังเกตุเห็นว่าหน้าของอีกฝ่ายแดงกว่าปกติและขอบตาดำเหมือนคนอดหลับอดนอน ตัวดูซูบผอมลงไปเล็กน้อย ทำเอาเธอเป็นห่วงก่อนจะเลื่อนแว่นของอีกฝ่ายลงมาตรงสันจมูกแล้วทาบหน้าผากของตัวเองลงบนหน้าผากของอีกฝ่าย

"ตัวร้อนจี๋เลย~ หยุดทำงานได้แล้ว"

"ไปนอนพักเดี๋ยวนี้!!!"

เขาถูกแฟนของตัวเองบังคับให้ไปทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบที่สุด อย่างการนอนอยู่เฉยๆหายใจทิ้งไปโดยไม่มีอะไรทำเลย และเขาก็พอจะเดาได้ว่าอีกฝ่ายรู้ถึงทุกอย่างของเขา ไหนจะไม่ได้นอนมาเกือบ4วันเต็มๆ ข้าวและน้ำก็แทบจะไม่ได้กิน ร่างกายก็ไม่ได้ออกมาจากห้องทำงานเลย

ก็สมควรแล้วแหละที่จะต้องมานอนอยู่ที่เตียงสักพักหนึ่ง ผมพยายามจะปล่อยตัวให้ไปพร้อมกับความง่วงนอน แต่ความสุขนั้นก๋หายไปผมหลับไปได้ไม่นานเธอก็นั่งลงมาบนเตียงพร้อมบังคับให้ผมขึ้นมากินข้าว

"ตื่นก่อนสิ ตื่นมากินข้าวต้มก่อนนะ"

"อืม~ ก็ได้"

"จะบ้านงานไปไหนเนี่ย ไม่กิน ไม่นอน เอาแต่นั่งทำงานตลอดเกือบ4วัน"

เธอบ่นใส่ผมเหมือนกับห่าฝน บ่นโดยไม่คิดที่จะให้ผมโต้ตอบกลับเลยแม้แต่น้อย ยิ่งเธอบ่นผมก็ยิ่งง่วงมากขึ้นจนอยากจะหลับลงไปในทันที แต่ก็ทำไม่ได้เพราะอีกฝ่ายดึงแขนของผมเอาไว้ไม่ให้ปล่อยตัวลงไป

"ของีบก่อน"

"กินข้าวให้หมด"

"ก็ได้"

นี่ผมคิดยังไงถึงมาคบกับผู้หญิงคนนี้เนี่ยนิสัยยิ่งกว่าแม่ของผมซะอีก ไม่สิ แม่เทียบกับยัยนี่ไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว เมื่อผมกินหมดผมก็ปล่อยตัวลงไปบนเตียงก่อนที่จะหลับตาลงก็เห็นว่าเธอเอาแต่มองมาที่ตัวเอง ผมจึงกระชากแขนเธอลงมานอนทับร่างของผม

"ทำอะไรของนายน่ะ"

"พักผ่อนไง ไม่เห็นเหรอ"

"แต่นายป่วยนะ เดี๋ยวฉันก็ติดไข้หรอก"

เหรอ~ ฉันนึกว่าที่เธอทำหน้าหงอยเพราะกลัวไม่ได้เล่นดจ้านี้กับฉันซะอีก"

เธอดิ้นอย่แรงเพื่อจะสลัดแขนของผมออก แขนผมเริ่มต้านทานแรงดิ้นไม่ไหวจึงรีบที่จะหยิบสิ่งที่เธอพยายามปิดซ่อนเอาไว้ตั้งแต่ที่เข้ามาในห้องทำงานของผม มันคือกล่องป๊อกกี้ผมก็นึกขึ้นได้เลยทันทีว่าวันนี้เป็นวันอะไร เธอหน้าแดงเหมือนจะเริ่มเขินขึ้นมาเมื่อเห็นผมยื่นป๊อกกี้ไปให้เธอด้วยปากของผม

"เอาจริงเหรอ"

ผมไม่ตอบทำได้เพียงแต่พยักหน้า เธอจึงประกบริมฝีปากลงบนแท่งป๊อกกี้ ทั้งสองเริ่มที่จะขยับเข้าหากันทีละนิดทีละนิดจนไปถึงจุดสิ้นสุด ริมฝีปากของผมบดขยี้ริมฝีปากของเธอก่อนที่ผมจะเริ่มสอดลิ้นของผมเข้าไป ไม่นานนักเธอก็เริ่มมีปฎิกิริยากับการกระทำของผม 

เธอเริ่มที่จะขาดอากาศหายใจ พยายามที่จะดันตัวผมออกไปด้วยแรงแขนที่แสนบางทั้งสองข้างของเธอ ผมไม่รีรอช้าที่จะพลาดโอกาสตอนนั้นเองผมจึงปล่อยเธอแล้วปลดเสื้อชั้นในของเธอออก เผยให้เห็นหน้าอกขนาดใหญ่ที่ถูกปกปิดโดยเสื้อ 

ก่อนเธอจะเริ่มปลดกระดุมเสื้อด้วยตัวเองแล้วผลักตัวผมที่ป่วยอยู่ให้นอนลงระนาบกับเตียง เธอเริ่มที่จะเลียไปทั่วทุกซอกทุกมุมบนตัวผม การกระทำนี้ทำเอาจุดนั้นของผมแข็งไปหมด จะให้ทนต่อไปก็ไม่ไหวผมจึงเสียบมันเข้าไปในตัวของเธอ

"อ่าห์!!! อย่าแรงนักสิ"

"หืม~ ขอโทษ ก็คนมันทนไม่ไหวหนิ"

"อึก!!! อร๊างงงง!!!"

เมื่อไรจะเลิกครางออกมาสักทีเนี่ย ยิ่งคุณครางผมก็ยิ่งอยากมากขึ้นเรื่อยๆจนแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้ ผมกระแทกเธออย่างแรกจนเกิดเสียงออกมาแทบไม่หยุด ภาพของผมถูกตัดดับไปทันทีจนเกิดสะดุ้งตื่นลุกขึ้นมาในทันที เมื่อหันไปมองนาฬิกาตรงหัวเตียงก็พบว่าบ่ายแล้ว 

ก็เล่นมีเซ็กส์ทั้งคืนจะไม่ให้ตื่นสายก็แปลกล่ะ ตื่นมาตอนนี้รู้สึกตัวเบาสมองโล่งไปหมดความเหนื่อยล้าหายไปในทันที ในตอนนั้นเองมีกลิ่นของอาหารลอยเข้ามาในห้อง ดึงดูดให้ผมเดินตามกลิ่นนั้นจนไปถึงห้องอาหารโดยไม่รู้ตัว 

"อ้าว!!! ตื่นแล้วเหรอ"

"อ่ะอืม"

"ก็ไม่บอกจะได้เตรียมข้าวให้"

ผมและเธอมองหน้ากันได้ไม่นานเธอก็จูงผมไปนั่งที่เก้าอี้ในทันที ที่เบื้องหน้าของผมมีข้าวผัดที่เต็มไปด้วยกลิ่นหอมดึงดูดความอยากอาหารของผู้ที่ได้รับกลิ่นของมัน เมื่อเธอมาถึงเราทั้งสองมักกินข้าวพร้อมกันเสมอ ผมกินอย่างปกติของผมก่อนจะรู้สึกถึงสายตาของใครบางคน

"อร่อยมั้ย???"

"ก็อร่อยดี"

"เหรอ.. จ๊วบบบบ!!!"

ในตอนนั้นเองที่เธอยิ้ม ไม่นานนักเธอก็ยื่นตัวมาหาผมแล้วดูดมุมปากของผมจนเกิดเสียงออกมาจากจุดนั้น ทำเอาผมใจละลายจนหน้าแดงแบบไม่รู้ตัวเลยสักนิดเดียว นัยน์ตาสีฟ้าครามที่ผ่านออกมาจากแว่นตาสีไลลิคนั้นแสดงให้เห็นถึงความซุกซนอย่างแรง

"ทำอะไรน่ะ!?!"

"ก็ข้าวมันเลอะนี่น๊าาาา~

ผมทำหน้าหงุดหงินจนรู้สึกเหมือนคิ้วที่ขมวดทั้งสองนั้นจะมาผูกติดกันเป็นปม เธอหยิบจานเปล่าของผมและเธอไปเพื่อที่จะล้างจาน ทันใดนั้นเองผมกระชากแขนของเธอแล้วใช้โอกาสนั้นประกบริมฝีปากกับเธอ แล้วพูดด้วยสีหน้าที่แดงก่ำ

"อย่าทำอย่างนั้นกับคนอื่นนะ"

เธอเงียบไปเล็กน้อยก่อนจะยิ้มด้วยใบหน้าที่แสนสดใส ตามปกติทำแบบนี้เธอจะไม่เป็นไรมาก แต่ตอนนี้หน้าของเธอมันแดงระเรื่อพอๆกับเมื่อคืนนี้ แล้วเธอก็ตอบออกมาด้วยน้ำเสียงหวาน

"อื้ม!!!"

-----------------------------------------------------

-End-To be continued 

ตะแต่งเสร็จแล้ว แต่งทันเวล่พอดี ตอนแรกผมคิดว่าตอนนี้จะออกไม่ทันซะแล้วแต่ก็ทันเวลาจนได้ ขอให้ทุกคนมีความสุขสนุกสนานกับวันป็อกกี้เดย์กันนะครับ อย่าถ้าชอบกดติดตามและมาแสดงความคิดเห็นกันเลยครับ