เวลเทียร์

    ใจกลางป่าเขาแห่งหนึ่ง ไกลห่างออกไปจากตัวเมืองสุดลูกหูลูกตา 

ปราศจากผู้คน...ไม่มีชาวพื้นเมือง ไม่มีชาวพลังธาตุ 

มีเพียงป่าเขียวชะอุ่มตลอดปีในอาณาเขตศักดิ์สิทธิ์

แสงทอจากทิวาแลราตรี ทอลงมากระทบผิวลำธารที่พลิวไหวตามแรงลม

เป็นระลอกคลื่น ทอประกายสีเงินตลอดวันเวลา

ไอสีเงินยวงลอยโผล่พ้นมาเหนือน้ำ 

ต่างมีทิศทางลอยไปยังบ้านหลังเล็กใจกลางเขา

ความอบอุ่น ความสว่างไสว และความงดงามของไอพลังศักดิ์สิทธิ์บริสุทธิ์

กระจายอยู่ทั่ว...

'เจ้าก้อนขาว'

เจ้าก้อน ห่อด้วยผ้านวมหนานุ่มสีขาว 

บุด้วยขนสัตว์เหมันต์

ห้วงเวลาที่สวยงาม

มีหนึ่งชายชรา หัวเราะร่า

สรรพสัตว์ เปล่งเสียงเสนาะหู

 สายลม คลอเคลียพัดผ่านแมกมวลไม้

ให้ดังหวึงหวางเป็นท่วงทำนองไพเราะ 

พลังธรรมชาติและสรรพชีวิต ต่างร่วมเข้ามาแซ่สร้องยินดี