ผมข้ามเวลามา 1000 ปีข้างหน้าแต่พบว่าโลกกลายเป็นโลกเวทย์มนต์ไปซะแล้ว

บทนำแห่งกาล

เคยมีอยู่ยุคหนึ่ง...
ยุคที่มนุษย์ไม่ต้องเงยหน้าขอพรจากดวงดาว แต่สามารถปลุกมันให้ส่องแสงตามใจปรารถนา

วิทยาการของพวกเขาก้าวไกลเกินกว่าที่จินตนาการจะตามทัน
เมืองลอยฟ้า แสงประดิษฐ์จากพลังงานควอนตัม
ยานอวกาศทะลุมิติ เครื่องจักรกลที่อ่านใจได้

พวกเขาเดินข้ามดวงดาวเหมือนเดินข้ามถนน
ควบคุมพลังงานของกาแล็กซีดั่งแค่ขุดน้ำจากบ่อ
และในที่สุด...พวกเขาก็เอื้อมมือไปสัมผัสสิ่งที่ไม่ควรแตะต้อง

…เหนือจักรวาล
…เหนือความรู้
…เหนือเหตุผลของมวลมนุษย์

แล้ว "สิ่งนั้น" ก็ตื่นขึ้น

อารยธรรมที่รุ่งโรจน์หลายแสนปี มลายหายไปในเพียงพริบตา
โลกถูกทิ้งไว้ในความเงียบงัน ผู้รอดชีวิตกลับคืนสู่พื้นดิน
วิทยาศาสตร์กลายเป็นคำต้องห้าม

และจากซากอารยธรรมที่พังทลาย—สิ่งใหม่ได้ถือกำเนิด

…เวทมนตร์

ไม่มีใครรู้ว่ามันมาจากไหน หรือมีอยู่ตั้งแต่เมื่อไร
พวกเขาเพียงแค่เรียนรู้มัน
บูชามัน
และใช้มัน…แทนคำอธิบายที่เคยมี

โลกใหม่จึงถือกำเนิดจากขี้เถ้าของโลกเก่า

และตอนนี้—หลังพันปีแห่งความเงียบ
สิ่งทีไม่ควรอยู่บนโลก…กำลังจะตื่นขึ้นอีกครั้ง 

---

สวัสดีทุกคนผมเองคนเขียนเรื่องปฏิบัติการสร้างสยามสู่มหาอำนาจตอนนี้ผมมีโปรเจคขนาดใหญ่ใหม่อยากลองแต่งแนวไซไฟที่มีความผสมกับเวทย์มนต์หน่อยๆ ขอฝากเรื่องนี้ไว้กับทุกคนด้วยนะครับ