พระปิ่นเองก็ลำบาก

นิราศอินทร์พรากเป็นนิยายกึ่งแฟนฟิค ที่เขียนให้มีเซ็ตติ้งร่วมจักรวาลเดียวกับลิลิตพระลอ ที่เล่าถึงความขัดแย้งระหว่างอาณาจักร เวทมนตร์คาถา และความรัก ท่ามกลางบรรยากาศของกลิ่นอายเมืองเหนือ แต่สิ่งเดียวที่นิราศอินทร์พรากไม่ได้รับมาจากลิลิตพระลอเลย คือสิ่งที่น่าจะทำให้มันมีโอกาสกลายเป็นนิยายฮิตได้มากที่สุด นั่นก็คือฉากเซ็กซ์ถึงพริกถึงขิง สะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบก น้องสาวของผมเขียนฉากพวกนั้นไว้ได้ชวนกระอักกระอ่วนและชืดชาไร้รสชาติ ชนิดที่ตัดเข้าโคมไฟยังสบายใจซะกว่า

ผมซึ่งถูกทำลายความคาดหวัง ถึงขนาดพิมพ์คอมเม้นวิจารณ์ไปด้วยวลีประเภท แฟนฟิคที่ทำให้กวีนิรนามสมัยอยุธยาต้องหลั่งน้ำตา(ในอีกความหมายนึงอะนะ)

หลังจากโดนน้องสาวตามมาอาละวาดถึงหอ เพื่อจิกหัวผมกลับไปดูใจตา ผมจึงต้องเสียสละวันหยุดอันน้อยนิด เก็บข้าวเก็บของเดินทางกลับบ้าน แต่เคราะห์ซ้ำกรรมซัด ดันเกิดอุบัติเหตุจนเข้ามาติดอยู่ในนิยายที่น้องสาวเป็นคนแต่ง