ฤดูร้อนนั้น ฉันอยู่ที่อเมริกา

 เรื่องนี้เป็นบันทึกเรื่องราวของเราที่ไปเรียนซัมเมอร์ที่อเมริกา เมือง Portland รัฐ Oregon ในช่วงปิดเทอมก่อนจะขึ้นปีสอง เราตัดสินใจไปเรียน 6 อาทิตย์ 

ซึ่งหลายคนตอนนี้อาจจะสงสัยว่าการไปเรียนซัมเมอร์คืออะไร

การไปเรียนซัมเมอร์คือไปเรียนภาษาในโรงเรียนซึ่งส่วนใหญ่ที่ไปกันก็เป็นโรงเรียนเอกชนที่เราต้องเสียเงินเพื่อไปเรียนเนี่ยแหละ ไม่ต้องสอบอะไร 

เราสามารถเลือกระยะเวลาที่เราจะไปได้โดยอยากไปแค่ไหนก็แล้วแต่เรา ไปแค่ 2 weeks ไปเป็นปีๆ ก็ได้ หรือที่นิยมไปกันก็คือ 2 เดือน เดือนครึ่งอะไรประมาณนี้ ซึ่งเป็นระยะเวลาที่นักเรียนปิดเทอมกัน แต่ก็มีพวกคนวัยทำงาน หรืออายุมากๆไปก็มี 

เริ่มจากการสมัครเรียนเราติดต่อ agent ซึ่งปัจจุบันมี agent ต่างๆเยอะมาก ลอง search หาใน google ก็จะขึ้นมาเต็มเลย

Agent จะเป็นคนแนะนำว่าประเทศที่เราสนใจมีเมืองอะไรบ้าง

และในเมืองนั้นมีโรงเรียนสอนภาษาอะไรบ้าง

ซึ่งแต่ละโรงเรียนก็จะมีเรทราคาค่าเรียนต่างกัน ขึ้นอยู่กับค่าครองชีพเมืองนั้นด้วยแหละ

พอเราเลือกได้ agent ก็จะติดต่อเรื่องเรียนกับทางโรงเรียนให้เรา ทำเอกสารให้ ดูเรื่องวีซ่า 

เรื่องตั๋วเครื่องบิน ( อันนี้ถ้าอยากจองเองก็ได้ มันอาจจะถูกกว่า ) 

เรื่องที่พัก 

ซึ่งก็มีค่า service charge อยู่แล้ว

ครั้งนี้เราไปเรียนที่ kaplan หลายคนอาจเคยได้ยินชื่อมาบ้าง เพราะโรงเรียนนี้มีสาขาอยู่หลายประเทศ และมีการโปรโมทโรงเรียนตัวเองอยู่พอตัว

ส่วนเรื่องที่พักเราสามารถเรื่องอยู่ที่หอพักของโรงเรียนได้ถ้าโรงเรียนนั้นมี

หรือไม่ก็อยู่กับโฮส

ถ้าเก่งๆไม่กลัวอะไรก็หาที่พักเองเลยพวก apartment ไรงี้

แต่สำหรับเรา เราเลือกอยู่กับโฮสอยู่แล้ว จะได้พูดกับเค้าเยอะๆ 

และเรามีความหวังลึกๆว่า

ถ้าโฮสดี อะไรหลายๆอย่างมันจะดี

แต่ ถ้ามีปัญหากับโฮสล่ะ 

ก็ต้องยอมเสียค่าเปลี่ยนโฮสไง 

แล้วเราควรทำยังไง เรากำหนดอะไรเองไม่ได้ ดังนั้นสิ่งที่เราทำก็คือ

ไปไหว้พระขอให้ได้เจอโฮสที่ดี

นี่เป็นค่าใช้จ่ายคร่าวๆ

บางคนอาจมีคำถามว่า

ค่าเรียนก็แพงขนาดนี้ ไปเรียนแป้บเดียว จะได้ภาษาจริงหรอ มันคุ้มไหม

เราบอกเลยว่า

มันขึ้นอยู่กับปัจจัยอะไรหลายๆอย่าง ทั้งโชคชะตาที่เราจะได้เจอกับผู้คนแบบไหน สภาพบรรยากาศในโรงเรียน เพื่อน 

บ้านโฮสเป็นยังไง 

ขึ้นกับโอกาสต่างๆ

และที่สำคัญที่สุด อยู่ที่ตัวเราด้วย 

อย่าอายที่จะพูด แต่เข้าใจเพราะครั้งแรกที่เราไป เราก็รู้สึกอายเหมือนกัน คือเราต้องรีบปรับตัวให้เร็วที่สุด ให้คุ้มกับเงินที่เสียไปด้วย

ก่อนหน้านี้เมื่อปีที่แล้ว เราก็ไปซัมเมอร์ที่นิวซีแลนด์ ที่เมืองโอ๊คแลนด์ 

เรารู้สึกชอบมาก มันเหมือนไปเปิดประสบการณ์ใหม่ เจอผู้คนใหม่ๆเลย

โฮสก็ดีมากๆ จำได้ว่าตอนกลับไทย ร้องไห้หนักมาก คิดถึงโฮส

แต่ตอนนั้นรู้สึกตัวเองยังได้พูดภาษาอังกฤษไม่มาก อาจจะเป็นเพราะเดินทางไปต่างประเทศคนเดียวครั้งแรกด้วย และเราก็อาย บวกกับสำเนียงฟังยาก พอฟังไม่ค่อยออก ก็พูดกับคนอื่นไม่ค่อยรู้เรื่อง 

ครั้งนี้เลยเปลี่ยนใหม่ขอไปเมกาบ้าง เมือง Portland ที่ไม่ค่อยมีคนไทย และเชื่อว่าสำเนียงจะฟังง่ายกว่า

และเราจะพยายามไม่กลัว ไม่อายอะไร เพราะนี่จะเป็นครั้งที่สองที่ไปซัมเมอร์แล้ว ถือว่าพอมองภาพออกว่ามันจะเป็นยังไง

จุดประสงค์ของการไปซัมเมอร์ครั้งนี้คือ 

ไปฝึกพูดภาษาอังกฤษ และฝึกฟังให้ดีขึ้น 

ไปเที่ยว

ไปหาประสบการณ์

ไปสร้างความทรงจำที่นั่น

เรื่องราวทั้งหมดที่เราเขียนรวมถึงบทสนทนาต่างๆเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง

รวมถึงความรู้สึกของเราด้วย

หวังว่าเรื่องราวที่เราเขียนจะทำให้คนอ่านพอมองเห็นภาพการไปเรียนซัมเมอร์ พร้อมกับให้ความบันเทิงไปด้วย อ่านเพลินๆก็ได้ 

คิดซะว่าเรามาเล่าเรื่องให้ฟังละกัน

มีอะไรคอมเม้น ติชมได้หมดเลยนะ

เราชอบเขียน รู้สึกมีความสุขเวลาทำ เหมือนเป็นงานอดิเรกเวลาเครียดๆ เซ็งๆอะไรก็ช่วยให้ยิ้มขึ้นมาได้เองโดยที่สมองไม่ได้สั่ง

( ไม่ได้บ้านะ )

ข้อมูลเกี่ยวกับผู้เขียน

เราอายุ 19 

จบมอปลายที่เตรียมอุดม ตอนนี้กำลังเรียนปีสองที่คณะทันตแพทย์ มหิดล แน่นอนการเรียนที่หนักมากๆ มีเวลาว่างปิดเทอมนานสุดก็คือปีหนึ่งขึ้นปีสองเนี่ยแหละ สองเดือนกว่าๆ ปิดเทอมนี้เลยตั้งใจจะไปซัมเมอร์ไปใช้ชีวิตให้คุ้ม จะทำทุกอย่างที่อยากทำ 

ไปอยู่ในโลกแห่งความฝัน 

ก่อนจะกลับเข้าสู่โลกแห่งความจริงอีกครั้ง

ข้อมูลการติดต่อ

Facebook kuanpradit nalina

Instagram pa.nest

มีไรอยากถาม ถามเรามาได้ตลอดเลย เรายินดีตอบน้า