RUNECHEER

ลำดับตอนที่ #17 : ตอนที่ 017 ผู้เฝ้าประตูบานแรก

ตอนที่ 017 ผู้เฝ้าประตูบานแรก





ซิเรียเดินนำหน้าทุกคนเข้ามาภายในห้องที่เต็มไปด้วยเศษซากโครงกระดูคนตายจำนวนมหาสาร ภายในห้องนั้นมืดสลัวแถมยังมีกลิ่นเหม็นอับของซากเศษร่างวิญญาณพวกนั้น แต่ถึงแม้ว่าจะมืดมันก็ยังสามรถมองเห็นประตูฝั่งตรงข้ามลิบๆ





“แปลกจัง ไม่เห็นมีใครเลย”ซิเรียเอ่ยออกมาลอยๆ ขณะที่กวาดสายตาหาสัญญาณชีวิต





ความมืดที่อยู่รอบข้างตัว ทำให้ทุกคนรู้สึกเสียวสันหลังวาบๆ เมื่อรวมกับกลิ่นอายของซากโครงกระดูกแล้ว ที่นี่ก็กลายเป็นสุสานดีๆเลยทีเดียว



ฟุบ!!



เสียงของบางสิ่งที่ตกลงสู่พื้นเบื้องล่าง ทำให้ทุกคนรีบกวาดสายตามองหาเจ้าของเสียงซึ่งอยู่ในความมืด จนเมื่อแองจี้สังเกตุเห็นบางอย่างตกลงมาจากเพดานที่อยู่สูงขึ้นไปเกือบๆห้าชั้น เธอก็กรีดร้องออกมาโดยที่ไม่ตั้งใจ แต่รีเซ่ปิดปากเธอเอาไว้ซะก่อน เด็กหนุ่มมองขึ้นไปเบื้องบนและพบว่า มีร่างสีดำสนิทเกาะอยู่เหนือประตูอีกฟาก ร่างนั้นกำลังและเทะเล็ม กระดูอย่างเอร็ดอร่อย (อร่อยตายอ่ะ - -“) จนเมื่อมันสังเกตุเห็นพวกเขา มันจึงทิ้งกระดูกมนุษย์ที่ถืออยู่เต็มมือ และกระโดดลงมาจากเพดาน



ตุบ!!



ร่างนั้นใช้ขาที่ไม่คล้ายมนุษย์ซะเท่าไรยันพื้นเอาไว้อย่างนิ่มนวญ ก่อนที่มันจะหันมามองพวกเขาอย่างพินิจพิจารณาทีละคน ด้วยใบหน้าที่อัปลักษ์นั้นทำให้พวกเขาทั้งหมดถึงกับสะอิดสะเอียนกับภาพเบื้องหน้า สิ่งที่พวกเขาเห็นคือร่างของอมนุษย์ตนหนึ่ง ซึ่งใบหน้ายับเยินเหมือนกับโดนรถสิบล้อทับมา เลือดสีแดงที่แห้งตกสะเก็ดติดเต็มใบหน้านั้น ร่างกายที่ดูผอมเห็นกระดูกซี่โครง แขนทั้งสองข้างของมันยาวกว่ามนุษย์ทั่วไป มันยาวจนลากดินเหมือนกับพวกกอลิล่าและลิงชนิดอื่น ดวงตาสีขาวแบบไร้วิญญาณ ซึ่งทำให้มันดูเหมือนซากศพมากกว่าสิ่งมีชีวิต



“แฮ่......พวกเจ้าจะมาเป็นอาหารของข้าอย่างงั้นน่ะรึ หึหึ”ร่างนั้นถามด้วยเสียงที่ดูแหบแห้ง พลางมองพวกเขาอย่างพินิจพิจราณาว่าจะกินใครก่อนดี (- -)



“อืมเด็กผู้หญิงสิ.....ที่อร่อยที่สุด ต้องเป็อาหารมื้อหลัก โดนเฉพาะเจ้า”อมนุษย์ตนนั้นพูดพลางมองไปที่แองจี้ทำให้เธอถึงกับสะดุ้ง แต่เมื่อเธอรู้ตัวอีกที ร่างนั้นก็อยู่ข้างหลังเธอพลางจับดูที่คาง  แล้วค่อยๆไล้ลงมาเรื่อยๆ จนเด็กสาวถึงกับสะดุ้งสุดตัว







ฟ้าว!!  

มีดจำนวนสามเล่มถูกปล่อยออกไปพร้อมกัน และพุ่งเข้าใส่ร่างนั้น แต่ด้วยความรวดเร็วดั่งสายฟ้ามันจึงหลบได้อย่างหวุดหวิด



“หึหึ...ชอบเล่นทีเผลอหรอ”มันพูดออกมาก่อนที่จะพุ่งเข้าใส่กาย แต่แซกซีรัสวิ่งเข้ามาขวางพร้อมกับชักดาบออกจากฝัก แล้วผ่าเข้าที่ร่างนั้นจนมันขาดออกเป็นสองท่อน



“ชิ..”ชายหนุ่มเก็บดาบเข้าฝัก ก่อนจะมองที่ซากของอมนุษย์ซึ่งถูกผ่าออกเป็นสองท่อน







ฟูบ!!







ทันใดนั้นร่างทั้งสองที่เพิ่งถูกผ่าไปเมื่อครู่ก็รวมตัวกันใหม่อีกครั้ง จนกลายเป็นอมนุษย์ตนเดิม มันเสยะยิ้มออกมาใส่แซกซีรัส



“แหม.....เจ้าเป็นคนแรกเลยนะที่ทำร้ายข้าได้  แต่ว่าข้าน่ะเป็นอมตะ”มันพูดแล้วก็วิ่งตรงเข้าใส่ชายหนุ่มซึ่งยืนอยู่ห่างจากมันไม่มากนัก



ชิ้ง!!



แซกซีรัสชักดาบออกจากฝักพร้อมกับฟาดลงไปยังร่างที่พุ่งเข้ามา มันขาดออกจากกันเป็นสองท่อนอีกครั้งแต่กลับวิ่งเข้ามาต่อ และประสานร่างกายที่ขาดออกเป็นสองท่อนให้กลายมาเป็นดั่งเดิมด้วยความเร็ว



“อะไรกัน!!”แซกซีรัสอุทานออกมาด้วยความแปลกใจ ร่างของกึ่งมนุษย์นั้นวิ่งเข้ามาจนถึงตัวชายหนุ่ม ก่อนที่จะฟาดเขาด้วยกรงเล็บ แต่ด้วยความเร็วของเขา ทำเกิดบาดแผลขึ้นที่ใบหน้าของชายหนุ่ม เหมือนกับโดนบางอย่างเฉียวเข้า



“ฮึ่ม!!”รีเซ่พุ่งเข้าใส่ร่างนั้น แต่โดนแซกซีรัสใช้ดาบขวางเอาไว้



“ชั้นจะจัดการเจ้านี่เองอย่าข้ามายุ่ง!!” เขาตอบแบบเย็นชาก่อนที่จะพุ่งเข้าใส่ร่างเจ้าสิ่งมีชีวิตกึ่งมนุษย์  ชายหนุ่มฟาดดาบลงไป ร่างนั้นกระโดดหลบอย่างฉิวเฉียดพร้อมกับฟาดกรงเล็บมาที่เขา ชายหนุ่มรับการโจมตีนั้นไว้ได้ ก่อนที่จะวิ่งอ้อมไปข้างหลังของมันแล้วฟาดดาบตัดเข้าที่หัวของมันจนขาดออกจากบ่า แต่มันก็ผสานเข้ากับบ่าโดยเร็ว



“แซก’ สู้มันไม่ได้หรอกน่า!!”เอมิลี่ร้องออกไปด้วยความเป็นห่วง และชักปืนออกมาจากสายสะพาย และเล็งไปที่ร่างนั้น แต่โดนซิเรียเอามือห้ามเอาไว้ก่อน



“อย่าดูถูกฝีมือของแซกซีรัสมากขนาดนั้นนะ เอมิลี่ แซกฯน่ะ เป็นถึงหมายเลขเจ็ดเชียวนะ  เรายืนรอเขาดีกว่า”ซิเรียบอกกับเด็กสาว ก่อนที่จะหันกลับไปมองการต่อสู้เบื้อหน้า



“แก....บังอาจตัดหัวข้า”อมนุษย์ตนนั้นเอ่ยออกมาด้วยความโกรธ มันวิ่งตรงไปยังแซกซีรัสก่อนที่จะฟาดกรงเล็บที่แหลมคมของมันเข้าหาแซกฯ แต่เขาก็รับไว้ได้ ชายหนุ่มตวัดดาบของเขาขึ้นตัดแขนของมันออก ตามด้วยผ่ากลางลำตัว ก่อนที่จะหมุนตัวลอยขึ้นกลางอากาศตัดหัวของมันออกมาอีกครั้ง ชายหนุ่มก้มลงกับพื้นตัดขาทั้งสองข้างของมันขาด  ก่อนที่จะฟาดดาบลงไปตรงๆ ทำให้ร่างอมนุษย์นั้นกลายเป็นแค่ชิ้นเนื้อเท่านั้น เลือดสีเขียวของมันไหล่นองพื้น  พร้อมกับแถมกลิ่นที่เหม็นเขียวเป็นที่สุดมาด้วย



“ก....แก....ต้องตายยยย!!”ส่วนหัวที่หลุดออกจากร่างที่กลายเป็นแค่ชิ้นส่วนเอ่ยออกมาด้วยความโกรธเป็นที่สุด ก่อนที่มันจะรวมตัวอีกครั้งด้วยความรวดเร็ว แต่คราวนี้มันได้รวมเอาเศษกระดูกรอบข้างเข้ามาด้วย จนสูงมากขึ้นเรื่อยจนเกือบจะติดเพดาน กลายเป็นปีศาจมังกรร่างยักษ์ที่มีสามหัว ที่ลำตัวทั้งหมดของมันเป็นโครงกระดูกจำนวนมากที่ประกอบเข้าด้วยกัน ซึ่งถ้าดูแล้วคล้ายกับร่างของมังกรสีขาวที่ทำมาจากกระดูกล้วนๆ ตรงกลางลำตัวมีร่างของอมนุษย์ตนนั้นติดอยู่ตรงกลาง



“ข้า...เปลี่ยนใจแล้ว ข้าจะไม่กินเจ้า แต่......ข้าจะฆ่าเจ้าซะ!!”มันพูดพร้อมกับ ใช้ส่วนหัวของมังกรโครงกระดูกงับลงไปที่พื้นซึ่งมีแซกซีรัสยืนอยู่   ชายหนุ่มกระโดดหลบทำให้พื้นหินที่อยู่เบื้อล่างแตกละเอียดไม่มีชิ้นดี มังกรโครงกระดูกยังโจมตีต่อด้วยหัวที่สองและสามตามลำดับ แซกซีรัสหลบได้หมดทุกครั้งชายหนุ่มวิ่งกระโดด ไต่ขึ้นไปตามคอยาวๆของมัน ก่อนที่จะตัดมันออกจากร่าง  ชายหนุ่มวิ่งไต่ต่อไปจนถึงลำตัวของมันก่อนที่จะกระโดดข้ามไปยังคอของมันซึ่งอยู่อีกด้าน และตัดมันออกแต่มันไม่ขาด หัวของมันอันที่หนึ่งพุ่งเข้ามาอีกครั้ง หวังจะงับร่างของแซกซีรัส  แต่ชายหนุ่มกระโดดหลบได้แล้วไต่ไปยังหัวของมัน ทำให้สิ่งที่เจ้ามังกรงับงับนั้นคือหัวของมันอีกอันแทน



“แกตาย!!” อมนุษย์ตนนั้นตะโกนออกมา ทันใดนั้นหัวของเจ้ามังกรโครงกระดูกก็งอกออกมาใหม่อีกครั้ง พร้อมกับพ่นหัวกระโหลกออกมา แซกซีรัสปัดป้องการโจมตีที่เป็นห่าฝนนั้นได้หมด เขาวิ่งเข้าไปใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่ จะตัดหัวนั้นออก ทำให้ตอนนี้มังกรโครงกระดูกเหลือหัวเพียงหนึ่ง



“หน่อย...มันไม่ตายซะที!! งั้นชั้นคงต้องใช้วิธีนี้แล้ว”แซกซีรัสเริ่มมีน้ำโห ก่อนที่จะดิ่งลงสู่พื้น ชายหนุ่มพุ่งลงมาจากร่างของมังกรโครงกระดูกก่อนที่เริ่มร่ายเวทย์



“ถ้าฆ่าแกด้วยดาบไม่ได้ก็ต้องใช้เวทย์มนต์แล้วล่ะ!!”แซกซีรัสตะโกนออกไป ก่อนที่จะเกิดแสงสีแดงขึ้นรอบตัวเขา



..................ด้วยแสงสว่างแห่งเปลวไฟ..................



.....................ไฟร์เยอร์ ออฟ ฟินิกซ์..................



เกิดเปลวไฟจำนวนมหาสารพุ่งออกมาจากข้างใต้มังกรโครงกระดูก ทำให้มันดิ้นทุรนทุรายอยู่ด้วยความร้อนรน จนกระทั่งเผาร่างของมันจนหายไปหมดกลายเป็นแค่ผงขี้เท้าปลิวไปตามลม



“ถ้าไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตล่ะงานนี้”แซกซีรัสพูดพร้อมกับเก็บดาบเข้าฝัก ก่อนที่จะเดินไปสบทบกลุ่ม





ครืน!!





เกิดแผ่นดินไหวขึ้นชั่วขณะหนึ่งก่อนที่จะหายไปอย่างรวดเร็ว ประตุฝั่งตรงข้ามค่อยๆเปิดออกมาอย่างช้าๆ แต่ก็ยังไม่สามรถมองเห็นห้องฝั่งตรงข้ามได้อยู่ดี





“ชิ.......แค่ด่านแรกก็เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกันแฮะ”แซกซีรัสเอ่ยออกมาลอยๆ ก่อนที่จะเดินนำหน้าทุกคนเข้าประตูฝั่งตรงข้ามไป





รีเซ่ซึ่งมองดูสถาณการณ์ที่เกิดขึ้นโดยตลอด พึ่งที่จะสังเกตุว่าเด็กสาวผมสีแดงที่ยืนอยู่หลังเขานั้นตัวสั่นระริกด้วยความกลัว และดวงตาของเธอกลับดูมัวหมองผิดไปจากเดิม   เขาจึงหันกลับไป



“คือ.....ขอโทษนะ”รีเซ่กล่าวขอโทษออกไป ทำให้แองจี้ซึ่งกำลังตัวสั่นระริกหันมามองเขาด้วยความสงสัย



“เรื่อง.....อะไรยะ”เด็กสาวตอบเสียงเย็นชา แต่สำหรับเด็กหนุ่มแล้วมันดูน่ากลัวเหมือนกับแม่ของเขาไม่มีผิดเพี้ยน



“ก็.......ฉันปกป้องเธอไม่ได้นิ”รีเซ่ก้มหน้าก้มตาตอบออกไป



“แต่ว่าครั้งต่อไป ฉันสัญญาฉันจะปกป้องเธอเองนะ........ ฉันสัญญา”เด็กหนุ่มตอบออกไปเสียงหนักแน่น สายตาของเขาดูมุ่งมั่นมากกว่าที่เคยเป็นมา  



“บ...บ้า”เด็กสาวได้แต่ตอบออกไปอย่างนั้น เพราะตอนนี้เธอกำลีงซ่อนใบหน้าที่แดงก่ำของเธอเอาไว้



“แต่.......ฉันจะลองเชื่อนายดูนะ คิก”เธอตอบออกไปพร้อมกับยิ้ม แล้วรีบเดินไปยังประตูพร้อมกับทุกๆคน





.............ฉันจะปกป้องเธอเอง..............





เหลือเวลาอีก 3 วัน 23 ชม.



............................................................................................

Nakato

ง่า...........ตอนนี้ผมแต่งช้าจริงๆเลย ขอโทษทุกๆท่านด้วยนะครับ คือผมเพิ่งจะสอบเสร็จอ่ะนะ (ข้อสอบโหดมาก) เพิ่งเปิดเรียนก็สอบแล้ว โรงเรียนนี้โหดเจงๆ - -



ปล.สำหรับตอนนี้ผมของดเรื่อง Character Profiles เอาไว้ก่อนนนะครับ ตอนหน้าจะเอามาลงให้ก็แล้วกัน _/\\_



.........................................................................................

Thank you very much for ~Kirinokachan~



ขอบคุณมากๆเลยครับทึ่ติวให้ผมแถมยังยอมหายโกรธด้วย (ถ้ามาอ่านนิยายผมก็คงจะดี เฮ้อ........ ^^”)





...................................................