คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
[ีโฮส์ผมือระบบ้วยเหลือยในวันสินโล]
เ็หนุ่ม : ........
[ผมมีหน้า้วยีวิอโฮส์เวลาทีโฮส์อยูในอันราย และะ่อยแนะนำวิธีารเอาีวิรอในยามที่โอส์เผิวิฤิ โฮส์ผมเป็นระบบมีประโยน์มาเลยนะ ผมะสภาริทีผมมอบหมายใหุ้เหมือโฮส์ทำสำเร็ะมีร่าวันให้แนนอน ารสือสารโฮส์แ่ิในใ็เพียพอแล้ว ไม่ำเป็น้อยับปาพู ผม็เาใว่าโฮส์ำหลัิอะไรอยู]
เ็หนุ่ม : ' โอเรแล้วผมอทำอะไรอ'
[รวบรวมสเบียหรืออาหาร โฮส์วนวาระเป๋าเป้ ริไปในรัวแล้วยิบอาหารทีพอะใสในระเป๋าอุไ้พวอาหารแห่และน้ำ แล้ว็เสื้อผ้าบาุ มีหรืออะไร็ไ้ไวป้อันัว เพราะ้วแรๆพว้อมบี้ะเิน้ามา ำแนะนำเหมือโฮส์ออาบ้านแล้วเอ้อมบี้ โฮส์อี้ทีหัวหรือัอพวมันับถึะายห้ามทำเสียัพวอมบี้ะามเสียและลิ้นเลือับโปรระวั แล้ว็อยาให้โนวนหรือโนันะับ ไม่อยาันุไ้เป็นเหมือนพวมันแนนๆ ]
เ็หนุ่มรับฟัเียบๆถึะ ุน เล็น้อยแ่็ทำามำแนะนำอยาระวั เินไปยิบระเป๋าในห้อเปิูเสื้อผ้ายิบุออมาสอสามุใสในระเป๋าับผ้าปิปาสีำ ยิบไม้เบสบอล้าูโทรศัพท์ สายา เสื้อผ้า แล้วเินไปทีรัวเพือเปิููว่ามีอะไรบา เายิบน้ำว ม๋าม๋า อาหารระป๋อ นม ไฟายาย ใสไวในระเป๋า ยิบมีสั้นใสไว้าระเป๋าเพือุเิน เินไปอีห้อ ยิบุปมพยาบาลเบื้อ้นที่ทุบ้านอมีิไว เือ ระบอน้ำ เ็หนุ่มเินไปที่ห้ออุพ่อที่ไปทำานทีอืน ไปเปิู้าเีย ยิบปืนสั้นออมาเน็บไว้าเอว แล้วเปิูอีบาน
พ่ออเ็หนุ่มเป็นนัสะสมอาวุธ และมีใบอนุาถูอามหมาย เ็หนุ่มำหลัิว่าะทำไี ็มีเสียอระบบัึ้นมา
[อแสวามยิ้นี้วยโฮส์ ภาริรวบรวมสเบียสำเร็ ุไ้รับราวัล : ผลึริสัล ปล็อลอ่อมิิ]
เ็หนุ่มเห็นมุมวาลาออปรา ผลึริสัล : 1 ปล็อล็อมิิ
เ็หนุ่ม : ' ผลึริสัลมันืออะไร'
[ือพลัานับ โฮส์]
เ็หนุ่ม : ' พลัาน ' //ล้ำหน้า
[ินไับ โฮส์ เพิมระับพลัพิเศษ หรือ ทำให้ัวเอมีพลัพิเศษไับโฮส์ แ่็เสียอยูเหมือนันนทีไม่มีพลัแล้วอยามีินมันเาไปสุมสีสุมห้าไม่ไ้นะ ุอทำให้ผลึริสัลเป้นยาสะอนถึะินมันเาไปไ้ แ่วามสำเร็มีนอยมาับ ุอทนวามเ็บปวแล้วเป็นไให้ไ้อมีสิ ถ้าุรับมันไม่ไวุะายแล้วลายเป็นอมบี้ับ แ่เหมือุทนไ้นวามเ็บวและไหายไปุอบเสียวแล้วละับว่าุะไ้พลัอะไร ]
[ออผมลืมบอไปผลึริสัลนอาภาริแล้ว ไ้าหัวอมบี้วิวันาาร ยิระับสูผลึยิอนไห่และสีแมนนะับ โอะ!! ผมลืมบอไปอีเรื่อหนึ่ มัน้วยให้วามเนือยราอุหายไปไ้อนุไ้พลัถึีำัแล้ว]
เ็หนุ่ม : 'เหมือนเพิมมานารายเม อะไรีรอ'
[โฮส์ะิยััน็ไ้ับ ]
เ็หนุ่ม : ' แล้วมิิืออะไร '
[ไ้เ็บอหรืออาหาร ไโฮส์]
เ็หนุ่ม : 'โอเร '
เ็หนุ่มวา อาวุธทัหมเ้าไป แล้ว็เินลับไปในรัววาอารอาหารทัหม เินยอนไปที่ห้ออัวเอวาเสื้อผ้าอไ้ทัหมลและหนัสือับแผ่นหนัลมิิ อมามายลไปในระเป๋าเป้ใบเล็ๆ แ่อทั้หมทีใสลไปลับเหมือนยัเพิ่เิมแ่รึ่เียวเท่านันเอ
[ผมนี้เ่ิๆ แป๊ปเียว็้วยโฮส์ปล็ล็มิิ แถมยั้วยเื่อม่อมิิับระเป๋าเป้อโฮส์ เท่านี้โฮส์ใส่อะไรในระเป๋าเป้ไ้ามสบายหายห่ว!]
เ็หนุ่มเินไปนััรโฟา ิอะไรเรื่อยเปือย พร้อมเสียอวาม้วยเหลือ เสียรี๊ร้อมาเป็นละยะๆ ิไปิมาเสียอระบบัึ้นเรียสิเ็หนุ่ม
[ภาริ หาทีสถานทีปลอภัยหลบ่อนัวแล้วรอสิใวเ็สิบสอั่วโม]
เ็หนุ่ม: 'โอเรมีไระบอผมอีไหมับ'
[เื้อไวรัส ระายายไปทั่วโลแล้วโฮส์ถ้าโนมันเาะทำให้ผู้นหมสิ ัวร้อนเหมือนเป็นไร่าายเ็บปวยาลนแร โฮส์อหาทีปลอภัยเพือนอนรัษาัวเอะมาสลบลาถนนหรือบ้านที่ไม่แแรไม่ไ้ โฮส์ไม่อยาถูอมบี้ินไ้ไหมับ ้เหมือโฮส์มันไปไ้โฮส์ะไ้พลัพิเศษ แ่ถ้าโฮส์รอสิไวไม่ไ้โฮส์็ะลายเป็น้อมบี้]
เ็หนุ่ม: ' โอเร'
เ็หนุ่มประรอสิ หัวทีเริมร้อนเหมือนเป็นไไว รู้สึมึนหัวแล้วเปิประูวิถึอไม้เบสบอสไลีอมบี้ทีวาทาเา รไปโรูมรถวาหาุแรถบ้าน แล้ววิไปไุแเปิประเินึนไปปิประูล็อรีบวาประเป๋าเินริไปนอนที่เียทันที
ท้อฟ้า้านอไรแส ่ำืนอันเีบเหา ประารว่าแปสวนเาสู่ารหลับไลไม่ไ้สิาพิษไ้ ้วเ่าอวันทั่วทุพื้นทีเิปราาร์ฝนาว เศษอุาบาำนวนมาเลนผ่านท้อฟ้าหมูาว ลพืนโลนำเือไวรัส ให้แผลระายไปทุทิทา
เ็หนุ่มลืมาืนึ้นมาเหมือพนเ็สิบสอั่วโมไปแล้ว เ็หนุ่มอยลืมาแล้วลุึ้นบิีเีย มอบไปรอบพายในัวรถ ึเินเินไปมอทีหน้าาสิทีเห็นือ อมบี้เินยัวเยื่อเ็มไปหม
[โอ โฮส์ ีัทีุืนมาแล้วไม่เป็นอะไร]
เ็หนุ่ม : .......
[ุรู้ไ้ไหม่ับโฮส์ผมเป็นหวุแ่ไหน]
เ็หนุ่ม : ' อืม....แล้วเราอทำอะไรอ'
[โฮส์อหาสเบีย เพิมและหานทีไวใไ้รวมเินทาไปับโฮส์้วย ัวนเียวในสถานะารแบบนี้ไม่นารอับโอส์]
เ็หนุ่ม : 'อืม'
เ็หนุ่มับรถไปุปเปอมาเ็แถวบ้านทันทีละยะทาไม่ไลมานั เาอรถริถือไม้เบสบอลไลีอมบี้ทันทีแล้ว ไ้พลัมิิทีไ้มาวาเอาอทัหมไนุปเปอทันทีแปปเียวั้นว่าว่าปวาวในพิบาเ็หนุ่มเินออาุบเปอำหลัะเินไปทีรถอเา แ่แล้วเสียระบบทำให้เ็หนุ่มหยุเินทันที
[ภาริ้วยเหลือน ให้ออาอมบี้แล้วรับเาลุ่ม]
เ็หนุ่ม : ....
เ็หนุ่มเปลือนเส็นทารีบวิริไปามเสียปืน พบับายหนุ่มนหนึ่ำหลัอยูในวรอมอมบี้ เ็หนุ่มไม่รอาวิเอาไม้เบสบอลฝาไปทีหัวออมบี้พลอมหลบลเล็มที่พยามพุเามาวาัวเอ ไลฝาแปปเียวลอมบี้นอนาย ทััวเ็มไป้วยเลือเ็หนุ่มเินไปหาายทันที
เ็หนุ่ม : ุไม่เป็นไรนะับ
ายหนุ่ม : อาอบุที้วย
เ็หนุ่ม : ไป้วยันไหม ไปนเียวผมว่ามันอัรายนะ
ายหนุ่ม : ไ้ส
ทั้สอรีบวิึ้นรถ เพือหนีอมบี้ทีามเสียปืนมา เ็หนุ่มหนับนเีย สวนายหนุ่มยืนทัสอมอหน้าันไปเ็หนุ่มทนไม่ไวเลยออปาถาม
เ็หนุ่ม : ุมาทำไรทีนี้ับ
ายหนุ่ม : อา พอทีมาทำานไม่รู้ว่าเิอะไรึ้น แ่ที่รู้ๆ อบุที้วยอีรั้
เ็หนุ่ม : ับ
[ภาริสำเร็ ุไ้รับร่าวัน : ผลึริสัล และ ปล็อล็อหมอปรุ่ยา]
[โฮส์ยิ้นี้วยุีอมบี้รบ 50ัว
ปล็ล็อ ร้าน้าในนี้โฮส์สามารถื้อสิล
พลัวิเศษ(มีแโฮส์ทีไ้ ถ้าโฮส์อยาให้เพือนรวมทามีโฮส์อไ้ผลึมาทำยา) และวใสยา สมุนไพร และอืนๆ แ่โอส์็อหาสเบียมาเ็บไวอยูีเพือวามปลอภัยอัวโฮส์เอ]
[เอาละโฮส์วนับรถไปทีอืนแล้ว เพราะยิิยูนานะึูพวอมบี้ และโอส์หามับรถอนลาืนมันอันรายมาับ]
เ็หนุ่ม : เราออไปาทีนี้ันเถอะ อีอยาไ้ลำอพัผมไม่อยาให้ับรถอนลาืนเทาไรมันอันราย
ายหนุ่ม : ไ้สิเียวันับรถให้เอ
เ็หนุ่ม : ไ้ับ
รถไ้ับออไปาเหมือเล็ๆมีสิีวาเล็นอย พวเาอาอมบี้ทีวาทา เ็หนุ่มแอบเ็บผลึามทาใสไวในทุมเล็ๆเพือทีะไ้เ็บไวทำยาเพิมระับอละรัษาไปในัว ที่รู้มาาระบบอีือมัน้วยยืนอายุ ทำให้ผู้มีพลัพิเศษึอายุยืนเลย็ว่าไ้แถมทำให้หน้าเ็หลอีาหา
เหมือะวันลับอบฟ้าเป็นเวลาลาืนพวเาอรถ้าทาเ็หนุ่มื้อสิลบาเรียไวันโรทีพยามะเามาโมยรถอนพวเาหลับ เ็หนุ่มให้สิลลาบาเรียไวแล้วเริมทำอาหาร่ายๆเ็หนุ่มะทำ้าวหอไลิ้นหอมอบอวนไปทัวรถเหมือเส็เ็หนุ่ม็ทำุบ่ายไวินับ้าวหอไ ายหนุ่มลาโ๊ะเล็ๆไวรพืน เ็หนุ่มเริมเอาอาหารมาว่าไวบนโ๊ะ พวเาทั้สอเริมินัน้วยวามเียบพอินเส็เ็หนุ่มเ็บ านไปลาสวนายหนุ่มไปอาบน้ำ พอเ็หนุ่มลาานเส็็เป็นเวลาที่ายหนุ่มออมาาห้อน้ำพอี เ็หนุ่มไปอาบอออมาึพาันแยย้ายไปนอนันทันที
(หน้าาอาหาระ=^=หน้าอร้อยเห็นแล้วหิว้าวึ้นมาทันทีะ)
ความคิดเห็น