ท่านพ่อท่านแม่เจ้าขา ข้าอยากกลับบ้าน!

     ฟู่หนิงลี่ตั้งแต่เด็กไม่เคยย่างเท้าออกจากบ้านไปเที่ยวไหนไกล ตลอดมามีเสี่ยวมี่คอยเป็นเพื่อนเล่นมาตลอด ครอบครัวของนางก็รักและเอ็นดูนางมากเป็นที่สุด แต่เสี่ยวมี่หนอเสี่ยวมี่ เหตุใดเจ้าจึงแต่งงานไปเร็วเหลือเกิน(เอ๊ะ หรือข้ากันแน่ที่ไม่ได้แต่งงานสักที) ยังไงก็เถอะ พอเสี่ยวมี่แต่งงาน ข้าก็ไม่มีเพื่อนเล่นอีกแล้ว ไหนๆก็ไหนๆ ขอลองออกไปท่องยุทธภพหน่อยแล้วกัน แต่ทำไมพอออกมาแล้วก็เจอเหตุไม่คาดฝันเจอคนไล่ฆ่ากันได้ โถ่เอ๊ย หนิงลี่หนอหนิงลี่ ทำไมเจ้าเลือกวันออกมาได้ถูกเช่นนี้ เอ๊ะ ทำไมมองไปเหมือนมีคนกำลังจะตายอยู่ตรงนั้นเลย ท่านพ่อท่านแม่เจ้าขา น่ากลัวเหลือเกิน ฮรือๆ แต่ไหนๆก็มาถึงตรงนี้แล้ว เข้าไปดูใกล้ๆหน่อยแล้วกัน… ยังไม่ตายนี่นา ทำยังไงดีๆๆๆๆ  กลัวก็กลัว จะปล่อยให้ตาย นางก็ทำไมลง โถ่เอ๊ย ช่วยก็แล้วกัน หวังว่านางจะไม่โดนลูกหลง โดนตามฆ่าไปอีกคนนะ

                              *************************************************

               

              สวัสดีค่ะ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งเรื่องแรกเลย ถ้ามีอะไรคอมเมนท์ คอมเมนท์กันได้เลยนะคะ ฝากผลงานเรื่องแรกด้วยค่ะ อยากจะลองเขียนนิยายเองมานานแล้วแต่ไม่มีเวลาซักที ตอนนี้ก็แทบจะไม่มีเวลาเหมือนเดิม แต่อยากเขียนมากเลยค่ะ555555 ฝากหนิงลี่นางเอกของเราไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ไรท์จะพยายามพัฒนาฝีมือให้ดียิ่งขึ้นค่ะ ขอบคุณที่ลองเข้ามาอ่านกันนะคะ