[YURI] จิตรกรและเสียงเปียโน
ฉันวาดภาพออกมาด้วยความรู้สึกความว่างเปล่า ฉันไม่ได้ใส่ใจมันเลยเพราะไม่ใช่สิ่งที่ฉันอยากจะวาดออกมา แต่ทุกคนก็ยังคงบอกว่ามันสวยงาม มันเป็นแบบนั้นจริงๆหรือ
ผู้เข้าชมรวม
385
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
385
หมวด : ซึ้งกินใจ
อัปเดตล่าสุด : 15 มี.ค. 61 / 23:55 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ฉันไม่เคยบอกสักหน่อยว่าฉันชอบวาดภาพก็อยากแค่อยากแสดงสิ่งที่ฉันคิดออกมามันก็เเค่นั้น เเต่ทุกคนกลับบอกว่ามันเป็นพรสรรค์ พ่อเเม่ฉันส่งเสริมฉันเต็มที่ ท่านซื้อ กระดาษ พู่กัน และสีอย่างดีให้ฉันได้วาด เเต่ฉันไม่ได้ต้องการสักหน่อย
ภาพที่ฉันวาดออกมา ฉันวาดภาพออกมาด้วยความรู้สึกความว่างเปล่า ฉันไม่ได้ใส่ใจมันเลยเพราะไม่ใช่สิ่งที่ฉันอยากจะวาดออกมา แต่ทุกคนก็ยังคงบอกว่ามันสวยงาม มันเป็นแบบนั้นจริงๆหรือ
ในปลายเดือนตุลาคมที่หน้าหนาวมาเร็วกว่าปกติ อากาศที่แห้งและหนาวเย็นไม่ได้ต่างจากภาพที่ฉันวาดเลย ฉันควรทำอย่างไรดี ฉันควรเลิกดีไหม ความคาดหวังของพ่อเเม่ฉันล่ะ ในตอนนั้นเธอก็ได้เข้ามา
เธอเป็นลูกของเพื่อนเเม่ฉัน อายุไม่ต่างจากฉัน เเต่ลักษณะเราต่างกันอย่างสิ้นเชิง เธอดูเหมือนตุ๊กตา ผมสีอ่อนดูบอบบาง ส่วนฉันเหมือนตุ๊กตาที่พวกปั้นจากโคลน ผมสีเข้มที่ฉันไม่ได้ชอบมันเลย...
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
"นี่อเล ลูะมีเพื่อนเเล้วนะ เธอะมาอยู่ับพวเราสัพันะ"
ายผู้เป็นพ่อเรียลูสาวที่นั่อยู่หน้าระานวารูป
เเ่เ็สาวนนั้นหาไ้มีท่าทีสนใไม่ ผู้เป็นพ่อแอบหนัใ่อท่าทีอเธอ เาหันไปุยับเ็สาวผมสีอ่อน เ็สวมเสื้อโ้ันหนาวัวให่
"ั้นันะพาเธอไปูรอบๆบ้านนะ ีไหม้ะแทเธอรีน"
"ไ้่ะ เรียแทเยๆ็ไ้่ะ" เ็สาวอบลับเรียบๆ
"อ่าไ้สิ"
ผู้เป็นเเม่ยืนูสามีอนพาแทเิมมรอบบ้าน เธอเินเ้ามาหาอเลที่นั่อยู่ในห้อวารูป
ในห้อนั้นมีเปียโนัวให่ั้วาอยู่ มันถูว่าทิ้ไว้ ไม่มีผู้ใเล่นมันมานานเเล้ว
"อเลลูรั แทเธอรีนเธอมีานอิเรเล่นเปียโนน่ะ เเม่ิว่าะให้เธอเ้ามาเล่นเปียโนัวนี้" เเม่ิว่ามันีับัวลู้วยนะ
"ยัไ็ไ้่ะ" อเลอบลับเเม้ไม่ไ้มอหน้ามาราอน
"วันนี้ลูอยาินอะไรพิเศษไหม้ะ"
อเลหยุมือที่ำลัวา
"ไม่่ะ"
"ั้นเหรอ...ั้นเเม่ไปูพ่อ่อนนะ"
ผู้เป็นเเม่เินาไป อเลนั่เหม่อลอยมอออไปนอหน้า่า ภายนอนั้นาวโพรนเ็มไป้วยหิมะ
ในวันถัมาหลัมื้อเ้า อาาศยัหนาวเหน็บ อเลเินมานั่เ้าอี้ัวเิม หน้าภาพเิมที่เธอวา้าไว้ เเล้วเริ่มลสี แทเธอรีนเินเ้าห้อมาพร้อมับเเม่ เเม่พาเธอไปที่เปียโนัวให่ที่อยู่้านหลัออเล ไม่นานเเม่็ออาห้อไป ั้เเ่ที่เเทเธอรีนเ้ามาอยู่ในบ้านอเลไม่เยไ้พูุยับเธออย่าเป็นทาารเลย อเลรู้สึอึอั้วย้ำ ที่้อมีนที่ไม่รู้ัมานั่้านหลัอเธอ
ทันในั้น เสียเปียโน็ัึ้น
มันสวยามมา นอเลหยุารวา เธอฟัเสียเปียโนที่ำลัโลเเล่นามปลายนิ้วอเ็สาว เสียอมันอบอุ่น นุ่ม บอบบา ไม่ไ้่าาผู้ที่เล่นมันเลย วามรู้สึมามายไหลเ้าสู่ร่าายออเล เธออยาแสวามรู้สึนั้นออมา เธอเปลี่ยนระาษแผ่นใหม่ แล้วะมัเม้ ับภาพใหม่อเธอ นเธอไม่รู่สึัวเลยว่า เสียเปียโนไ้บลเเล้ว เ็สาวผมสีอ่อนลุออาที่นั่ เธอยืนูอเลวารูป
เวลาที่ผ่านไปเนิ่นนานภาพที่อเลวา ภาพเริ่มออมาเป็นเ้าโร
"มันสวยมาเลยล่ะ" เ็สาวผมสีอ่อนพูึ้น
ำพูที่อเลไม่นึว่าะไ้ยินทำให้เธอสะุ้
"อ่า อโทษนะ ันไม่วรพูะที่ภาพยัไม่เสร็ใ่ไหม" เ็สาวอโทษอโพย
"..."
"ันปล่อยให้เธอวา่อีว่า" เ็สาวล่าวเเล้วเินออไปาห้อปล่อยให้อเลอยู่นเียว
"สวยาม... นั้นมันเธอไม่ใ่เหรอ" อเลพึมพำ
อเลรู้สึว่าห้อที่เธออยู่มันลับมาหนาวเย็นอีรั้
ในทุๆวันเเทเธอรีนะมาเล่นเปียโน เธอะใ้เวลาไม่นานนั อย่ามา็เเ่ 2-3 เพล ่อนเธอะเลิเล่น
มันมาพอที่ะทำให้อเลไ้รับวามรู้สึแบบนั้นอีรั้ มันมาพอที่ะทำให้เธอรู้สึอบวาภาพ
ทันทีที่แทเธอรีนเลิเล่นเเล้วลุออไปาห้อ ทำให้อเลใหาย เธออบที่แทเธอรีนเล่นเปียโน้าหลัอเธอ มันทำให้เธอรู้สึว่านเอไม่ไ้โเี่ยว
ในที่สุภาพออเลที่เิาเสียเปียโนอแทเธอรีน็วาเสร็ อเลยิ้มให้ับภาพนั้น
มันมีีวิ! อเลรู้สึเเบบนั้น
"อนนี้ ันมภาพนั้นไ้เเล้วสินะ" เสียเ็หิพูึ้นา้านหลั
อเลหันหลัลับไปมอเ็สาวนนั้น
"สวยามมาเลยล่ะ ันอบมันนะ" แทเธอรีนระิบบอ
"ะอบในะ" อเลพูระุอบลับ
"ว้าว ในที่สุเธอ็พูับันเเล้ว นึว่าะโนเลียะเเล้วสิ" แทเธอรีนส่ยิ้ม
อเลเผลอยิ้มาม
"เสียเปียโนน่ะ" อเลพูึ้น
"ทำไมเหรอ ันเล่นไ้เเย่รึเปล่านะ ัวละเเล้วสิ"
"ไม่ ไม่นะ มันเพาะมา มันเป็นเเรบันาลใให้ันวาน่ะ" อเลพึมพำเบาๆ
"เธอว่าอย่าไรนะ" แทเธอรีนเินเ้ามาใล้มาึ้นพร้อมเียหูฟั
"อะ เอ่อมันเพาะีน่ะ" อเลรีบอบลับ
"อ้าา ่อยโล่อหน่อยันนึว่า มันะทำให้เธอรำาเเล้วสิ" แทเธอรีนล่าวอย่าโล่ใ
อเลมอแทเธอรีน้วยวามรู้สึบาอย่า เป็นวามรู้สึที่เธอไม่เยไ้รับมา่อน
เธออยาะพูบาสิ่
"่วยเล่นมันให้ันฟัอีรั้ไ้ไหม" อเลพูึ้น
"ไ้สิ แล้ว็เรียันว่าแทไ้นะ" แทยิ้มอบ
เธอเินไปที่เปียโนัวให่ บรรเล่นมันามำอออเล อเลยืนมอแทเล่นเปียโน
"สิ่ที่สวยามือเธอริๆนั้นล่ะ" อเลพึมพำ
าลเวลาผ่านไป ทุภาพออเลที่เิึ้นล้วนาเสียเปียโนทั้สิ้น
เมื่อเป็นบทเพลเศร้า ภาพออเล็โศเศร้าาม
เมื่อเป็นบทเพลรื่นเริ ภาพออเล็สนุสนานรื้นเรามั่เพลนั้น
"นี่อเล"
"หื้ม ว่าไ" อเลยิ้มอบรับเเม้นเธอะยัวาภาพอยู่
"เธอเนี่ยไม่่อยเเสวามรู้สึอัวเอออมาสินะ"
"หมายวามว่ายัไ" อเลเลิิ้วถามอย่าสสัย เธอหยุวาเเล้วหันไปมอแทที่ยืนอยู่้าๆ
"็ เธอน่ะ" แท้มลไปหาอเล นหน้าแทบะิัน
"วาภาพามเสียเปียโนอันไม่ใ่เหรอ รู้ัวรึเปล่า" เเทพู่อ
"เอ๊ะ"
"ันอยาูภาพที่เธอ้อารวา้วยัวเอันา" แทพูพราปัปอยผมออเลที่ยาวนะทิ่มาออเล
"..."
"ันพูเอาเเ่ใไปสินะ อโทษทีนะ" แทพู่อนะผละออ
แ่อเลับมืออเเทลับแล้วมาบรรประทับรอยูบลไป้านหลัมือ
แทเธอรีนนำมือป้อปา้วยวามเินอายเเ่เเล้วเธอ็เหมือนโรธบานึ้นมา เธอึมือลับเเล้วออาห้อไป
ทิ้ให้อเลอยู่ในห้อนเียว
หลัาวันนั้นเเท็ไม่เ้ามาเล่นเปียโนอีเลย อเลัลว่าะเป็นเพราะเธอหรือไม่
วามระวนระวายใทำให้เธอไม่สามารถวาภาพไ้ มันัินหัวใอเธอ ร้อนรุ่มอยู่ในอ
วามไม่สบายในั้นไม่อาะหลบสายาอผู้เป็นเเม่ไ้ เเม่ออเลเินเ้ามาในห้ออนที่อเลำลันั่เหม่อลอย
"อเล ลูมีเรื่อที่ไม่สบายใอยู่รึเปล่า" เเม่ถามเธออย่าใส่ใ
"...แท...น่ะ่ะ" อเลระิบบอ
"นั้นสินะ น่าใหายอยู่เหมือนันนะ เวลา็ั่รวเร็วริ"
"หมายวามว่ายัไะ"
"เอ ็เรื่อที่รอบรัวอเเทไ ถึเวลาที่พวเาะมารับเธอลับไปเเล้ว"
"เอ๊ะ!!"
"นี่ ลูเพิ่ทราบเหรอ"
อเลใหายวาบ หรือนี่ะเป็นเหุผลนั้น
เธอมีเวลาไม่มาเเล้ว หลัานั้น อเลเธอ็เริ่มวาภาพ เธอไม่หลับ ไม่นอน นั่่อหน้าภาพนั้น เธอ้อทำให้เสร็ให้ไ้
เ้ารู่วันนึ ที่อาาศอบอุ่น ในห้อวาภาพนั้น เเสเเที่ผ่านเ้ามาทาระ ระทบเส้นผมสีอ่อน เธอบรรนั่ลให้เียบันที่สุเท่าที่เธอะทำไ้ ้าๆเ็สาวผมสีเ้มที่ำลัหลับอยู่ที่พื้น เเทเธอรีนปัปอยผมออเลออ เผยให้เห็นใบหน้าที่ำลัหลับปุ๋ยอยู่ เธอหันลับไปมอภาพวาบนระานนั้น เป็นภาพอเ็สาว 2 น
นหนึ่เล่นเปียโน
นนึวารูป
ทั้สอหันหน้าเ้าหาัน ส่ยิ้มให้ัน
"อบในะ ันไ้เห็นภาพที่เธอ้อารวาเเล้ว" แทเธอรีนระิบ้าใบหูออเล เเล้วูบเบาๆที่า
อเลแอบอมยิ้มในใ
"สัานะ ว่าะเียนหมายมา" อเลระิบบอะที่นยัหลับาอยู่
"นะนี่ เธอไม่ไ้หลับอยู่หรอเหรอ" แทพูระุระั้วยวามเินอาย
"หื้ม สัาไ้ไหม"
"ไ้สิ เเล้วันะเียนมา" แทยิ้มร่า
เเม้ในวันนี้ะไม่มีเสียเปียโนที่ัึ้นา้านหลั แ่เสียนั้นยัอยู่ในอออเล เธอรับรู้ผ่านมันทาหมายที่ส่มาาเเนไล เธออมยิ้มให้ับหมายบับนั้น ่อนะลมือวาภาพิ้นใหม่
ผลงานอื่นๆ ของ OverCloudy ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ OverCloudy
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น